Με την «αγάπη τους για τον τόπο», με την όψιμη «ανεξαρτησία από κόμματα», με την «τιμιότητα», την «εργατικότητα», τη «νοικοκυροσύνη» και άλλα ηχηρά παρόμοια βομβαρδίζονται καθημερινά οι πολίτες, είτε μέσα από τα πολύχρωμα τηλεοπτικά πάνελ, είτε μέσα από τα διαφημιστικά μηνύματα είτε από τις επαφές και εκδηλώσεις των επίδοξων σωτήρων των χρεωκοπημένων «Καλλικρατικών» Δήμων. «Υπερκομματικοί» υποψήφιοι της κεντροδεξιάς, της κεντροαριστεράς, υποψήφιοι επιχειρηματικών συμφερόντων, φασίστες της ΧΑ και άλλοι παρουσιάζονται ως σωτήρες. Εντυπωσιακοί και οι τίτλοι με «Ενεργούς πολίτες», με «Δυνάμεις προοπτικής», με «Δημοτικές συνεργασίες», με «Χρώμα στη ζωή» κλπ.Τα παχιά όμως λόγια και η υποκρισία δεν μπορούν να συγκαλύψουν τη σκληρή πραγματικότητα με τα τεράστια εργατικά-λαϊκά προβλήματα και τα υπέρογκα χαράτσια που μέσω - και των Δήμων - έχουν κάνει αβίωτη τη ζωή του λαού μας. Όλοι αυτοί οι υποψήφιοι κινούνται στα πλαίσια υλοποίησης της «μεταρρύθμισης» του «Καλλικράτη», συντάσσονται με τις πολιτικές της ΕΕ και δεν αμφισβητούν ουσιαστικά την κυβερνητική πολιτική.
Τρία και πλέον χρόνια εφαρμογής του «Καλλικράτη», οι πολίτες είδαν όμως να αυξάνεται η ταλαιπωρία τους, μαζί με τα δημοτικά τέλη. Τα δυσβάσταχτα χρέη καθιστούν αδύναμο τον όποιο σχεδιασμό δράσεων και έργων, εντείνουν τα οικονομικά και λειτουργικά προβλήματα. Το μόνο που φαίνεται να κατάφερε η κυβέρνηση ήταν η εξοικονόμηση αρκετών εκατ. ευρώ, που προέβλεπε το Mνημόνιο από την εφαρμογή του προγράμματος «Kαλλικράτης».
Οι προϋπολογισμοί όλων των Δήμων της χώρας, σε εφαρμογή των μνημονίων, γίνονται με μεγάλες περικοπές στα κρατικά κονδύλια που προορίζονται για τις λειτουργικές δαπάνες των δήμων και για τα έργα υποδομής.
Για να καλύψουν τα ελλείμματα και να ισοσκελίσουν τους πλασματικούς προϋπολογισμούς τους, τα Δημοτικά Συμβούλια είτε εγγράφουν στα έσοδά τους νέα δάνεια και ανύπαρκτες επιχορηγήσεις είτε παίρνουν αποφάσεις για μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, για επιβολή νέων φόρων στους δημότες, για απολύσεις προσωπικού ή εντάσσουν όλες τις δημοτικές υπηρεσίες σε καθεστώς ανταποδοτικότητας-ιδιωτικοποίησης.
Η «κοινωνική ευαισθησία», η «φιλανθρωπία» και η «αλληλεγγύη» τους εξαντλείται σε κάποια πολυδιαφημισμένα «κοινωνικά ιατρεία και παντοπωλεία», που θέλουν να μετατρέψουν τον λαό σε επαίτη, την ώρα που οι ελλείψεις σε μόνιμο και εποχικό προσωπικό είναι μεγάλες και που πάρα πολλές κοινωνικές δομές Υγείας-Παιδείας- Πρόνοιας (Νοσοκομεία, Σχολεία, «Bοήθεια στο σπίτι», KAΠH, βρεφονηπιακοί σταθμοί κ.λπ.) βρίσκονται υπό κατάρρευση ή υπό διάλυση.
Το διάστημα αυτό πολλοί εργαζόμενοι στους Δήμους (σχολικοί φύλακες, δημοτική αστυνομία, καθαρίστριες κλπ), μέσω της κακόφημης διαθεσιμότητας είδαν να χάνουν τη δουλειά τους, ενώ απειλούνται ξανά με το δεύτερο κύμα απολύσεων δεκάδων χιλιάδων μόνιμων και συμβασιούχων, με τη διάλυση οργανισμών και την κατάργηση υπηρεσιών. Συνηθισμένο φαινόμενο είναι το για μήνες απλήρωτο, χαμηλά αμειβόμενο ή προσωρινά απασχολούμενο προσωπικό, οι «πενταμηνίτες» κ.α.
Νερό, σκουπίδια, υπηρεσίες, ελεύθεροι-δημόσιοι χώροι, ηλεκτρισμός, λιμάνια, τρένα και αεροδρόμια, περιβάλλον, γη, θάλασσα και αέρας, όλος ο δημόσιος πλούτος, γίνονται εμπορεύματα, από την κυβέρνηση και το μακρύ της χέρι, τη λεγόμενη Αυτοδιοίκηση, για να τεθούν στην υπηρεσία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, για την πλήρη εκμετάλλευσή τους και την αύξηση της κερδοφορίας του. Ο λαός να μην έχει κανένα δικαίωμα και καμία πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά, να τα στερείται και να τα πληρώνει πανάκριβα στα τσακάλια της «αγοράς».
Η λειτουργία των Δήμων έχει τεθεί υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση της «Task Force» του Γερμανού ανθύπατου Φούχτελ. Με Πράξη Nομοθετικού Περιεχομένου αποφασίστηκε να εγκαθίστανται επόπτες στους προβληματικούς Δήμους της χώρας.
Μετά τον «Καποδίστρια», ο «Καλλικράτης» οδήγησε σε δήμους-μάνατζερ, στυγνούς διαχειριστές της δυστυχίας εργαζομένων και δημοτών, δήμους-φορομπήχτες, Aνώνυμες Eταιρίες, υποστηρικτές και εκτελεστές της αντιλαϊκής της πολιτικής.
Αυτούς τους μηχανισμούς επιζητούν με κάθε τρόπο να ελέγξουν τα κόμματα, κύρια η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ για να μετατρέψουν την ψήφο στους υποψηφίους τους σε στήριξη της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής τους, για να κλιμακώσουν ακόμα περισσότερο την επίθεση ενάντια στον εργαζόμενο λαό ή να καλλιεργήσουν εκλογικές αυταπάτες.
Η ΝΔ, φοβούμενη μια ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αποφεύγει να γενικεύσει την αντιπαράθεση στο πεδίο αυτό, δίνοντάς της το χαρακτήρα της συνολικής αναμέτρησης με την αντιπολίτευση. Έτσι αποφεύγει να δίνει επίσημα το «χρίσμα» σε υποψηφίους, προσπαθώντας να ψαρέψει σε θολά νερά, αν και έχει δηλώσει την υποστήριξή της σε συγκεκριμένα ονόματα. Της δημιουργούν σε αυτήν τη φάση προβλήματα οι διπλές υποψηφιότητες από «αντάρτες» στον Δήμο της Αθήνας, στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και αλλού, όμως δεν ανεβάζει τους τόνους, περιμένοντας τις εξελίξεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του δίνει τον χαρακτήρα της συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, κατεβάζοντας, με απόφαση του Προέδρου, κομματικούς υποψηφίους σε όλη τη χώρα, σε ένα «δημοψήφισμα ενάντια στην κυβέρνηση». Καλλιεργεί στο λαό τις αυταπάτες ότι στις 25 του Μάη, ρίχνοντας στην κάλπη το «μαγικό χαρτί», αυτοί (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) «φεύγουν» και ως δια μαγείας θα λυθούν τα προβλήματά του. Συγκαλύπτει και εξωραϊζει το ρόλο των μηχανισμών αυτών, το ρόλο της ΕΕ, τον καπιταλιστικό χαρακτήρα της κοινωνίας. Θέλοντας να λεηλατήσει πλήρως τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, κατεβάζει στα ψηφοδέλτιά του, ανανήψαντα βολεμένα κατά το παρελθόν στελέχη του, ρίχνει όμως και «ψαριές» στα θολά «αντιμνημονιακά» νερά, με ακραιφνείς εθνικιστές, αλλά και με μνημονιακούς (Βουδούρη κ.α.).
Παρά τα μεγάλα λόγια, στη γραμμή των εκλογικών αυταπατών ή της απογείωσης από την πραγματικότητα, κινείται και η πολιτική εκλογικής καταγραφής του ΚΚΕ, οξειδωμένη από την αρχαία ρεφορμιστική σκουριά, είτε με προτάσεις για τη λειτουργία των «Καλλικρατικών» Δήμων και Περιφερειών υπέρ των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων είτε με την παραπομπή επίλυσης όλων των προβλημάτων στο καθεστώς της «Λαϊκής εξουσίας».
Είναι σίγουρο ότι όσο προχωράμε προς τις εκλογές θα ενταθεί η αντιπαράθεση μεταξύ κυρίως ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για τον έλεγχο των μηχανισμών αυτών της τοπικής εξουσίας, που σαν μακρύ χέρι του κράτους, με τους όποιους επίδοξους διαχειριστές της, θα συνεχίσει την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής των απολύσεων και της φορομπηξίας, σε βάρος των πολιτών και σε όφελος των ξένων και ντόπιων κερδοσκοπικών επιχειρηματικών συμφερόντων που καραδοκούν να διεισδύσουν σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής.
Η σκληρή αντιπαράθεση των κομμάτων για τις Περιφερειακές-Δημοτικές εκλογές και για τις Ευρωεκλογές, που θα αποτελέσει το πρόκριμα για τη διατήρηση ή διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας, έρχονται ταυτόχρονα να καλλιεργήσουν εκλογικές αυταπάτες και να δράσουν παραλυτικά για την ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων.
Ο λαός βέβαια δεν έχει κανέναν λόγο να συμμεριστεί ούτε τα αδιέξοδα του αστικού πολιτικού προσωπικού ούτε τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ να χρησιμοποιηθεί ως κυβερνητική λύση του συστήματος. Δεν υπάρχουν «σωτήρες».
'Οπως αποφάσισε η Κ.Ε. για τις εκλογές στην τοπική Αυτοδιοίκηση (Λ.Δ. 12 Απρίλη) :
"Το Μ-Λ ΚΚΕ δεν διαθέτει τις υποκειμενικές δυνατότητες για να συμμετάσχει στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 17ης Μάη. Μόνο στο δήμο της Ηλιούπολης θα στηρίξει το συνδυασμό της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» με υποψήφιο δήμαρχο το σ. Γιώργο Σόφη, εκλεγμένο δημοτικό σύμβουλο. Σε όλους τους άλλους δήμους και περιφέρειες καλεί τα μέλη του κόμματος, κάθε δημοκράτη και αγωνιστή της Αριστεράς, κάθε εργαζόμενο να απορρίψει τα εκβιαστικά διλήμματα, να αρνηθεί να ρυμουλκηθεί πίσω από τα κυρίαρχα αστικά και ρεφορμιστικά κόμματα και τους εκπροσώπους τους και να ρίξει ΛΕΥΚΟ στις κάλπες."
Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών ρίχνουμε παντού ΛΕΥΚΟ στις κάλπες.
