Το ΜΑΣ είναι εδώ και για ακόμη μια φορά φροντίζει για τις ανάγκες μας, αυτήν τη φορά με όρους μεσιτικού γραφείου. “Πέρασες στο πανεπιστήμιο; Ψάχνεις που θα μείνεις;” αυτό είναι το κεντρικό σύνθημα της αφίσας του ΜΑΣ απευθυνόμενο στους νέους φοιτητές. Ήδη από την περασμένη ακαδημαϊκή χρονιά το ΜΑΣ στάθηκε “δίπλα” μας, αρχικά δίνοντας πληροφορίες για τα προγράμματα σπουδών και τα διαδικαστικά των εγγραφών (όπως κάνουν χρόνια τώρα οι καθεστωτικές παρατάξεις δηλαδή), έπειτα έδωσε την δυνατότητα σε όλους μέσω συνδέσμου στο διαδίκτυο να συμμετάσχουν στα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ, διοργάνωσε εκλογικές φιέστες και τώρα προτίθενται να μας βρουν και σπίτι (πρωτοποριακό, ούτε η ΔΑΠ τέτοια ιδέα!).
Συμβολικές κινητοποιήσεις, ξεχωριστά καλέσματα, διάσπαση συλλογικών διαδικασιών (όπως οι εκλογές στην ΑΣΟΕΕ), διάσπαση φοιτητικών συλλόγων, εκλογικός παροξυσμός, κλείσιμο των φοιτητικών κινητοποιήσεων και άλλα πολλά είναι ενδεικτικά της ιδιοκτησιακής αντίληψης της ΠΚΣ για το κίνημα. Σε μια περίοδο δύσκολη για όλους τους φοιτητές και συνολικότερα τον λαό, όπου τα δικαιώματα στην παιδεία, την εργασία και γενικά σε μια αξιοπρεπή ζωή δέχονται τεράστια επίθεση από την κυβερνητική πολιτική, το ΜΑΣ επιλέγει αντί να δώσει διέξοδο στον κόσμο μέσω των μαζικών αγώνων για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, να κατακεραυνώνει την κυβερνητική πολιτική στα λόγια μόνο και στην πράξη να ακολουθεί μια πολιτική γραμμή και πρακτική συμβιβασμού και ηττοπάθειας. Η ΠΚΣ (ΚΝΕ) ακολουθεί τον δρόμο που χάραξε και το ΠΑΜΕ, όταν ένα χρόνο πριν ακύρωσε την κινητοποίηση έναντια στον νόμο Χατζιδάκη και μία βδομάδα μετά ,αφού ψηφίστηκε, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας δήλωνε χαρακτηριστικά “ακόμα και αν αυτό το σκουπίδι γίνει νόμος του αντιδραστικού κράτους σας και των μηχανισμών του έχει οριστικά καταδικαστεί στη συνείδηση των εργαζομένων”. Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν δεν έχει σημασία αν δουλεύεις 12ωρα, διαγράφεσαι από την σχολή σου, είσαι άνεργος ή προσπαθείς να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου και έρχεσαι αντιμέτωπος με καταστολή και πειθαρχικά αρκεί να το έχεις καταδικάσει στη συνείδησή σου…
Αυτή η γραμμή υποκατάστασης των αναγκαίων φοιτητικών αγώνων με την εκλογική ή άλλη ενίσχυση των δυνάμεων της ΚΝΕ ήταν η ίδια που σε όλη την περίοδο της πανδημίας (αλλά και προηγούμενα), οδήγησε τις ίδιες δυνάμεις να μην καλέσουν δημόσια σε μαζικές κινητοποιήσεις, υποτασσόμενες πλήρως στο αντιδραστικό κυβερνητικό αφήγημα του “Μένουμε σπίτι”. Έτσι και τώρα, που οι φοιτητές ως κομμάτι του λαού βρίσκονται αντιμέτωποι με την πολιτική της ακρίβειας και της φτώχειας, που εκφράζεται και με τη ραγδαία άνοδο των ενοικίων, η ΠΚΣ, αντί να καλέσει τους φοιτητές να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, ψάχνουν να βρουν σπίτια, λες και είναι μεσιτικό γραφείο. Αυτές οι λογικές δεν έχουν σχέση με καμία αγωνιστική αντίληψη, με την πάλη για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, δυσφημούν την αριστερά και τους φοιτητικούς αγώνες, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούν την επικίνδυνη για το κίνημα αυταπάτη, πως αυτή η πολιτική δεν πρέπει να ανατραπεί, αλλά μπορεί με μπαλώματα, όπως την εύρεση σπιτιών από τα στελέχη της ΚΝΕ να “διορθωθεί”.
Ως Φοιτητική Πορεία πιστεύουμε ότι ο μόνος τρόπος να μπεί φραγμός στα κυβερνητικά σχέδια είναι ο μαζικός-ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τις ζωές μας. Η νεολαία δεν πρέπει να υποταχθεί στο μαύρο παρόν και μέλλον που της επιβάλλουν. Δεν πρέπει να δεχθεί την καταστροφή κάθε προοπτικής της. Πρέπει να οργανωθεί, στους φοιτητικούς συλλόγους, να βαδίσει στο δρόμο του αγώνα, όπως έκαναν οι φοιτητές πέρυσι, όταν έσπασαν τις απαγορεύσεις και έστειλαν από αναβολή σε αναβολή την πανεπιστημιακή αστυνομία. Ενάντια στην πολιτική του “μετά θα λογαριαστούμε” και της αναστολής των αγώνων, που προβάλλεται καιρό τώρα από τις ψευτοαριστερές δυνάμεις. Ενάντια στις τυχοδιωκτικές ενέργειες του αναρχικού χώρου, που γίνονται “βούτυρο στο ψωμί” των κυβερνητικών επιδιώξεων. Να πιάσουμε το νήμα των περσινών αγώνων, μέχρι τη συνολική ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
