Μπαίνοντας στο προσφιλές όσο και προνομιακό για τα αστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, προεκλογικό κλίμα των ευρωεκλογών, το πολιτικό σκηνικό αποκτά τα γνωστά χαρακτηριστικά στοιχεία των βαρύγδουπων δηλώσεων, των αυτοαναιρούμενων υποσχέσεων, των ανεκπλήρωτων αυταπατών, των ψευδεπίγραφων διλημμάτων, της κενόδοξης αυτοπροβολής. Ήδη, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, παρακάμπτοντας τα χιλιάδες άμεσα προβλήματα και τις τρέχουσες ανάγκες επιβίωσης του λαού μας, επιδίδονται σε μία ξέφρενη εκλογολογία, επιδιώκοντας οι μεν να κρατηθούν όπως-όπως στην εξουσία, οι δε να εξασφαλίσουν μία, όσο το δυνατόν ευρύτερη διαφορά νικηφόρου αποτελέσματος, τέτοιου ώστε να σβήσει από τη ΝΔ κάθε πιθανότητα επανεκλογής της στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ο πρωθυπουργός Σαμαράς, έχοντας επίγνωση του κινδύνου της ΠΑΣΟΚικής κατάρρευσης που απειλεί να τον σύρει στο βυθό, χρησιμοποιεί κάθε επικοινωνιακό τερτίπι που μπορεί να του ανεβάσει το ήδη καταρρακωμένο προφίλ, ενός ηγέτη-μαριονέττα, που κρατιέται στην εξουσία από τους σπάγκους των Μέρκελ-Ομπάμα αλλά και από την αμήχανη στάση -εξ αιτίας της ρεφορμιστικής στάσης των συνδικαλιστικών του ηγεσιών- ενός λαού που μέσα σε μία πενταετία έχει οδηγηθεί στη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική καταστροφή. Ο Σαμαράς προβάλλει ένα παχυλό «πρωτογενές πλεόνασμα» (του οποίου το 70% θα κατευθύνει δήθεν στους ένστολους και τους χαμηλοσυνταξιούχους), επενδύει στην επίσκεψη-ράμπο στους δοκιμαζόμενους από τις συνεχείς σεισμικές δονήσεις κατοίκους της Κεφαλλονιάς, διογκώνει τη συνάντηση με τον Πούτιν και τις έωλες υποσχέσεις για φθηνό φυσικό αέριο από το ρωσικό κολοσσό της Gazprom, προβάλλει το ανεπανάληπτο, υπέρ των εργοδοτών, «πρόγραμμα επανένταξης στην αγορά εργασίας», 440.000 ανέργων, ύψους 1,4 δις, διατυμπανίζει την «πάταξη της διαφθοράς» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις («σάρκα από τη σάρκα» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ), πλασάρει τη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων (εννοώντας προφανώς τις επιχειρήσεις), απαιτεί τη ρύθμιση των χρονιζόντων «κόκκινων δανείων» από τις τράπεζες, προσποιείται τις δήθεν διορθωτικές κινήσεις προς την ΚΑΠ και υπέρ των αγροτών, κλπ., κλπ. Κοντά σ' αυτά και οι υποσχέσεις προς το ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο για επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, για νέες παροχές στα μονοπώλια σε ό,τι αφορά το ενεργειακό κόστος, για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, για ελάφρυνση του χρέους, κ.α.
Παράλληλα, οξύνει τους τόνους απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, ταυτίζοντάς τον με την έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, την επιστροφή στη δραχμή, την τρομοκρατία, κ.α., επιχειρώντας έτσι να προκαλέσει τη συσπείρωση των στελεχών της παράταξής του.
Στην πραγματικότητα, ο Σαμαράς καλείται να δώσει τη μάχη των ευρωεκλογών χωρίς να έχει τίποτα ουσιαστικό να παρουσιάσει στον εξαντλημένο πλέον από τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησής του, ελληνικό λαό. Κι αυτό γιατί οι δανειστές-τοκογλύφοι τοποθετούν τη συζήτηση για το χρέος στο καλοκαίρι, ο πρόεδρος του Eurogroup, Γ.Ντάισελμπλουμ, και ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Ό.Ρεν, προβάλλουν εκβιαστικά πλέον την άμεση τήρηση των «προαπαιτούμενων», οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών κουνούν αυστηρά το δάχτυλο στο Στουρνάρα για να κλείσει τις εκκρεμότητες με την τρόικα, και έτσι η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου σέρνεται πίσω από την υποχρέωσή της να πάρει νέα σκληρά μέτρα για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, της «αναδιάρθρωσης» του δημόσιου τομέα (= απολύσεις), των απωλειών εσόδων από τον μειωμένο ΦΠΑ στην εστίαση κ.ά. Γνωρίζοντας πολύ καλά την εύθραυστη κατάσταση της κυβέρνησης των Σαμαρά-Βενιζέλου, ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, προχωρά στο βασανιστήριο της «σταγόνας», εκβιάζοντας νέο δανεισμό 10-20 δις, από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ, για την κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού» 2014-2015. Ήδη ο Στουρνάρας έσπευσε επειγόντως στη Φρανκφούρτη προκειμένου να δηλώσει την πλήρη υποταγή της κυβέρνησης στις προτάσεις των Γερμανών επικυρίαρχων.
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους τον «επί θύραις» θρίαμβο της παράταξής του που θα μετατρέψει σε «δημοψήφισμα» τις ευρωεκλογές και σε...περίπατο τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα σαν «νίκη της Αριστεράς», εφ' όσον επιμένει να προβάλλει το σοσιαλδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ σαν ακραιφνή «αριστερό» πόλο! Ο Τσίπρας εκμεταλλεύεται ακόμα την υποψηφιότητα του στην ηγεσία του ΚΕΑ, προκειμένου να δημιουργήσει συνειρμούς για τη δήθεν επιχειρούμενη αλλαγή στο ιμπεριαλιστικό εποικοδόμημα της ΕΕ. Ελεεινολογόντας τη «σημερινή ΝΔ», την αντιπαραβάλλει με την «πολιτική και θεσμική αξιοπρέπεια» της μεταπολιτευτικής δεξιάς, ξεχνώντας το όργιο της τρομοκρατίας και της καταστολής, τον Καλτεζά, τον Κουμή, την Κανελλοπούλου. Σωστά κατηγορεί την κυβέρνηση για την πιστή υπακοή στις επιταγές της τρόικα στη μνημονιακή πολιτική, ωστόσο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφοροποιείται ούτε κατ' ελάχιστο στο ζήτημα της παραμονής της χώρας μέσα στο ιμπεριαλιστικό μόρφωμα, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει στο λαό και τον τόπο. Ο Τσίπρας δεσμεύεται για Δικαιοσύνη, τονίζοντας ότι θα συγκροτήσει Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο, αλλά και για τη διαφθορά που συνεχίζεται και στα χρόνια της κρίσης.
Γιατί από το 2010 και δώθε, η οικονομική κατάσταση όλων συλλήβδην των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων επιδεινώνεται καθημερινά, λόγω της πολιτικής των ιμπεριαλιστικών κέντρων που εξυπηρέτησαν δουλικά οι κυβερνήσεις των Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά-Βενιζέλου. Σταχυολογούμε την εκτίναξη του φόρου εισοδήματος για τα εργατολαïκά νοικοκυριά, μέσα στην τελευταία τετραετία, κατά 700% (Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής), τον τετραπλασιασμό του ΦΠΑ, του φόρου πετρελαίου θέρμανσης κατά 450%, τις επιπλέον 900.000 άνεργους μέσα στην ίδια τετραετία. Κι όλ' αυτά σε συνδυασμό με την ιλιγγιώδη κατάρρευση των εισοδημάτων μισθωτών και συνταξιούχων, την καλπάζουσα ανεργία των νέων κατά 67%, τη συνεχή εξαθλίωση των ήδη φτωχομεσαίων στρωμάτων, την ραγδαία πτώση της βιομηχανίας και τον αφανισμό της Γεωργίας-Κτηνοτροφίας-Αλιείας.
