Με μια πρωτοφανή δήλωση, μιλώντας για την αναθεώρηση του συντάγματος ο Μητσοτάκης, φρόντισε να κάνει καθαρό και στους πλέον καλόπιστους, ότι η ΝΔ αντιμετωπίζει την εκπαίδευση ως εμπόρευμα! Ότι ακριβώς δηλαδή, καταλογίζουν στο κόμμα του τα εκπαιδευτικά σωματεία της χώρας… και όχι μόνο.
“Να καταργηθεί επιτέλους αυτό το αδιανόητο μονοπώλιο του κράτους στην ανώτατη εκπαίδευση, που τόσα προβλήματα έχει δημιουργήσει”. (Μητσοτάκης 11/6)
Και αδιανόητο και μονοπώλιο! Τόσο πολύ ενοχλεί τον Μητσοτάκη, ότι μετά από τόσα χρόνια υπονόμευσης της δημόσιας εκπαίδευσης και προώθησης των ιδιωτικών συμφερόντων του χώρου, διατηρούνται πλάι στα ιδιωτικά σχολεία και κολέγια και τα δημόσια ιδρύματα. Με αποτέλεσμα τα κοράκια του χώρου να μετράνε… διαφυγόντα κέρδη! Αυτά είναι προφανώς και τα «τόσα προβλήματα» που έχουν δημιουργηθεί, σύμφωνα πάντα με τον Μητσοτάκη. Καθως και το γεγονός ότι η ευθύνη για το περιεχόμενο, τους στόχους και την λειτουγία της εκπαίδευσης, δεν έχει αφαιθεί τελείως στις επιδιώξεις των αρπαχτικών και αφορούν ακόμα και το «κρατικό μονοπώλιο».
Το ότι είναι αδιανόητο για τους ένθερμους του νεοφιλελευθερισμού ότι ακόμα δεν τα έχουν καταφέρει να εξαφανίσουν την δημόσια εκπαίδευση το γνωρίζαμε. Από την λύσα τους να καταργθεί το άρθρο 16, που αποτελεί ίσως και τα τελευταίο θεσμικό ανάχωμα. Το ότι έχουν φτάσει στο σημείο, όταν μιλάνε για τα αγαθά της παιδείας, ή της υγείας, να τα συνδυάζουν με επίθετα που αφορούν εμπορεύματα, επιχειρήσεις και καρτέλ, είναι σίγουρα στοιχείο μιας «νέας» μενόμενης και ταχέως αποθρασυνόμενης δεξιάς.
Οι «άριστοι» της ΝΔ ζαλισμένοι από τα αποτελέσματα και τις δημοσκοπήσεις προτρέχουν. Θέλουν να κρυφτούν αλλά η χαρά δεν τους αφήνει. Οι κυνικές δηλώσεις Πνευματικού και Κουμουτσάκου για το ΕΣΥ δικαίως προκάλεσαν αναταράξεις. Ο λαγός Πνευματικός θυσιάστηκε για τις ανάγκες της ψηφοθυρίας. Τα ΜΜΕ φρόντισαν να περάσουν την εξίσου «αδιανόητη» δήλωση Μητσοτάκη στα ψιλά.
Η υγεία, η παιδεία και η πρόνοια αποτελούν θεμελιώδεις κοινωνικές κατακήσεις, καθοριστικές για τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας. Δεν είναι εμπορεύματα!
Όσο και αν βιάζονται οι θιασώτες της βαρβαρότητας να ξεμπερδεύουν ακόμη και με προεκλογικές δηλώσεις με αυτά, ένα είναι σίγουρο. Το μέλλον των κατακτήσεων της δημόσιας παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας, δεν θα κριθεί στις κάλπες και στις «αυτοδυναμίες». Θα κριθεί ακριβώς εκεί που κερδήθηκαν όλα αυτά. Στους δρόμους του αγώνα. Στην μαζικότητα τη διάρκεια και τον προσανατολισμό τους.
Για αυτό και είναι επιτακτική η ανάγκη ανασύνταξης της πραγμαιτκής αριστεράς! Της αριστεράς που σκέφτεται, πιστεύει, προσανατολίζει, της αριστεράς που με πράξεις και όχι στα λόγια, οδηγεί σε αυτούς τους αγώνες.
Της αριστεράς που τολμά να αγωνίζεται. Που τολμά να νικά!
