Νέες αντιδραστικές εξελίξεις για τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες κυοφορούνται στην ΕΕ, καθώς ολοένα πιο εντατικά προωθείται η λεγόμενη αναθεώρηση της Συνθήκης του Δουβλίνου, αλλά μέχρι τότε θα αξιοποιηθούν οι ισχύουσες διατάξεις που προβλέπουν την επιστροφή προσφύγων και μεταναστών πίσω στις χώρες εισόδου, εντείνοντας τις πιέσεις προς την Ελλάδα για την αποκατάσταση της Συνθήκης. Να θυμίσουμε ότι για την Ελλάδα είχε ανασταλεί η εφαρμογή του Δουβλίνου από το 2011, ωστόσο τα ευρωπαϊκά επιτελεία επεξεργάζονται την επανενεργοποίησή της και την επαναφορά της εφαρμογής της, μέσω αξιολογήσεων της Κομισιόν για την κατάσταση στη χώρα μας, ώστε σταδιακά μέχρι το Γενάρη να ανοίξει ο δρόμος για την επαναπροώθηση προσφύγων και μεταναστών από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Επιπλέον, οι προτάσεις που κατέθεσε η Κομισιόν, ήδη από τον Ιούλη, θέτουν σκληρότερους κανόνες τόσο για τη χορήγηση ασύλου όσο και για το δικαίωμα μετακίνησης εντός της ΕΕ, τσακίζοντας τα δικαιώματα που εκπορεύονταν από την προσφυγική ιδιότητα.
Σύμφωνα με το νέο κοινό πλαίσιο για τη μετανάστευση, την επανεγκατάσταση και το άσυλο προβλέπεται ενιαία διαδικασία για όλα τα κράτη – μέλη, προκειμένου να αποφευχθούν δευτερογενείς μετακινήσεις, δηλαδή η απόρριψη χορήγησης ασύλου να γίνεται συντεταγμένα και να μην υπάρχει δυνατότητα αναθεώρησης από άλλο κράτος – μέλος, και εξονυχιστικό ξεδιάλεγμα στις χώρες εισόδου όσων θα εντάσσονται στο πρόγραμμα επανεγκατάστασης. Επίσης, αυστηροποίηση των κανόνων χορήγησης ασύλου που συνοδεύεται από την επιτήρηση των αιτούντων, την πλήρη και υποχρεωτική συνεργασία τους με τις αρχές∙ σε αντίθετη περίπτωση αντιμετωπίζουν την επιβολή αυστηρών κυρώσεων, όπως η απόρριψη της αίτησής τους. Και βέβαια κράτηση σε προαναχωρησιακά κέντρα αν το αίτημά τους κριθεί μη αποδεκτό. Υποχρεωτική αποδοχή της ασφαλούς τρίτης χώρας από όλα τα κράτη-μέλη, ώστε να προχωρήσουν χωρίς κωλύματα και ενστάσεις οι συμφωνίες επαναπατρισμού. Άλλωστε, η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία αποτέλεσε σταθμό για να εγκαινιαστεί ένα καθεστώς βάρβαρης μεταχείρισης προσφύγων και μεταναστών και θεμελίωσε τις αναγκαίες συνθήκες, ώστε σταδιακά να εκμηδενίζει την έννοια του πρόσφυγα. Με στοχευμένες προτάσεις και χειρισμούς η ΕΕ συνεχίζει την ανθρωποκτόνα αντιμεταναστευτική της πολιτική με σαφή στόχο τον μαζικό αποκλεισμό, όπου ούτε - λίγο ούτε πολύ η παροχή ασύλου να γίνεται με το σταγονόμετρο σε όλο και λιγότερους ανθρώπους και αιχμή κυρίως ένα πρόγραμμα απελάσεων. Προφανώς εντείνεται η κατασταλτική αντιμετώπιση, αλλά και οι δομές εγκλεισμού στις πύλες εισόδου, η καταπάτηση και η συρρίκνωση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των ανθρώπων, που αντιμετωπίζονται εκ των προτέρων ως εγκληματίες και τίθενται υπό περιορισμό, μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους.
Με βάση τη Συνθήκη του Δουβλίνου όλες αυτές οι διαδικασίες πρέπει να τηρούνται στις χώρες εισόδου, κυρίως σε Ιταλία και Ελλάδα, και όσοι πρόσφυγες ή μετανάστες εντοπίζονται σε άλλη χώρα να επιστρέφονται. Αυτή την κατεύθυνση και τη σκλήρυνση στάσης προδιαγράφουν οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών, Τόμας Ντε Μεζιέρ, ότι «Κάναμε πολλά στην Ευρώπη για να βελτιώσουμε την κατάσταση στην Ελλάδα. Αυτό θα πρέπει να έχει συνέπειες και να οδηγήσει στο να μπορούν να σταλούν πίσω στην Ελλάδα πρόσφυγες, σύμφωνα με τον Κανονισμό του Δουβλίνου», ενώ επανέφερε την απαίτηση ότι όλοι οι έλεγχοι έπρεπε- και πρέπει- να γίνονται στη χώρα μας και εκεί να παραμένουν όσοι πρόσφυγες και μετανάστες εισέρχονται στην Ευρώπη, δικαιώνοντας και αθωώνοντας ταυτόχρονα την ακροδεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας που «αναγκάστηκε» να υψώσει φράκτη λόγω της κακής διαχείρισης στα εξωτερικά σύνορα. Τις απόψεις αυτές έσπευσε να υιοθετήσει η εκπρόσωπος Τύπου για θέματα μετανάστευσης, Νατάσα Μπερτό, που δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «Η Ελλάδα πρέπει να επανέλθει στα πρότυπα του Δουβλίνου».
Η ξενοφοβική και ρατσιστική ρητορική στη Γερμανία, με φόντο την εκλογική ήττα της Μέρκελ, στη Δυτική Πομερανία, και την άνοδο του ακροδεξιού AfD, δυναμώνει, προερχόμενη όχι μόνο από την Ακροδεξιά, αλλά και από τους κυβερνητικούς της εταίρους που, καταδικάζοντας την πολιτική της Μέρκελ στο Προσφυγικό, πλειοδοτούν σε προτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν πλαφόν στον αριθμό αιτήσεων ασύλου, στρατόπεδα στα σύνορα, ασφυκτικούς κανόνες προσαρμογής για πιθανή ενσωμάτωση, ανταγωνιζόμενοι τους ακροδεξιούς για την ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων. Το ίδιο σκηνικό στήνεται στη Γαλλία, ενόψει των Προεδρικών εκλογών και στη σκιά των αιματηρών χτυπημάτων στο Παρίσι και τη Νίκαια, όπου η Δεξιά, πατώντας στο ήδη αναβαθμισμένο θεσμικό αντιτρομοκρατικό οπλοστάσιο που προώθησε ο Ολάντ και στα βάρβαρα μέτρα που εφαρμόζει ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες, ενσωματώνει όλο και πιο απροκάλυπτα την αντιμεταναστευτική και τρομολαγνική ατζέντα του Εθνικού Μετώπου, προκειμένου να ανακόψει την ανοδική πορεία της Λεπέν. Ταυτόχρονα, την πρακτική των τειχών, που κατά τ’ άλλα επικρίνει η Κομισιόν, «αγκαλιάζουν» Βρετανία και Γαλλία και ετοιμάζονται να ενισχύσουν τους φράκτες, υψώνοντας τείχος ενός χιλιομέτρου στο Καλέ. Αναμφισβήτητα στον απόηχο του Brexit η ΕΕ κλυδωνίζεται, οι ιμπεριαλιστικές χώρες αναζητούν νέες εύθραυστες ισορροπίες. Το ζήτημα της προσφυγιάς αποτελεί προνομιακό πεδίο των ακροδεξιών δυνάμεων για να ενισχύσουν την ξενοφοβία και τον εκφασισμό, υποβοηθώντας και δίνοντας άλλοθι για βάναυση καταστολή, για κτηνώδεις πρακτικές που υιοθετούνται τελικά, παρά τις ψευτοδιακηρύξεις για σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, από τα επίσημα ευρωπαϊκά όργανα, ώστε να προωθούν μεθοδικά και ενορχηστρωμένα ολοένα και πιο αντιδραστικά μέτρα.
Να σημειώσουμε ότι οι δύο ισχυρότερες χώρες της ΕΕ, Γαλλία και Γερμανία, πάγωσαν το διαβόητο πρόγραμμα μετεγκατάστασης των 160.000 ανθρώπων, που δήθεν θα αποτελούσε σταθμό στην επίλυση του Προσφυγικού, επιρρίπτοντας και πάλι ευθύνες στην Ελλάδα για την ανεπαρκή φύλαξη των ελληνικών συνόρων και τις ελλιπείς ταυτοποιήσεις. Το όλο θέμα επομένως μετατοπίζεται και εντοπίζεται ξεκάθαρα στις χώρες εισόδου. Άλλωστε, σε αυτά τα πλαίσια εγκρίθηκε από τα ευρωπαϊκά όργανα η σύσταση της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (ΕΣΑ), μιας στρατιωτικής δομής διαχείρισης και περιφρούρησης των συνόρων, ταχείας επέμβασης και απόκρουσης με κυρίαρχο ρόλο στις λεγόμενες επιστροφές, υποβαθμίζοντας τις αρμοδιότητες του κράτους-μέλους στη φύλαξη των συνόρων του. Σηματοδοτώντας περαιτέρω ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, που πρόκειται να προστεθούν στις Νατοϊκές δυνάμεις, στο στρατοκρατούμενο Αιγαίο.
Με όχημα το Προσφυγικό, τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα καταλύονται κατά το δοκούν από τους ιμπεριαλιστές, καθιστώντας τον τόπο έρμαιο και το λαό όμηρο στα σχέδιά τους. Και είναι καθ’ όλα βέβαιο ότι η ελληνική κυβέρνηση, με σύσσωμη την πειθήνια και ευρωπροσηλωμένη αντιπολίτευση, θα ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις προσταγές ΗΠΑ-ΕΕ και τις πολεμοκάπηλες επιδιώξεις τους στην ευρύτερη περιοχή.
Μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κάνει φτηνή πολιτική ότι δήθεν θα ενσωματώσει τα προσφυγόπουλα στα σχολεία, να προπαγανδίζει την πετυχημένη της διαχείριση και να διαφημίζει τα κονδύλια που διαθέτει η ΕΕ - και ξεκοκαλίζουν τα ντόπια αρπακτικά- αλλά η πραγματικότητα καθημερινά τους ξεμπροστιάζει. Μετά το κλείσιμο της βαλκανικής οδού, πάνω από 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, χωρίς καμία προοπτική να φτάσουν στις χώρες προορισμού τους, καταδικασμένοι να ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες σε hotspots και στρατόπεδα, στερούμενοι στοιχειώδη αγαθά. Στα νύχια των διακινητών, επιχειρώντας επικίνδυνα περάσματα, υπό τη μόνιμη απειλή της απέλασης. Υπόλογη και υπεύθυνη για την απάνθρωπη καθημερινότητα, την αθλιότητα που βιώνουν, τις ανύπαρκτες δυνατότητες επιβίωσης είναι η κυβέρνηση.
Προσκυνώντας την ευρωπαϊκή πολιτική που μετατρέπει τη χώρα σε δεσμοφύλακα απελπισμένων, στην πίσω αυλή του αντιδραστικού ευρωπαϊκού μορφώματος, υπερασπιζόμενη τη βάρβαρη συμφωνία με την Τουρκία -που ανάλογα με τα συμφέροντά της αποδέχεται ή παγώνει η Άγκυρα- ως το βασικό πυλώνα τής μεταναστευτικής της πολιτικής, εντείνει το αδιέξοδο, τροφοδοτεί το ρατσισμό απέναντι σε ξεριζωμένους ανθρώπους.
Την ίδια στιγμή που οι ιμπεριαλιστές σπέρνουν τον όλεθρο, προετοιμάζουν νέες εκστρατείες και αιματοκύλισμα λαών, νέα καραβάνια προσφύγων και μεταναστών.
