Αν είχαμε ένα μαζικό, αφυπνισμένο εργατικό κίνημα, και συνδικαλιστικά όργανα όλων των βαθμίδων που θα ενεργούσαν για τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή και την επιτυχία των γενικών απεργιακών κινητοποιήσεων, ασφαλώς και θα περιμέναμε να δούμε μαζί με κάθε εξαγγελία γενικής απεργίας και έναν σχεδιασμό -στις μεγάλες πόλεις- για την μετακίνηση, τη διευκόλυνση της πρόσβασης των απεργών από τις λαϊκές συνοικίες στα κέντρα των κινητοποιήσεων.
Τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες θα όφειλαν να συντάξουν έναν προγραμματισμό δρομολογίων οχημάτων, με στόχο να ενισχύσουν τη μαζικότητα των κινητοποιήσεων και να εξυπηρετήσουν όσο γίνεται περισσότερους απεργούς. Ένας τέτοιος βαθμός οργάνωσης θα διευκόλυνε και τους ίδιους τους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να έχουν συμμετοχή στην γενική απεργία.
Δυστυχώς, όμως, στην παρούσα συγκυρία δεν διαθέτουμε αυτό το επίπεδο συνδικαλιστικής οργάνωσης, ούτε αυτό το κίνημα. Η πείρα των τελευταίων ετών από τις γενικές απεργίες έχει δείξει ότι όσες φορές οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ επέλεξαν 24ωρο χειρόφρενο και όχι στάση εργασίας, η πρόσβαση πολλών απεργών στους χώρους διαδήλωσης κατέστη δυσχερής, και, συχνά, αδύνατη. Στην παρούσα συγκυρία, και μέχρι να πραγματοποιηθούν απαραίτητα, συγκεκριμένα βήματα στην ανάπτυξη και οργάνωση των συνδικαλιστικών και πολιτικών αγώνων, και με χρέος μας να καταβάλλουμε την αγωνιστική μας συμβολή σε αυτήν την κατεύθυνση, αποδεικνύεται ότι η μαζικότητα στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας εξυπηρετείται περισσότερο με την στάση εργασίας των ΜΜΜ και την εξυπηρέτηση των απεργών τις ώρες ακριβώς της κινητοποίησης, παρά με την 24ωρη απεργία των ΜΜΜ.
Το ζήτημα της στάσης των ΜΜΜ την 4η Φεβρουαρίου, ημέρα γενικής απεργίας, άνοιξε με ζωηρό τρόπο και ενδιαφέρουσες πτυχές σε σύσκεψη του ΕΚΑ…
Την Πέμπτη, 28 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη εκπροσώπων σωματείων στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, με πρόθεση την ενημέρωση, συζήτηση, συντονισμό, εν όψει της γενικής απεργίας της 4ης Φεβρουαρίου.
Το ζήτημα που απασχόλησε κυριότατα τη σύσκεψη ήταν η στάση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς κατά την ημέρα της απεργίας. Ήδη εισηγητικά, εκ μέρους της ΔΑΣ-ΠΑΜΕ στο ΕΚΑ, υποστηρίχτηκε με φανατισμό η 24ωρη απεργία όλων των ΜΜΜ, και όχι η στάση εργασίας. «Εγώ που είμαι συνειδητοποιημένος, βρήκα τρόπο να κατέβω στην προηγούμενη γενική απεργία, και χωρίς μέσα μεταφοράς» ευλόγησε τα γένια του ένας από τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Στην συζήτηση που άνοιξε, πήραν τον λόγο εκ περιτροπής διάφοροι εκπρόσωποι σωματείων, με διαδοχικές -σε βαθμό κουραστικής επανάληψης- τοποθετήσεις αρκετών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, οι οποίοι επέμειναν στο θέμα της απεργίας των ΜΜΜ, αναλύοντάς την περισσότερο από την υπόθεση του ασφαλιστικού. Μάλιστα, στέλεχος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ δήλωσε ότι «θα γίνει μάχη» για να μη βγουν τα λεωφορεία στους δρόμους την 4η Φεβρουαρίου, και παρά το γεγονός ότι το οικείο σωματείο ήδη είχε πάρει απόφαση για στάση εργασίας. Με μια μάλλον …αναρχο-αμεσοδημοκρατική προσέγγιση του προβλήματος, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ έκαναν λόγο για …1.200 οδηγούς λεωφορείων οι οποίοι είναι έτοιμοι με …διεργασίες «από τα κάτω»(!) να τραβήξουν 24ωρο χειρόφρενο και να παραλύσουν τις μετακινήσεις. Ας σημειωθεί εξάλλου, ότι η Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ καλεί από την επίσημη ιστοσελίδα της «τους εργαζόμενους του κλάδου να γυρίσουν ξανά την πλάτη σε αυτές τις πλειοψηφίες και να δώσουν ισχυρή απάντηση με 24ωρη απεργία και συμμετοχή στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στις 10:30 στην Ομόνοια» (!).
Δεν δίστασαν οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ (τόσο στη σύσκεψη του ΕΚΑ, όσο και στα επίσημα ψηφιακά και λοιπά κείμενά τους) να βαφτίζουν «απεργοσπάστες» και «απεργοσπαστικό μηχανισμό της κυβέρνησης και των εργοδοτών» τα σωματεία και το συντονιστικό των σωματείων που έλαβαν απόφαση για στάση εργασίας.
«Πώς θα πάει στην κινητοποίηση ένας άνεργος που μένει στο Πέραμα και δεν έχει αυτοκίνητο;» ρώτησε, εύλογα, κάποιος συνδικαλιστής κατά τη διάρκεια της σύσκεψης.
«Να μην πάει!» (sic) πετάχτηκε κεντρικό συνδικαλιστικό στέλεχος του ΠΑΜΕ, αφήνοντας άναυδη όλη την αίθουσα (!).
Η αλήθεια είναι ότι, όσο κι αν τους γνωρίζουμε, δεν παύουν να μας εκπλήσσουν (πάντοτε δυσάρεστα). Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κάποιο στιγμιαίο ατόπημα του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ. Πρόκειται για την ουσία της γραμμής του ΠΑΜΕ: Οι απεργοί είτε θα προσέλθουν στην απεργιακή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ μέσω του μηχανισμού τον οποίον είναι σε θέση να ενεργοποιεί το ΚΚΕ (με δικά του λεωφορεία και οχήματα, τα οποία θέτει στην υπηρεσία της δικής του κινητοποίησης), είτε δεν θα προσέλθουν καθόλου.
Στο βασίλειο της περιχαράκωσης, της διαίρεσης και της υπόσκαψης των αγώνων, το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ-ΔΑΣ κατέχει σίγουρα μία έδρα.
