Μόνο η ίδια η εφαρμογή τής επιχείρησης «Ξένιος Δίας» από την ΕΛ.ΑΣ.
ξεπερνά σε χυδαιότητα το όνομα που επιλέχτηκε για την επιχείρηση αυτή
Το οργανωμένο ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε πρόσφατα η ελληνική κυβέρνηση (αυτό είναι το μόνο πράγμα που τελικά επιλέγει να κάνει οργανωμένα) θα μπορούσε κάλλιστα να βαπτιστεί «επιχείρηση προσπέρασης, από τα δεξιά, τής Χρυσής Αυγής» ή «επιχείρηση καταβαράθρωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας» ή, ακόμη πιο ορθά, «ρατσιστικό ρεσιτάλ».
Μόνο έτσι θα ήταν δυνατό να αποδοθεί ρεαλιστικά το πογκρόμ που διέταξε η τρόικα εσωτερικού (Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΔΗΜ.ΑΡ.), το οποίο μέσα σε δυο-τρεις μέρες αριθμεί χιλιάδες προσαγωγές «λαθραίων» ανθρώπων, και εκατοντάδες ακόλουθες συλλήψεις, διαμονή σε «κέντρα φιλοξενίας» και «επαναπροωθήσεις», με τελικό σκοπό τον «επαναπατρισμό». Οι λέξεις είναι, και στην περίπτωση αυτή, πολύ γλυκές για να καθρεφτίσουν την πραγματικότητα.
Μα πότε πρόλαβαν και αντιστράφηκαν τόσο πολύ οι έννοιες; Θυμηθείτε, δύο από τα τρία κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση φέρουν στον επίσημο τίτλο τους τους όρους «Δημοκρατία» και «Δημοκρατικός», με το κόμμα του Κουβέλη να κουβαλάει αναφορές στην «Αριστερά», ενώ το κόμμα του Βενιζέλου ευαγγελίζεται, στον τίτλο του μόνο, «Σοσιαλιστικό Κίνημα».
Το ελληνικό κράτος επέλεξε να κηρύξει τώρα την έναρξη για το εκτεταμένο σαφάρι ανθρώπων, λίγο πριν το τρίτο μνημόνιο ή το δεύτερο μεσοπρόθεσμό ή, τέλος πάντων, τη νέα καταιγίδα αντικοινωνικών μέτρων που ετοιμάζει· το ελληνικό κράτος υποβάλει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα (και, πρωτίστως, στα ασθενέστερα και λεηλατούμενα) την ιδέα ότι ο μετανάστης είναι υπεύθυνος για όλα τα δεινά της ελληνικής πραγματικότητας, με τον σχεδιασμό να στρέψει εκεί την οργή τους, με την ελπίδα να μη ξεσηκωθεί η λαϊκή αγανάκτηση ενάντια στις τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού.
Σε ένα ακόμη παραλήρημα ρατσισμού και εθνικο-παρα-φροσύνης, ο υπουργός της Δημόσιας «Τάξης», Νίκος Δένδιας, έκανε «τα γλυκά μάτια» στους νεοναζί της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής βουλής, ενώ ταυτόχρονα παραχώρησε σαφές δείγμα τής καταφανούς ιστορικής του κενότητας: Αναφερόμενος στα προβλήματα που, υποτίθεται, οι μετανάστες δημιουργούν (και όχι βέβαια οι πολιτικές που ο ίδιος υπηρετεί) απύηθυνε δραματική έκκληση στην ελληνική κοινωνία, με τα ακόλουθα λόγια: «Η χώρα χάνεται· από την κάθοδο των Δωριέων, 4000 χρόνια πριν, ουδέποτε η χώρα δεν δέχθηκε τόσο μεγάλης έκτασης εισβολή (...) πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας και του κράτους» (sic!).
Χωρίς να προβούμε σε πολλές αναλύσεις, περιοριζόμαστε απλά να επισημάνουμε ότι: α) τα Δωρικά φύλα κατέρχονται περίπου τον 12ο αιώνα π.Χ. Συνεπώς, ο υπουργός πέφτει περίπου μια χιλιετία έξω.
β) Οι Δωριείς δεν ήταν καθόλου βάρβαροι (είχαν ανακαλύψει τον σίδηρο, ενώ τα υπόλοιπα ελληνικά φύλα είχαν μείνει ακόμα στον χαλκό) και αμφισβητείται εντονότατα ότι πραγματοποίησαν εισβολή, με την αρνητικά φορτισμένη έννοια του όρου.
γ) Σε κάθε περίπτωση, έδωσαν τη δική τους ώθηση και τη δική τους έμπνευση στην εξέλιξη της ελληνικής ιστορίας, επιτρέποντας στον σημερινό επισκέπτη τής ακρόπολης των Αθηνών, και πολλών άλλων ακροπόλεων, να θαυμάσει επιτεύγματα της αρχιτεκτονικής που ανήκουν στον «Δωρικό ρυθμό», μεταξύ των οποίων ο Παρθενώνας.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς αρχαιολόγος, ιστορικός, φιλόλογος ή κάτι παρόμοιο, για να είναι σε θέση να συνειδητοποιεί το βαθμό αντιστροφής των εννοιών που επιχειρείται σήμερα, μαζί με την πλήρη διαστρέβλωση της αρχαίας και νεώτερης ιστορίας αλλά και της σύγχρονης πραγματικότητας.
Ο «Ξένιος Δίας», δηλαδή ο επιφανέστερος ανάμεσα σε θεούς και ανθρώπους προστάτης της φιλοξενίας, είναι ο πλέον ακατάλληλος τίτλος για τις μαζικές εκδιώξεις μεταναστών που βρέθηκαν στη χώρα μας ζητώντας μια καλύτερη μοίρα, είναι μνημείο της παραχάραξης της ελληνικής ιστορικής συνείδησης, και, ως τέτοιο, αποτελεί πράξη αντεθνική.
Καταγγέλλουμε απερίφραστα τις πρακτικές της κυβέρνησης, υπό τις ευλογίες των ευρωπαίων και υπερατλαντικών εταίρων μας, που έχουν φέρει μόνο δυστυχία και απόγνωση στους πολίτες αυτής της χώρας, ενώ αποδοκιμάζουμε και την απόπειρα εξωραϊσμού των πρακτικών αυτών με ευφάνταστους αρχαιοπρεπείς όρους, που μόνο ντροπή κομίζουν στην αρχαία ιστορία της πατρίδας μας.
