“Με ΜΑΤ και βία δε γίνεται παιδεία”. Το σύνθημα αυτό που δεκαετίες φωνάζει το φοιτητικό και ευρύτερα εκπαιδευτικό κίνημα, έγινε -δυστυχώς- για μια ακόμη φορά ιδιαίτερα επίκαιρο μετά την πρόσφατη επέμβαση της αστυνομίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η αστυνομική αυτή εισβολή ήρθε ως συνέχεια αντίστοιχων επεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν τη φετινή χρονιά στο ΑΠΘ. Αφορμή αυτή τη φορά αποτέλεσε η “προστασία” της ανέγερσης βιβλιοθήκης στο τμήμα Βιολογίας, αν και οι πραγματικοί λόγοι της αστυνομικής παρουσίας έγκεινται στην κυβερνητική προσπάθεια επιβολής ενός κλίματος τρομοκρατίας και καταστολής στις σχολές. Είναι το λιγότερο υποκριτικό η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και οι πρυτανικές αρχές να παριστάνουν πως ενδιαφέρονται για την ανέγερση φοιτητικών βιβλιοθηκών, την ίδια στιγμή που προωθούν την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων και την αντικατάστασή τους από το λεγόμενο “ηλεκτρονικό βιβλίο”. Άλλωστε, τα σχεδόν δύο χρόνια που οι σχολές παρέμειναν κλειστές και υπολειτουργούσαν, η τηλεκπαίδευση των ταξικών φραγμών και αποκλεισμών έφερε τα ηλεκτρονικά συγγράμματα και μια σειρά ακόμη αντιεκπαιδευτικά μέτρα πιο κοντά στην υλοποίησή τους.
Και όπως καθόλου “αθώα” και τυχαία δεν είναι η επιλογή της κυβέρνησης να στείλει τα ΜΑΤ στο ΑΠΘ, έτσι καθόλου “αθώα” και τυχαία δεν είναι η επιλογή της 17ης Μάη, μία μέρα δηλαδή πριν την πραγματοποίηση των φοιτητικών εκλογών για τα εγκαίνια της εμφάνισης της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές. Παράλληλα, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας πιέζει τις διοικήσεις των πανεπιστημίων και των σχολών να προχωρήσουν άμεσα στην εγκατάσταση καμερών στους χώρους των πανεπιστημίων, ανεξάρτητα απ’ το αν το συγκεκριμένο μέτρο κρίνεται ακόμη και για τη συνταγματικότητά του.
Τόσο η εισβολή και παρουσία των ΜΑΤ στο ΑΠΘ, όσο και η θεσμοθέτηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας αποτελούν κρίκους στην ίδια αλυσίδα της κυβερνητικής πολιτικής της καταστολής, της τρομοκρατίας και της περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Ανομολόγητος στόχος αυτής της πολιτικής δεν είναι άλλος από το χτύπημα των φοιτητικών συλλόγων, προκειμένου να περάσουν με μεγαλύτερη ευκολία και να μη συναντούν αναχώματα τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα διάλυσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ήταν, άλλωστε, η ίδια πολιτική με βάση την οποία καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο το καλοκαίρι του ‘19, εισέβαλε η αστυνομία τόσες και τόσες φορές στο ΑΠΘ, την ΑΣΟΕΕ και άλλα πανεπιστήμια, χτυπήθηκαν φοιτητικές διαδηλώσεις, συνελήφθησαν, δικάστηκαν και δικάζονται εκατοντάδες φοιτητές. Είναι η ίδια πολιτική που προωθεί την πανεπιστημιακή αστυνομία, τις μπάρες ελεγχόμενης ηλεκτρονικής εισόδου και γενικότερα μέτρα αυστηροποίησης και εντατικοποίησης των όρων σπουδών.
Η Τρίτη 17 Μαίου, μία μέρα πριν τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, ως ημερομηνία έναρξης της παρουσίας της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές επιλέχθηκε σκόπιμα, ακριβώς για σταλεί ένα μήνυμα για την προσπάθεια επιβολής μιας νέας “κανονικότητας” για τα πανεπιστήμια. Και το μήνυμα αυτό δεν είναι άλλο από την ποινικοποίηση των φοιτητικών αγώνων, την προσπάθεια κυβερνητικού ελέγχου των συλλόγων και συνολικά του φοιτητικού κινήματος, τα ενιαία ψηφοδέλτια και γενικά αφορά στην “κολεγιοποίηση” των δημόσιων πανεπιστημίων, προκειμένου να περάσει απρόσκοπτα η πολιτική των ταξικών φραγμών, της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας παιδείας και της υποβάθμισης των πτυχίων. Και όπως ακριβώς η κυβέρνηση επιχείρησε την προηγούμενη περίοδο η κυβέρνηση επιχείρησε να περάσει και πέρασε μέτρα για τον ασφυκτικότερο έλεγχο των σωματείων και του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, το ίδιο επιχειρεί να κάνει τώρα και στο φοιτητικό κίνημα. Αποτελεί υπόθεση κάθε φοιτητή και φοιτήτριας, κάθε φοιτητικού συλλόγου, να αποτρέψουμε την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές μας, να υπερασπιστούμε τους συλλόγους μας και το αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμά μας να συζητάμε, να οργανωνόμαστε, να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε! Αυτό είναι και το νόημα της μαζικής συμμετοχής στις φοιτητικές εκλογές, η υπεράσπιση των συλλόγων μας. Αυτό είναι το νόημα της στήριξης των ψηφοδελτίων της Φοιτητικής Πορείας.
