Αγωνιστικό κάλεσμα στην πανεργατική απεργία και τα συλλαλητήρια στις 12 Νοέμβρη
για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων της κυβέρνησης!
Καταιγιστικές οι εξελίξεις. Σφοδρά αντιλαϊκά κύματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Τα περιβόητα προαπαιτούμενα δεν έχουν τελειωμό. Κάθε σειρά βάρβαρων εξοντωτικών μέτρων αποτελεί τον προθάλαμο για την επόμενη. Όσο λαϊκό εισόδημα έχει αντέξει, κατά την εξαετή μνημονιακή λαίλαπα, υφαρπάζεται ανελέητα μέσα από μια άνευ προηγουμένου, γενικευμένη, φοροεπιδρομή. Παράλληλα, προωθείται -με πυρετώδεις ρυθμούς- η τελική έφοδος στη λαϊκή κατοικία, το ασφαλιστικό και τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Οι μαζικοί πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας είναι προ των θυρών. Οι συντάξεις μετατρέπονται σε απλά βοηθήματα. Οι ομαδικές απολύσεις, νέα αντισυνδικαλιστική νομοθεσία και η οριστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων καταφθάνουν.
Τα τελεσίγραφα των δανειστών είναι σαφή. Δε σηκώνουν παρερμηνείες, παρεκκλίσεις, καθυστερήσεις. Τα θεωρούμενα ταμπού πέφτουν σωρηδόν, κάτω από τις επευφημίες, και με τους επαίνους, της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Ο ενθουσιασμός των ισχυρών για την κυβέρνηση Α. Τσίπρα που έχει τη δυνατότητα να τα ενταφιάζει, χωρίς κοινωνικές εκρήξεις μέχρι στιγμής, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, δεν κρύβεται, διατυπώνεται ευθέως.
Καθώς έρχονται στη χώρα μας, ο ένας μετά τον άλλο, για να κλείσουν «δουλειές», δηλώνουν «εντυπωσιασμένοι» από τη σημερινή κυβέρνηση. Γιατί όχι! Οι ασφυκτικές πιέσεις τους για «σκληρές αποφάσεις», που πρέπει να ληφθούν εδώ και τώρα, αποδίδουν. Βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μια κυβέρνηση που ευθυγραμμίζεται πλήρως, έχοντας μετατραπεί -πλέον- σε πειθήνιο διεκπεραιωτή των εντολών τους, σε ικέτη χωρίς ανταπόκριση. Και οι «δουλειές» τους στη νεοαποικιοκρατούμενη Ελλάδα, που οι υποτελείς κυβερνήσεις της βγάζουν στο σφυρί τον πλούτο της, μόνο καλά μπορούν να πηγαίνουν. Γι αυτό και ο συνωστισμός -το τελευταίο διάστημα- υψηλότατων πολιτικών παραγόντων του ιμπεριαλισμού. Από τις ΗΠΑ, Νούλαντ, Χοχστάιν και αναμένεται ο Κέρι. Από την ΕΕ, Ολάντ, Ντομπρόβσκις, Σταϊνμάγερ, Γιέγκερ, Μοσκοβισί, Σούλτς. Και από κοντά Κινέζοι και Καναδοί. Όλοι άρπαγες, έρχονται να κατασπαράξουν τη λεία.
Στους τρέχοντες «κρίσιμους» μήνες της επιβολής του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση Α. Τσίπρα δε συνεχίζει απλώς, αλλά κλιμακώνει την αντιλαϊκή πολιτική των προκατόχων της, δίνει τη χαριστική βολή σε ευρύτατα εργατολαϊκά στρώματα και τα βυθίζει -ακόμη πιο βαθιά- στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανεργία. Αποτελεί, σήμερα, τη δύναμη κρούσης της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών πατρώνων της. Αποτελεί τη μοναδική εκείνη πολιτική δύναμη που μπορεί να ανταποκριθεί -στην τρέχουσα συγκυρία- στον επαίσχυντο αυτό ρόλο και να εγγυηθεί μια σχετικά ομαλή κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Αντιδραστικό μέτωπο
Την αντιλαϊκή της πολιτική η κυβέρνηση Α. Τσίπρα προσπαθεί να τη δικαιολογήσει και να τη νομιμοποιήσει στη λαϊκή συνείδηση λέγοντας πως πρόκειται για κάποιους προσωρινούς «έντιμους συμβιβασμούς» με τους δανειστές, που θα έχουν -τελικά- φιλολαϊκή κατάληξη, που στοχεύουν σε μια «νέα Ελλάδα» χωρίς κρίση και μνημόνια. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για τη συνέχιση της ίδιας σκληρής ταξικής πολιτικής όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων που υπηρετεί -δουλικά- τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και της ελληνικής ολιγαρχίας, φτωχοποιώντας και εξαθλιώνοντας -βίαια- τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας -την εργατική τάξη, την αγροτιά και τα μικρομεσαία στρώματα- μεταβάλλοντας, ραγδαία, την ταξική συγκρότησή της. Το χάσμα και η πόλωση ανάμεσα στους λίγους -άρρηκτα συνδεδεμένους με τον ιμπεριαλισμό- που κατέχουν μόνο προκλητικά προνόμια και τεράστιο πλούτο και τους πολλούς που τους αφαιρούνται δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και ρίχνονται στον καιάδα της φτώχιας και της εξαθλίωσης μεγεθύνεται.
Τα περίφημα ισοδύναμα και τα παράλληλα προγράμματα αποκαλύπτεται πως είναι μια νέα μεγάλη απάτη. Τα ψελλίσματα των κυβερνητικών παραγόντων πως δήθεν διαφωνούν με τη βαρβαρότητα κάποιων μέτρων, που οι ίδιοι επιβάλλουν, αποτελούν φτηνά προπαγανδιστικά τεχνάσματα και άθλιο εμπαιγμό του λαού και μόνο. Πρόκειται για απεγνωσμένες προσπάθειες να συντηρήσουν προσδοκίες και αυταπάτες, να καθυστερήσουν την εκδήλωση της λαϊκής οργής, να υπονομεύσουν τους εργατολαϊκούς αγώνες.
Σε όλες αυτές τις αντιδραστικές εξελίξεις, απέναντι στο λαό, στέκονται σύσσωμες οι εγχώριες δυνάμεις που ομνύουν πίστη στο μονόδρομο της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά μνημόνια. Η πρόσφατα προσχωρήσασα κυβέρνηση Α. Τσίπρα με τους πάσης φύσεως παρατρεχάμενούς της, τα δήθεν αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ), ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των κρατούντων που συναινεί, υπερθεματίζει, πιέζει και αξιώνει την -χωρίς καθυστερήσεις- πλήρη συμμόρφωση στις εντολές των δανειστών, προβάλλοντάς την ως την ενδεδειγμένη, μοναδική επιλογή και -μάλιστα- σωτήρια για το λαό και τον τόπο. Ένα αντιδραστικό μέτωπο που πλειοψηφεί συντριπτικά τη Βουλή, αθροίζοντας το 85% περίπου των βουλευτών, και ελέγχει πλήρως την πληροφόρηση ασκώντας τρομοκρατική προπαγάνδα.
Εκρηκτικός συνδυασμός
Η χρεοκοπημένη Ελλάδα, ο αδύναμος κρίκος και το πειραματόζωο της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ, γίνεται τώρα και το πειραματόζωο της προσφυγικής κρίσης. Ευρισκόμενη στην πρώτη γραμμή πυρός όσον αφορά τα πρωτοφανή μεταπολεμικά, τεραστίων διαστάσεων, προσφυγικά ρεύματα, τη μετατρέπουν ραγδαία, με τη συνέργεια της κυβέρνησης Α. Τσίπρα, που σκύβει το κεφάλι, ενδίδει στις πιέσεις και υλοποιεί τους σχεδιασμούς των ευρωπαίων «εταίρων» της, σε ένα απέραντο στρατόπεδο εγκλωβισμού προσφύγων, με δεκάδες hotspots στα νησιά της, στην Αττική και σε όλη την επικράτεια, ενώ στις θάλασσές της η τραγωδία με τα ταξίδια θανάτου των απελπισμένων, ξεριζωμένων από τον τόπο τους προσφύγων, δεν έχουν τέλος. Την ίδια στιγμή, οι ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα και τις ανέξοδες, υποκριτικές, ανθρωπιστικές κορόνες, βάζουν φραγμούς, αναχαιτίζουν τη μεταναστευτική ροή και την απομακρύνουν από τα εδάφη τους, αρχίζουν να κλείνουν σύνορα και να υψώνουν φράκτες. Αυτή είναι η Ευρώπη της «αλληλεγγύης», της «δικαιοσύνης», των «ελευθεριών» και του «ανθρωπισμού»!
Οι συνεχείς, αγωνιώδεις εκκλήσεις και οι ικεσίες του πρωθυπουργού προς τους «εταίρους» του να χαλαρώσουν τις απαιτήσεις τους στην υλοποίηση των προαπαιτούμενων, λόγω του βάρους του προσφυγικού, πέφτουν στο κενό, συναντούν την άκαμπτη άρνησή τους. Η απάντηση είναι μια: «καμιά χαλάρωση στο ελληνικό πρόγραμμα»! Τελεία και παύλα. Με αυτόν τον τρόπο απαντούν οι επικυρίαρχοι στους υποτελείς τους.
Η οικονομική και η προσφυγική κρίση αποτελούν έναν εκρηκτικό συνδυασμό για την Ελλάδα. Σε μια χώρα υποχείριο των ιμπεριαλιστών, με ένα λαό λεηλατημένο από την οικονομική κρίση, είναι μεγάλος ο κίνδυνος να μετατραπεί το προσφυγικό ζήτημα σε απειλή και εφιάλτη, σε έναν επιπλέον μοχλό προώθησης και επιβολής των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, αλλά και των γεωπολιτικών σχεδιασμών της Τουρκίας με την ανακίνηση και τροφοδότηση όλων των εθνικών ζητημάτων, σε ένα ακόμη εργαλείο λεηλασίας της χώρας και του λαού. Μια άκρως επικίνδυνη πραγματικότητα διαμορφώνεται.
Η αντιλαϊκή καταιγίδα και η ιμπεριαλιστική επιβολή μπορούν να αποκρουστούν μόνο με την ανάπτυξη μεγάλων, ενιαίων εργατολαϊκών, αντιιμπεριαλιστικών αγώνων. Ο μετασχηματισμός της πλατιάς λαϊκής δυσαρέσκειας σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη προβάλλει επιτακτικά αναγκαίος. Τα μεγάλα αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα για μια Ελλάδα ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική είναι επίκαιρα όσο ποτέ, τα τελευταία χρόνια.
Αυτοί που οδηγούν το λαό σε μεγαλύτερη δυστυχία, φτώχια και εξαθλίωση, αυτοί που υποθηκεύουν το μέλλον του λαού και της χώρας, θα εισπράξουν -αναπόφευκτα- τη λαϊκή αποδοκιμασία και αγανάκτηση. Η δυνατότητα της κυβέρνησης Α. Τσίπρα να αποπροσανατολίζει, να εκτονώνει και να ενσωματώνει το εργατικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα έχει αρχίσει να δέχεται τα πρώτα πλήγματα. Οι πρώτες επιμέρους κινητοποιήσεις και απεργίες, μετά από μια μεγάλη περίοδο υποχώρησης και αυταπατών, είναι γεγονός. Η γενική απεργία της 12ης Νοεμβρίου μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα, στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το τρίτο μνημόνιο, ώστε να μπει φραγμός στη νέα αντιλαϊκή επιδρομή.
