Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την επιστολή που της απέστειλε ο Πομπέο, ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, επιστολή με την οποία εγγυάται την ασφάλεια της χώρας μας. Είναι θλιβερή η εικόνα του Πέτσα, του κυβερνητικού εκπροσώπου, να δηλώνει σχετικά με την επιστολή Πομπέο «… μιλάμε για μια εγγύηση, η οποία έχει να κάνει με τη στήριξη των ΗΠΑ στην ευημερία και στη δημοκρατία και στην ασφάλεια στην Ελλάδα».
Είναι πρωτοφανές, και ανήκουστο, για μια «ανεξάρτητη» και «κυρίαρχη» χώρα να επιζητά και να θριαμβολογεί για το γεγονός ότι μια άλλη χώρα, εγγυάται την ασφάλεια της!
Και όχι μόνο, αλλά και την ευημερία και τη δημοκρατία της!
Το τι από αυτά, μπορεί να εγγυηθεί για τη χώρα μας η αμερικάνικη κυβέρνηση το γνωρίζουμε καλά, και όχι μόνο για τη χώρα μας άλλα και για όλες τις χώρες και για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ωστόσο η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, με αυτή την αναζήτηση -χωρίς προσχήματα και περιστροφές- της ξένης προστασίας, αποτελεί μνημείο υποτέλειας και λακεδισμού.
Λίγες μέρες πριν ο πρωθυπουργός της χώρας βρέθηκε στις ΗΠΑ ικετεύοντας για μια κίνηση στήριξης, για μια δήλωση προστασίας από τους Αμερικάνους επικυρίαρχους απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, χωρίς να πάρει κάτι.
Σε μια άλλη χαρακτηριστική -και με τη γλώσσα του σώματος- εικόνα, ο Μητσοτάκης αφού έκανε τη γλάστρα και τον ακροατή στο σαλόνι του Τραμπ, στο ταξίδι του στις ΗΠΑ, έδωσε ό,τι του ζητήθηκε.
Έγινε πελάτης σε νέα δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα από τα περισσεύματα του αμερικάνικου στρατού, που θα πληρώσει με τον ιδρώτα του ο ελληνικός λαός, ενώ παρείχε δήλωση στήριξης στην αιματηρή επίθεση των Αμερικανών ενάντια σε μια ανεξάρτητη χώρα, το Ιράν και τη δολοφονία ανώτατου κρατικού στελέχους.
Με την επιστροφή του, λίγες μέρες μετά, άρχισε στην ελληνική Βουλή, στην αρμόδια επιτροπή, η συζήτηση της νέας συμφωνίας παραχώρησης ενός πρωτοφανούς δικτύου αμερικανικών βάσεων, που μετατρέπει τη χώρα σε στρατιωτικό προπύργιο τους.
Την ίδια μέρα εστάλη η επιστολή Πομπέο με την οποία αφού εξασφάλισε όλα όσα θέλει από τη χώρα μας, παρείχε... εγγύηση για την ασφάλεια της. Αν η μια όψη του νομίσματος είναι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, η στάση της πατρωνίας του, της επέκτασης και της κυριαρχίας του, η άλλη όψη είναι στάση της εθελοδουλίας και του ραγιαδισμού, είναι το ολόψυχο ξεπούλημα στα ξένα αφεντικά, το άπλωμα και το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας μας, η μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και στρατιωτική πρόσδεση. Είναι το πλασάρισμα της ιδεολογίας της δουλοπρέπειας και της ψυχολογίας του υποταγμένου που ψάχνει να κουρνιάσει σε μια ξένη αγκαλιά, για να στηρίξει τα ύπαρξη του και τα συμφέροντα του.
Ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πως «…έχουν περάσει 44 χρόνια από το προηγούμενο μιας αντίστοιχης επιστολής, της επιστολής Κίσινγκερ στον κ Μπίτσιο, (Υπουργοί Εξωτερικών) όπου μιλάγαμε για εκείνη την εποχή υπό το φως των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο για την εγγύηση της ασφάλειας των ΗΠΑ».
Μα σε τι αναφέρεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ποιο ιστορικό προηγούμενο επικαλείται;
Μέσα στην εναγώνια ανάγκη της κυβέρνησής του για την αμερικάνικη στήριξη, αναφέρεται στην εποχή που με την ενεργητική στήριξη των ΗΠΑ και του Κίσινγκερ επιβλήθηκε στη χώρα μας η χούντα των συνταγματαρχών από το 1967 μέχρι το 1974, στην εποχή που με το πράσινο φως των ΗΠΑ έγινε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 και στην κατοχή του 40% μέχρι σήμερα.
Όσο πρόθυμα κι αν σπεύδει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να ξεπλύνει τις αμαρτίες και να εξωραΐσει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, η ιστορία είναι αμείλικτη και όλα τα εγκλήματα που έγιναν στον τόπο μας, όλες οι συμφορές και οι δυστυχίες που βαραίνουν στον ελληνικό λαό έχουν πίσω τους τη βαριά σκιά του ιμπεριαλισμού, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη μπροστά στα κρίσιμα εθνικά προβλήματα δεν είναι παρά ο κρίκος μιας αλυσίδας κυβερνήσεων της δεξιάς, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, ενδοτισμού και υποτέλειας απέναντι στους Αμερικάνους και τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές.
Παράλληλα με την αμερικανική προστασία, η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να ικανοποιήσει ό,τι απαιτήσεις μπορεί, για να εξαγοράσει και την αντίστοιχη γαλλική.
Έτσι μια ελληνική φρεγάτα θα βρεθεί στο πλάι της γαλλικής αρμάδας που θα πλεύσει στην ανατολική μεσόγειο και μέχρι τα στενά του Ορμούζ και τον Περσικό κόλπο όπου θέλει να επιτηρήσει, να δηλώσει την παρουσία του και να επηρεάσει τις εξελίξεις και ο γαλλικός ιμπεριαλισμός.
Δίπλα του κολαούζος η ελληνική παρουσία, ενώ μια ελληνική συστοιχία πυραύλων θα βρεθεί στη Σαουδική Αραβία στραμμένη προς το Ιράν, αποδεικνύοντας εμπράκτως πως οι εχθροί των αφεντικών της ελληνικής κυβέρνησης και της ελληνικής ολιγαρχίας γίνονται και δικοί τους εχθροί, ανεξάρτητα αν τίποτε το εχθρικό δεν έχουν κάνει προς τη χώρα μας και ανεξάρτητα αν αυτό τη ζημιώνει και οικονομικά και πολιτικά.
Τη στήριξη και την εύνοια της Γαλλίας και του Μακρόν θα εκλιπαρήσει ο Μητσοτάκης στο ταξίδι του στη Γαλλία σε λίγες μέρες, με το αζημίωτο φυσικά, καθώς είναι δρομολογημένη και η αγορά των γαλλικών φρεγατών. Είναι φανερό το ποια είναι τα κριτήρια για τα εξοπλιστικά προγράμματα της κυβέρνησης που θα επιβαρύνουν με δισ. τον ελληνικό λαό που συνεχίζει να δοκιμάζεται από τα μνημονιακά δεσμά.
