Να αγωνιστούμε για διπλή δια ζώσης εξεταστική χωρίς αποκλεισμούς με όλα τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας!
Με αφορμή τη χειμερινή εξεταστική, οι δυνάμεις των ΚΝΕ-ΕΑΑΚ στα πανεπιστήμια θέτουν σε μια σειρά φοιτητικούς συλλόγους το αίτημα της τηλεξεταστικής, η οποία μετατράπηκε ξαφνικά σε «τηλεματική» προκειμένου να αποφευχθούν πιθανοί ατυχείς συνειρμοί με τους τηλε-αποκλεισμούς που αντιμετώπισαν οι φοιτητές όλη την προηγούμενη περίοδο, αν και στην πραγματικότητα σε τίποτα δεν διαφέρει το αίτημα που θέτουν αυτές οι δυνάμεις με την τηλεκπαίδευση της κυβέρνησης.
Αυτό το αίτημα αποτελεί φυσική εξέλιξη της στάσης των ρεφορμιστικών παρατάξεων, που απ’ το «μετά θα λογαριαστούμε» και την «υπεύθυνη στάση των συμβολικών-αντιπροσωπευτικών συγκεντρώσεων» πέρασαν στο σύνθημα της «μη εφαρμογής του νόμου Κεραμέως», πτυχές του οποίου φυσικά εφαρμόστηκαν αφότου αυτές οι δυνάμεις ανέστειλαν τις μαζικές εβδομαδιαίες διαδηλώσεις και έστειλαν τους φοιτητές στο σπίτι, όπως κάνουν και τώρα με το αίτημα περί επαναφοράς της τηλεκπαίδευσης.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τόσο η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ, όσο και η ΠΑΣΠ και το Bloco (Nεολαία ΣΥΡΙΖΑ) θέτουν επιτακτικά το αίτημα της εξ αποστάσεως εξεταστικής, όχι φυσικά γιατί ανησυχούν για την υγεία των φοιτητών, ειδάλλως θα στήριζαν αντί να σαμποτάρουν τις διεκδικήσεις για δημόσια-δωρεάν υγεία, αλλά επειδή ψαρεύουν ψηφοφόρους εκμεταλλευόμενοι τον δικαιολογημένο φόβο των φοιτητών που βλέπουν την πανδημία να σαρώνει και την κυβέρνηση να μην λαμβάνει κανένα υγειονομικό μέτρο. Ταυτόχρονα ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και διάφοροι «ανεξάρτητοι» υποστηρίζουν τις ευρύτερες αντιδραστικές αλλαγές που φέρνει στον εκπαιδευτικό χάρτη η διεύρυνση της τηλεκπαίδευσης.
Αφού οι δυνάμεις των ΚΝΕ-ΕΑΑΚ αποδέχτηκαν τόσο την ανεπίσημη υβριδική (εξ αποστάσεως και διά ζώσης) διδασκαλία καθ’ όλο το εξάμηνο, όσο και την Ελεγχόμενη Είσοδο στις σχολές ως δήθεν «υγειονομικά πρωτόκολλα», τώρα κάτω απ’ το βάρος της πραγματικής απουσίας υγειονομικών και όχι κατασταλτικών πρωτοκόλλων, ζητάνε την επίσημη επαναφορά της τηλεκπαίδευσης. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να λένε πως η ΔΑΠ «υποκριτικά ζητάει τηλε-εξεταστική» (ΠΚΣ), λες και το συγκεκριμένο μέτρο αποτελεί κάποιο «αγωνιστικό» αίτημα ή ακόμη και να εναντιώνονται στη διπλή δια ζώσης εξεταστική (ΕΑΑΚ) επειδή «μόνο η υβριδική εξέταση εξασφαλίζει τη συμμετοχή όλων των φοιτητών», λες και είναι αυτονόητο πως όλοι οι φοιτητές διαθέτουν πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και διαδίκτυο, λες και ένας φοιτητής ο οποίος νοσεί είναι καλό για την υγεία του να διαβάσει και να δώσει μαθήματα από το σπίτι! «Υπερ-αγωνιστικές» κορώνες στα λόγια, συμβιβασμός στην πράξη, έτσι συμπυκνώνεται η πολιτική των δυνάμεων αυτών που ντύνουν μάλιστα τα διαχειριστικά και ηττοπαθή τους αιτήματα με «αριστερό» και «αγωνιστικό» μανδύα.
Το αίτημα αυτό έρχεται ως ένα διαχειριστικό συμπλήρωμα στο ψευτοδίλημμα υγεία και εξ αποστάσεως εξεταστική, δηλαδή αποκλεισμοί φοιτητών, ή δια ζώσης ουσιαστική παιδεία και έκθεση στην πανδημία. Σε αυτό το δίλημμα που θέτει επί της ουσίας η κυβέρνηση με την αναλγησία της, ΕΑΑΚ και ΚΝΕ νομίζουν ότι στηρίζουν το «μικρότερο κακό» της τηλεκπαίδευσης, ενώ στην πραγματικότητα αφοπλίζουν το φοιτητικό κίνημα απ’ τις δίκαιες διεκδικήσεις του. Και αυτές δεν μπορεί να είναι άλλες από την θέσπιση ουσιαστικών μέτρων για ανοιχτές σχολές, παροχή δωρεάν επαναλαμβανόμενων τεστ σε όλους και αγώνας για να σπάσει ο αντιεπιστημονικός και υγειονομικά επικίνδυνος διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, προσλήψεις καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων, προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας, εύρεση και αξιοποίηση νέων αμφιθεάτρων και αιθουσών, διάσπαση των τμημάτων σε κλιμάκια, αποσυμφόρηση των μέσων μαζικής μεταφοράς και τοποθέτηση περισσότερων δρομολογίων και λεωφορείων, μασκών και αντισηπτικών για την ακαδημαϊκή κοινότητα και όλο το λαό. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στην εξεταστική, το μόνο αγωνιστικό αίτημα που βάζει τους φοιτητές σε θέση μάχης και αγώνα και όχι σε θέση συμβιβασμού και υποχώρησης, είναι το αίτημα για πραγματοποίηση δια ζώσης διπλής εξεταστικής με όλα τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας.
Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η υιοθέτηση του συνθήματος της τηλεξεταστικής από το φοιτητικό κίνημα πέρα από την ηττοπαθή παραδοχή πως οι φοιτητικοί αγώνες δεν μπορούν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να λάβει ουσιαστικά μέτρα αντί να σκορπάει εκατομμύρια από τα χρήματα του λαού στην πανεπιστημιακή αστυνομία και τα rafale;
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αξιοποιεί την τηλεκπαίδευση για να σπάσει τις εκατοντάδες πανελλαδικά μαθητικές καταλήψεις που ζητούν να παρθούν υγειονομικά μέτρα για το άνοιγμα των σχολείων, οι «πρωτοπόρες» κατά τα άλλα δυνάμεις που αναφέρονται στο φοιτητικό κίνημα, ζητούν απ’ την κυβέρνηση να επιστρατεύσει το ίδιο κατασταλτικό τηλεργαλείο και στα πανεπιστήμια(!), τα οποία ήδη έχουν απονεκρωθεί λόγω των χειμερινών γιορτών και της εξ αποστάσεως διδασκαλίας, που αυτές οι δυνάμεις αποδέχτηκαν. Κι όπως είχε πει ο βουλευτής της ΝΔ Κυρανάκης, η απουσία των φοιτητών από τον μαζικό τους χώρο αξιοποιήθηκε και θα αξιοποιηθεί για να επιστρέψουν ύστερα οι φοιτητές σε ένα «άλλο πανεπιστήμιο». Γι’ αυτό εν όψει εξεταστικής ξεκίνησε η εκπαίδευση των πρώτων μονάδων της πανεπιστημιακής αστυνομίας, ενώ ταυτόχρονα προωθείται από το εφοπλιστικό κεφάλαιο(!) η εγκατάσταση τουρνικέ (μπάρες εισόδου) σε τέσσερα ΑΕΙ, εδραιώνεται η κάρτα εισόδου με την εφαρμογή του green pass, ενώ τα περιστατικά καταπάτησης του ασύλου από τις δυνάμεις καταστολής κλιμακώνονται επικίνδυνα.
Αν η αστυνομοκρατία και η επιτήρηση είναι η μία διάσταση της κυβερνητικής αξιοποίησης της απομάκρυνσης των φοιτητών από τις σχολές τους, η άλλη είναι η όξυνση των ταξικών φραγμών. Στις διακηρύξεις της βουλευτή της ΝΔ Μονογιού για «αξιοποίηση» της τηλεκπαίδευσης στα νησιά με λίγους μαθητές, αφού στα μυαλά της δεξιάς τα ολιγομελή τμήματα δεν αξίζουν το «κόστος» της φυσικής παρουσίας παιδαγωγού, συμπυκνώνεται η ταξική ουσία της τηλεκπαίδευσης ως εργαλείου κοινωνικού αποκλεισμού από την παιδεία. Σε αυτό το πλαίσιο και με τους φοιτητές να παρακολουθούν πολλά μαθήματα εξ αποστάσεως, προωθείται την ίδια περίοδο η εφαρμογή διδάκτρων σε μεταπτυχιακά προγράμματα του Παντείου. Η σοσιαλδημοκρατικού προσανατολισμού νέα πρυτανική αρχή του Παντείου μπορεί να ασκούσε κριτική στον νόμο Κεραμέως, αλλά με τον νόμο Γαβρόγλου που διεύρυνε τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα δεν φαίνεται να έχει πρόβλημα.
Το αίτημα για μεικτό τρόπο εξέτασης που επί της ουσίας ζητάει την επίσημη επαναφορά της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στα πανεπιστήμια είναι ένα δεξιό, ρεφορμιστικό αίτημα, που αφοπλίζει ιδεολογικά τους φοιτητές απέναντι στις κατασταλτικές, ταξικές και αντιπαιδαγωγικές διαστάσεις της τηλεκπαίδευσης, ενώ κάτω από μια συντεχνιακή λογική απομονώνει το φοιτητικό κίνημα από τον υπόλοιπο λαό, ο οποίος δεν παλεύει για την εφαρμογή ενός τρίτου lockdown ή την διεύρυνση της τηλεργασίας, αλλά για την ενίσχυση του δημοσίου-δωρεάν συστήματος υγείας, την λήψη μέτρων στα σχολεία, στις μετακινήσεις και στους χώρους δουλειάς. Με βάση αντίστοιχες διεκδικήσεις μαζικοποιήθηκε το φοιτητικό κίνημα όλη την προηγούμενη περίοδο και κατάφερε να σπάσει τις φασιστικού τύπου απαγορεύσεις των συγκεντρώσεων, και με βάση τέτοιες διεκδικήσεις οι φοιτητές πρέπει άμεσα να βρεθούν στις σχολές τους και να αγωνιστούν ενάντια στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.
