Μια (ακόμη) ιστορία αντίφασης
Με άρθρο του στις 27/5 ο «Ριζοσπάστης» επιδοκιμάζει το αποτέλεσμα του πρυτανικού σχήματος «Πανεπιστημιακή Αγωνιστική Παρέμβαση», συνδυασμού που μετείχε στις πρυτανικές εκλογές στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και «υποστηρίχτηκε», κατά την ακριβή φράση της εφημερίδας, «από την ΔΗΠΑΚ, το ΜΑΣ και το ΠΑΜΕ». Μέχρι εδώ, ας πούμε, καλά. Αρκεί να μη γνωρίζει κανείς όλα όσα προηγήθηκαν.
► Την προηγούμενη φορά που διενεργήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη πρυτάνεων (σε ΑΕΙ) και προέδρων (σε ΤΕΙ), η ΠΚΣ, η ΚΝΕ και το ΚΚΕ καλούσαν (ορθά) σε αποχή από αυτές. Βέβαια το κάλεσμα τους ήταν υποτονικό, πλήρες σαθρών έως ολότελα αποπροσανατολιστικών και άστοχων επιχειρημάτων: «Ας σκεφτούμε ότι ο εκάστοτε πρύτανης εκλέγεται πλέον από ένα θολό, απρόσωπο και συγκεχυμένο εκλογικό σώμα, άρα δεν έχει να δώσει λόγο πουθενά» (αυτό ήταν το πρώτο βασικό επιχείρημα που διαβάσαμε στον Ριζοσπάστη), και «αν συνυπολογίσουμε ότι οι εκλογές για πρυτάνεις και προέδρους γίνονται με πλειοψηφικό σύστημα και όχι με απλή αναλογική, εκλέγονται διοικήσεις και όχι όργανα αντιπροσωπευτικά, γίνεται κατανοητό ότι η καθολική ψηφοφορία των φοιτητών δεν καταγράφει συσχετισμούς, απλά νομιμοποιεί την εκάστοτε διοίκηση.» (αυτό ήταν το δεύτερο βασικό επιχείρημα που διαβάσαμε στον Ριζοσπάστη).
Την ώρα που εισάγεται η (κακώς νοούμενη, εμπνεόμενη από την πολιτική απάθεια των βρετανικών και λοιπών κολεγίων) «αμεσοδημοκρατία», δηλαδή η παράκαμψη των φοιτητικών παρατάξεων και η υποβάθμιση του ρόλου τους, την ώρα που οι φοιτητές και οι σπουδαστές καλούνται να γίνουν «συνδιαχειριστές» της κρίσης των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ο καημός του ΚΚΕ φαίνεται να είναι η ..απλή αναλογική.
► Μέχρι και το καλοκαίρι που μας πέρασε ΚΝΕ και ΠΚΣ συνέχιζαν να επιχειρηματολογούν ενάντια στις εκλογές πρυτάνεων και προέδρων, ωστόσο, κάπου εκεί, η διατύπωση της σκέψης τους άρχισε να επιτρέπει ένα «παραθυράκι» για ..ενδεχόμενη μελλοντική συμμετοχή σ’ αυτές: «οι υποψήφιοι συνδυασμοί που κατεβαίνουν στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές κινούνται στα πλαίσια που ορίζει η πολιτική του κεφαλαίου. Επομένως είναι βέβαιο ότι τα όργανα διοίκησης που θα προκύψουν από τις εκλογές θα είναι αυτά που θα συνεχίσουν το έργο εφαρμογής του νόμου-πλαισίου και συνολικότερα των αναδιαρθρώσεων».
Αν, λοιπόν, θα ήταν δυνατό να εμφανιστούν συνδυασμοί που να μη κινούνται στα πλαίσια που ορίζει η πολιτική του κεφαλαίου, τότε ίσως να το ξανασυζήταγε το ΚΚΕ.
► Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάνουμε στο σήμερα. Σε σχέση με τις προηγούμενες πρυτανικές εκλογές και τον τρόπο διενέργείας τους, δεν άλλαξε κάτι. Το μόνο που άλλαξε (και αλλάζει αργά και σταθερά) είναι η στάση της φοιτητικής και σπουδαστικής παράταξης του ΚΚΕ: η ΠΚΣ λοιπόν, πιο υποτονικά από ποτέ, καλεί και πάλι τους φοιτητές και σπουδαστές σε μαζική αποχή από τις πρυτανικές εκλογές· για την ακρίβεια, «μαζική», εκτός από το ΑΠΘ!
Ο εκλογικός συνδυασμός με υποψήφιο πρύτανη τον (..υποψήφιο ευρωβουλευτή) Μαργαρίτη Γ. υποστηρίζεται φανερά μεν, χωρίς τυμπανοκρουσίες δε, (με μια εύλογη, σχετική αμηχανία) από την ΠΚΣ! Το πρυτανικό σχήμα του ΚΚΕ μπαίνει στην εκλογική αναμέτρηση, κατά τη φράση του κ. Μαργαρίτη, «αγωνιζόμενο για τα συμφέροντα του λαού»..
Στο ΑΠΘ άκλαυτες πήγαν οι απλές αναλογικές και τα θολά εκλογικά σώματα..
► Δυστυχώς, το αστείο δεν τελειώνει εδώ. Στο ίδιο ακριβώς άρθρο του Ριζοσπάστη στο οποίο η «Πανεπιστημιακή Αγωνιστική Παρέμβαση» του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης λαμβάνει συγχαρητήρια για τα ποσοστά της (10%), το ΚΚΕ καλεί σε (κάτι που μοιάζει με) αποχή από τις πρυτανικές εκλογές στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας: «Η Νομαρχιακή Επιτροπή ΑΕΙ-ΤΕΙ Πάτρας του ΚΚΕ και το Νομαρχιακό Συμβούλιο ΑΕΙ Πάτρας της ΚΝΕ, σε ανακοίνωση τους, σημείωσαν ότι τα υποψήφια πρυτανικά σχήματα είναι δεσμευμένα από την πολιτική που ασκείται και κάλεσαν φοιτητές και καθηγητές σε λευκό, άκυρο ή αποχή.»
Δύο ασήμαντα ερωτήματα:
α) από πότε οι κομμουνιστές καλούν σε «άκυρο»;
β) Το «λευκό» και το «άκυρο» είναι η εκλογική προέκταση της «αποχής», ή μήπως πρόκειται για τον τρόπο με τον οποίο το ΚΚΕ προετοιμάζει τους φοιτητές και τους σπουδαστές του να περάσουν από την κατάσταση της μαζικής αποχής στην ενεργή συμμετοχή;
Η αλήθεια είναι ότι κανείς πια δεν εκπλήσσεται από τα καμώματα του ΚΚΕ, ή του ΠΑΜΕ, ή της ΚΝΕ, ή της ΠΚΣ. Δεν θα ήταν δυνατό η Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας να μην ταλανίζεται από τα ίδια ακριβώς προβλήματα με τα οποία είναι εμποτισμένο το ΚΚΕ, μεταξύ των οποίων, η πίστη στις εκλογικές διαδικασίες και η ελπίδα ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης μέσα από τις κάθε λογής κάλπες. Βουτηγμένο μέσα στις αυταπάτες και τις αντιφάσεις του, το ΚΚΕ βρήκε ..τον τρόπο να στηρίξει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Κι αν τυχόν τα ποσοστά της «Πανεπιστημιακής Αγωνιστικής Παρέμβασης» δεν ήταν πολύ υψηλά αυτή τη φορά, υπομονή μέχρι τις επόμενες πρυτανικές εκλογές, κατά τις οποίες δεν αποκλείεται να δούμε και αφίσες της ΠΚΣ με τους υποψήφιους πρυτάνεις της.