Ακολουθώντας την πάγια τρομοκρατική πολιτική των προκατόχων της, η ψευτοαριστερή κυβέρνηση Τσίπρα, από την πρώτη μέρα στησίματος του μπλόκου της Νίκαιας, ποινικοποίησε τον αγροτικό αγώνα, στέλνοντας στα αγροτοδικεία δέκα αγρότες με τη γελοία κατηγορία της «παρακώλυσης των συγκοινωνιών». Ήδη, από την περασμένη Δευτέρα, η αγροτιά βρίσκεται και πάλι στα μπλόκα του αγώνα, διεκδικώντας τα αυτονόητα. Και προφανώς δεν χρειάζονται ιδιαίτερα βαθιές αναλύσεις για να αποδειχθεί ότι η αιτία της κακοδαιμονίας της αγροτικής μας οικονομίας που συνοδεύεται από το άγριο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, βρίσκεται στην ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. και την εφαρμογή της ΚΑΠ που με θρησκευτική ευλάβεια συνυπέγραψαν, ακολούθησαν και εφάρμοσαν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, μηδέ των «οικουμενικών» εξαιρουμένων. Γιατί από την αρχή της εφαρμογής της η ΚΑΠ συνδέθηκε με τον πλήρη εξοστρακισμό του «μεγάλου» ποσοστού του γεωργικού/κτηνοτροφικού πληθυσμού, ο οποίος απορρίπτεται διαρρήδην από τον σκληρό πυρήνα του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου. Από κει και πέρα όλες οι «αναθεωρήσεις» της ΚΑΠ έγιναν με στόχο την μείωση των τιμών των αγροτικών προϊόντων, την εξαφάνιση του φτωχού αγροτικού πληθυσμού, τη διείσδυση του τραπεζικού κεφαλαίου στη Γεωργία, τη διαμόρφωση ενός αγρότη-επιχειρηματία που απολαμβάνει το 80% των επιδοτήσεων/ενισχύσεων, τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της γης και της παραγωγής, την αύξηση των κερδών των ξένων και ντόπιων αγροδιατροφικών μονοπωλίων και την ισχυροποίηση του ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου στο πλαίσιο του λυσσαλέου μοιράσματος των παγκόσμιων αγορών μέσω των διαφόρων Συμφωνιών και του ΠΟΕ.
Μέσα σε αυτό το περίγραμμα, τα εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά δύσκολα μπορούν να επιβιώσουν, συνεχίζοντας για δεκαετίες τους αγώνες ενάντια α) στις απαράδεκτα χαμηλές και «ανοιχτές» τιμές παραγωγού που προσφέρουν οι έμποροι, βιομήχανοι και αγροδιατροφικές αλυσίδες, με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων, β) στο πανάκριβο κόστος παραγωγής του αγροτικού προϊόντος εξ αιτίας των πανάκριβων αγροτικών εφοδίων (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωικό κεφάλαιο, κτηνιατρικά σκευάσματα, πετρέλαιο, ΔΕΗ, κλπ.) που επιβάλλουν τα ξένα και ντόπια μονοπώλια, αλλά και το κράτος, γ) στις συνεχείς αυθαίρετες περικοπές που επιβάλλει η ΚΑΠ σε ενισχύσεις/επιδοτήσεις, δ) στη συστηματική πολιτική του ΕΛΓΑ για πλήρη αποζημίωση των ζημιών από τις καιρικές συνθήκες ή από τα διάφορα παθογόνα, ε) στην πάγια φοροληστεία στ) στις συνεχώς αυξανόμενες ασφαλιστικές εισφορές, κ.α. Την τελευταία δεκαετία η αγροτιά συνεχίζει να δοκιμάζεται μαζί με τα άλλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, από την αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική, που δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο που κάνει αδύνατη την επιβίωση της πλειοψηφίας των αγροτών.
Κάτω από αυτές τις οδυνηρές συνθήκες και εκτός της Νίκαιας, τα μπλόκα ξαναστήθηκαν στη Μακεδονία (Βέροια/κόμβος Κουλούρας, Νάουσα/Ε.Ο Βέροιας-Έδεσσας, Σέρρες/διασταύρωση Σιδηροκάστρου, Πέλλα/κόμβος Γυψοχωρίου, Κατερίνη/επί της Ε.Ο.), τη Στερεά Ελλάδα (Φθιώτιδα/κόμβος Πελασγίας), Πελοπόννησο (Ερύμανθος/Ε.Ο Πάτρας-Τρίπολης, Ηλεία/κόμβος Αγ.Γεωργίου, Αίγιο/γέφυρα Μεγανίτη, Μεσσινία/σταθμός Μεσσήνης), Κρήτη (Χανιά/Ε.ΟΧανίων-Ηρακλείου, Ηράκλειο/κόμβος Πραιτωρίων, Ρέθυμνο/συγκέντρωση στις Μάντρες Αμαρίου), ενώ ήδη συνεδριάζουν δεκάδες αγροτικοί σύλλογοι για να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις.
Παρά τα δεκάδες αιτήματα κάθε επιμέρους κλάδου της αγροτικής παραγωγής, τα γενικά αιτήματα των αγροτών προς την κυβέρνηση, συνοψίζονται στα εξής:
- Καθορισμός κατώτερων εγγυημένων τιμών για τα γεωργικά/κτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας.
- Μείωση του κόστους παραγωγής, με αφορολόγητο πετρέλαιο, φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα και αρδευτικό νερό, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια.
- Κατάργηση των παραβόλων για αρδευτικές γεωτρήσεις, δηλώσεις ΟΣΔΕ, πιστοποίηση ψεκαστικών κ.ά., νομιμοποίηση σταβλικών εγκαταστάσεων, ηλεκτρονική σήμανση ζώων κ.ά., κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής.
- Άμεση και πλήρης αποζημίωση όλων των εκκρεμμών υποθέσεων του ΕΛΓΑ σε συνδυασμό με τη δραστική μείωση των ασφάλιστρων. Να παραμείνει ο ΕΛΓΑ κρατικός φορέας που θα καλύπτει και θα αποζημιώνει άμεσα το 100% της ζημιάς απ’ όλες τις αιτίες καταστροφής σε φυτική και ζωική παραγωγή.
- Άμεση άρση των αποκλεισμών από τα προγράμματα βιολογικής καλλιέργειας, νιτρορύπανσης, κ.α. για τη φτωχομεσαία αγροτιά.
- Στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, λόγω των εξευτελιστικών τιμών που επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι, επικαλούμενοι την ανταγωνιστικότητα. Επιπλέον στήριξη λόγω των ανεξέλεγκτων συνθηκών (π.χ. κυρώσεις Ε.Ε. στη Ρωσία).
- Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ΕΦΚΑ, αύξηση των αγροτικών συντάξεων και μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες.
- Καμιά κατάσχεση πρώτης, δεύτερης κατοικίας, χωραφιού, για δάνεια που βρίσκονται στο «κόκκινο», συνολικής αντικειμενικής αξίας μέχρι 300.000 €.
- Να μην ισχύσουν οι περικοπές στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις. Σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή. Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει η ΚΑΠ.
- Άμεση παύση της ποινικοποίησης των αγώνων. Να σταματήσει αμέσως κάθε δικαστική δίωξη σε βάρος των 10 αγροτών.
Απέναντι στα δίκαια αιτήματα της αγροτιάς, η κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Α.Α & Τ, Στ. Αραχωβίτη απαντά πως «η κυβέρνηση λύνει προβλήματα και ικανοποιεί αιτήματα»! Παράλληλα, η κυβέρνηση επιδίδεται σε προεκλογικές υποσχέσεις προκειμένου να ροκανίσει τον αγροτικό χρόνο ενόψει της νέας καλλιεργητικής περιόδου. Η κυβερνητική τακτική συνίσταται στην παραπλάνηση της κοινής γνώμης, εμφανίζοντας ένα «γραφικό» αγροτικό κίνημα, με «παραδοσιακές μορφές πάλης» που έρχονται σε αντίθεση με τα άλλα στρώματα της κοινωνίας (κοινωνικός αυτοματισμός). Ωστόσο, εδώ και χρόνια οι υπουργικές ανακοινώσεις στερούνται κάθε σοβαρότητας, τα δε «εξυγιαντικά μέτρα» αποτελούν κυριολεκτικά «σταγόνα στον Ωκεανό».
Μπροστά στον επερχόμενο αφανισμό που προωθεί η αντιδραστική αγροτική πολιτική της Ε.Ε. και αποδέχεται και συνυπογράφει η κυβέρνηση Τσίπρα, η ελληνική αγροτιά δεν μπορεί να παραδέρνει μέσα στα θολά μέτωπα που συγκροτούν οι ευρωλάγνοι θιασώτες του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, κλπ., μαζί με τους τραγικούς αμετανόητους αριστερούς θαυμαστές της συνδιανομής και της συνδιαχείρησης. Είναι καιρός η στερεή, ανυπόταχτη βάση να δώσει το αγωνιστικό παρόν μέσα από τους αγροτικούς συλλόγους, μέσα από Επιτροπές και Πρωτοβουλίες, μέσα από τους συνεταιρισμούς, και να αναδείξει τους φυσικούς ηγέτες της έξω και πέρα από τις μικροκομματικές μεθοδεύσεις και αδιαφανείς συναλλαγές.
Γιατί τα μέτωπα δεν χτίζονται πάνω στην άμμο της ευκαιρίας, αλλά πάνω στο γρανιτένιο υπόβαθρο των αρχών ενός κινήματος.
Ιωσήφ Σταυρίδης,
μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ, γεωπόνος
31 Γενάρη 2019
