1. Σχετικά με ένα σχόλιο στις αντιγειτονιές για μία εκδήλωση του Σήματος
Το Σήμα αποτελεί τον πολιτιστικό χώρο της Πορείας στην Αθήνα, και έχει διοργανώσει στους πρώτους 11 μήνες της λειτουργίας του δεκάδες πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις, με κυριολεκτικώς εκατοντάδες φίλους και συναγωνιστές να τιμούν με την παρουσία τους και την ενεργή συμμετοχή τους το πρόγραμμά του. Στην κατεύθυνση αυτή θέλουμε να συνεχίσουμε και στο μέλλον, παρατηρώντας με χαρά το πολιτιστικό μας εγχείρημα να θεμελιώνεται και σε άλλες πόλεις (πρόσφατα εγκαινιάστηκε η «Σφήνα», ο πολιτιστικός χώρος της Πορείας στα Γιάννενα) και έπεται συνέχεια.
Η απόφαση του Σήματος να φιλοξενήσει εκδήλωση για τη Βενεζουέλα για εμάς δεν ήταν καθόλου δύσκολη. Θεωρούμε πολύ σημαντικό να καταθέτουμε τη συμβολή μας σε μια προσπάθεια να ακουστεί και «η άλλη πλευρά» μέσα από το σκοτάδι της συκοφάντησης και της λασπολογίας, μέσα από την ομίχλη της μονόπλευρης ενημέρωσης και κυρίαρχης προπαγάνδας παραπληροφόρησης για τα όσα συμβαίνουν σε μια χώρα στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Μήπως οι συντάκτες του σχολίου στις αντιγειτονιές θεωρούν προτιμότερη την αναπαραγωγή (διά της δράσης ή της αδράνειάς μας) της κυρίαρχης συκοφάντησης ή ομίχλης από την πλευρά μας;
Αν στους συντάκτες του σχολίου προκαλεί «απορία» και «έκπληξη» η διοργάνωση μιας βραδιάς συζήτησης για τη Βενεζουέλα και η τοποθέτηση της Πορείας ότι η Βενεζουέλα κινείται σε έναν προοδευτικό προσανατολισμό, σε εμάς προκαλεί περισσότερη απορία και έκπληξη ότι, μια ημέρα μετά το πέρας του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου (που φέτος, και ελπίζουμε μόνο για φέτος, έγινε μονοήμερος), και την μέρα και ώρα ακριβώς που ανακοινώνεται από τα ΜΜΕ ότι ο αριθμός των νεκρών στη Μάντρα αυξάνει και φτάνει στους 20 (προστίθενται 4 ακόμη πνιγμένοι συνάνθρωποί μας στον τραγικό απολογισμό), η πρώτη πρώτη ανάρτηση που επιλέγουν να κάνουν οι αντιγειτονιές την 18η Νοεμβρίου αφορά στην εκδήλωση του Σήματος για τη Βενεζουέλα που διοργανώθηκε τη …10η Νοεμβρίου.
Είναι δεδομένο και το γνωρίζουν καλά οι υπογράφοντες το σχόλιο στις αντιγειτονιές, ότι η πρόσκληση του πρέσβη της Βενεζουέλας από το Σήμα, δεν σημαίνει ότι αυτόματα το Σήμα ταυτίζεται με τις απόψεις του ομιλητή. Κάτι άλλωστε που διευκρινίστηκε και σε αυτή όπως και σε πολλές ακόμη εκδηλώσεις που οι καλεσμένοι μας ανέπτυξαν τις απόψεις τους για διάφορα ζητήματα.
Και αποτελεί παραποίηση της αλήθειας να μας καταλογίζεται ότι πήραμε θέσεις στήριξης της κυβέρνησης της Βενεζουέλας γενικώς και αορίστως! Όπως σαφώς αναφέρεται στην τοποθέτηση του εκπροσώπου μας: «… Έχουμε όμως κάθε λόγο, να εκφράζουμε τη διεθνιστική και ταξική μας στήριξη στο λαό της Βενεζουέλας στη μάχη που δίνει ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εγχώρια αντίδραση. Όπως έχουμε και κάθε λόγο να εκφράζουμε την πολιτική μας στήριξη σε όλες τις ενέργειες της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, που αντιπαλεύουν την υποταγή και την ευθυγράμμιση με τις πολιτικές και στρατιωτικές επιταγές των ΗΠΑ και ΕΕ». Για αυτή τη στήριξη έγινε λόγος και θεωρούμε ότι αυτή θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη για κάθε δημοκράτη, προοδευτικό άνθρωπο.
Σε ό,τι αφορά στην έκπληξη των συντακτών του σχολίου στις αντιγειτονιές για το περιεχόμενο της τοποθέτησης εκ μέρους του Σήματος και της Πορείας στην εκδήλωση για τη Βενεζουέλα, περιοριζόμαστε να μεταφέρουμε ολόκληρη την τοποθέτηση αυτή, επισημαίνοντας ότι η απομόνωση συγκεκριμένων φράσεων οδηγεί σε διαστρέβλωση της άποψής μας
Η τοποθέτηση εκ μέρους της Πορείας στην εκδήλωση για τη Βενεζουέλα
Η Βενεζουέλα των 25 εκατομμυρίων κατοίκων, η χώρα που γέννησε τον απελευθερωτή και οραματιστή Σιμόν Μπολιβάρ, κάτι αντίστοιχο του Ρήγα Φεραίου, βρίσκεται διαρκώς, ειδικά τα τελευταία χρόνια, στο στόχαστρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και της προπαγάνδας του, είναι οπωσδήποτε άξια θαυμασμού, διερεύνησης και προσοχής, μα πάνω απ’ όλα άξια της στήριξης κάθε προοδευτικού και δημοκρατικού ανθρώπου.
Τα πετρέλαιά της στο δυτικό άκρο της, το υπέδαφός της και η γεωστρατηγική της θέση στην κεφαλή της Λατινικής Αμερικής δεν άφησαν ασυγκίνητο τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους εγχώριους ολιγάρχες λακέδες του. Άλλωστε πάντα οι ΗΠΑ θεωρούσαν την κεντρική και Λατινική Αμερική την πίσω αυλή τους και ειδικά μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, τα αιματηρά πραξικοπήματα που οργάνωσαν και λουτρά αίματος που διέπραξαν είναι πολλά και γνωστά (Γρενάδα, Κολομβία, Χιλή, Βενεζουέλα, Παναμάς κλπ.).
Οι απανωτές πολιτικές κρίσεις στη Βενεζουέλα που συνδυάζονται με τα σκαμπανεβάσματα των διεθνών τιμών του πετρελαίου είχαν πάντα στο παρασκήνιο το ρόλο και τις οδηγίες του γκανγκστερικού αμερικανικού ιμπεριαλισμού.
Με την άνοδο του Ρηγκανοθατσερισμού στην πολιτική και την εκκωφαντική πτώση των καθεστώτων του παλινορθωμένου καπιταλισμού στη Ρωσία και τις υπόλοιπες ανατολικές χώρες, τα ανοιχτά στρατιωτικά πραξικοπήματα πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, ωστόσο καθόλου δε μείωσαν την ανάγκη των ΗΠΑ να ελέγχουν απολύτως και να επιβάλλουν τα δικά τους στην περιοχή.
Άλλωστε στις απανωτές πολιτικές κρίσεις στη Βενεζουέλα, που σχετίζονται με τη διακύμανση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου, είχαν πάντα ρόλο από το παρασκήνιο οι ΗΠΑ.
Η έλευση του 21ου αιώνα όμως επεφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη για τους γιάνκηδες ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ. Στην περιοχή που θεωρούν πίσω αυλή τους, οι εκλογές σε μια σειρά χώρες (Βενεζουέλα, Βολιβία, Ισημερινός, Αργεντινή) αναδεικνύουν κυβερνήσεις, οι οποίες αμφισβητούν την κυρίαρχη βορειοαμερικάνικη πολιτική. Η Λατινική Αμερική παραμένει πονοκέφαλος για τις ΗΠΑ και στην περίπτωση της Βενεζουέλας οδηγεί στο αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Ούγκο Τσάβες.
Χωρίς να ταυτιζόμαστε με την Μπολιβαριανή διαδικασία ή επανάσταση, την αντιλαμβανόμαστε σαν μια προοδευτική, δημοκρατική και πατριωτική διακυβέρνηση σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Έχουμε τις δικές μας θέσεις για το ρόλο του κοινοβουλίου και τον αστικό πολυκομματισμό, το ρόλο των μαζών, τα λαϊκά συμβούλια, τις εθνικοποιήσεις, σε τελική ανάλυση για το πώς νικιέται ο ιμπεριαλισμός και οι λακέδες του σε κάθε χώρα. Ωστόσο παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις εκεί, θεωρώντας τες βασικό πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στο λαό και τον ιμπεριαλισμό.
Έχουμε την ιστορική πείρα και το επαναστατικό ένστικτο να καταλάβουμε ότι, η δεξιά αντιπολίτευση που βρίσκεται στους δρόμους κοιτάει στην Ουάσιγκτον και καθοδηγείται από αυτήν.
Έχουμε επίσης την πολιτική εκτίμηση, ότι μια μισοτελειωμένη διαδικασία δίνει τη χώρο και το χρόνο στη δεξιά αντιπολίτευση, διαρκώς να ανασυγκροτείται και με την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ, να επιτίθεται εκ νέου, προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσει τη χώρα και να ανατρέψει την ιδιότυπη ισορροπία που υπάρχει προς όφελός της, έχοντας σαν πρότυπο τη Χιλή του 1973 και Αουγκούστο Πινοσέτ.
Εμείς από την ασφάλεια της απόστασης, θα μπορούσαμε με ευκολία να μιλήσουμε για την ολική εθνικοποίηση των βασικών τομέων της παραγωγής, την παράδοση όλης της γης στους ακτήμονες χωρίς αποζημιώσεις, το χτύπημα της φτώχειας και του αναλφαβητισμού, την εργώδη προσπάθεια για λαϊκές κατοικίες, την αποφασιστική συμβολή των λαϊκών επιτροπών και συμβουλίων, καθώς και την απαγόρευση της αντιδραστικής ξενόδουλης αντιπολίτευσης και των οργάνων της.
Δε μας χαρακτηρίζει όμως τέτοια αμετροέπεια, να κάνουμε εύκολες υποδείξεις από την ασφάλεια της απόστασης. Σε κάθε περίπτωση εκτιμούμε ότι το παλιό φθαρμένο αστικό κράτος δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για λαϊκό καλό.
Έχουμε όμως κάθε λόγο, να εκφράζουμε τη διεθνιστική και ταξική μας στήριξη στο λαό της Βενεζουέλας στη μάχη που δίνει ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εγχώρια αντίδραση.
Όπως έχουμε και κάθε λόγο να εκφράζουμε την πολιτική μας στήριξη σε όλες τις ενέργειες της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, που αντιπαλεύουν την υποταγή και την ευθυγράμμιση με τις πολιτικές και στρατιωτικές επιταγές των ΗΠΑ και Ε.Ε.
Από αυτήν την άποψη, η Βενεζουέλα είναι δίπλα μας και ο λαός της στην καρδιά μας.
Σήμα
2. Η «Πορεία» και οι επικριτές της εκδήλωσης
Την παραπάνω τοποθέτηση που έγινε από το Σήμα στην εκδήλωση για τη Βενεζουέλα, θα θέλαμε ξεκάθαρα να πούμε ότι την επαναλαμβάνουμε, τη θεωρούμε σωστή και εμμένουμε σ’ αυτήν, όσο κι αν μερικοί που εμφανίζονται ως ακραιφνείς και αδιάλλακτοι ταξικοί κήνσορες, έχουν άλλη γνώμη.
Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε μεγαλύτερη ευθυκρισία και λιγότερη εμπάθεια, περισσότερο φώτισμα των αληθινών ζητημάτων και λιγότερη συσκότιση. Ειδικά μάλιστα από τα δύο, αξιοσέβαστα κατά τα άλλα, στελέχη που προφανώς ήρθαν στην εκδήλωση, όχι βέβαια για να τη στηρίξουν, αλλά για να την αποδοκιμάσουν και να την παρουσιάσουν στη συνέχεια -επωνύμως οι ίδιοι και με τη συνδρομή άλλων ανωνύμων- όπως οι ίδιοι έκριναν σκόπιμο. Τόση ευθυκρισία επέδειξαν, ώστε με τη μοναδική παρέμβαση-ερώτηση που διατύπωσαν στην εκδήλωση, ζητούσαν να απαντήσει η καλεσμένη αντιπροσωπεία ποιες οικονομικές σχέσεις έχει η Βενεζουέλα ειδικά «με τη Ρωσία και την Κίνα». Αυτό, καθώς φαίνεται, αποτελεί κατά τη γνώμη τους το τρομερότερο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.
Δεν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε τη μέθοδο που διάλεξαν προκειμένου να απαξιώσουν τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο της εκδήλωσης και να διαστρεβλώσουν τις δικές μας θέσεις. Έφτασαν για τον σκοπό αυτό να επικαλούνται ως και τα «συμπεράσματα» του διημέρου για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Αν θέλουν συζήτηση για τα συμπεράσματα αυτά, καλύτερα θα ήταν να μιλήσουν απευθείας για τις αντιπαραθέσεις που εκδηλώθηκαν στο διήμερο και όχι δολιχοδρομικά και δια της τεθλασμένης, μέσω των επιθέσεών τους στην εκδήλωση που έγινε στο Σήμα. Εμείς, πάντως, μέχρι να κάνουν κάτι τέτοιο, δικαιούμαστε να υποθέτουμε πως η μέθοδος που διάλεξαν αποτελεί μεταξύ άλλων και έναν αντιπερισπασμό, συγκάλυψης των δικών τους σφαλερών θεωρήσεων.
Αν πάλι ήθελαν να κάνουν κριτική στις απόψεις του Μ-Λ ΚΚΕ για την κατάσταση στη Βενεζουέλα και γενικότερα για την κατάσταση στη Λατινική Αμερική, είχαν, όχι μέρες και μήνες, αλλά πολλά χρόνια στη διάθεσή τους να το κάνουν. Είναι χρόνια τώρα γνωστές και δημόσια προβεβλημένες οι απόψεις αυτές, αποτυπωμένες σε αποφάσεις συνεδρίων κλπ., που αναφέρονται (με το ίδιο πνεύμα που εκφράστηκε στην εκδήλωση) στις εξελίξεις και στη διακύμανση της κατάστασης στη Λατινική Αμερική, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, κοκ. Από πότε ανακάλυψαν ότι τους διακρίνει από εμάς τόσο ριζικά διαφορετική αντίληψη για τα τεκταινόμενα στην περιοχή; Ή απλώς οι ίδιοι μετατοπίζονται και τραβάνε τώρα για εντελώς άλλη κατεύθυνση;
Επειδή πράγματι στην περιοχή αυτή του πλανήτη οι εξελίξεις είναι σοβαρές, μια σοβαρή συζήτηση προϋποθέτει να παραθέσουν τόσο τις δικές μας όσο και τις δικές τους θέσεις, τις θέσεις δηλαδή των δικών τους κομματικών σωμάτων, ώστε να μπορούν να δουν όλοι, αν και πού διαφοροποιούνται ή, αντίθετα, αν τυχόν και σε ποιον βαθμό συμπίπτουν οι απόψεις. Ανεξάρτητα από κυβερνητικές ανακολουθίες, ταλαντεύσεις ή και υπαναχωρήσεις που εκδηλώνονται στην πορεία των εξελίξεων στις χώρες αυτές, τα βασικά δεδομένα για να τις κρίνουμε έτσι ή αλλιώς, παραμένουν. Οι δικές μας εκτιμήσεις και οι σχετικές τοποθετήσεις είναι λοιπόν σαφείς και διαυγείς. Οι αντίστοιχες δικές τους απόψεις ποιες είναι;
Εκτός κι αν φαντάζονται πως συνιστούν «άποψη» οι διάφορες παιδαριωδίες που εκστομίζονται δεξιά κι αριστερά, σαν αυτές που συνοδεύουν το κείμενο των δύο στελεχών, που ούτε λίγο ούτε πολύ προβάλλουν σαν «αντιιμπεριαλισμό» το να μην έχει οικονομικές σχέσεις η Βενεζουέλα με κανέναν (ή με άλλα λόγια, να κάνει η ίδια εμπάργκο στον εαυτό της)!
Εκτός κι αν οι επικριτές της εκδήλωσης και των θέσεών μας, θεωρούν ότι η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ή οποιαδήποτε παρόμοια, πρέπει να απομονωθεί και να καταπολεμηθεί γιατί εμείς είμαστε «μόνο» με τους λαούς και εξ ορισμού απολύτως ενάντιοι στις αστικές κυβερνήσεις γενικά, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου και αδιακρίτως γενικών συνθηκών…
Εκτός κι αν θεωρούν ότι απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, ακόμη κι αν αυτή είναι θύμα της ιμπεριαλιστικής υποδούλωσης και υπονόμευσης, εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να την ελεεινολογούμε και να την καταγγέλλουμε ακόμα κι όταν αυτή αμφισβητεί και αντιτάσσεται στον νεοαποικισμό, τον ιμπεριαλισμό και την εσωτερική αντίδραση των λακέδων του…
Εκτός κι αν θεωρούν ότι πρέπει να τηρούμε ίσες αποστάσεις απέναντι στους θύτες και τα θύματα στο όνομα κάποιας περίεργης «ταξικής» καθαρότητας…
Τότε μάλλον έχουμε πράγματι πολύ διαφορετικά καταλάβει τα γενικά διδάγματα και τα συγκεκριμένα κάθε φορά καθήκοντα του κινήματος.
Εμείς, αν και δεν έχουμε σκοπό να καταναλώσουμε κι άλλο χρόνο μας σε συζητήσεις τέτοιου είδους, δεν είμαστε ωστόσο διατεθειμένοι να αφήσουμε να διακινούνται αφορολόγητα και να μένουν αναπάντητα τα όσα με τόση ελαφρότητα καταμαρτυρούνται.
Για την Πορεία
Σπύρος Κατσαφάδος
Δημήτρης Κουφοβασίλης
