Την στιγμή που συγχωνεύονται και καταργούνται ολόκληρες σχολές και τμήματα στην εφαρμογή του Νόμου Γαβρόγλου την ώρα που η πλειονότητα των καθηγητών της σχολής μας σου λέει φανερά ή συγκαλυμμένα το πόσο βλαβερές είναι οι όποιες κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος μέχρι σήμερα και πόσο αναγκαία είναι η επιβαλλόμενη πολιτική απ’ την άλλη, έχεις την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, με τις απειλές και τις καταδρομικές της βραδινές της επισκέψεις να επιβάλει την «δημοκρατία» της à πολιτική φίμωση.
Συγκεκριμένα ο αρχιΔΑΠίτης και ο μπράβος του το πρωί της 26ης Φεβρουαρίου αφού ισχυρίστηκαν ότι η ΠΟΡΕΙΑ δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει σε έναν χώρο που έχει ένα ταμπλό στον τοίχο εδώ και σχεδόν 2 χρόνια και προέβησαν σε απειλές μαφιόζικης μορφής εναντίον του μέλους της ΠΟΡΕΙΑΣ του τύπου «θα τα πούμε αλλά όχι εδώ» (σ.σ. μέσα στην αίθουσα όπου συνέβη το περιστατικό). Τη νύχτα (μόνο εκεί που ανήκουν δηλαδή), όπως μας είχε προειδοποιήσει ο ΔΑΠίτης “Αυτά (σ.σ. οι αφίσες της ΠΟΡΕΙΑΣ) το βράδυ θα φύγουν” εφάρμοσαν το κεντρικό τους σύνθημα “για την σχολή μου”, καθαρίζοντας την σχολή απ’ την αντίθετη άποψη.
Ζήτημα 1ο: Γιατί άραγε η ΔΑΠάρα μας δεν κάνει αυτές τις μαγκιές το πρωί μπροστά σ’ όλους τους φοιτητές αν πιστεύει ότι κατέχει το μοναδικό δικαίωμα στο να βάζει αφίσες όπου αυτή θέλει και να σκίζει αυτές των υπόλοιπων δυνάμεων;
Ζήτημα 2ο: Για να τελειώνουμε με το “ατράνταχτο” επιχείρημα της ΔΑΠ εξαιτίας του οποίου η ΠΟΡΕΙΑ δεν δικαιούται να παρεμβαίνει, αυτό των μικρών της ποσοστών στις φοιτητικές εκλογές. Το αν μία δύναμη έχει μικρά ή μεγάλα ποσοστά στις εκλογές επηρεάζει το αν έχει ή δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει στη σχολή; Αν αυτή είναι η «δημοκρατία» της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, εμείς απαντάμε ότι θα υπερασπιστούμε το δημοκρατικό και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολιτικής δύναμης και κάθε φοιτητή να εκφράζεται μέσα στη σχολή. Και σε ό, τι αφορά τη συζήτηση περί «ποσοστών», χαρίζουμε στη ΔΑΠ τις σημειώσεις, τα πάρτι, τα κομπρεμί με μεγαλοκαθηγητάδες, τους μηχανισμούς, τα χρήματα που παίρνει από τη Νέα Δημοκρατία για να το παίζει μετά «ακομμάτιστη» και «ανεξάρτητη», τους τα χαρίζουμε όλα. Δεν τους χαρίζουμε μονάχα ένα πράγμα: Το δικαίωμά μας να παρεμβαίνουμε στο Οικονομικό και οπουδήποτε αλλού δε μας το χάρισε η ΔΑΠ, ούτε και καμιά απ’ τις κυβερνήσεις των μνημονίων που η ΔΑΠ υπερασπίζεται. Το δικαίωμα αυτό κατακτήθηκε μέσα από πολύχρονους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και αποτελεί δημοκρατικό κεκτημένο κάθε συλλόγου. Εκτός αν η ΔΑΠ υπερασπίζεται και ταυτίζεται με εκείνους που αφαίρεσαν το δημοκρατικό αυτό δικαίωμα, δηλαδή τη Χούντα των συνταγματαρχών και τους σημερινούς φασίστες υποστηρικτές της…
Ζήτημα 3ο: Τι κάνει λοιπόν “για την σχολή μου” η Παράταξη “πάντα δίπλα στον φοιτητή”; Δεν έχουν αξιωθεί να κάνουν ούτε ένα Δ.Σ. την ώρα που δεν έχουμε δικό μας κτήριο, την ώρα που πληρώνουμε χρυσάφι το πήγαινε έλα στη σχολή, την ώρα που συμφοιτητές μας ενώ δικαιούνται δωμάτιο μένουν έξω απ’ τις εστίες, την ώρα που διακυβεύονταν το να ‘χουμε βιβλία. Αντ’ αυτού η ΔΑΠ κρατάει το σύλλογο νεκρωμένο βγάζοντας το σκασμό ακόμη και για πολύ άμεσα ζητήματα όπως αυτό των αδικαιολόγητων μαζικών κοψιμάτων σε ορισμένα μαθήματα, της καθηγητικής αυθαιρεσίας ή των συνεχών υποχρεωτικών εργασιών σε κάποια μαθήματα. Αντ’ αυτού η ΔΑΠ θεωρεί το σύλλογο και τη σχολή τσιφλίκι της και λειτουργεί έτσι ώστε οι φοιτητές να μη σκεφτούν καν να αντιδράσουν στην καταστροφή του μέλλοντός τους.
Ως Φοιτητική ΠΟΡΕΙΑ απευθυνόμενοι στους φοιτητές τους καλούμε να μην υποβιβάσουν το ζήτημα στο «έλα μωρέ οι παρατάξεις τσακώνονται» ή το “ασχολούνται με μια αφίσα” διότι αυτό είναι μόνο η βιτρίνα. Το πραγματικά επίδικο είναι η πολιτική φίμωση και η κατάργηση της δημοκρατίας, της ελευθερίας έκφρασης. Εάν αυτά δεν καταδικάζονται απ’ αυτούς τους οποίους στην πραγματικότητα σημαδεύουν τότε ανοίγει ο δρόμος για πιο επικίνδυνες ενέργειες. Τους καλούμε μαχητικά και στην πράξη να καταδικάσουν αυτές τις συμπεριφορές ζωντανεύοντας τα Συλλογικά μας Όργανα. Δεσμευόμαστε για ακόμη μια φορά στέλνοντας και μήνυμα ότι θα συνεχίσουμε αταλάντευτα να υπερασπίζουμε τα συμφέροντα των φοιτητών και να τους καλούμε να βρεθούν στο πλευρό μας χωρίς να υπολογίζουμε τους Τραμπούκους της ΔΑΠ και τις απειλές της.
