Γιατί οι φοιτητές (πρέπει να) βγαίνουν στους δρόμους
Απέναντι στα μέτρα που ψηφίστηκαν ήδη ή θα ψηφιστούν το επόμενο διάστημα από τη Βουλή, οι φοιτητές όρθωσαν το ανάστημά τους. Ήδη ένα πρώτο κύμα διαδηλώσεων και καταλήψεων εμφανίστηκε σε ολόκληρη τη χώρα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των φοιτητών, χωρίς να ξεχνάει πως οι σημερινοί φοιτητές είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι. Οι λόγοι για τους οποίους το φοιτητικό κίνημα ξαναμπαίνει με μαζικούς όρους στο προσκήνιο είναι γιατί η κυβέρνηση ψήφισε την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των δημοσίων πανεπιστημίων με εκείνα των αποφοίτων των ιδιωτικών, πέρασε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου τον περασμένο Αύγουστο, ενώ τώρα δρομολογεί την ψήφιση νόμου για το όριο ν+2 και τη διαγραφή των φοιτητών που το ξεπερνούν. Απέναντι στα μέτρα αυτά δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι:
1. Είμαστε ενάντια στο όριο ν+2 και τις διαγραφές γιατί πρόκειται για ένα μέτρο βαθύτατα ταξικό που χτυπάει ιδιαίτερα τους εργαζόμενους φοιτητές που συνεχώς πολλαπλασιάζονται, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί ένα ασφυκτικό, αυστηροποιημένο και εντατικοποιημένο περιβάλλον σπουδών. Πρόκειται για ένα μέτρο που αποσκοπεί στη μείωση των φοιτητών και των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού σύμφωνα και με το νεοφιλελεύθερο δόγμα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η εκπαίδευση και τα πτυχία «δεν είναι για όλους». Ο μέσος όρος αποφοίτησης που στις περισσότερες σχολές ξεπερνάει τα 7.5 και 8 χρόνια δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι φοιτητές είναι «τεμπέληδες» ή «απείθαρχοι» όπως ισχυρίζεται η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, αλλά στο γεγονός ότι πολλοί φοιτητές εργάζονται, άλλοι αργούν να πάρουν μετεγγραφή, άλλοι σπουδάζουν εξ αποστάσεως επειδή δεν παίρνουν δωμάτιο στην εστία (μόνο το 8% των φοιτητών που δικαιούνται δωμάτιο στις εστίες γίνεται δεκτό σ’ αυτές), ενώ πολλοί είναι οι φοιτητές που αναγκάζονται να παρατήσουν τις σπουδές τους επειδή δε βλέπουν καμία εργασιακή προοπτική στο αντικείμενό τους.
2. Αγωνιζόμαστε για να αποσυρθεί η εξίσωση των πτυχίων μας με εκείνα των ιδιωτικών κολεγίων γιατί το μέτρο αυτό πλήττει τον ίδιο τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με τη διάταξη αυτή, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αναγνωρίζονται ως ισότιμα με τα δημόσια, δηλαδή καταστρατηγείται το άρθρο 16 του Συντάγματος (που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων), ενώ υποβαθμίζονται τα δημόσια πανεπιστήμια. Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για δίδακτρα και για εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στα δημόσια τριτοβάθμια ιδρύματα, ακριβώς για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό με τα ιδιωτικά.
3. Υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο γιατί αποτελεί όρο συγκρότησης των συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος. Το άσυλο δεν αποτελεί μόνο μια ιστορική δημοκρατική κατάκτηση των φοιτητών που πάλεψαν απέναντι στην αμερικανοστήριχτη χούντα, αλλά και ένα διαχρονικό αίτημα του φοιτητικού κινήματος. Ποτέ το άσυλο δεν καταπατήθηκε για την πάταξη της «εγκληματικότητας και του ναρκεμπορίου» όπως ψευδώς επισημαίνει το υπουργείο Παιδεία και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης μέσα κι έξω απ’τις σχολές, αλλά πάντα καταπατούνταν όταν οι φοιτητές αγωνίζονταν και διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Ο στόχος τους είναι να «ξεμπερδεύουν» με τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις, να εμπεδώσουν το δόγμα «του νόμου και της τάξης». Το άσυλο και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών κατακτήθηκαν με αγώνες και με αγώνες θα τα υπερασπιστούμε!
