Η μνημονιακή πολιτική όχι απλά δεν βρίσκεται στο τέλος, όπως δημαγωγεί η κυβέρνηση, αλλά εντείνεται. Τα ιμπεριαλιστικά δεσμά σφίγγουν ολοένα και περισσότερο, με τους ξένους δυνάστες να απαιτούν διαρκώς και ασταμάτητα τον οικονομικό στραγγαλισμό του λαού και της χώρας. Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται δεν αφορά τίποτε άλλο από τη μετατροπή της χώρας σε έναν απέραντο «παράδεισο» για τα ξένα αρπακτικά των πολυεθνικών και το ντόπιο κεφάλαιο, που θέλουν να έχουν στη διάθεσή τους στρατιές αναλώσιμων εργαζομένων χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ο Προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που αναμένεται να ψηφιστεί στις 22 Δεκεμβρίου, αποτελεί χτύπημα στο ήδη τσακισμένο λαϊκό εισόδημα, με στόχο να ανταποκριθεί η χώρα στις απαιτήσεις των δανειστών για τη δημιουργία ενός ακόμα αιματοβαμμένου πλεονάσματος. Από τη μία πετάνε τα ψίχουλα του κοινωνικού μερίσματος και από την άλλη προετοιμάζουν τη νέα οικονομική λεηλασία των εργαζομένων, του λαού και του τόπου.
Ταυτόχρονα, με το νέο νόμο Γαβρόγλου επιχειρούν νέο χτύπημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με βασικό στόχο την πλήρη στοίχιση της με την πολιτική που υπαγορεύουν τα μνημόνια των ιμπεριαλιστών και της ντόπιας ολιγαρχίας του πλούτου. Και η πολιτική αυτή επιτάσσει ένα φθηνότερο, «παραγωγικότερο», ευέλικτο πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς, αφού σύμφωνα και με το νεοφιλελεύθερο δόγμα που -ανεξάρτητα από τις διακηρύξεις της, υπηρετεί κατά γράμμα και η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας- η γνώση και η μόρφωση δεν είναι για όλους.
Για να μπορέσει να περάσει η αντιλαϊκή αυτή πολιτική πρέπει να χτυπηθεί μια και καλή το συνδικαλιστικό κίνημα και η μαζική οργανωμένη αντίσταση και πάλη των εργαζομένων, γιατί είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βάλει φραγμό στα σχέδιά τους. Η επίμονη απαίτηση δανειστών, εργοδοσίας και κυβέρνησης για κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος και της ίδιας της δυνατότητας των εργαζομένων να διεκδικούν και να αντιστέκονται οργανωμένα και συλλογικά, δεν μπορεί παρά να γεννά αισιοδοξία για την πραγματική δύναμη που κρύβει η οργάνωση και η συσπείρωση των εργαζομένων μέσα στα σωματεία, η συλλογική συνδικαλιστική δράση και ο μαζικός απεργιακός αγώνας!
Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση πρέπει να βαδίσουμε στο δρόμο του μαζικού και οργανωμένου αγώνα με τη συσπείρωση μας στα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους κόντρα στον παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό και ενάντια στη διασπαστική πολιτική ΠΑΜΕ και ΜΑΣ.
Κάτω ο αντιλαϊκός προϋπολογισμός της φτώχειας και της εξαθλίωσης
Κάτω ο νόμος Γαβρόγλου
Κάτω τα μνημόνια κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ
Την Πέμπτη 14 Δεκέμβρη κανείς για μάθημα!
Όλοι στην απεργία!
