Ραγδαία αυξάνονται το τελευταίο διάστημα οι προσφυγικές ροές προς τη χώρα μας, σαν αποτέλεσμα των επεμβάσεων και των πολέμων των ιμπεριαλιστών, ιδιαίτερα μετά την Τουρκική εισβολή στην Συρία. Από τον περασμένο Γενάρη μέχρι και το Σεπτέμβρη, πάνω από 45.000 πρόσφυγες ήρθαν από την Τουρκία στην Ελλάδα. Το προσφυγικό φαίνεται να φτάνει σε εκρηκτικές διαστάσεις στα κέντρα κράτησης στα νησιά του Αιγαίου, αλλά τροφοδοτεί και ένα φοβικό κλίμα ρατσισμού και τρομοϋστερίας, μέσα και από την προπαγάνδα των ΜΜΕ, για την ενδεχόμενη άφιξη τζιχαντιστών μαζί με τα υπόλοιπα κύματα των προσφύγων, μετά και την επέμβαση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία και την απελευθέρωση μελών του ISIS από συριακές φυλακές.
Στη Σάμο, στο ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης), με αφορμή τη σύγκρουση ανάμεσα σε πρόσφυγες που βρίσκονταν στην περιοχή, μεγάλο μέρος του κέντρου κάηκε, με αποτέλεσμα την επέμβαση της αστυνομίας και την μεταφορά πολλών προσφύγων σε υπαίθριους και άλλους χώρους στο νησί. Βέβαια τα γεγονότα αυτά είναι αποτέλεσμα του μαζικού εγκλωβισμού χιλιάδων προσφύγων σε στρατόπεδα με άθλιες συνθήκες κράτησης.
Πώς να μη ξεσπάσουν επεισόδια, όταν στο ΚΥΤ Σάμου που χωρά μόλις 650 άτομα, «ζουν» 5.800 ξεριζωμένοι, στο ΒΙΑΛ της Χίου δυναμικότητας 1.200 ατόμων «φιλοξενούνται» 4.250 άτομα και σε εκείνο της Μόριας της Λέσβου με χωρητικότητα μόλις 3.000 ανθρώπους οι πρόσφυγες έχουν φτάσει τις 16.500!
Την ίδια στιγμή στην ηπειρωτική Ελλάδα, έχουμε επίθεση σε πρόσφυγες στα Βρασνά Θεσσαλονίκης, ένταση μεταξύ προσφύγων και Ρομά στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, σοβαρά προβλήματα σε στέγαση, σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα Διαβατά Θεσσαλονίκης και σε άλλους χώρους διαμονής προσφύγων, προβλήματα που προκύπτουν από την μεταφορά κάποιων προσφύγων στην ηπειρωτική χώρα, χωρίς να έχουν δημιουργηθεί οι απαραίτητες προϋποθέσεις φιλοξενίας, καταστάσεις που συμβάλλουν στην καλλιέργεια κλίματος ρατσισμού και ξενοφοβίας στους κατοίκους της περιοχών αυτών.
Η καλλιέργεια αυτού του κλίματος φόβου και τρομοκρατίας σε μαζική κοινωνική κλίμακα είναι αναγκαία, για να δικαιολογηθεί σε δεύτερη φάση στην κοινή γνώμη η σκληρή αυταρχική πολιτική καταστολής. Έτσι, με εντολή της κυβέρνησης και σε «πλήρη εφαρμογή» της αντιμεταναστευτικής Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, αυξάνονται τα μέτρα ελέγχου και καταστολής στον Έβρο και στο Αιγαίο. Αποτέλεσμα αυτού του «υπερβάλλοντα ζήλου» των Αρχών ήταν ένα νεκρό παιδί και ένας αγνοούμενος άνδρας από την σύγκρουση φουσκωτής λέμβου που μετέφερε μετανάστες με σκάφος του Λιμενικού που εκτελούσε περιπολία στη θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Κω, το οποίο, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ομοσπονδίας των Λιμενικών, δεν διέθετε θερμική κάμερα.
Το γεγονός προσπάθησε μάλιστα να εκμεταλλευτεί ο Τούρκος Υπ. Εξ. Τσαβούσογλου, που επέκρινε την Ελλάδα για τη στάση της απέναντι στους μετανάστες, υποστηρίζοντας πως «τώρα στα σύνορά μας η Ελλάδα στέλνει πίσω τραυματισμένους πολλούς πρόσφυγες (...) Στα νησιά του Αιγαίου πολλά σκάφη που μεταφέρουν πρόσφυγες τα τρυπάνε, τα χτυπάνε ή τα πυροβολούν με όπλα ή τα βυθίζουν ή τα στέλνουν πίσω», με τον Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να προσπαθεί να διαψεύσει τις καταγγελίες αυτές.
Ταυτόχρονα στο κέντρο της Αθήνας συνεχίζονται οι εκκενώσεις κτιρίων, όπου διαμένουν πρόσφυγες, οι οποίοι οδηγούνται σε νέα στρατόπεδα κράτησης.
Είναι προφανές ότι όλα αυτά τα φαινόμενα συνδυάζονται και τροφοδοτούνται από την παρόξυνση της αντιμεταναστευτικής-κατασταλτικής πολιτικής της κυβέρνησης, σε συνέχεια βέβαια
της προηγούμενης, που παραπέμπει στο «Δόγμα Δένδια» της «μηδενικής ανοχής» και του «Ξένιου Δία», πολιτική που έρχεται να θεσμοθετηθεί με το κατασταλτικό νομοσχέδιο για το άσυλο, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Περί διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις», που αποτελεί στην ουσία θηλιά για χιλιάδες ξεριζωμένους, που εντείνει την καταστολή, περικόπτει δικαιώματα των προσφύγων, συμπτύσσοντας προθεσμίες και θεσπίζοντας ταχύρρυθμες διαδικασίες.
Το σχέδιο νόμου βάζει ουσιαστικά ταφόπλακα στη λήψη του ασύλου, θέτοντας πολλούς περιορισμούς που δεν τηρούν ούτε τις ελάχιστες προδιαγραφές που προβλέπει ακόμα και αυτό το Διεθνές Δίκαιο και που αποτελούν κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι διατάξεις του θα οδηγήσουν σε επιστροφές αιτούντων άσυλο, χωρίς εγγυήσεις, σε δήθεν ασφαλείς (στην ουσία μη ασφαλείς) τρίτες χώρες-«γκρίζες» ζώνες, χωρίς χαρτιά και δικαιώματα.
Τα παρακάλια του Μητσοτάκη στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για τη χορήγηση περαιτέρω βοήθειας σε ό,τι αφορά στη διαχείριση του προσφυγικού, καθώς και η πολιτική κατευνασμού απέναντι στις τουρκικές απειλές στο Αιγαίο και την Κύπρο, αποκάλυψαν για μία ακόμη φορά την πολιτική υποτέλειας απέναντι στα ιμπεριαλιστικά αφεντικά. Παράλληλα, η ΕΕ, σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος, συνεχίζει προκλητικά να αδιαφορεί για τους πρόσφυγες, όταν βέβαια δεν τους ορθώνει φράχτες και τείχη ή δεν τους πνίγει στις θάλασσες της Μεσογείου.
Φαίνεται, πάντως, ότι επειδή τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και των επεμβάσεων θα αυξηθούν και θα διογκώσουν το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, που θα απειλήσει εκ νέου την συνοχή της ΕΕ. Ο «διορατικός» Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζέεχοφερ, αναγκάστηκε να μιλήσει για σχέδιο αλλαγής της Συμφωνίας του Δουβλίνου, προτείνοντας οι διαδικασίες ασύλου της ΕΕ να ξεκινούν στις χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, αλλά να ολοκληρώνονται σε άλλα κράτη της ΕΕ.
Είναι λοιπόν αναγκαίο ο ελληνικός λαός να εκφράσει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του σε πρόσφυγες και μετανάστες, με το σύνθημα «Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι, οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι», να ζητήσει να κλείσουν όλα τα «hot spots»-κέντρα κράτησης- φυλακές ανθρώπινων ψυχών στα νησιά και σε όλη την Ελλάδα, τον άμεσο απεγκλωβισμό των προσφύγων - μεταναστών από τα νησιά και τη χώρα, τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας με ανθρώπινες συνθήκες διαμονής, όπου θα εξετάζονται τα αιτήματά τους και στη συνέχεια να πηγαίνουν στις χώρες προορισμού τους, να καταργηθεί η Συμφωνία Ελλάδας - ΕΕ- Τουρκίας, αλλά και αυτές Δουβλίνου, Σένγκεν, να φύγουν ΝΑΤΟ, Βάσεις, Frontex και όλοι των κατασταλτικοί μηχανισμοί της ΕΕ.
Πάνω απ’ όλα όμως να καταγγείλουμε τις αιτίες που γεννούν το πρόβλημα, τους πολέμους και τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και των άλλων επιθετιστών και να οργανώσουμε ένα πλατύ μέτωπο λαών ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό.
Υποτίμηση αυτού του ζητήματος συνιστούν τοποθετήσεις που δεν βλέπουν τον ιμπεριαλισμό σαν αιτία του προβλήματος, όπως αυτή της βουλευτίνας του ΚΚΕ Διαμάντως Μανωλάκου στη σχετική συζήτηση στη Βουλή: «Το ΚΚΕ ποτέ δεν θα πάψει να αναδεικνύει τις ρίζες του προσφυγικού, μεταναστευτικού προβλήματος που εδράζονται στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που τρέφεται από τον πόλεμο, τους ανταγωνισμούς για την κερδοφορία των μονοπωλίων και αυτό εντείνεται».
Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να χαιρετίσουμε τις αισιόδοξες αντιρατσιστικές θέσεις που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία, όπως αυτή των Συλλόγων Γονέων Πεντέλης-Μελισσίων «Είναι τιμή μας να υποδεχτούμε προσφυγόπουλα στα σχολεία μας», αλλά και τις αγωνιστικές διαθέσεις που υπάρχουν στους πρόσφυγες, όπως φάνηκε και από την ειρηνική διαμαρτυρία 150 προσφύγων και μεταναστών οι οποίοι, κρατώντας πανό και πλακάτ, κατευθύνθηκαν από τον υπερπλήρη καταυλισμό της ΒΙΑΛ Χίου προς την είσοδο του γειτονικού χωριού, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις άθλιες συνθήκες διαμονής που επικρατούν στο ΚΥΤ και να ζητήσουν τον απεγκλωβισμό τους από το νησί. Και εκεί βέβαια τους σταμάτησαν δυνάμεις της αστυνομίας.
