Αφού ναυάγησαν όλοι οι προηγούμενοι σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης και χρεοκόπησε η απατηλή προπαγάνδα της για το τέλος των μνημονίων και της τρόικας, την απομάκρυνση του ΔΝΤ, την επάνοδο στις "αγορές" και την "κανονικότητα", με την οποία προσπαθούσε να κατασκευάσει μια κίβδηλη εικόνα επιτυχιών και υποσχέσεων προκειμένου να περάσει το σκόπελο της προεδρικής εκλογής.
Και αφού επιπλέον οι ιμπεριαλιστές αφέντες της δεν της προσέφεραν κανένα επικοινωνιακό σωσίβιο, αντίθετα απαιτούν να παρθούν άμεσα νέα βάρβαρα μέτρα επί μέτρων, τόσο για να κλείσει η "αξιολόγηση" των προηγούμενων μνημονιακών δεσμεύσεων, όσο και για να ενταχθεί η Ελλάδα στη νέα μορφή ιμπεριαλιστικής επιτήρησης, την "Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένους Όρους", η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, μένοντας με άδεια χέρια και μετέωρη, προσέφυγε στη μόνη διέξοδο που της απέμεινε, επιχειρώντας να ξεπεράσει την προεδρική εκλογή και να διασώσει την αντιλαϊκή εξουσία της.
Αποφάσισε με την έγκριση των ξένων προστατών της να καθυστερήσει για ένα - δύο μήνες τα επερχόμενα αντιλαϊκά μέτρα και να επισπεύσει τις διαδικασίες εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας με την ταυτόχρονη εξαπόλυση αχαλίνωτων εκβιασμών και πιέσεων σε βάρος του λαού και των ίδιων των βουλευτών, επαναφέροντας και κραδαίνοντας την απειλή της χρεοκοπίας, του χάους και της διάλυσης αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας και πάει η χώρα σε βουλευτικές εκλογές.
Τώρα οργιάζει η κυβερνητική προπαγάνδα και οι μεθοδεύσεις των κυρίαρχων κύκλων στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο, οι κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμοί, τα παζάρια και οι συναλλαγές που θα κλιμακωθούν και θα κορυφωθούν στο διάστημα μέχρι την τρίτη ψηφοφορία, στις 29 Δεκέμβρη, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο αριθμός των 180 βουλευτών και να αποτραπούν οι βουλευτικές εκλογές.
Με ένα μπαράζ δημοσιευμάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, μέσα κι έξω από τη χώρα οι προπαγανδιστές του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης επαναφέρουν όλες τις τρομοκρατικές απειλές για έξοδο από την Ευρωζώνη και το ευρώ και δείχνοντας το κραχ του χρηματιστηρίου, εκβιάζουν και τρομοκρατούν, δημιουργώντας κλίμα πανικού και κατάρρευσης της οικονομίας, αποσκοπώντας κατ' αρχήν σε εκλογή Προέδρου και αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, σε πλήρη ευθυγράμμιση και συμμόρφωση των αυριανών επίδοξων διαχειριστών της κυβερνητικής εξουσίας.
Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές αυτό που προστάζουν σε όλους τους τόνους είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, "η πιστή τήρηση των δεσμεύσεων". Γι' αυτό νοιάζονται πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα. Οι προκλητικές επεμβάσεις τους, οι απειλές και οι εκβιασμοί που είδαμε να εκπορεύονται συντονισμένα από τους εκπροσώπους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης όλους τους προηγούμενους μήνες στα Παρίσια, τις Βρυξέλλες και την Αθήνα, αποσκοπούν στην άνευ όρων υποταγή και εφαρμογή των "συμφωνηθέντων". Δεν νοιάζονται τόσο ποια κυβέρνηση θα τα εφαρμόσει, όσο ότι πρέπει να εφαρμοστούν πιστά απ' όποια κυβέρνηση βρίσκεται πάνω.
Είναι φανερό βέβαια πως προκρίνουν, ενισχύουν και επιλέγουν τις δοκιμασμένες δυνάμεις της υποτέλειας, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Στη βάση αυτή μάλιστα επεμβαίνει με ωμό τρόπο η ΕΕ στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και με δηλώσεις των εκπροσώπων της εκθειάζει την απόφαση της συγκυβέρνησης, προσφέροντας απροκάλυπτη στήριξη στο έργο της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.
Όχι βέβαια πως θα έχουν πρόβλημα να "συνεργαστούν" με μια κυβέρνηση που τον πρώτο λόγο θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν "ιδίοις όμμασι" διαπιστώνουν πως η ηγεσία του και ο πρόεδρός του με κάθε ευκαιρία επισκέπτονται και υποβάλλουν τα διαπιστευτήριά τους στα αφεντικά της ΕΕ, ορκίζονται στο όνομα της Ευρωζώνης και του ευρώ και διακηρύσσουν πως δεν πρόκειται να κάνουν "μονομερείς ενέργειες", "θα διαπραγματευθούν υπεύθυνα" γιατί "το κράτος έχει συνέχεια". Και αν δημόσια προβαίνουν σε τέτοιες διαβεβαιώσεις οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε πόσες δεσμεύσεις παρασκηνιακά ήδη έχουν αναλάβει απέναντι στην Ουάσινγκτον και το Βερολίνο για να πάρουν το πράσινο φως.
Ήταν αδύνατο στην κυβέρνηση Σαμαρά να έχει την οποιαδήποτε πιθανότητα εκλογής Προέδρου και αποφυγής των βουλευτικών εκλογών αν υποχρεωνόταν να πάρει πριν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτούσαν και απαιτούν οι ξένοι πάτρωνες. Η μόνη διευκόλυνση των ιμπεριαλιστών προς τους ντόπιους λακέδες τους, τοποτηρητές της μνημονιακής βαρβαρότητας, ήταν η δίμηνη παράταση που τους έδωσαν και το πράσινο φως να προχωρήσουν σε άμεση εκλογή προέδρου, έτσι ώστε αν τα καταφέρουν, στη συνέχεια με λυμένα τα χέρια να προχωρήσουν όχι μόνο στην απαρέγκλιτη τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, αλλά και στα νέα βαρύτατα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που απαιτεί η ένταξη στην "Πιστωτική Γραμμή" και με τα οποία ήδη έχει συμφωνήσει και δεσμευτεί η κυβέρνηση.
Κάλυψη δημοσιονομικού κενού πάνω από 2 δις ευρώ για το 2015, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, νέες - περίπου 6.500 - απολύσεις μέχρι το τέλος του χρόνου στο δημόσιο τομέα, κατάργηση ουσιαστικά του δικαιώματος στην απεργία και επαναφορά της εργοδοτικής ανταπεργίας (λοκάουτ), πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας, νέα επίθεση στις συντάξεις και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, νέες περικοπές των μισθών στο δημόσιο, κατάργηση χαμηλών συντελεστών στο ΦΠΑ, "διαχείριση" των "κόκκινων δανείων", επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, είναι αυτά που ήδη έχουν συμφωνηθεί και θα εφαρμοστούν την επομένη της εκλογής Προέδρου.
Αν αυτοί είναι οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, να συναθροίσουν δηλαδή τους 180, να εκλέξουν Πρόεδρο και να προχωρήσουν το 2015 σε μια νέα γενικευμένη αντιλαϊκή επίθεση, αυτό δε σημαίνει πως θα τους βγουν οι λογαριασμοί που κάνουν. Οι διαβεβαιώσεις των Σαμαρά - Βενιζέλου προς τους ξένους προστάτες τους, προς τους Σόιμπλε και Μοσχοβισί ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας μένει να αποδειχθούν, αφού κάθε μέρα που περνά φαντάζει και πιο δύσκολο.
Σε συνθήκες δραματικής επιδείνωσης της θέσης των εργαζομένων, με την αφαίμαξη και των πιο πενιχρών πόρων της λαϊκής οικογένειας, όπου η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού χτυπιέται βάναυσα από κάθε είδους φοροληστρικά μέτρα, οι μανούβρες της κυβέρνησης γίνονται πάνω σε ένα ναρκοθετημένο και εύφλεκτο κοινωνικό πεδίο όπου βράζει η λαϊκή οργή και αγανάκτηση, καθιστώντας έτσι τις κυβερνητικές επιδιώξεις για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας αλλά και την ίδια την πολιτική της επιβίωση εξαιρετικά επισφαλείς.
Αυτό ακριβώς το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί δυσκολεύει τις κυβερνητικές μανούβρες και απειλεί με ναυάγιο την επιχείρηση της εκλογής Προέδρου, οδηγώντας σε μια τέτοια περίπτωση σε βουλευτικές εκλογές που φαίνεται να φέρνουν τους νέους επίδοξους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της κυβερνητικής εξουσίας για λογαριασμό των κυρίαρχων δυνάμεων της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζεται σαν ο εκφραστής των διαθέσεων και προσδοκιών του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου που θα τον λυτρώσει δήθεν από τη μνημονιακή πολιτική, όχι μόνο δεν μπορεί και δεν πρόκειται να υπερασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά έχει αναδειχθεί σε βασικό μοχλό χειραγώγησης και ενσωμάτωσης της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης, στο νέο πόλο της σοσιαλδημοκρατίας, μέσω του οποίου οι κυρίαρχες δυνάμεις μέσα κι έξω από τη χώρα επιχειρούν να αναμορφώσουν και να σταθεροποιήσουν το αστικό πολιτικό σκηνικό.
Θα πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά και καθαρά στους εργαζόμενους, να αποκαλύψουμε τον ψευτοαριστερό, σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα της πολιτικής του και να καταπολεμήσουμε τις εκλογικές αυταπάτες και τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργεί στο λαό, ξεκαθαρίζοντας πως μια "κυβέρνηση της Αριστεράς" του ΣΥΡΙΖΑ θα διαψεύσει τις προσδοκίες του λαού σκορπώντας απογοητεύσεις και θα μετατρέψει την Αριστερά σε σωσίβιο της μεγαλοαστικής τάξης για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Στο βαθμό που θα ναυαγήσει η κυβερνητική προσπάθεια εκλογής Προέδρου και προκηρυχθούν βουλευτικές εκλογές είναι φανερό πως αυτές θα γίνουν σε συνθήκες οξύτατης πολιτικής πόλωσης και εκβιαστικών διλημμάτων ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνθήκες όπου η πίεση και ο εκβιασμός της "χαμένης ψήφου" και οι αυταπάτες για μια "αριστερή κυβέρνηση" θα κάνουν θραύση μέσα στον προοδευτικό και αριστερό κόσμο.
Οι δυσκολίες που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε δεν θάναι μόνο οικονομικές από το δυσβάσταχτο κόστος συμμετοχής, επτά μήνες ύστερα από τις ευρωεκλογές, θα είναι πρώτα και κύρια πολιτικές μπροστά στη νέα πολιτική κατάσταση που θα διαμορφωθεί από τους αχαλίνωτους εκβιασμούς και τα διλήμματα των κυρίαρχων αντιδραστικών δυνάμεων μέσα κι έξω από τη χώρα κι από τις λαϊκές προσδοκίες και αυταπάτες που καλλιεργούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ για μια άμεση φιλολαϊκή κυβερνητική διέξοδο.
Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν σε εχθρικό έδαφος για τις δυνάμεις μας και δεν έχουμε καμία αυταπάτη, ούτε για το ρόλο τους ούτε για το αποτέλεσμά τους και τι μπορεί να σημάνει αυτό για τα λαϊκά συμφέροντα, οι δυνάμεις μας δεν θα διστάσουν μπροστά στις δυσκολίες, θα δηλώσουν παρών στις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις όπως έκαναν πάντα και θα δώσουν αποφασιστικά μια σκληρή πολιτική μάχη. Θα απευθυνθούμε στον κόσμο της Αριστεράς, στον κόσμο των αγώνων που μας στήριξε και συνεχίζει να μας στηρίζει, στέλνοντας μήνυμα πως οι δυνάμεις του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος είναι εδώ, παλεύοντας να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν ευρύτερες δυνάμεις κόντρα στα εκβιαστικά διλήμματα και τις σειρήνες της σοσιαλδημοκρατίας και του ρεφορμισμού.
Γνωρίζοντας ότι οι πραγματικές λύσεις για την εργατική τάξη και το λαό δεν βρίσκονται μέσα στις κάλπες αλλά πρώτα και κύρια στο δρόμο του μαζικού, λαϊκού εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, του μόνο δρόμου για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής.
