Συμπληρώνονται φέτος 14 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του τότε 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Η δολοφονία του Αλέξη πυροδότησε μία νεολαιίστικη και λαϊκή έκρηξη, καθώς στο πρόσωπο του νεαρού μαθητή, η νέα γενιά και ο λαός είδαν την πιο ακραία έκφραση μιας αντιλαϊκής πολιτικής, που εκτός από το τσάκισμα εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, εκτός από τη συσσώρευση διαρκών οικονομικών σκανδάλων, εκτός από τη στέρηση της προοπτικής για τη νεολαία, έφτασε στο σημείο ακόμη και να δολοφονεί 15χρονα παιδιά.
14 χρόνια μετά, η δεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, προκλητικά αποφυλακίζει τον δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενώ η ίδια πολιτική που όπλισε το χέρι του Κορκονέα, συνεχίζεται και εντείνεται ολοένα και περισσότερο. Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση επιχειρώντας να επιβάλλει τον «νόμο και την τάξη», περνάει ένα σωρό μέτρα που τσακίζουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες του λαού και της νεολαίας. Η κρατική τρομοκρατία και ο αυταρχισμός οξύνονται με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τις επιχειρήσεις εισόδου της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας στις σχολές. Με τις συνεχείς αναίτιες επιθέσεις των ΜΑΤ σε φοιτητικές κινητοποιήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα, ακόμα και σε συναυλία στη Θεσσαλονίκη, με τη στρατοπέδευση ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων στο ΑΠΘ εδώ και μήνες. Με τη βίαιη είσοδο και καταστροφή δωματίων στις Παλιές Εστίες ΕΜΠ, όπου μάλιστα η αστυνομία πυροβόλησε μέρα μεσημέρι σε χώρο που κινούνταν φοιτητές, εργαζόμενοι και περαστικοί. Με την επίθεση στους απεργούς στη Μαλαματίνα.
Με νέες δολοφονίες, όπως εκείνη του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα. Με τον νόμο Χατζηδάκη που ποινικοποιεί την απεργία και επιχειρεί να επιβάλλει κρατικό έλεγχο στα σωματεία των εργαζομένων. Με τον νόμο πλαίσιο που χτυπάει τα συνδικαλιστικά όργανα των φοιτητών, προωθώντας ενιαία ψηφοδέλτια. Με την παραβίαση του σπιτιού για την πραγματοποίηση έξωσης συνταξιούχου πριν λίγες μέρες και συνολικά με την καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου, ανασφάλειας και τρομοκρατίας ολόκληρης της κοινωνίας από τις συνεχείς καταγγελίες για τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, μέχρι εκφράσεις όπως: «Έρχεται ο πιο δύσκολος χειμώνας μετά το 1942» και «όποιος δεν προσαρμόζεται , πεθαίνει», δια στόματος κυβερνητικών στελεχών.
Σήμερα, είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες, ενάντια στην πολιτική της καταστολής και της τρομοκρατίας. Ενάντια στην εγκληματική πολιτική της ακρίβειας και της φτώχειας. Στην πολιτική αυτή, που τη στιγμή που αφήνει φέτος χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς τη δυνατότητα να αγοράσουν τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, χωρίς ρεύμα και θέρμανση, λόγω της εκτόξευσης των τιμών στην ενέργεια και στα καύσιμα, κοροϊδεύει τον λαό με ψευτοεπιδόματα και «καλάθια». Με αυτή την πολιτική, της οποίας κομμάτι αποτελεί και η περιστολή βασικών ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, η κυβέρνηση επιχειρεί το συντριπτικό χτύπημα των κατακτήσεων σε εργασία, υγεία, παιδεία, πρόνοια, σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.
14 χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο αγώνας ενάντια στην πολιτική της τρομοκρατίας συνεχίζεται. Η συσπείρωση στα μαθητικά συμβούλια, τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία κόντρα σε θολούς και ακαθόριστους “συντονισμούς” και σεχταριστικές “πρωτοβουλίες”, ο μαζικός ενωτικός και οργανωμένος αγώνας ενάντια στην τυφλή και μηδενιστική βία, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βάλει φραγμό σε αυτή την πολιτική. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει ελπίδα στα όνειρα και τις προσδοκίες της γενιάς μας.
Όλοι στον αγώνα!
Όλοι στις διαδηλώσεις της 6ης Δεκεμβρίου!
Αθήνα: 12:00, Προπύλαια
Θεσσαλονίκη: 12:00, Καμάρα
Γιάννενα: 12:00, Ακαδημία
