Το περασμένο Σάββατο, 12 Αυγούστου, τα κάθε λογής φασιστικά και νεοναζιστικά αποβράσματα, η σπορά των ηττημένων του ’45, βγήκε στους δρόμους της Βιρτζίνια, σκότωσε μια αντιφασίστρια και τραυμάτισε άλλους 30. Ο λόγος που όλα τα φασιστικά στοιχεία μαζεύτηκαν, ήταν για να εναντιωθούν στα σχέδια να αφαιρεθεί το μνημείο του στρατηγού Gen Robert E Lee από το Σάρλοτσβιλ, ο οποίος υπηρέτησε κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου (1861-1865) και ήταν υπέρ της δουλείας.
Ο λόγος λοιπόν που διαδήλωναν ήταν για να υπερασπιστούν τα υπολείμματα του κοινωνικού μεσαίωνα, για να υπερασπιστούν τη δουλεία.
Ο πρόεδρος Τραμπ πήρε ίσες αποστάσεις «καταδικάζοντας τη βία από όπου κι αν προέρχεται» παίζοντας το επικίνδυνο μεν, πολυφορεμένο και αγαπημένο δε, παιχνίδι της κυρίαρχης προπαγάνδας περί ταύτισης των δύο άκρων.
Δεν θα μπορούσε όμως να κάνει κι αλλιώς, όσο κι αν μετέπειτα δηλώσεις του Λευκού Οίκου, όσο και δικές του, προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, δεν θα μπορούσε να επιπλήξει τους πιο φανατικούς υποστηριχτές της ρατσιστικής πολιτικής του. Μεταξύ αυτών, οι διαβόητοι φασίστες της Κου Κλουξ Κλαν καθώς και της Εναλλακτικής Δεξιάς που εξέφρασαν και δημόσια την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητα του Τραμπ στις περσινές εκλογές. Ήταν αυτοί που στο Σάρλοτσβιλ φώναζαν «Hail Trump» στέλνοντας ναζιστικούς χαιρετισμούς στον ηγέτη τους. Ήταν ο πρώην αρχηγός της ΚΚΚ που δήλωσε «ευχαριστούμε Πρόεδρε» διότι ο τελευταίος «είπε την αλήθεια και κατήγγειλε τους τρομοκράτες της αριστεράς».
Είναι λοιπόν ο ίδιος ο Τραμπ, είναι όλοι αυτοί οι δήθεν δημοκράτες ηγέτες της Ευρώπης που με τον ξενοφοβικό τους λόγο δηλητηριάζουν τις ψυχές των πολιτών, εκκολάπτοντας έτσι το αυγό του φιδιού σε Αμερική και Ευρώπη, όντας ηθικοί αυτουργοί των δολοφονιών.
Είναι η ρατσιστική πολιτική του τείχους που θέλει να υψώσει ο Τραμπ στα σύνορα με το Μέξικο, είναι η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ που επιχείρησε να επιβάλει σε 7 μουσουλμανικές χώρες με το πρόσχημα της προστασίας των πολιτών από τους τρομοκράτες του ISIS -τους οποίους οι ίδιες οι ΗΠΑ και οι ισχυρές χώρες της Ε.Ε. εξέθρεψαν και εξόπλισαν. Αυτοί είναι κακοί τρομοκράτες όταν πέφτουν με αυτοκίνητα και φορτηγά πάνω σε πλήθος σκορπίζοντας το θάνατο, όταν όμως οι υποστηρικτές του κάνουν το ίδιο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ «καταδικάζει τη βία απ’ όλες τις πλευρές»…
Είναι οι φράχτες που υψώνονται στην Ευρώπη για να «προστατευτούν» τα ευρωπαϊκά κράτη από τους ξεριζωμένους του πολέμου, ενός πολέμου που οι ίδιοι δημιούργησαν και συντηρούν προσπαθώντας να ξαναμοιράσουν τις σφαίρες επιρροής, να ξαναχαράξουν τα σύνορα με των λαών το αίμα.
Είναι το ΝΑΤΟ και η Frontex που βολτάρουν στο Αιγαίο δήθεν για να φυλάξουν τα σύνορά μας από τους «επικίνδυνους» πρόσφυγες. Είναι όλοι αυτοί που στηρίζουν τη φασιστική νεοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας.
Είναι λοιπόν αυτή η πολιτική που σε συνδυασμό με τις πολιτικές των μνημονίων της εξαθλίωσης και της φτωχοποίησης των λαών ’φεραν 2ο το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία αλλά και τα νεοναζιστικά αποβράσματα 3ο κόμμα στη χώρα μας. Είναι αυτοί που ενθαρρύνουν πολιτικά τη νεοφασιστική οργάνωση «Generation Identity» να γυροφέρνει με το καράβι τού μίσους τη Μεσόγειο (C star) και να αυτοανακηρύσσεται θεματοφύλακας των ευρωπαϊκών συνόρων απ’ τους πρόσφυγες.
Κι όλα αυτά δεν είναι ξεκομμένα από την ιμπεριαλιστική και φιλοπόλεμη πολιτική που ακολουθεί με ιδιαίτερη οξύτητα και ο Τραμπ απειλώντας τώρα ανοιχτά με στρατιωτική επέμβαση όποιον δεν ελέγχει απόλυτα, όποιον δεν βρίσκεται κάτω από την στρατιωτική «μπότα» του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που δήλωσε για την Βενεζουέλα: «Έχουμε στρατεύματα σε όλο τον κόσμο, σε μέρη που βρίσκονται πολύ μακριά. Η Βενεζουέλα δεν είναι τόσο μακριά και ο λαός υποφέρει και άνθρωποι πεθαίνουν» Πάντα βέβαια με το πρόσχημα ότι θέλει να φυλάξει τον λαό και να αποκαταστήσει τη δημοκρατία όπως και με τις στρατιωτικές επεμβάσεις που σκόρπισαν τον θάνατο στην Γιουγκοσλαβία πριν μερικά χρόνια, στη Λιβύη, το Ιράκ κλπ κλπ.
Τα ντόπια θρασύδειλα φιλαράκια τους μη χάνοντας ευκαιρία προσέτρεξαν με ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους να αποδώσουν την βία στους αντιφασίστες και να συγχαρούν τα οπλισμένα τάγματα εφόδου (πολιτοφυλακή) και τις ομάδες περιφρούρησης των ναζιστών που «έτρεψαν σε φυγή και επιστροφή στις τρύπες τους, τους antifa» και με χαιρεκακία χαρακτηρίζουν σαν ατυχές συμβάν το αυτοκίνητο που «πολίτης» έριξε πάνω στην αντισυγκέντρωση. Ήταν όμως ο ίδιος ο αρχηγός τους, ο Μιχαλολιάκος, που είχε υποδεχτεί στο γραφείο του στη βουλή με κάθε επισημότητα τον επικεφαλής της ναζιστικής οργάνωσης Traditionalist Worker Party που φέρεται να οργάνωσε τη συγκέντρωση και να έδωσε το σύνθημα της επίθεσης αλλά και την εντολή να γκρεμιστούν τα οδοφράγματα της αστυνομίας που διαχώριζαν την αντισυγκέντρωση των αντιφασιστών. Ο ίδιος υπερηφανεύεται στην ιστοσελίδα του για τις καλές σχέσεις που έχει το κόμμα του με την ελληνική οργάνωση.
Κι αν στην Βιρτζίνια οι τιμητές του κοινωνικού μεσαίωνα βγαίνουν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τη δουλεία, οι Νεοναζί της Χ.Α. εδώ, στην ιδία κατεύθυνση υπερασπιζόμενοι την σύγχρονη σκλαβιά του 21ου αιώνα είναι οι μονοί που χωρίς να κρατάνε κανένα πρόσχημα ψήφισαν «Όχι» στην τροπολογία που πρότεινε το ΚΚΕ και αποδέχτηκε η κυβέρνηση, με την οποία αναγνωρίζεται ως μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η «αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης». Είναι οι ίδιοι που έστησαν ένα άλλο μαύρο σωματείο στο Πέραμα, για να το ελέγχουν ώστε οι ναυτεργάτες να μην μπορούν να σηκώνουν κεφάλι στις αχόρταγες ορέξεις των εφοπλιστών.
Τρανή απόδειξη για το ότι ο Ναζισμός είναι το μαντρόσκυλο του συστήματος. Συστημικοί μέχρι το μεδούλι, όσο κι αν φωνασκούν μέσα στη βουλή ενάντια στα Μνημόνια προσπαθώντας να κρύψουν την εγκληματική ιδεολογία τους που είναι δολοφονική απέναντι στα συμφέροντα της εργατικής τάξης ενώ δεν θα διστάσουν να στρέψουν το μαχαίρι σ’ όποιον αντιστέκεται.
Σε περίπου ένα μηνά από σήμερα, στις 17 Σεπτεμβρίου, κλείνουν 4 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, η οποία έχει αναλάβει και επίσημα την «πολιτική ευθύνη» του εγκλήματος. Οφείλουμε εκείνη την μέρα αλλά και κάθε μέρα, σε κάθε απεργιακή συγκέντρωση, στους συλλόγους, στα σωματεία, στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στα σχολεία, παντού όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε, να καταγγείλουμε τους νεοναζί δολοφόνους. Ταυτόχρονα όμως να καταγγείλουμε και την πολιτική που τους γεννά, την πολιτική της φτώχειας και της ανέχειας, την πολιτική των μνημονίων, την πολιτική της Κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Μόνο με αυτή την ταξική προσέγγιση μπορούμε να τσακίσουμε πραγματικά τον ναζισμό και να τον στείλουμε εκεί όπου ανήκει, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, γιατί άλλωστε...
«ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΛΑΪΚΟΙ»
