Σε ευθεία υπονόμευση της απεργιακής κινητοποίησης ενάντια στο αντεργατικό και αντισυνδικαλιστικό πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης προχώρησε η συνδικαλιστική πλειοψηφία των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, στη διορισμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Ενώ η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και μια σειρά εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες έχουν πάρει αποφάσεις για απεργιακή κινητοποίηση στις 24 Σεπτέμβρη, οι συγκεκριμένες παρατάξεις προχώρησαν σε μια άθλια κίνηση διάσπασης του απεργιακού μετώπου, καλώντας αρχικά τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα (Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες), στα οποία πλειοψηφούν, να απεργήσουν μια μέρα μετά, στις 25 Σεπτεμβρίου.
Στη συνέχεια και κάτω από την κατακραυγή που δέχθηκαν οι συγκεκριμένες παρατάξεις, αναδιπλώθηκαν και κάλεσαν σε “γενική απεργία” στις 2 Οκτωβρίου, με το πρόσχημα πως το νομοσχέδιο προβλέπεται να ψηφιστεί “στην καλύτερη περίπτωση στο τέλος του πρώτου δεκαπενθήμερου του Οκτώβρη”, όπως αναφέρει το σχετικό δελτίο τύπου της ΓΣΕΕ στις 19/9. Εμφανίστηκαν, μάλιστα, ως τιμητές της ενότητας του συνδικαλιστικού κινήματος, να καλούν υποκριτικά σε “ουσιαστική και συντονισμένη απάντηση των συνδικάτων στο κυβερνητικό νομοσχέδιο”, αυτοί που έχουν το πιο βαρύ ποινικό μητρώο στη διάσπαση, το συντεχνιασμό και την υπονόμευση των εργατικών αγώνων.
Οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η προσωρινή διοίκηση της συνομοσπονδίας δεν μπορεί να εξαγγείλει απεργία και αφού δεν συγκάλεσαν κοινή σύσκεψη Εργατικών Κέντρων και ομοσπονδιών για την οργάνωση της απεργίας, κάνουν ότι μπορούν για να εξασθενίσουν την οποιαδήποτε δυναμική ανέπτυσσε η απεργία στις 24 Σεπτέμβρη, ως μια πρώτη απάντηση των εργαζομένων, δίνοντας χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Οχυρωμένοι πίσω από τις τεράστιες ευθύνες του ΠΑΜΕ για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα, με τη διάλυση των συνεδρίων της ΓΣΕΕ, το διορισμό προσωρινής διοίκησης που δεν μπορεί να εξαγγείλει απεργία, αλλά και τη διαχρονική διασπαστική τακτική του, προσπαθούν να εκτονώσουν, εν τη γενέσει της, οποιαδήποτε εργατική αντίσταση.
Στην προσπάθειά τους μάλιστα να δικαιολογήσουν την άθλια υπονομευτική τακτική τους, οι σχετικές ανακοινώσεις που εξέδωσαν και στις οποίες επιτίθενται στο ΠΑΜΕ, ξεχειλίζουν από χυδαίο αντικομμουνισμό.
Η εκδούλευση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στην κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία βρήκε την ευκαιρία αλλά και την αφορμή για να επιτεθεί στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, είχε φανεί όλο το προηγούμενο διάστημα της εκκωφαντικής σιωπής της, μπροστά στη φάμπρικα των αντεργατικών ρυθμίσεων, στην οποία επιδόθηκε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι.
Ο Παναγόπουλος, ο οποίος προσέτρεξε στη συνάντηση των “κοινωνικών εταίρων” με τον πρωθυπουργό, ενόψει της ΔΕΘ, δεν ψέλλισε ούτε μισή κουβέντα για την κατάργηση του εύλογου λόγου απόλυσης ή για το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργολαβικών εργαζομένων ή για τα σχέδια της κυβέρνησης να παρέμβει στη λειτουργία των συνδικάτων κλπ.
Αντίθετα, αντί να οργανώσουν και να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, συγκροτώντας το πιο πλατύ μέτωπο, ξεπερνώντας τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει η σημερινή κατάσταση στη ΓΣΣΕ, προστρέχουν σε συναντήσεις με τον υπουργό Εργασίας, καταθέτοντας υπομνήματα και προτάσεις “που θα ενισχύουν τη δύναμη των εργαζομένων και των συλλογικών τους φορέων στους χώρους εργασίας”, όπως αναφέρει το σχετικό δελτίο τύπου της ΓΣΕΕ.
Πιστοί στη γραμμή του “κοινωνικού διαλόγου”, στον οποίο κατατίθενται για πετσόκομμα τα εργασιακά δικαιώματα, διεκδικούν όχι να αποσυρθούν αυτές οι διατάξεις, αλλά να μην ψηφιστούν με διαδικασίες “fast track”, αφού “Τέτοιου είδους παρεμβάσεις απαιτούν σοβαρό και καλόπιστο διάλογο”, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ίδια ανακοίνωση.
