Η απεργία των εκπαιδευτικών, η οποία θα ηχήσει την σάλπιγγα του αγώνα το πρωί της Δευτέρας 16/09, ισοδυναμεί με αγώνα για ζωή με αξιοπρέπεια για τους εκπαιδευτικού, με πάλη για την προάσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και της μόρφωση για τους μαθητές τους.
Παρά την επικοινωνιακή εφόρμηση των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ μέσα από την ξαφνική φιλευσπλαχνία για γονείς και μαθητές που θα πληγούν καίρια από την απεργία των εκπαιδευτικών και με παράλληλη ενσπορά απαισιοδοξίας μέσα από τους ψιθύρους για την αποδυνάμωση της απεργίας, αφού οι εκπαιδευτικοί δεν θα αντέξουν, ο οργανωτικός κορμός του απεργιακού αγώνα φαίνεται ολοένα και πιο συγκροτημένος. Οι απεργιακές επιτροπές συντονίζονται, η ΟΛΜΕ, παρά τις αδυναμίες, προγραμματίζει πολύμορφες δράσεις και οι εκπαιδευτικοί δείχνουν έτοιμοι για τη μεγάλη σύγκρουση.
Είναι κρίσιμο να απαντηθούν ορισμένα ερωτήματα για τον χαρακτήρα και τις επιδιώξεις αυτής της απεργίας. Είναι άραγε ένας αγώνας σε επίπεδο συντεχνίας που το μόνο που επιδιώκει είναι να διατηρήσει τα «κακώς κείμενα του παρελθόντος»; Είναι μήπως ένας αγώνας συνδικαλιστών αποκομμένων από την πλειονότητα των εκπαιδευτικών, που υφάρπαξαν την ψήφο των εκπαιδευτικών ή, ακόμα χειρότερα, έστησαν τεχνητές απαρτίες, προκειμένου να πετύχουν τα μικροπολιτικά τους πιστεύω; Είναι άραγε οι καθηγητές άσπλαχνοι βολεψάκηδες που βάζουν πάνω από τους μαθητές τους το συμφέρον τους, και οι κυβερνητικοί, τιμητές και υπερασπιστές των φτωχών μαθητών και αδύναμων γονιών τους; Λέμε κατηγορηματικά όχι σε όλα!
Ο αγώνας των καθηγητών ξεσπά μετά από τους αλλεπάλληλους μνημονιακούς πολέμους που εξαπέλυσε η κυβέρνηση, κάτω από την μπαγκέτα των ξένων τοποτηρητών (ΕΕ, ΔΝΤ), που ισοπέδωσαν το εισόδημά τους και «βομβάρδισαν» τα εργασιακά τους δικαιώματα. Και, σαν μην έφταναν όλα αυτά, οι κυβερνητικοί μηχανισμοί εφορμούν για μια ακόμη φορά να αρπάξουν τη δουλειά και το ψωμί από τα χέρια των εκπαιδευτικών, με χιλιάδες απολύσεις ή -όπως λένε αυτοί με πολιτική κομψότητα- με κινητικότητες. Όλα τα παραπάνω έφεραν τον κλάδο στο ύψος των περιστάσεων και ξεγύμνωσαν όλα τα καθησυχαστικά ευχολόγια της κυβέρνησης. Τους έδειξε η ίδια η ζωή, με τον πιο δυσάρεστο τρόπο, πως τα πάντα κατακτώνται με αγώνες. Οι μαζικές συνελεύσεις, ανυψωμένες πολιτικά και με παλμό, είναι τα γεγονότα που σκιαγραφούν, μαζί με τις μεγάλες κινητοποιήσεις, τη νέα περίοδο για το εκπαιδευτικό κίνημα. Παρά το γεγονός ότι προδόθηκαν τον περασμένο Μάιο από την συνδικαλιστική παράταξη της «αριστερής» αξιωματικής αντιπολιτευσής (από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν ανέμεναν κάτι καλύτερο) που ξερίζωσε την δημοκρατική νομιμότητα της απόφασης για απεργία στις εξετάσεις και επέτεινε την χλεύη προς την Αριστερά και τους αγώνες, έρχονται τώρα να κάνουν αυτό που δεν κατόρθωσαν να κάνουν τότε. Και για να νικήσουν χρειάζονται αυτά που δεν είχαν πριν.
Συντονισμό, Πίστη, Αλληλεγγύη και μια Πραγματική Αριστερά
Συντονισμό και αναμεταξύ τους οι τοπικές ΕΛΜΕ αλλά και με άλλους κλάδους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε αγωνιστικό αναβρασμό, όπως οι διοικητικοί υπάλληλοι στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, τα νοσοκομεία, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ, εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία, δικηγόροι, μικροέμποροι.
Πίστη στις δυνάμεις τους και στις δυνάμεις όλου του λαού και της νεολαίας που ξεκινούν μια νέα ελπιδοφόρα περίοδο αγώνων.
Αλληλεγγύη των μαθητών και των γονιών τους μέσα από την συνειδητοποίηση πως δεν πρόκειται για την απεργία ενός κλάδου που υπερασπίζεται απλώς τα συμφέροντα του, αλλά, αντίθετα, πρόκειται για ένα κλάδο που μπαίνει μπροστά και υψώνει τείχος αντίστασης στην μετατροπή της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης σε έρημο, φθηνό εξεταστικό κέντρο, το οποίο, μέσα από τις συμπληγάδες των συνεχών εξετάσεων, θα επιτρέπει μόνο στους κοινωνικά ισχυρούς να προσεγγίσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πραγματική Αριστερά για να μην προδοθούν ξανά από τις δυνάμεις που μετατρέπουν τους αγώνες σε πυροτεχνήματα στα πανηγύρια των εκλογικών αναμετρήσεων. Με την Αριστερά που δεν διστάζει να μπει μπροστά σε κάθε αγώνα και μάχη.
Η απεργία διαρκείας των εκπαιδευτικών και η τροπή που αυτή θα πάρει θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων της επόμενης περιόδου. Είναι μια από τις σημαντικές μάχες της εποχής του μνημονίου. Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για τη θετική έκβαση της!
