Το ουγγρικό κοινοβούλιο ενέκρινε νομοσχέδιο που επιτρέπει στην ακροδεξιά κυβέρνηση Όρμπαν να παρατείνει επ’ αόριστον την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που έχει κηρύξει, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του κοινοβουλίου, στο όνομα της αντιμετώπισης της επιδημίας του κορονοϊού. Με αυτό το νομοσχέδιο το κοινοβούλιο ουσιαστικά αυτοκαταργείται και το Σύνταγμα μπαίνει στον «πάγο», προσφέροντας στον Όρμπαν έκτακτες εξουσίες και τη δυνατότητα να κυβερνά μόνο με διατάγματα. Και μάλιστα επ’ αόριστον, χωρίς ημερομηνία λήξης, ενώ για τον τερματισμό αυτής της κατάστασης απαιτούνται οι ψήφοι των δύο τρίτων των βουλευτών, καθώς και η υπογραφή του προέδρου της χώρας. Πρόκειται για απροκάλυπτη δικτατορία από μία χώρα της ΕΕ στην καρδιά της Ευρώπης.
Στο πλαίσιο του έκτακτου καθεστώτος, η κυβέρνηση Όρμπαν θα μπορεί να αναστέλλει την ισχύ των νόμων μέσω διαταγμάτων και να εισάγει έκτακτα μέτρα μέσω κυβερνητικών εγκυκλίων, με το πρόσχημα της διασφάλισης της υγείας, της προσωπικής και υλικής ασφάλειας των πολιτών, αλλά και της οικονομίας.
Ο Όρμπαν αξιοποίησε την κρίση του κορονοϊού για να αποδομήσει ακόμη περισσότερο τα υπολείμματα δημοκρατίας στη χώρα του και, πλέον, διαθέτει δικτατορικές εξουσίες. Δεν πρόκειται για κάποιο βήμα που έγινε ξαφνικά. Εδώ και χρόνια, μετασχηματίζει συστηματικά το πολιτικό σύστημα της Ουγγαρίας σε αντιδραστική νεοφασιστική κατεύθυνση, ενώ με το τελευταίο του βήμα θέτει τα δημοκρατικά δικαιώματα υπό αναστολή.
Η ΕΕ και ο ΟΗΕ αντέδρασαν στην απόφαση του Όρμπαν, χαρακτηρίζοντάς την αντιδημοκρατική, αν και η «ευαισθησία» τους είναι τουλάχιστον επιλεκτική, καθώς συνειδητά δεν έχουν πει κουβέντα για μια σειρά αντιδραστικές αποφάσεις, όπως για τους πρόσφυγες και μετανάστες, την απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων και ιδεών στην Ουγγαρία και σε άλλες χώρες, όπου οι αντιδραστικές κυβερνήσεις έχουν φτάσει στο σημείο να ορθώνουν μνημεία υπέρ των SS και συνολικά των ναζί. Η δήλωση που έκανε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όλα τα έκτακτα μέτρα πρέπει να περιορίζονται σε αυτό που είναι αναγκαίο και να είναι αυστηρά αναλογικά. Δεν πρέπει να διαρκούν επ’ αόριστον, ενώ οι κυβερνήσεις οφείλουν να μεριμνούν ώστε τέτοιου είδους μέτρα να βρίσκονται υπό σταθερή εποπτεία». Επί της ουσίας, πρόκειται για μια σχετικά «χλιαρή» δήλωση, που ισοδυναμεί περισσότερο με συγκάλυψη αν όχι προτροπή…
Χωρίς λοιπόν να δέχεται καμία ουσιαστική πίεση, ο Όρμπαν για μια ακόμη φορά θα συνεχίζει να παίζει το ρόλο του «λαγού» σε εξαιρετικά επικίνδυνες και άκρως αντιδραστικές επιλογές. Με δεδομένο το κλίμα φόβου που επικρατεί αυτή την περίοδο, αλλά και το γεγονός ότι οι επικρίσεις σε βάρος του δεν εμπεριέχουν απτή απειλή επιβολής οποιουδήποτε είδους κυρώσεων, το πιθανότερο είναι ότι ο Όρμπαν μπορεί να συνεχίσει να εφαρμόζει την πολιτική του.
Όσο για την ΕΕ της δημοκρατίας και της ελευθερίας, σύντομα θα διαπιστώσει πως την Ουγγαρία θα έχουν μιμηθεί και άλλοι εταίροι. Ο πρώτος υποψήφιος έχει φανεί ήδη: Η κυβέρνηση της μεγάλης δύναμης της «Ομάδας του Βίσεγκραντ», της Πολωνίας, ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ανάλογες κινήσεις, έστω κι αν στις 10 Μαΐου πρόκειται να διεξαχθούν εκεί εκλογές. Η αξιοποίηση της πανδημίας του κορονοϊού, εκμεταλλευόμενη τον φόβο, την υπαρκτή ανάγκη άμεσης αντιμετώπισής της, και την ανεπάρκεια των συστημάτων υγείας, έχει ήδη δρομολογήσει λήψη μέτρων σε μια σειρά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ και στη χώρα μας ακούγονται φωνές που λένε πως “όλα τα σενάρια είναι ανοικτά”.
