Στο φόντο της έντασης του ανταγωνισμού και των πολύπλευρων αντιπαραθέσεων των ισχυρών δυνάμεων στην περιοχή, πυκνώνουν οι ανησυχητικές εξελίξεις και οι τουρκικές προκλήσεις σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Τα γεγονότα στον Έβρο έρχονται να γκριζάρουν εκτός από τα θαλάσσια και τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα, θέτοντας σε αμφισβήτηση το Πρωτόκολλο του 1926 και τη συνθήκη τη Λοζάνης. Η τουρκική κυβέρνηση πολλαπλασιάζει τις παραβιάσεις («πτήσεις ρουτίνας» σύμφωνα με τον Ακάρ) του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, αυξάνει τις υπερπτήσεις πολεμικών αεροπλάνων πάνω από ελληνικά νησιά και επιμένει στις μη αβλαβείς διελεύσεις στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Τελευταία η Άγκυρα χρησιμοποιεί και το απαράδεκτο τουρκολιβυκό σύμφωνο, σαν νομιμοποιητικό εργαλείο, για την παράκαμψη των δικαιωμάτων των νησιών στην περιβάλλουσα θαλάσσια ζώνη τους ανακοινώνοντας, για τους επόμενους μήνες, πρόγραμμα σεισμικών ερευνών και γεωτρήσεων στην υφαλοκρηπίδα μεγάλων ελληνικών νησιών για την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Κι όλα αυτά με στόχο τη συνδιαχείριση του Αιγαίου, με την ανοχή ή και παρότρυνση των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, που διεκδικούν τη γενική εποπτεία και τον έλεγχο της περιοχής.
Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αφού ξεσάλωσε την προηγούμενη περίοδο, επιστρατεύοντας κάθε είδους εθνικοπαράφρονες και φασίστες εναντίον των προσφύγων στον Έβρο, έφτασε τελευταία σε μια επίδειξη ψευτολεονταρισμού να απειλήσει ότι η Ελλάδα “θα δείξει τα δόντια της” αν χρειαστεί! Η πολιτική αυτή, υποτελής στον ξένο ιμπεριαλισμό και ταυτόχρονα τυχοδιωκτική, όχι μόνο δεν μπορεί να υπηρετήσει τα πραγματικά συμφέροντα του λαού και της χώρας, αλλά αντίθετα τα υπονομεύει και τα θυσιάζει στην υπηρεσία των νατοϊκών της αφεντικών.
Αφού έκαναν τον Χάφταρ αγαπημένο συνέταιρο της ελληνικής ολιγαρχίας, τώρα στρέφονται μεταμελημένοι στον δοτό πρόεδρο της Λιβύης Σάρατζ, ενώ δουλεύουν και προσδοκούν να βρουν στο τέλος κάποια έμπρακτη στήριξη από τον Σίσι και την ιταλική ολιγαρχία που επιφυλάσσεται και δρα καιροσκοπικά.
Ωμές αμερικανικές παρεμβάσεις
«Η δική μας κόκκινη γραμμή είναι ότι είναι απαράδεκτο, σύμμαχοι του ΝΑΤΟ να εμπλέκονται σε δραστηριότητες που μπορούν να προκαλέσουν στρατιωτική συμπλοκή -τυχαία ή εσκεμμένη- μεταξύ δυο σημαντικών συμμάχων του ΝΑΤΟ σε μια γεωπολιτικά ιδιαίτερα σπουδαία περιοχή. ...Ωστόσο αν θα υπήρχε οποιαδήποτε κλιμάκωση, οι μόνοι που θα επωφελούντο από αυτή, θα ήταν οι αντίπαλοί μας. Ο νικητής θα είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι αυτοί που αντιτίθενται την ευρωατλαντική κοινότητα με τις αξίες και τις αρχές που αυτή και οι θεσμοί της αντιπροσωπεύει».
Αυτές τις θέσεις υποστηρίζει ο Αμερικανός πρεσβευτής σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Mega για την κλιμακούμενη ελληνοτουρκική ένταση. Ίσες αποστάσεις και ευθύνες, που ενισχύουν τις επεκτατικές ορέξεις της Άγκυρας και υποδεικνύουν υποχωρητικότητα στην Αθήνα, με στόχο να κρατηθεί η Τουρκία «αγκυρωμένη» στις ευρωατλαντικές αξίες. Να μην επωφεληθεί η Ρωσία!
Λίγο μετά τις προκλητικές δηλώσεις του Νατοϊκού γραμματέα, Στόλτενμπεργκ, που τάχθηκε καθαρά υπέρ της τουρκικής στρατιωτικής εμπλοκής στη Λιβύη, εγκωμιάζοντας την Άγκυρα σαν «σημαντικό σύμμαχο», ήρθε και ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Πάλμερ, να αναφέρει πως η χώρα του προωθεί τον διάλογο και τη διαχείριση «των τομέων που καταγράφονται διαφωνίες και για την άμβλυνση των σημείων τριβής πριν εξελιχθούν σε κρίσεις». Δηλαδή, ζητά από την Ελλάδα να διαπραγματευτεί και να κάνει παραχωρήσεις στα κυριαρχικά της δικαιώματα, αφού οι λεγόμενες διαφωνίες αφορούν αποκλειστικά σε τουρκικές επεκτατικές βλέψεις.
Η Ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα δεν άφησε αναπάντητες τις δηλώσεις του Αμερικανού ομολόγου της. Τις χαρακτήρισε «ανοησίες» και υπενθύμισε την ανατρεπτική δράση του στα αιματηρά γεγονότα της Πλατείας Μεϊντάν, όπου «ο πρέσβης απέκτησε αυτό το ανάρμοστο ύφος κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Ουκρανία» και η ρωσική απάντηση καταλήγει ότι «είναι ευρέως γνωστή η χρόνια ανικανότητα των ΗΠΑ να λύσουν τις ενδοΝΑΤΟικές διαφορές, τις οποίες η Μόσχα δεν έχει πρόθεση να εργαλειοποιεί».
Η Αγιά Σοφιά εργαλείο εθνικιστικής αναζωπύρωσης
Στις συνθήκες της όξυνσης του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Ρωσίας-ΕΕ στην Ανατολική Μεσόγειο, η κυβέρνηση Ερντογάν διεκδικεί τη διεύρυνση της επιρροής στα «σύνορα της καρδιάς» της τουρκικής ολιγαρχίας. Επιδιώκει την αναθεώρηση της συνθήκης της Λοζάνης προς όφελος της άρχουσας τάξης της Τουρκίας και προετοιμάζεται για το γιορτασμό των μεγαλοϊδεατικών νεοοθωμανικών επιτευγμάτων του το 2023, οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του νέου τουρκικού κράτους. Σ’ αυτά τα πλαίσια οργανώνει και εθνικιστικές φιέστες στην επέτειο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης και απειλεί να μετατρέψει ένα παγκόσμιο πολιτιστικό μνημείο, την Αγιά Σοφιά, σε τζαμί, διαβάζοντας μέσα στην Αγία Σοφία το Κοράνι. Ο ίδιος ο Ερντογάν ποντάροντας και στον θρησκευτικό φανατισμό, υποστήριξε ότι «οι πρόγονοί μας έβλεπαν την κατάκτηση όχι απλώς σαν κατάκτηση γης αλλά σαν κατάκτηση της καρδιάς», επικρίνοντας την ελληνική κυβέρνηση για το ότι «στην Αθήνα αυτήν τη στιγμή δεν έχουμε ούτε ένα τζαμί. Όλα κατεδαφίστηκαν».
Γκριζάρουν τον Έβρο
Και ενώ η Άγκυρα επαναφέρει τις απειλές για αποδέσμευση το αμέσως επόμενο διάστημα των προσφυγικών ροών προς την ΕΕ, προκειμένου να εκβιάσει μια νέα συμφωνία για τον εγκλωβισμό των προσφύγων (για τους οποίους ευθύνονται και οι πολεμικές εξορμήσεις της Τουρκίας προς τις γειτονικές της χώρες), προέκυψε το γκριζάρισμα των συνόρων στον Έβρο … μέσω Λονδίνου.
Στα πλαίσια επέκτασης από την κυβέρνηση της ΝΔ του φράκτη στον Έβρο, στην περιοχή των Φερών, η Τουρκία αμφισβήτησε τη συνοριακή γραμμή, υποστηρίζοντας ότι η κατασκευή του φράχτη για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών από την Ελλάδα γίνεται επί τουρκικού εδάφους. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών υποστήριξε ότι η κοίτη του ποταμού έχει αλλάξει από το 1926, που ορίστηκαν τα σύνορα και για το λόγο αυτό απαίτησε με νότα από την Ελλάδα να μην προβεί σε κανένα έργο αν δεν υπάρξει νέος καθορισμός οριογραμμής και προειδοποίησε ότι η Τουρκία «δεν πρόκειται να δεχτεί τετελεσμένα».
Η ελληνική κυβέρνηση αιφνιδιασμένη προσπάθησε αρχικά με την πάγια ενδοτική στάση της να υποβαθμίσει το ζήτημα, μιλώντας για τεχνικό ζήτημα, για αμφισβητούμενο έδαφος 16 στρεμμάτων και για ψευδείς ειδήσεις. Αργότερα κατάφυγε σε «αυστηρά διαβήματα» διαμαρτυρίας προς την Τουρκία και κατάληξε, μετά το θόρυβο που δημιουργήθηκε και τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές συσκέψεις, στην «πατριωτική» απόφαση ότι ο συρματοφράκτης θα γίνει, αποφεύγοντας όμως να αναφερθεί σε συγκεκριμένη γραμμή χάραξής του.
Γεωτρήσεις σε Ρόδο, Κρήτη και Κάρπαθο προγραμματίζει η Άγκυρα
Σε κλιμάκωση των επικίνδυνων επεκτατικών της προθέσεων προχώρησε η Άγκυρα με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της Τουρκίας 7 αιτημάτων της κρατικής τουρκικής εταιρείας πετρελαίου (ΤΡΑΟ) προς τη Γενική Διεύθυνση Μεταλλείων και Πετρελαίου της Τουρκίας, για να πραγματοποιήσει έρευνες σε περιοχές εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Και οι 7 περιοχές είναι στο όριο των 6 ναυτικών μιλίων (χωρικών υδάτων) από τις ακτές των ελληνικών νησιών και συγκεκριμένα της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης. Η Τουρκία στα χνάρια που χάραξε στην παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ, αμφισβητεί τώρα και στην πράξη το δικαίωμα των ελληνικών νησιών σε υφαλοκρηπίδα, με τον ισχυρισμό ότι οι περιοχές αυτές βρίσκονται εντός τουρκικής υφαλοκρηπίδας.
Οι παραπάνω περιοχές βρίσκονται στο ανατολικό άκρο της θαλάσσιας έκτασης, που η Άγκυρα έχει περιλάβει στο χάρτη με το απαράδεκτο τουρκολιβυκό μνημόνιο για το οποίο ενημέρωσε και τον ΟΗΕ, κατοχυρώνοντας στην πράξη τα επεκτατικά της σχέδια και θίγοντας άμεσα τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.
Παρά τα διαβήματα και τις «συμμαχικές παραινέσεις», η Τουρκία εμφανίζεται ανυποχώρητη με το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών να υποστηρίζει ότι «Οι δραστηριότητες έρευνας και γεωτρήσεων των Τουρκικών Πετρελαίων είναι εντός των ορίων της υφαλοκρηπίδας, που έχει δηλωθεί από τη χώρα μας στον ΟΗΕ. ...Είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα δικαιώματα της χώρας μας και των Τουρκοκυπρίων στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτό το πλαίσιο, οι σεισμικές έρευνες και οι γεωτρήσεις μας διεξάγονται σύμφωνα με το καθορισμένο πρόγραμμα».
Απομυθοποίηση των κυβερνητικών μυθευμάτων
Η ελληνική άρχουσα τάξη βλέπει να καταρρέουν ένα-ένα τα προπαγανδιστικά της φληναφήματα για την ομπρέλα προστασίας με τις ισχυρές λυκοσυμμαχίες της και τον ασφαλή πόλο σταθερότητας. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπου δεν τάσσονται με το μέρος της Άγκυρας κρατούν ίσες αποστάσεις, καλώντας σε αποφυγή της πολεμικής έντασης και διαπραγματεύσεις για το μοίρασμα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Έτσι ολοένα και συχνότερα ακούγεται από κυβερνητικά χείλη η πικρή διαπίστωση ότι την κρίσιμη ώρα θα «είμαστε μόνοι μας».
Ο περιβόητος eastmed, τον οποίο προ ημερών επικύρωσε και η Λευκωσία, γίνεται κουρελόχαρτο, καθώς περιορίζεται το οικονομικό ενδιαφέρον των ενεργειακών κολοσσών που αναστέλλουν για το απώτερο μέλλον τις δραστηριότητές τους στην περιοχή μαζί με τα «οράματα» για ελντοράντο και την εξασφάλιση της κυριαρχίας Κύπρου και Ελλάδας.
Οι στρατηγικοί τριμερείς «αντιτουρκικοί» άξονες με τα στηρίγματα των ΗΠΑ στην περιοχή, Ισραήλ και Αίγυπτο, ξεθωριάζουν. Τούτη μάλιστα την περίοδο κάτω από τις πιέσεις της Ουάσιγκτον γίνονται κινήσεις αναθέρμανσης των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων που είχαν διαρραγεί από την αιματηρή επέμβαση στο «Μαβί Μαρμαρά» των ισραηλινών το 2010. Η λεγόμενη διεθνής διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας μετατράπηκε σε μπούμεραγκ από τη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη μέχρι τις πρόσφατες δηλώσεις του Στόλτενμπεργκ που ενθαρρύνουν την Άγκυρα για μεγαλεπήβολους στόχους. Είναι χαρακτηριστικό το ενδιαφέρον της Άγκυρας για την απόκτηση του ελέγχου της αεροπορικής βάσης Al-Watiya στη Λιβύη, που ανακατέλαβαν πρόσφατα οι δυνάμεις της Τρίπολης υποστηριζόμενες από την Τουρκία. Επίσης μετά την επικύρωση από το αλβανικό κοινοβούλιο στις αρχές Μάη συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας Τουρκίας - Αλβανίας και τη χρηματοδότηση του εκσυχρονισμού του ναυστάθμου του Αυλώνα, η Άγκυρα επιδιώκει να της παραχωρηθούν διευκολύνσεις για χρήση από το τουρκικό ναυτικό.
