Ορυμαγδός αντιλαϊκών μέτρων, τεράστιες ελλείψεις και εγκατάλειψη του ΕΣΥ, μόνο κυβερνητικό όπλο η «ατομική ευθύνη»
Απειλητικά διαγγέλματα, τρομοϋστερία, περιορισμοί, απαγορεύσεις, πρόστιμα και καταστολή, αποτελούν το μείγμα της πρωτόγνωρης κυβερνητικής επίθεσης που κάλπικα παρουσιάζεται ως πολιτική υγειονομικής ανάγκης για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Μια πολιτική που -παρά τη συντριπτική προπαγάνδα που εκτοξεύεται από το σύνολο των ΜΜΕ για την επιβολή της- μέρα με τη μέρα πνίγεται στις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που δημιουργεί η εφαρμογή της και είναι βέβαιο ότι τροφοδοτεί μια υπόγεια -μέχρι στιγμής- αγανάκτηση και οργή.
Η ακροδεξιάς πνοής ΝΔ του Μητσοτάκη, διαμορφώνει με σταθερότητα και επιμονή ένα ναρκοθετημένο πολιτικό τοπίο, που μόνο επικίνδυνες εξελίξεις και ανατροπές προμηνύει για το λαό και τον τόπο. Η πολιτική της σιδηράς πυγμής που εδραιώνει η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την πανδημία, συνοδεύεται από έναν ορυμαγδό μέτρων, που από τη μια τσακίζουν κατακτήσεις, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα και από την άλλη ενισχύουν ξεδιάντροπα εν μέσω οικονομικής κρίσης, το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτά τα μέτρα άλλωστε, όπως καθημερινά αποδεικνύεται, αποτελούν και το πραγματικό επίδικο της πολιτικής που εφαρμόζεται στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας.
Το δεύτερο πανδημικό κύμα, όπως το ορίζουν, δεν ήρθε τελικά το χειμώνα αλλά τον Αύγουστο, αφού οι θιασώτες της ατομικής ευθύνης, μετά από μήνες σκληρής καραντίνας στην οποία υπέβαλαν τον ελληνικό λαό, εγκαινίασαν την τουριστική περίοδο χωρίς καμία πρόνοια και σίγουρα χωρίς να είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν ούτε καν τεστ. Παρά τις διαρκείς εξαγγελίες για οχύρωση του ΕΣΥ, με χιλιάδες προσλήψεις, υποδομές και ΜΕΘ, η εικόνα οκτώ μήνες μετά το γενικευμένο lockdown είναι αυτή των τεράστιων ελλείψεων και της εγκατάλειψης.
Τα προκλητικά διαγγέλματα
Αυτό όμως, σε τίποτα δεν εμπόδισε το Μητσοτάκη, μπροστά στη νέα συνεχή αύξηση των κρουσμάτων, να προσφέρει ένα ακόμη, απειλητικού περιεχομένου, διάγγελμα στον πολύπαθο ελληνικό λαό. Αφού αράδιασε ξανά τα περί «οχύρωσης του ΕΣΥ», χιλιάδων προσλήψεων και κλινών ΜΕΘ και αφού ξόρκισε το lockdown ως μέτρο οικονομικής καταστροφής, κατέληξε στο μοναδικό πόρισμα των ειδικών της ΝΔ για την αντιμετώπιση του ιού. Στην «ατομική ευθύνη» η οποία οκτώ μήνες μετά παρουσιάζεται ως το μόνο όπλο ενάντια στην πανδημία.
Σε μέτρο της ατομικής ευθύνης -σύμφωνα και με τον Μητσοτάκη- αναδεικνύεται η χρήση της μάσκας. Η μάσκα και η τηλεργασία αποτελούν, οκτώ μήνες μετά, τα μόνα όπλα της κυβερνητικής πολιτικής για την αντιμετώπιση του ιού.
Φρόντισε όμως ο Μητσοτάκης να φορτώσει ξανά την ευθύνη για κάθε αρνητική εξέλιξη στο λαό και να υπενθυμίσει και αυτός με τη σειρά του ότι έρχονται νέες καραντίνες. «Αυτοπροστασία ή καραντίνα» δήλωσε με απύθμενο θράσος. Αποποιούμενος κάθε κυβερνητική ευθύνη και παρουσιάζοντας τον λαό ως υπαίτιο για τις νέες απαγορεύσεις που προετοιμάζουν.
Η πραγματικότητα της εγκατάλειψης του ΕΣΥ...
Οι εισηγητές της πολιτικής της διάλυσης του ΕΣΥ και της μετατροπής της υγείας σε πεδίο κερδοφορίας των επενδυτών δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα στην κατεύθυνση της στήριξης των δημόσιων νοσοκομείων. Το μόνο που κάνουν στην πραγματικότητα όλο αυτό το διάστημα είναι να πριμοδοτούν και να συνάπτουν σκανδαλώδεις συμβάσεις (όπως αυτή του υπερδιπλασιασμού του κόστους για τη μίσθωση ΜΕΘ) με τους ιδιώτες του χώρου.
Στα δημόσια νοσοκομεία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ανάλογα με τις συνθήκες, προσθέτουν ή αφαιρούν κλίνες και δομές σε αυτές που προορίζονται για την περίθαλψη ασθενών με κορονοϊό, από τις ήδη υπάρχουσες! Δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην αντιμετώπιση άλλων περιστατικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Γεννηματά -εν μία νυκτί- όρισαν τη μία από τις δύο παθολογικές κλινικές ως κλινική covid, φορτώνοντας όλα τα περιστατικά που κάλυπταν δύο κλινικές σε μία, χωρίς όμως καμία αύξηση κλινών ή προσωπικού. Την ίδια στιγμή -με εξαίρεση τις κλίνες ΜΕΘ που ακόμα κατασκευάζονται στο ΣΩΤΗΡΙΑ- τίποτα δεν έχει γίνει στην κατεύθυνση της αύξησης των ΜΕΘ και των ΜΑΦ (αυξημένης φροντίδας). Ήδη, από το Σεπτέμβριο διασωληνωμένοι με κορονοϊό κατευθύνονται σε ιδιωτικές μονάδες, με το ελληνικό δημόσιο να καταβάλλει υπέρογκα νοσήλια για αυτό.
Οι δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις που καθημερινά εξαγγέλλουν -και που είναι περισσότερο από αναγκαίες-, αφορούν προκηρύξεις και όχι προσλήψεις. Από αυτές, σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ 3500 - 4000 συμβασιούχοι όλων των κλάδων (ιατροί, νοσηλευτές, καθαριότητα κλπ) έχουν φτάσει στα νοσοκομεία, όταν μόνο οι συνταξιοδοτήσεις που πρέπει να καλυφθούν είναι 4.600. Δεν χρειάζεται να αναφερθούν πολλά ακόμη για να αποδοθεί η πραγματική εικόνα των δημόσιων νοσοκομείων. Αυτή η πραγματικότητα είναι που έχει οδηγήσει τα νοσοκομεία σε αδιέξοδο, ήδη από το Σεπτέμβρη, όπως συνέβη με το Γενικό Κρατικό Νίκαιας που, αν και εφημέρευε, με ανακοίνωσή του στις 22/9 αδυνατούσε να δεχτεί άλλα περιστατικά με κορονοϊό.
Κωμικοτραγικές καταστάσεις, αλλοπρόσαλλα μέτρα και αντιφάσεις
Και ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική εγκατάλειψης του ΕΣΥ και ενίσχυσης των ιδιωτών του χώρου, παίζοντας καθημερινά το χαρτί της τρομοκρατίας, δεν κάνει άλλο από το να ανακοινώνει περιοριστικά μέτρα απαγορεύσεων και «αυτοπροστασίας».
Το άνοιγμα των σχολείων που υποτίθεται σχεδιάζεται από τον Ιούλιο, έγινε στην πραγματικότητα χωρίς να έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Μόνο οι κάλπικες εξαγγελίες και οι εικονικές πραγματικότητες που κατασκεύασε η Κεραμέως -και που δεν μπορούν να έχουν καμία εφαρμογή- και η υποχρεωτική χρήση μάσκας επιστρατεύτηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ούτε καν μάσκες όμως δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει για μαθητές και εκπαιδευτικούς το επιτελικό κράτος των άριστων της ΝΔ, που έδωσε με απευθείας ανάθεση την κατασκευή τους σε εργοστάσιο συστημάτων αλουμινίου, αφού αυτό διέθετε ο ημέτερος.
Οι τακτικές απολυμάνσεις των αιθουσών απαιτούν πολλαπλάσιο προσωπικό στην καθαριότητα που ποτέ δεν ήρθε, όπως και όλες οι άλλες «ιδέες» της Κεραμέως που προϋποθέτουν άλλες υποδομές και εργαζόμενους. Ακόμη και το πρωτόκολλο διαχείρισης κρουσμάτων covid στο σχολείο προβλέπει ότι αυτό γίνεται από «υπεύθυνους» εκπαιδευτικούς.
Έτσι λοιπόν, η χρήση της μάσκας και η καθημερινή καταγγελία των ανεύθυνων είναι το μόνο σχετικό μέτρο που προτείνει -ή και επιβάλλει με πρόστιμα- η κυβέρνηση της ΝΔ για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Όμως επειδή η χρήση της μάσκας από το γενικό πληθυσμό είναι κάτι πολύ δύσκολο -έως και αδύνατο- να γίνει σωστά, όπως βεβαίωναν οι ειδικοί τον Μάρτη, και επειδή αυτό δεν αρκεί, τα κρούσματα διαρκώς αυξάνουν και μαζί ο κίνδυνος για μια ανεξέλεγκτη κατάσταση το χειμώνα. Και γι’ αυτό δεν φταίει ο λαός, αλλά η πολιτική της διάλυσης του ΕΣΥ και των αστείων πραγματικών υγειονομικών μέτρων σε όλα τα επίπεδα.
Σε όλους τους τομείς τα μέτρα της κυβέρνησης έχουν χαρακτήρα φαρσοκωμωδίας και ακυρώνονται από τις αντιφάσεις τους. Στα λεωφορεία βάλανε αυτοκόλλητα με ενδείξεις αποστασιοποίησης στα καθίσματα και οι όρθιοι επιβάτες είναι σα σαρδέλες. Και όσο και αν προσπαθούν οι φιλότιμοι παπαγάλοι των ΜΜΕ να το φορτώσουν και αυτό στους εργαζόμενους, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι δημόσιες συγκοινωνίες εγκαταλειμμένες στη μοίρα τους και από το γιο του Μητσοτάκη, ο οποίος -πατήρ- προσπάθησε πρώτη φορά να τις ιδιωτικοποιήσει το 90, υπολειτουργούν. Τα περισσότερα λεωφορεία είναι παροπλισμένα και τα δρομολόγια λίγα. Και τα «δέκα λεωφορεία» (ΚΤΕΛ) που προστέθηκαν σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, από την περασμένη Πέμπτη, στο στόλο των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας, αποτελούν κακόγουστο αστείο. Αλλά και αυτά ακόμη (ιδιωτικά) που ανακοινώνουν ότι θα προστεθούν τους επόμενους μήνες δεν φτάνουν ούτε στο ελάχιστο. Με αυτό τον τρόπο μεταφέρονται εκατομμύρια Αθηναίοι σε μετρό και λεωφορεία, συναθροίζονται σε εργασιακούς χώρους και την ίδια στιγμή λοιδορούνται επειδή μπορεί να βρεθούν στη πλατεία.
Και στο τέλος μόνο απαγορεύσεις και καταστολή
Από το τέλος του Ιούλη που η υπόθεση του τουρισμού φάνηκε ότι είναι χαμένη, τα κυβερνητικά επιτελεία και τα ΜΜΕ άρχισαν να παίζουν τα σενάρια του τρόμου. Με μοναδικό στόχο, όπως αποδεικνύεται, την επιβολή νέων αντιδημοκρατικών απαγορεύσεων, όχι βέβαια για την καταπολέμηση του ιού, αλλά για την εδραίωση μιας νέας αντιδραστικής πολιτικής κατάστασης σε βάρος του λαού και των εργαζομένων.
Έτσι ο Σεπτέμβρης βρήκε την Αθήνα και άλλες περιοχές της Ελλάδας, με «έκτακτα περιοριστικά μέτρα». Μέτρα και απαγορεύσεις τα οποία μέρα με τη μέρα πληθαίνουν και δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες. Μετά την εστίαση, και τα περίπτερα και τα μικρομάγαζα κλείνουν στις 12:00. Για τους χιλιάδες μικροεπαγγελματίες που προσπαθούν εδώ και μήνες να σωθούν από τα χρέη αποτελεί ένα ακόμη χτύπημα, χωρίς όμως να μπορεί κανένας να διακρίνει την υγειονομική χρησιμότητα του μέτρου.
Η απαγόρευση των συναθροίσεων, άνω των 9 ατόμων(!) -και άρα και των πολιτικών, συνδικαλιστικών ή και πολιτιστικών εκδηλώσεων- με δεδομένα όλα όσα συμβαίνουν, αποτελούν ευθεία πρόκληση για κάθε δημοκρατικό άνθρωπο. Καθημερινά, μαζί με την ανακοίνωση των κρουσμάτων και των θανάτων, παίζεται το έργο της λήψης νέων απαγορευτικών μέτρων. Ήδη συζητάνε το κλείσιμο των καταστημάτων λιανικής και εστίασης στις 10:00μ.μ. ή ακόμη και στις 8:00 μ.μ., ενώ όλο και πιο συχνά ακούγεται το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Μέτρα όπως αυτό της απαγόρευσης κυκλοφορίας από μια ώρα και έπειτα, δεν μπορεί να έχουν και δεν έχουν καμία σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο λαός μας έχει πικρή εμπειρία από τις εποχές που απαγορευόταν η κυκλοφορία μετά από την… 9η ή άλλη νυχτερινή! Τέτοια μέτρα στοχεύουν σε βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και είναι καίριας σημασίας ζήτημα η πάλη ενάντια στην επιβολή τους.
Το τελευταίο διάστημα στο στόχαστρο της άθλιας προπαγάνδας της ατομικής ευθύνης έχουν βρεθεί οι νεολαίοι που «δεν συμμορφώνονται» και συναθροίζονται στις πλατείες. Ατελείωτες τηλεοπτικές ώρες, σποτ και κυβερνητικά διαγγέλματα απευθύνονται στους «ανεύθυνους νεολαίους» για να τους καταλογίσουν την έξαρση των κρουσμάτων. Όμως με κανένα τρόπο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί αυτή η εμμονή, όταν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω. Μόνος λόγος η ικανοποίηση των σκοτεινών σχεδίων και πολιτικών κυβερνητικών στόχων με άλλοθι την έλλειψη της ατομικής ευθύνης.
Η πανδημία μετατρέπεται σε όχημα αντιδημοκρατικών εκτροπών για την επιβολή μιας βάρβαρης πολιτικής
Από όλη αυτή την περίοδο προκύπτουν δυο κρίσιμα βασικά συμπεράσματα.
Το πρώτο είναι ότι όλα αυτά τα μέτρα, οι απαγορεύσεις και η τρομοκρατία δεν έχουν καμία σχέση με την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Στοχεύουν ξεκάθαρα σε πολιτικές, συνδικαλιστικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα. Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα σε συγκεντρώσεις και πορείες, με αφορμή είτε τον νόμο ενάντια στις διαδηλώσεις, είτε την επιβολή των μέτρων «αποστασιοποίησης» αποτελούν ένα ηχηρό μήνυμα. Τα μέτρα που λαμβάνονται στο όνομα της πανδημίας έχουν άλλη στόχευση.
Η απαγόρευση των συναθροίσεων και της κυκλοφορίας είναι μέτρα που εγκαινίασε η ΝΔ για να τα χρησιμοποιεί όπως και όποτε το κρίνει αναγκαίο. Αυτό συμβαίνει με τα περισσότερα μέτρα που αφορούν απαγορεύσεις και περιορισμούς στο όνομα της πανδημίας. Ακόμη και η τηλεκπαίδευση -που οι εισηγητές της ορκίζονταν ότι αφορά πανδημίες και φυσικές καταστροφές- πριν στεγνώσει το μελάνι του σχετικού νόμου, η Κεραμέως την μετέτρεψε σε μέτρο τιμωρίας των μαθητών και καταστολής των καταλήψεων. Είναι βέβαιο ότι όσο φουντώνει το μαθητικό κίνημα, τα μέτρα κατά της πανδημίας θα χρησιμοποιηθούν εναντίον του. Όπως και ενάντια σε κάθε άλλο κλάδο και κίνημα που θα αμφισβητεί τη ζοφερή πολιτική τους.
Το δεύτερο είναι ότι, μακριά από την τρομολαγνεία των ΜΜΕ, απέναντι στην πραγματικότητα της πανδημίας, όποια και αν είναι η εξέλιξη, ο ελληνικός λαός είναι αβοήθητος. Όχι βέβαια επειδή δεν υπάρχουν πόροι για αίθουσες, ΜΕΘ, λεωφορεία ή προσλήψεις γιατρών, εκπαιδευτικών και ό,τι άλλο χρειάζεται. Αλλά επειδή η πολιτική που υπηρετούν επιτάσσει να κατευθυνθούν οικονομικοί πακτωλοί προς το ξένο και ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο. Προς τους εμπόρους όπλων, τους διεθνείς τοκογλύφους, τους καναλάρχες, τους κλινικάρχες, τους εργοστασιάρχες… αλουμινίου και κάθε άλλου αυτής της κάστας, την οποία αγόγγυστα υπηρετούν οι άριστοι του Μητσοτάκη.
Ο χειμώνας προμηνύει την έξαρση της πανδημίας και των λοιμώξεων και άρα γοργά την κατάρρευση του διαλυμένου ΕΣΥ. Τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση στο όνομα της πανδημίας αποτελούν προπομπό εκτροπών και εξελίξεων αντιδημοκρατικών και βαθιά αντιλαϊκών.
Να οχυρωθούμε!
