Για τη Φοιτητική Πορεία είναι αναγκαίο να εξετάζουμε τις διάφορες διαδικασίες που συμβαίνουν προσπαθώντας να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα στον τρόπο προσέγγισης κάποιων ζητημάτων και για να μπορούμε να διακρίνουμε πως ούτε τα ίδια λέμε όλοι, ούτε τα ίδια πράττουμε όλοι. Στην προκειμένη να δούμε ορισμένα θέματα για την συνέλευση του Φ.Σ. της Τρίτης 7/3.
Αρχικά να επαναλάβουμε όπως σημειώσαμε και στην τοποθέτηση μας ότι είναι θετικό και ελπιδοφόρο το γεγονός ότι μετά από αρκετά χρόνια στο ιστορικό γίνεται εφικτό να συμπληρωθεί η απαρτία και να διεξαχθεί Γενική Συνέλευση. Η απαρτία είναι ο αριθμός αυτός των φοιτητών που είναι απαραίτητος ώστε να επικυρωθεί η απόφαση της Συνέλευσης του Φοιτητικού Συλλόγου. Στον σύλλογό μας, μέσω του καταστατικού, ορίζεται ως το 1/3 των ψηφισάντων στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές, δηλαδή εν προκειμένω 45 άτομα. Εμείς υποστηρίζουμε ότι η απαρτία πρέπει πάντα να τηρείται, όχι από άποψη τυπολατρίας, αλλά γιατί θεωρούμε ότι οι Γενικές συνελεύσεις είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία και δεν πρέπει να εκφυλιστεί κάνοντας περικοπές κάθε φορά στον αριθμό και να καταλήξει να ονομάζει ο οποιοσδήποτε την οποιαδήποτε μάζωξη (5-10 ατόμων) Συνέλευση παίρνοντας αποφάσεις στο όνομα του Συλλόγου. Η περιφρούρηση των συλλογικών μας διαδικασιών, των δημοκρατικών κεκτημένων του φοιτητικού κινήματος και των συλλόγων αποτελεί πρώτα απ’όλα αγώνα ενάντια στην αυταρχική κυβερνητική πολιτική που επιχειρεί όλο αυτό το διάστημα να βάλει χέρι σε αυτές μέσα από την πανεπιστημιακή αστυνομία, τα συμβούλια φοιτητών, τα ενιαία ψηφοδέλτια κ.ά. Η υπεράσπιση, λοιπόν, των συλλογικών μας διαδικασιών είναι βασικός όρος για να μην εκφυλίζονται και να μην υπάρχει ο χώρος σε καμία κυβέρνηση για να τις χτυπά. Προφανώς αυτός ο αριθμός είναι πάρα πολύ μικρός μπροστά σε μια σχόλη εκατοντάδων φοιτητών και η προσπάθεια μας είναι να μαζικοποιηθούν οι διαδικασίες, κάτι που απ’ ότι φαίνεται δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα άλλες δυνάμεις.
Αρχής γενομένης από την ΔΑΠ – ΝΔΦΚ που ήρθε στην αρχή της συνέλευσης αδημονώντας να μην συμπληρωθεί η απαρτία ώστε να αποχωρήσει καθώς δεν συμπληρωνόταν για 2-3 άτομα. Αλλά τι έκανε η ΔΑΠ για να συμπληρωθεί η απαρτία; Δεν εμφανίζεται στα Δ.Σ., δεν εμφανίζεται γενικώς πέρα από τα κλαμπ, σκίζει αφίσες που καλούν τους φοιτητές στις διαδικασίες, κάνει ότι μπορεί για να μη μαζευτεί η απαρτία κι όταν όλα αυτά δεν είναι αρκετά και συμπληρώνεται η απαρτία μπαίνουν στις συνελεύσεις για να μπαχαλέψουν τις διαδικασίες και να μην επιτρέψουν τη δημοκρατική διεξαγωγή τους.
Αλλά δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο απ’ την ΔΑΠ, όσο όμως δεν ξαφνιαζόμαστε απ’ την στάση τους άλλο τόσο δεν ξαφνιαζόμαστε απ’ τη στάση της ΠΚΣ – ΚΝΕ που όλο το διάστημα και στις περισσότερες των περιπτώσεων δε βάζει ούτε ένα αφισάκι για να καλέσει τους φοιτητές, πόσο δε μάλλον για άλλες ενέργειες που μπορούν να μαζικοποιήσουν τις συνελεύσεις. Βέβαια για άλλα ζητήματα (λέγε με φεστιβάλ, λέγε με εκλογές κλπ) ξέρουν να σκίζονται στο τρέξιμο κι απ’ την μια να στάζουν μέλι για τους «χιλιάδες νέους που γεμίζουν τα φεστιβάλ» τους ή τους αναδεικνύουν πρώτη δύναμη και απ’ την άλλη να τους κατηγορούν ότι δεν ενδιαφέρονται και δεν έρχονται στις διαδικασίες. Αν όμως καλέσουν Γενική Συνέλευση τότε αρκετές φορές την σαμποτάρουν απ’ τα πριν, γιατί άλλοτε κάτι έτυχε στον πρόεδρο και δεν μπορεί, άλλοτε γιατί αρρώστησαν (όλοι;), άλλοτε δεν έχουν κάνει το ελάχιστο να συνεννοηθούν με τους καθηγητές να αναβάλλουν τα μαθήματα εκείνη την ώρα και να υπάρχει αίθουσα. Στην προκείμενη απ’ την «καλή διάθεση» του καθηγητή είχαμε 1 ώρα και 1 τέταρτο.
Εδώ χρειάζεται να κάνουμε αναφορά για τα συντονιστικά στα οποία κάλεσαν μέσα στη ΓΣ ΠΚΣ και ΣΣΠ. Απ’ τη μία είχαμε το συντονιστικό που πρότεινε η ΠΚΣ (που εμφανίζεται συνήθως με το όνομα Φοιτητικοί Σύλλογοι) και απ’ την άλλη το συντονιστικό που πρότεινε η ΣΣΠ (η οποία επίσης αλλάζει ονόματα, όπως «Ενωτικό Αγωνιστικό Πλαίσιο»). Το μεν «συντονιστικό» της ΠΚΣ που έγινε στην πλατεία Μαβίλη μετά την πορεία χωρίς καμιά ουσιαστική διαδικασία, μιλώντας κάποια στελέχη της ΚΝΕ αποφάσισε κινητοποίηση 6μ.μ. 9/3 και 16/3 με κατάληψη της πρυτανείας 16/3. Απ’ την άλλη, το «συντονιστικό» της ΣΣΠ αποφάσισε πορεία 10/3 πορεία το μεσημέρι 16/3 και κατάληψη πρυτανείας. Ποιο συντονιστικό πρέπει να ακολουθήσει ένας φοιτητής; Τον σχεδιασμό ποιας παράταξης πρέπει να ακολουθήσει; Είναι φανερό ότι τέτοιου είδους συντονιστικά το μόνο που δεν κάνουν είναι να συντονίζουν, αλλά να διασπούν. Σε αυτά τα συντονιστικά τα οποία είναι οι παρατάξεις με τους φίλους τους δε γίνεται καμιά ουσιαστική ζύμωση, δεν υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες καθώς κανείς δεν είναι εκλεγμένος από κάποια Γενική Συνέλευση, αποφασίζονται πράγματα πέρα και έξω από τις Γενικές Συνελεύσεις και κανείς δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Είναι αυτά τα συντονιστικά ένα άλλο πιο πιασάρικο όνομα που χρησιμοποιούν οι όποιες παρατάξεις (ΚΝΕ, ΕΑΑΚ, ΣΣΠ) για να κάνουν καλέσματα με μια κατ’ επίφαση δημοκρατικότητα και πλατύτητα. Με πραγματικά συντονιστικά συμφωνούμε, εκλεγμένα από τις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, τα οποία θα συζητούν πάνω στη βάση των αποφάσεων των συλλόγων και θα συντονίζουν τις δράσεις τους, με αυτά τα «συντονιστικά» δε συμφωνούμε καθόλου, αποτελούν κακέκτυπα συντονιστικών, δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό και αναγκαίο συντονισμό των φοιτητικών συλλόγων. Καλούμε κι από εδώ όλες τις δυνάμεις και το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου να καλέσουν άμεσα νέα Γενική Συνέλευση, ιδιαίτερα μπροστά και στην πανεργατική-πανελλαδική απεργία της Πέμπτης. Σε διαφορετική περίπτωση φέρουν μεγάλη πολιτική ευθύνη για την απομαζικοποίηση των κινητοποιήσεων και των διαδικασιών.
