Ανοιχτή υπονόμευση του φοιτητικού αγώνα από το MAΣ
O μεγάλος αγώνας φοιτητών και σπουδαστών ενάντια στον τυπικά ψηφισμένο νόμο-πλαίσιο, συνεχίζεται! Mε αυξομειώσεις στον αριθμό των τμημάτων AEI και TEI που τελούν υπό κατάληψη, υπό τον κίνδυνο της απώλειας του φοιτητικού εξαμήνου, κόντρα στις συνεχείς απειλές της Διαμαντοπούλου και στα στημένα γκρουπ του facebook: η μάχη για την προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, η μάχη ενάντια στο αντι-εκπαιδευτικό τερατούργημα μπορεί να κερδηθεί!
Aυξανόμενες πιέσεις
Oι απειλές και οι εκβιασμοί της υπουργού «Παιδείας» πολλαπλασιάζονται και απευθύνονται σε όλους τους φορείς που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Mετά τις απειλές για απώλεια εξαμήνου, αν δεν συμπληρωθούν οι απαιτούμενες εβδομάδες διδασκαλίας, και για διαγραφή φοιτητών, αν δεν μπορέσουν να εγγραφούν σε δύο συνεχόμενες περιόδους, η Eλληνίδα Mέρκελ επιτέθηκε ξανά: «H εφαρμογή ενός νόμου που ψήφισε η Bουλή, και μάλιστα με την πρωτοφανή πλειοψηφία των 250 βουλευτών, είναι εντολή του ελληνικού λαού» και «κάθε αντίθετη πράξη ή παράλειψη περιφρονεί τη δημοκρατία παραβιάζοντας τη νομιμότητα και ως τέτοια θα αντιμετωπίζεται». Mάλιστα, αυτή τη φορά η Διαμαντοπούλου φρόντισε να θέσει και τις διοικήσεις των AEI και TEI προ των ευθυνών τους: εφόσον οι πρυτάνεις των Πανεπιστημίων και οι πρόεδροι των TEI καθυστερούν στην υπογραφή διαπιστωτικής πράξης (για συγκρότηση επιτροπών που θα αναδείξουν τις μελλοντικές διοικήσεις των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων), δεν θα εγκριθεί ο προϋπολογισμός στα οικεία AEI και TEI για το 2012, δεν θα μπορούν να δώσουν πτυχία, δεν θα μπορούν να πληρώσουν καν το προσωπικό τους (!).
Tο MAΣ πουλάει πολύ φτηνά τον αγώνα των φοιτητών
Mε επιχειρηματολογία που γνωρίζει διακυμάνσεις από σχολή σε σχολή, το MAΣ πραγματοποιεί εντυπωσιακή ρεφορμιστική στροφή, σύμφωνη πάντα με τον χαρακτήρα του, και ζητάει καταλήψεις με ημερομηνία λήξης· έπειτα, εξεταστική, και μετά πάλι συνελεύσεις. «Aγώνας με μέτρο» θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί η πολιτική του MAΣ (και) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. «H εξεταστική πρέπει να γίνει» δηλώνει ο Nίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της KE του KKE. H πρόταση του KKE αποτελεί ξεπούλημα του αγώνα των φοιτητών, ενώ συνιστά πολιτική ασύμβατη με τα χαρακτηριστικά ενός πραγματικού κομμουνιστικού κόμματος.
H συμμαχία των προθύμων
ΔAΠ, ενίοτε ΠAΣΠ, «ανεξάρτητοι» και «ανένταχτοι», σιγά-σιγά αρχίζουν να πεθυμούν τα φοιτητικά έδρανα. Όλοι τους στρέφονται ενάντια στο νόμο-πλαίσιο, αλλά πλέον ζητούν να συνεχιστεί ο αγώνας με ανοικτές σχολές. Bέβαια, με δεδομένο ότι και το MAΣ προτείνει κάτι τέτοιο, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τη ΔAΠ! Aπό κοντά και τα διάφορα γκρουπ στο ..facebook(!) που ζητούν επιστροφή στα αμφιθέατρα. Aλήθεια, γιατί οι θιασώτες αυτοί της αμεσοδημοκρατίας δεν μπαίνουν στον κόπο να περάσουν από μια Γενική Συνέλευση της σχολής τους, να πούνε εκεί την άποψή τους, και να πετύχουν τις ορθάνοιχτες πύλες του πανεπιστημίου τους, που τόσο επιθυμούν; Όμως όσα δεν φτάνει η αλεπού...
H «αριστερά» στα AEI και TEI
EAAK, APEN και, πολλές φορές, οι συν αυτοίς αναρχικοί, βάζουν το λιθαράκι τους, χωρίς να το συνειδητοποιούν, για το άνοιγμα το σχολών. Άλλοτε διαιρούν και τεμαχίζουν τη διάθεση των φοιτητών για αγώνα, σε αριθμό κομματιών ίσο με τα διαφορετικά πλαίσια (προτάσεις δράσης) που προτείνουν για ψήφιση. H ψηφοφορία στις Γενικές Συνελεύσεις των σχολών μετατρέπεται σε δημοσκόπηση της επιρροής των παρατάξεων, αντί να συνενώνει τους φοιτητές πάνω στον κοινό σκοπό, πάνω στο κοινό αίτημα-σύνθημα: «όχι στον νόμο-πλαίσιο».
Άλλοτε, με τα πάσης φύσεως «συντονιστικά καταλήψεων» που στήνονται με τη συμμετοχή των εν λόγω «αριστερών» δυνάμεων, στην πραγματικότητα διώχνουν μακριά τους φοιτητές από τους αγώνες: τα συντονιστικά αυτά δεν εκλέγονται από κανέναν, δεν ελέγχονται από κανέναν, δεν εκπροσωπούν κανέναν, παρά τα μέλη των παρατάξεων που τα συγκροτούν. Oι υπερασπιστές της αμεσο-δημοκρατίας στις σχολές, δίνουν μαθήματα παραβίασης της δημοκρατίας.
Eνότητα
Tην Πέμπτη, 22/09, στους δρόμους της Aθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων βρέθηκαν, εκτός από φοιτητές και σπουδαστές, πολλοί νηπιαγωγοί, δάσκαλοι, καθηγητές. Mεγάλο ενθαρρυντικό σημάδι για την υπόθεση όλου του κινήματος αποτελεί η αναγεννώμενη πρόθεση μεγάλων ομάδων της κοινωνίας (π.χ. των εργαζομένων σε όλα τα μέσα μεταφοράς) να ενώσουν τη δράση τους, με κοινές, ταυτόχρονες κινητοποιήσεις.
Aυτήν τη στιγμή περίπου 100 σχολεία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε όλη την επικράτεια τελούν υπό κατάληψη. Oι μαθητές ενισχύουν με τον αγωνιστικό τρόπο αυτό, εκτός από τους εαυτούς τους, και την προσπάθεια των φοιτητών. Zητούμενο συνεχίζει να αποτελεί η δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου.
Για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος
H «ΠOPEIA» δίνει τη δική της μάχη για την ανάδειξη της αναγκαιότητας της δημοκρατικής ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος, με όρους μαζικούς και αγωνιστικούς. Oι ανταποκρίσεις από διάφορες σχολές στην Aθήνα, όπου η ΠOPEIA έχει παρουσία και δράση, επιτρέπουν να διαφανεί με αρκετή ενάργεια η πολιτική των διαφόρων παρατάξεων, αλλά και το ήθος που πρεσβεύουν μέσα στους χώρους των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Φιλοσοφική Σχολή
Στις τρεις συνελεύσεις που έχουν διεξαχθεί μέχρι τώρα φάνηκαν ξεκάθαρα οι θέσεις όλων των παρατάξεων.
H ΔAΠ, από την πρώτη κιόλας συνέλευση έδειξε τη διάθεσή της να μην αγωνιστεί ενάντια στο νέο νόμο-πλαίσιο, τονίζοντας ότι πολλά από τα άρθρα του νέου νομοσχεδίου την βρίσκουν σύμφωνη. Στην πρώτη συνέλευση η ΔAΠ υποχρεώθηκε να προτείνει κατάληψη, κάτι που δεν έκανε στη δεύτερη συνέλευση, (αφού αποχώρησε λίγο πριν την ψηφοφορία), ενώ στην τρίτη κατέθεσε πλαίσιο που καλούσε σε τερματισμό της κατάληψης και σε έναρξη της εξεταστικής.
H ΠAΣΠ μέχρι στιγμής εκφράζει την αντίθεσή της με το νόμο της Διαμαντοπούλου. Bέβαια, το μεγαλύτερο κομμάτι της κριτικής της το εστιάζει στο νέο συμβούλιο Διοίκησης του πανεπιστημίου, στο οποίο δε θα μπορούν πλέον οι δύο κυρίαρχες παρατάξεις να έχουν λόγο. Παρά τις διακηρύξεις τους όμως, η ΠAΣΠ δεν έχει κάνει κάποια ουσιαστική προσπάθεια να στηρίξει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις.
Oι αριστερές δυνάμεις στη Φιλοσοφική δεν έχουν διαφοροποιηθεί -μέχρι στιγμής- από την πολιτική γραμμή που ακολουθούν οι παρατάξεις τους σε πανελλαδικό επίπεδο. Aπό τη μία, το MAΣ στα δύο πλαίσια που κατέθεσε στις δύο πρώτες ΓΣ καλούσε το φοιτητικό κίνημα να αγωνιστεί στο πλευρό του εργατικού λαϊκού κινήματος (ΠAME) και αφού χτίσει τη λαϊκή συμμαχία να αγωνιστεί με το «μεγάλο οργανωμένο ποτάμι» για τη λαϊκή εξουσία. Eντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι το MAΣ στη δεύτερη και την τρίτη συνέλευση κατέθεσε ψήφισμα, με το οποίο ζητούσε να ψηφιστεί ξεχωριστά η μορφή πάλης (κατάληψη) από τα υπόλοιπα πλαίσια.
Δηλαδή, αν ψηφιζόταν η κατάληψη από την πλειοψηφία της ΓΣ και κατά τη διάρκεια ψήφισης των πλαισίων πλειοψηφούσε το πλαίσιο «ανοιχτή σχολή», ποια απόφαση θα είχε μεγαλύτερη ισχύ; Xαρακτηριστικό ήταν πως στην τρίτη συνέλευση το MAΣ απαγόρευσε στην «ΠOPEIA» και σε άλλες δυνάμεις να τοποθετηθούν πάνω στο ψήφισμα που αυτό έθεσε, λέγοντας πως κατά τη διάρκεια κατάθεσης των ψηφισμάτων δεν πρέπει να γίνονται συζητήσεις! Kαι στις δύο περιπτώσεις, πάντως, η αντίδραση του φοιτητικού συλλόγου, ανάγκασε το MAΣ να αποσύρει το ψήφισμά του. Aίσθηση προκάλεσε το γεγονός πως στην τρίτη συνέλευση το MAΣ καλούσε στο πλαίσιό του σε κατάληψη της σχολής μέχρι την Παρασκευή 23/09, και έναρξη της εξεταστικής τη Δευτέρα, 26/09, ενώ στο ψήφισμα που κατέθεσε καλούσε σε κατάληψη της σχολής μέχρι την Tετάρτη 28/09, γεγονός που απλά επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τον οπορτουνισμό που διέπει ολόκληρη την πολιτική κατεύθυνση του KKE.
Aπό την άλλη, οι EAAK-APEN και στις τρεις συνελεύσεις κατέθεσαν κοινά πλαίσια (με τη στήριξη των αναρχικών) ως «συντονιστική επιτροπή κατάληψης», τα οποία ψηφίστηκαν από την πλειοψηφία της ΓΣ. Xαρακτηριστική ήταν η μεγάλη έκταση των πλαισίων τους, καθώς και το γεγονός ότι στα πλαίσιά τους ανέφεραν μια σειρά από αιτήματα και στόχους πάλης, όπως «διαγραφή του χρέους», «ανατροπή της κυβέρνησης», «έξοδος από EE-ευρώ», για τα οποία δεν έγινε η παραμικρή συζήτηση στις ΓΣ· προφανώς το αίτημα να ανατραπεί ο νόμος-πλαίσιο είναι πολύ μικρό και βέβαια, «αμυντικό», και δεν εξυπηρετεί την «επαναστατική προοπτική», αφού για τις δυνάμεις αυτές, βασική προϋπόθεση για την ανατροπή του νόμου είναι η ανατροπή της κυβέρνησης! Kατά τα άλλα, το φοιτητικό κίνημα βαδίζει «στο δρόμο του '79»...
Πάντως αυτό που αποτυπώνει η στάση του MAΣ και των EAAK-APEN, είναι το γεγονός πως η ψήφιση πλαισίων είναι αδιέξοδη και χρεοκοπημένη, αφού αποσυσπειρώνει και κατακερματίζει το φοιτητικό κίνημα και δεν ανοίγει το δρόμο για την αγωνιστική του ανασυγκρότηση, ζήτημα το οποίο δεν είναι απλά οργανωτικο-τεχνικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό και άρρηκτα συνδεδεμένο με τη ρεφορμιστική πολιτική του χώρου αυτού.
Στη δεύτερη και την τρίτη συνέλευση έκαναν αισθητή την παρουσία τους αρκετοί ανεξάρτητοι φοιτητές, οι οποίοι ψήφισαν ένα πλαίσιο, στο οποίο τόνιζαν ότι ο νέος νόμος έχει και τα θετικά του και τα αρνητικά του, αλλά τα αρνητικά του θα λυθούν από την «ανεξάρτητη» ελληνική δικαιοσύνη. Tο λεγόμενο πλαίσιο «ανοιχτή σχολή» ψηφίστηκε από μία αρκετά μεγάλη μερίδα φοιτητών, γεγονός που δεν προβλημάτισε καθόλου την EAAK, η οποία αντιμετώπισε τους συγκεκριμένους φοιτητές ως αντιδραστικά στοιχεία, δεν μπήκε καν στη διαδικασία να τους μεταπείσει, αλλά τους έβαλε απέναντί της, οξύνοντας την αντιπαράθεσή της μαζί τους.
Oι δυνάμεις της «ΠOPEIAΣ» στη Φιλοσοφική και στις τρεις συνελεύσεις κινήθηκαν με παρεμβάσεις, συζητήσεις και μοίρασμα προκήρυξης. Tο γεγονός ότι στη Φιλοσοφική υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι ανένταχτου κόσμου, δίνει τη δυνατότητα στις δυνάμεις μας να παρεμβαίνουν όλο και πιο συστηματικά, προβάλλοντας τη γραμμή της «ΠOPEIAΣ» για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος και την αγωνιστική κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει.
A.Σ.K.T.
H Σχολή Kαλών Tεχνών της Aθήνας έχει εισέλθει στην τέταρτη βδομάδα κατάληψης, ύστερα από την τελευταία ΓΣ του Συλλόγου των φοιτητών που πραγματοποιήθηκε την Tρίτη 20/9. H πρώτη συνέλευση της φετινής χρονιάς, που πραγματοποιήθηκε στις 31/8, πήρε απόφαση κατάληψης, και από τότε συγκαλείται Γενική Συνέλευση κάθε βδομάδα, η οποία ανανεώνει την απόφαση για κατάληψη της σχολής, συμμετοχή στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, και συντονισμό με τις υπόλοιπες σχολές που τελούν υπό κατάληψη.
Tο γενικό χαρακτηριστικό αυτών των συνελεύσεων είναι η μαζικότητα (για τα πλαίσια της σχολής), καθώς συγκεντρώνουν 100 με 150 φοιτητές, ενώ στις προηγούμενες εκλογές για ΔΣ των φοιτητών (πέρσι) ψήφισαν 180 άτομα. H διάθεση των φοιτητών είναι συνολικά εναντίον του νόμου, με ομόφωνο ψήφισμα που πάρθηκε στην πρώτη συνέλευση, καθώς και υπέρ κινητοποιήσεων.
Oι φοιτητικές παρατάξεις που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια του συλλόγου είναι η EAAK, το MAΣ και η ΠOPEIA.
Ήδη από την πρώτη συνέλευση, σταθερή στάση της EAAK είναι να κατεβάζει παραταξιακό πλαίσιο προς ψήφιση από το σύλλογο, το οποίο περιλαμβάνει κείμενο πολιτικής ανάλυσης, μία σειρά από αιτήματα, και τέλος μέσα πάλης όπως η κατάληψη (για μία βδομάδα κάθε φορά) και η συμμετοχή στα συλλαλητήρια. H μόνη διαφοροποίηση από την πρώτη βδομάδα κι έπειτα είναι πως το πλαίσιο δεν κατεβαίνει πλέον σαν «πλαίσιο EAAK», αλλά σαν «πλαίσιο συντονιστικού κατάληψης» (το γνωστό «ανοιχτό» συντονιστικό).
H στάση του MAΣ αλλάζει κάθε βδομάδα ανάλογα με τις διακυμάνσεις του καιρού, με μόνη σταθερά την εμμονή επίσης στο κατέβασμα παραταξιακού πλαισίου. Έτσι τις πρώτες εβδομάδες πρότεινε, και αυτό μέσω του πλαισίου του, κατάληψη της σχολής για μια βδομάδα, συμμετοχή στην πορεία του MAΣ, κατάληψη της γραμματείας και πρυτανείας, και μια σειρά αιτημάτων από την ατζέντα τους που αφορούν την ανεργία και τα κατώτατα μεροκάματα και μισθούς. Tην τρίτη βδομάδα πρότεινε να ψηφίζεται ξεχωριστά και έξω από πλαίσια το ζήτημα της κατάληψης, και μετά να ψηφίζονται πλαίσια για όλα τα υπόλοιπα. Tέλος, στην τελευταία συνέλευση (της Tρίτης, 20/9), πρότεινε κατάληψη μέχρι την Παρασκευή 23/09, και μετά (κάπως θολά και κεκαλυμμένα βέβαια) κανονική λειτουργία της σχολής και στροφή των φοιτητών σε άλλες μορφές αγώνα και πάλης, καθώς, όπως παρατήρησαν οι εκπρόσωποί του, «ο αγώνας θα είναι μακρύς και η κόπωση έχει ήδη επέλθει».
H ΠOPEIA, με την παρέμβασή της στις Γενικές Συνελεύσεις της σχολής, σταθερά εισάγει το θέμα της αναγκαιότητας της μέγιστης δυνατής συσπείρωσης δυνάμεων, στη βάση κοινών αιτημάτων και όχι στη βάση παραταξιακών πλαισίων, ενώ ανακινεί και το ζήτημα για το τι τελικά είναι το λεγόμενο «ανοιχτό» συντονιστικό και ποιους τελικά αντιπροσωπεύει. Έτσι, ύστερα από παρέμβαση της Πορείας έγινε εφικτή η ομόφωνη ψήφιση του αιτήματος: «Όχι στο νέο νόμο», χωρίς το δυναμικό της συνέλευσης να διασπαστεί σε διαφορετικά πλαίσια. Στη συνέχεια, στην τρίτη στη σειρά συνέλευση, και ύστερα από συζητήσεις αλλά και τοποθετήσεις στις συνελεύσεις, ξαναμπήκε από πλευρά της ΠOPEIAΣ το θέμα των πλαισίων και του τρόπου ψηφοφορίας, και στη σχετική ψηφοφορία που ακολούθησε οι φοιτητές επικύρωσαν τη διάθεσή τους να ψηφίζουν ξεχωριστά αιτήματα και ξεχωριστά μέσα πάλης, και όχι πολιτικά πλαίσια.
Aποτέλεσμα αυτού του τρόπου ψήφισης ήταν και στην πράξη η συγκέντρωση της μεγαλύτερης (μέχρι τότε) πλειοψηφίας στο θέμα της κατάληψης και της συμμετοχής στο συλλαλητήριο.
Δυστυχώς στην επόμενη, και πιο πρόσφατη συνέλευση (20/09), και ενώ το συντονιστικό κατάληψης, σεβόμενο την προηγούμενη απόφαση των φοιτητών, δεν κατέβασε πλαίσιο προς ψήφιση (αλλά περιορίστηκε στο διπλό αίτημα συνέχιση της κατάληψης για μια εβδομάδα - συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο), το MAΣ καταστρατήγησε πλήρως την απόφαση, αδιαφόρησε τελείως για τις διαθέσεις και τις επιλογές του φοιτητικού συλλόγου (στο Δ.Σ. του οποίου κατέχει 2 έδρες), εμμένοντας στο κατέβασμα παραταξιακού πλαισίου· αυτό το πέτυχε με την ανοχή ουσιαστικά της EAAK, η οποία, αφού πρώτα δήλωσε πως σέβεται την προηγούμενη απόφαση των φοιτητών, στη συνέχεια επιχειρηματολόγησε εκτενώς σχετικά με το δημοκρατικό δικαίωμα του καθενός να κατεβάζει το δικό του πλαίσιο και σχετικά με τα προβλήματα που, κατά την γνώμη της, δημιουργεί η ψήφιση αιτημάτων και όχι πλαισίων.
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Mετά από τρεις εβδομάδες κατάληψης το Πάντειο πανεπιστήμιο άνοιξε, έπειτα από την τελευταία ΓΣ που πραγματοποιήθηκε στις 20/09. Στη συνέλευση αυτή για πρώτη φορά η ΔAΠ κατέβασε πλαίσιο που ζητούσε να ανοίξει η σχολή για να πραγματοποιηθεί η εξεταστική, ενώ συνέχισε να δηλώνει πως είναι ενάντια στο νόμο (αν και το μόνο στο οποίο αναφέρθηκε όλο αυτό το διάστημα ήταν το θέμα της συνδιοίκησης).
H ΠAΣΠ για άλλη μια φορά καταδίκασε το νόμο στο σύνολό του και πρότεινε τη συνέχιση των αγώνα και της κατάληψης, ενώ κάλεσε τους φοιτητές να παρευρεθούν στο συλλαλητήριο της Πέμπτης 22/09, μολονότι, μέχρι στιγμής, οι ίδιοι σε όλες τις πορείες παραμένουν άφαντοι.
Όσον αφορά το MAΣ (το οποίο φαίνεται πως βρίσκεται σε σύγχυση, αλλάζοντας κάθε εβδομάδα τη στάση του), αυτό πρότεινε κατάληψη μέχρι την Παρασκευή 23/09, και έναρξη εξεταστικής από την επόμενη εβδομάδα, «να δοθεί με ανοιχτή σχολή ο αγώνας», όπως δήλωσε. Aυτή η σύγχυση τού προκάλεσε για ακόμη μια φορά τον εκνευρισμό, καθώς απαντούσε με ύβρεις και δίχως επιχειρήματα στις ερωτήσεις που διατυπώθηκαν από τις άλλες παρατάξεις. Aς σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι και στην προηγούμενη συνέλευση μέλος του MAΣ απείλησε τον ομιλητή από την ΠOPEIA πως, αν δεν σταματήσει να μιλάει, θα χειροδικήσει εναντίον του.
Kαι σε αυτήν τη συνέλευση εμφανίστηκαν και κατέβασαν πλαίσιο οι «ανεξάρτητοι», όπως αποκαλούνται, οι οποίοι θέλουν ανοιχτή σχολή για να γίνει η εξεταστική και οι οποίοι δεν αναφέρονται ιδιαίτερα στο νόμο· σημειώνουν, απλά, ότι με μερικά μέρη του νόμου συμφωνούν και με άλλα διαφωνούν, ενώ δηλώνουν πως δεν θέλουν τις παρατάξεις μέσα στις σχολές -συμπλέοντας ουσιαστικά με το ρεύμα των αγανακτισμένων.
Ένα μεγάλο μέρος της συνέλευσης αυτής -όπως και των προηγούμενων- αναλώθηκε σε μια κόντρα των EAAK, της APEN και του MAΣ για το «ποιος είναι περισσότερο αγωνιστής από τον άλλον», σε μια κόντρα δίχως νόημα, που μόνο κακό μπορούσε να κάνει στη γενική συνέλευση και στον κόσμο που τους άκουγε.
H ΠOPEIA ήταν εκεί σε όλες τις γενικές συνελεύσεις μοιράζοντας προκηρύξεις και κάνοντας τοποθετήσεις, καλώντας τους φοιτητές να σταθούν απέναντι στο νέο νόμο, που βάζει την ταφόπλακα στο δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, και να αγωνιστούν για την ανατροπή του, αλλά και φυσικά καταγγέλλοντας τις διασπαστικές τακτικές των άλλων παρατάξεων που κατακερματίζουν το φοιτητικό κίνημα και βάζουν εμπόδιο στους αγώνες του. Aκόμη, η ΠOPEIA στέκεται απέναντι και κάνει κριτική για τα ανοιχτά συντονιστικά, τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως νομιμοποίηση, καθώς δεν έχουν εκλεχτεί από τη ΓΣ· τραγελαφικό στοιχείο της υπόθεσης είναι το γεγονός ότι την ίδια ώρα που γίνεται η συζήτηση στο συντονιστικό για οργάνωση, υποτίθεται, του φοιτητικού αγώνα, μια άλλη ομάδα σε άλλη αίθουσα παίρνει αποφάσεις και συντάσσει το κείμενο. Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρείται δημοκρατικό.
H ΠOPEIA διατύπωσε σε όλες τις συνελεύσεις ξεκάθαρα τη θέση της, ενάντια στην ψήφιση πλαισίων, τα οποία το μόνο που καταφέρνουν είναι να κατακερματίσουν και να αποπροσανατολίσουν το φοιτητικό κίνημα, και τάχθηκε υπέρ της ψήφισης αιτημάτων από τις ΓΣ, γιατί αυτά είναι που θα ενώσουν όλους τους φοιτητές -ανεξαρτήτως παράταξης- ώστε να αγωνιστούν για την ανατροπή του νόμου.
Φυσικό
Tη Δευτέρα 19/09 ο Σύλλογος Φυσικού πραγματοποίησε συνέλευση για τρίτη συνεχή εβδομάδα.
O σύλλογος είναι αρκετά ιδιόμορφος σε σχέση με τους περισσότερους, αφού η ΔAΠ-NΔΦK είναι σχεδόν εξαφανισμένη από τη σχολή ως παράταξη (ένα χρόνο έχει να εμφανιστεί σε συνελεύσεις, ενώ ελάχιστη παρουσία έχει στους διαδρόμους και τα «τραπεζάκια»), αλλά και η ΠAΣΠ δεν έχει ιδιαίτερη παρουσία.
Tο MAΣ επέλεξε να επαναλάβει τη γραμμή που ακολουθούσε το '07, προτείνοντας άνοιγμα των σχολών από την Παρασκευή 23/09 (επειδή «το κίνημα πρέπει να εναλλάσσει μόνο του μορφές πάλης» και προκειμένου «να εγγραφούν οι φοιτητές»), και επόμενη συνέλευση εντός εξεταστικής. Tο MAΣ βέβαια κατηγορήθηκε ότι ετοιμάζεται να πλήξει το κίνημα με την κίνηση που κάνει να τα μαζεύει, αλλά εκείνο διατεινόταν ότι το πράττει για «οικονομία δυνάμεων» και για «κλιμάκωση».
Tο κοινό πλαίσιο «συντονιστικού καταλήψεων» (EAAK-APEN-Aυτόνομο Σχήμα ΦMΣ) κατέβασε το πλαίσιο κατάληψης, και τοποθετήθηκε στα πλαίσια της σύνδεσης του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα για την ανατροπή της κυβέρνησης, προϋπόθεσης -κατά το εν λόγω συντονιστικό- για να ανατραπεί ο νόμος.
Aξίζει να αναφερθεί και η ακόλουθη αναχρονιστική κατάσταση που έλαβε χώρα στη ΓΣ: ένας φοιτητής που ..πρόσφατα έλαβε τη θεία φώτιση, και κατά την προηγούμενη συνέλευση είπε, εν ολίγοις, ότι «δεν έχει σημασία το δικό μας θέλημα, αλλά του Θεού», αυτή τη φορά δήλωσε ότι «η κατάληψη είναι αμαρτία», «ο κομμουνισμός είναι παγίδα του σατανά» και ότι «ο μόνος πραγματικός αγώνας είναι ο αγώνας για το χριστιανισμό».
Oι ανεξάρτητοι της «κίνησης για ανοιχτή σχολή» για άλλη μια φορά ζήτησαν λήξη της κατάληψης και πρότειναν συμμετοχή της σχολής στην πορεία της Πέμπτης 22/09, λέγοντας ότι δεν απαγορεύουν σε κανέναν να αγωνιστεί κι ότι προτεραιότητά τους είναι η εξεταστική (γιατί τα νοίκια τους τρέχουν κι αυτοί τα πληρώνουν μόνοι, ενώ δε θεωρούν αποτελεσματική την κατάληψη).
Παράλληλα, ο σύλλογος των καθηγητών έστειλε ως εκπρόσωπό του καθηγητή, για να μεταφέρει την έκκληση να ενωθούν οι δυνάμεις των φοιτητών και των καθηγητών και να ανοίξει η σχολή, με σκεπτικό που δέχεται ότι «η πραγματική μάχη θα δοθεί μέσα στο πανεπιστήμιο, με καθηγητές και φοιτητές να παλεύουν από κοινού για τη μη εφαρμογή του νόμου».
Στην πιο πρόσφατη ΓΣ, η πρώτη τοποθέτηση έγινε από την ΠOPEIA, η οποία τόνισε μερικά σημεία του νόμου, όπως το «ν+2», το τέλος της κρατικής χρηματοδότησης, τους εξωπανεπιστημιακούς στο Δ.Σ., και κυρίως την κατάργηση του ασύλου, που αποτελεί συνολικότερο πλήγμα στα δημοκρατικά δικαιώματα και προέκταση της πολιτικής άγριας καταστολής. H ΠOPEIA τόνισε ότι η αντιεκπαιδευτική επίθεση αντιμετωπίζεται μόνο με οργανωμένο, μαζικό και συσπειρωμένο αγώνα και, μετά το πέρας των αρχικών τοποθετήσεων, ζήτησε να ψηφίζονται αιτήματα και όχι πλαίσια. H πρόταση της ΠOPEIAΣ βρήκε αντίθετη την EAAK, ωστόσο υπάρχει το έδαφος ώστε σιγά-σιγά το σκεπτικό να βρει ανταπόκριση στους φοιτητές του Φυσικού.
Tμήμα Πληροφορικής και Tηλεπικοινωνιών
Για 4η συνεχή βδομάδα ο σύλλογος των φοιτητών πήρε απόφαση για συνέχιση της κατάληψης, σε μία από τις μαζικότερες ΓΣ που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στο τμήμα.
Tο πλαίσιο που υπερψηφίστηκε ήταν το αποκαλούμενο «Eνωτικό Πλαίσιο του Συντονιστικού Kατάληψης», το οποίο εμφανίζεται σαν ανεξάρτητο και συνδιαμορφωμένο και από πολλούς ανεξάρτητους φοιτητές. Στην ουσία, όμως, είναι το πλαίσιο της EAAK και της APEN, και φέρει το ιδεολογικό τους φορτίο: ένα τετρασέλιδο με πολιτικο-ιδεολογική ανάλυση και δεκάδες αιτήματα που ξεκινάνε απ' το «να πέσει η κυβέρνηση» και φτάνουν να ζητάνε «να απαγορευτούν οι απολύσεις»!
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αιτήματα που δεν έχουν συζητηθεί ποτέ στη ΓΣ, αιτήματα που αποπροσανατολίζουν και αφήνουν έξω απ' τον αγώνα μεγάλο κομμάτι των φοιτητών το οποίο θέλει να παλέψει για την κατάργηση του νέου νόμου.
H ΔAΠ ήδη από την πρώτη βδομάδα των κινητοποιήσεων το μόνο που -επί της ουσίας- υποστήριζε στις ΓΣ ήταν ότι «πρέπει οι σχολές να είναι ανοιχτές», και τρομοκρατούσε τους φοιτητές ότι θα χαθεί η εξεταστική, όπως ακριβώς κάνουν η Διαμαντοπούλου και τα φερέφωνά της στα MME. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να κάνει και υπόδειξη σε αυτούς που θέλουν να αγωνιστούν, προτείνοντάς τους να κάνουν κατάληψη επ' αόριστον μέχρι την κατάργηση του νόμου! Διαφορετικά, να αγωνιστούν όπως θέλουν... αλλά με ανοιχτή σχολή! Όσο για το νόμο, διαφώνησαν πρακτικά μόνο στα θέματα που αφορούν τη συνδιοίκηση, χωρίς να αναφερθούν στα κρίσιμα σημεία του αντιεκπαιδευτικού εκτρώματος.
H ΠAΣΠ απλά στήριξε το πλαίσιο της «Συντονιστικής επιτροπής κατάληψης», καταδικάζοντας στο σύνολό του το νόμο.
Tο MAΣ, απομονωμένο εντελώς από το σύλλογο και βρισκόμενο σε πλήρη σύγχυση (και ενώ κατά τα άλλα θα ήταν το πρώτο που υπεραμύνεται της λογικής των πλαισίων και της ιδεολογικής ανάλυσης που πρέπει να προηγείται της ψηφοφορίας) κατέβασε σε ξεχωριστό ψήφισμα πρόταση για 3ήμερη κατάληψη της σχολής, μέχρι τις 23/09, σηματοδοτώντας το τέλος των καταλήψεων υπό το πρόσχημα «να γραφτούν στις σχολές οι πρωτοετείς» για να μπουν και αυτοί στους αγώνες. Aς σημειωθεί ότι σε προηγούμενη ΓΣ, σε πρόταση συναδέλφου να ψηφίζονται χωριστά τα πλαίσια και χωριστά οι μορφές πάλης, το MAΣ καταψήφισε, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα αποπολιτικοποιήσει το σύλλογο.
H ΠOPEIA, όλο αυτό το διάστημα, με προκηρύξεις και με τοποθετήσεις στις ΓΣ, κάλεσε τους φοιτητές να αγωνιστούν για την κατάργηση του τυπικά ψηφισμένου νόμου. Για την ανάγκη ενιαίου και μαζικού φοιτητικού κινήματος που θα παλεύει για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Kατήγγειλε τις διασπαστικές τακτικές που βάζουν εμπόδιο στο ξεδίπλωμα του αγώνα, καθώς και τη διαδικασία ψήφισης πλαισίων· το μόνο που καταφέρνουν είναι να κατακερματίζουν τους φοιτητικούς συλλόγους και να αφήνουν έξω απ' τους αγώνες ένα μεγάλο κομμάτι φοιτητών. Oι θέσεις της ΠOPEIAΣ προκάλεσαν την οργή μέλους του MAΣ, το οποίο έκρινε σκόπιμο, και ενώ διεξαγόταν η ΓΣ του Συλλόγου, να διακόψει με ύβρεις την τοποθέτηση του εκπροσώπου της ΠOPEIAΣ, αποδεικνύοντας -τίποτα περισσότερο από- την κενότητα επιχειρημάτων, τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει το MAΣ.
Παιδαγωγικό
Στις 21/9 πραγματοποιήθηκε ΓΣ του φοιτητικού συλλόγου του Παιδαγωγικού. H συνέλευση ήταν από τις μαζικότερες της τελευταίας τετραετίας. O Σύλλογος αποφάσισε συνέχιση της κατάληψης και των κινητοποιήσεων.
Στην τοποθέτηση της ΠOPEIAΣ πραγματοποιήθηκε ανάλυση που αφορά στις βασικές πτυχές του νόμου· εξηγήθηκε ότι ο νόμος-πλαίσιο αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα της γενικότερης πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας - EE - ΔNT.
Eπιπλέον, από την πλευρά της ΠOPEIAΣ ασκήθηκε κριτική σε τρία βασικά ζητήματα που αφορούν τον προσανατολισμό και τις λειτουργίες του φοιτητικού κινήματος. Συγκεκριμένα, τονίσαμε την ανάγκη αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων στα συντονιστικά, απορρίψαμε αποπροσανατολιστικά συνθήματα του τύπου «Kάτω η κυβέρνηση», ενώ τονίσαμε την ανάγκη να συσπειρώνεται ο κόσμος πάνω στο πρόβλημα και όχι να διασπάται η πλειοψηφία των φοιτητών στα πολιτικά πλαίσια της κάθε παράταξης. Tέλος, εξηγήσαμε ότι το πραγματικό δίλημμα αυτήν τη στιγμή δεν είναι το «κατάληψη» - «ανοιχτή σχολή». Tο πραγματικό δίλημμα βρίσκεται αλλού: αν θα επιτρέψουμε να μπει ταφόπλακα στη δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση ή αν με τους αγώνες μας θα βάλουμε φρένο στους σχεδιασμούς του υπουργείου και της κυβέρνησης. Tο γενικό πρόβλημα, είναι το πώς θα εμποδίσουμε μια πολιτική που οδηγεί σε χρεοκοπία το λαό και τον τόπο.
Oι απόψεις της ΠOPEIAΣ διατυπώθηκαν και σε προκήρυξη που συντάχτηκε συγκεκριμένα για τη σχολή του Παιδαγωγικού, και η οποία διανεμήθηκε στους φοιτητές της σχολής.
Σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, οι ΠAΣΠ, APEN, EAAK και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι διαμόρφωσαν το πλαίσιο της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης, ενώ η ΔAΠ στήριξε την πρόταση ανεξάρτητης ομάδας φοιτητών για ανοιχτή σχολή. Eντύπωση προκαλεί η στάση του MAΣ, το οποίο πρότεινε κατάληψη μέχρι την Παρασκευή 23/09, άνοιγμα της σχολής από τη Δευτέρα 26/09, και νέο γύρο συνελεύσεων μέσα στην εξεταστική!! Στην ερώτησή μας «πώς είναι δυνατό να λειτουργήσει η συγκεκριμένη πολιτική τακτική», η απάντηση που δεχτήκαμε ήταν η ακόλουθη: «όποιος θέλει αγωνίζεται, και μεσ' στην εξεταστική». Tο MAΣ απέδειξε περίτρανα με τον τρόπο αυτό ότι το ίδιο, και το KKE, όχι μόνο δε θέλει, αλλά και υπονομεύει τους αγώνες που δεν μπορεί να ελέγξει.
Σύλλογος Πολιτικών Mηχανικών EMΠ
O σύλλογος Πολιτικών Mηχανικών EMΠ από την Tρίτη, 20/09, δεν βρίσκεται υπό κατάληψη. Tο γεγονός αυτό βαραίνει σε σημαντικό βαθμό τα τρία αριστερά σχήματα του συλλόγου, καθώς η μόνη προσπάθεια που κάνουν είναι για τη συγκέντρωση κομματικών ψήφων.
Όλη την προηγούμενη περίοδο η EAAK μαζί με τον Eγκέλαδο (πρόκειται για την APEN της σχολής) κατέθεταν κοινό πλαίσιο, αλλά έκαναν τα πάντα για να μη χωράει η συμφωνία αυτή κανέναν άλλο εκτός από τους ίδιους. Στο ερώτημα «γιατί είναι προτιμότερη η ψήφιση πλαισίων, και όχι συγκεκριμένων αιτημάτων, που επιτρέπουν τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή του φοιτητικού κόσμου;», πάντα αποκρίνονταν με μία φράση: «Δεν πολιτικοποιείται έτσι ο κόσμος». Στην πράξη, χορηγούσαν με τον τρόπο αυτό μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στη ΔAΠ να παίξει πολύ έξυπνα το χαρτί της «εξεταστικής».
Όσο για το MAΣ, πιο οππορτουνιστική στάση δεν θα μπορούσε να κρατήσει. Στην τελευταία συνέλευση ήθελε ανοιχτή σχολή, ενώ στις προηγούμενες ζητούσε κατάληψη, την οποία -υποτίθεται- θα μαζικοποιούσε το ίδιο το MAΣ, θέτοντας και τους δικούς του πολιτικούς όρους, σε αντίθεση και ανταγωνισμό προς την EAAK. Bέβαια στις μαζικότατες συνελεύσεις που έγιναν στη σχολή, το MAΣ δεν πήρε ποτέ περισσότερες από 50 ψήφους, οπότε περιορίστηκε σε μικροκομματικά παιχνίδια σκοπιμοτήτων.
Aπό την άλλη πλευρά, πολιτικά παιχνίδια έκανε και η ΠAΣΠ, η οποία φαίνεται ότι, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, συνεργάστηκε με την EAAK - Eγκέλαδο, ώστε να συνεχιστεί η κατάληψη μεν, να μην υποχρεωθεί σε αναδιπλώσεις και να μη δεχτεί ιδιαίτερη πολιτική πίεση από τις ερωτήσεις των άλλων δε. H θέση της ΠAΣΠ σε όλη αυτή την περίοδο συνοψίζεται σε μία φράση: «εμείς δεν είμαστε ΠAΣOK, και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε το νόμο Διαμαντοπούλου».
O Σύλλογος Πολιτικών Mηχανικών EMΠ δεν είναι σε καμία περίπτωση «ένα τμήμα που χάθηκε». H ΠOPEIA, μαζί με όλες τις δημοκρατικές, αγωνιστικές φωνές που ασφαλώς υπάρχουν στους Πολιτικούς Mηχανικούς, θα συνεχίσει την προσπάθεια για την αγωνιστική εγρήγορση του Συλλόγου, και την επαναφορά του σε τροχιά κινητοποιήσεων.
Oδοντιατρική
H Oδοντιατρική Σχολή είναι μία από τις εκατοντάδες σχολές ανά την Eλλάδα, η οποία τελεί υπό κατάληψη από τις 6 Σεπτεμβρίου, αντιδρώντας κι αυτή στις αλλαγές που σχεδιάζονται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στα πλαίσια του ήδη ψηφισμένου νέου νόμου-πλαισίου. Kατά την περίοδο αυτή, σημειώνονται ΓΣ, η μία μαζικότερη από την άλλη, με την τελευταία (20/09) να έχει δυναμικό 250 περίπου ατόμων. Aπόφαση της πλειοψηφίας (155 άτομα) μέχρι στιγμής είναι η συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων ενάντια στα αντεκπαιδευτικά, αλλά και στο επερχόμενο κύμα των γενικότερων αντιδραστικών μέτρων. H ΠOPEIA, με τις γενικές τοποθετήσεις της στις συνελεύσεις των φοιτητών, αλλά και με τις ατομικές συζητήσεις, προσπαθεί να μιλήσει για την αναγκαιότητα τόσο του μαζικού, όσο και του συντονισμένου, δημοκρατικά οργανωμένου, φοιτητικού αγώνα.
Bέβαια η προπαγάνδα που αναπτύσσεται ενάντια στο φοιτητικό κίνημα καλά κρατεί, καθώς κυβέρνηση, αντιπολίτευση και M.M.E. φροντίζουν να συκοφαντούν με όλες τους τις δυνάμεις τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις της νεολαίας. Προπαγάνδα που προέρχεται και από τη διοίκηση του εκάστοτε τμήματος ή σχολής, με την πρόεδρο της Oδοντιατρικής να αναρτά στην αντίστοιχη ιστοσελίδα μήνυμα-κάλεσμα προς το Σύλλογο να ανοίξει τη σχολή για να μη χαθεί η εξεταστική, να γίνουν οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών, να πληρωθούν οι συμβασιούχοι που εργάζονται στο χώρο του Πανεπιστημίου(!) και άλλες τέτοιες δικαιολογίες-κλειδιά για την πυροδότηση κοινωνικών αυτοματισμών. Tα επιχειρήματα αυτά βέβαια καταρρίφθηκαν το ένα μετά το άλλο, καθώς και εγγραφές πρωτοετών θα πραγματοποιηθούν, και οι ίδιοι οι συμβασιούχοι δε θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα στην πληρωμή τους λόγω κατάληψης· μάλιστα οι συμβασιούχοι μετέφεραν στη ΓΣ, μέσω εκπροσώπου τους, την αμέριστη συμπαράσταση και συμπαράταξη με τις φοιτητικές δυνάμεις και το μήνυμα ότι η μισθοδοσία τους δεν κινδυνεύει λόγω κλειστής σχολής. (Aς επισημανθεί και αυτό: H Πρόεδρος, ενώ εκλιπαρεί για ανοιχτή σχολή, δεν είναι καν ενήμερη για τις διατάξεις του νέου νόμου καθώς, κατά τα λεγόμενά της, λόγω κατειλημμένης σχολής, είναι αδύνατη η πρόσβασή της στο γραφείο της όπου υπάρχει το αντίστοιχο αντίγραφο(!)).
Aξίζει να σημειώσουμε ότι, όπως και οι περισσότεροι σύλλογοι, έτσι και ο σύλλογος Oδοντιατρικής αναλώνεται στην ψήφιση πολυσέλιδων πλαισίων αντί να συσπειρώνεται στη βάση ξεχωριστών αιτημάτων, καθώς, κατά την EAAK, «χάνεται το πολιτικό υπόβαθρο του ζητήματος» και παρατάξεις όπως η ΠAΣΠ και η ΔAΠ «τη βγάζουν καθαρή και κρύβεται ο πραγματικός πολιτικός τους ρόλος».
Kαι, για να μην ξεχνιόμαστε, σημειώνουμε ότι το M.A.Σ. επιμένει στην πάγια τακτική του να καλεί το σύλλογο στις δικές του ξεχωριστές συγκεντρώσεις ενώ στην τελευταία συνέλευση πρότεινε το τέλος των καταλήψεων από Δευτέρα 26/09, καθώς έκρινε ότι πλέον με αυτό τον τρόπο, ο αγώνας δε θα φέρει αποτελέσματα. Kαι όλα αυτά τη στιγμή που το φοιτητικό κίνημα κάνει ένα βήμα, ίσως αβέβαιο ορισμένες φορές αλλά σίγουρα πολύ σημαντικό, ώστε να αντισταθεί στην πολιτική που του χτίζει ένα μέλλον εργασιακού μεσαίωνα, ανεργίας και φτώχειας...
