Αντί καλωσορίσματος…
«Αλήθεια! Σκεφτείτε λιγάκι. Από πού έρχεστε σεις, παιδιά μου; Από ποια κοινωνικά στρώματα; πού ανήκετε; Το μεγαλύτερο πλήθος από σας είνε φτωχά παιδιά. Η αστική τάξη βέβαια υψώνει μπροστά στα μάτια όλων σας το τίμημα της προδοσίας: θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους, για να γίνετε οι πνευματικοί στυλοβάτες της. Ένα τραγικό παιδομάζωμα!
Έτσι και οι γιανίτσαροι γίνονταν οι πιο φανατικοί διώχτες των χριστιανών, όπως τα παιδιά των φτωχών, που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, γίνουνται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί.
Αν όμως ακούσετε τι σας λέει κατάβαθα το αίμα σας, δε θ’ αλλαξοπιστήσετε, δε θα προδώσετε την τάξη σας. Θα πάτε με το μέρος των φτωχών και θ’ αγωνιστείτε και σεις για να θεμελιώσετε τη νέα ζωή. Και τότε θα βαδίσετε με βήμα ακλόνητο στο μόνο δρόμο, που αληθινά ανοίγεται μπροστά σας.»
Δημήτρης Γληνός, γράμμα προς τους νέους φοιτητές, 1932
Μετά τις πανελλήνιες…
Μετά τις ατελείωτες ώρες διαβάσματος και κούρασης, μετά τη γνωστή για τους μαθητές καθημερινότητα «σχολείο-φροντιστήριο», μετά τις θυσίες και τους κόπους των οικογενειών μας σε συνθήκες στις οποίες το σύνολο του ελληνικού λαού χτυπιέται από τα εξοντωτικά και βάρβαρα, παλιά και νέα μέτρα και μνημόνια, κανείς δε δικαιούται να χαίρεται περισσότερο από τους πρωτοετείς φοιτητές για την είσοδό τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και για τους νέους δρόμους που ανοίγονται μπροστά τους.
Οι ευχές…
«Καλή ακαδημαϊκή χρονιά!» Αυτή είναι η φράση που θα ακούσουν πολλές φορές φέτος οι νεοεισαχθέντες φοιτητές σε ΑΕΙ-ΤΕΙ από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Μια ηγεσία που πέρα από το γεγονός ότι διατήρησε λίγο-πολύ ανέπαφη όλη την αντιεκπαιδευτική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και συνέχισε να μειώνει τους ήδη πετσοκομμένους προϋπολογισμούς των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων, προετοιμάζει τώρα με «αριστερό», υποτίθεται, πρόσημο, τον νέο γύρο επίθεσης στα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας. Όπως φάνηκε και από τα πορίσματα του «Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία», το υπουργείο σχεδιάζει περαιτέρω νομοθετικά χτυπήματα στο δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς, πετώντας ολοένα και περισσότερους φοιτητές έξω απ’ τις σχολές και μέσα στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, αυξάνοντας την εντατικοποίηση μέσα από νέα προγράμματα σπουδών, προετοιμάζοντας νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, πετσοκόβοντας το δικαίωμα στα δωρεάν συγγράμματα, τη σίτιση και τη στέγαση.
…και η πραγματικότητα
«Καλή ακαδημαϊκή χρονιά» εύχεται στους πρωτοετείς φοιτητές η «δεύτερη φορά αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κυβέρνηση που έναν χρόνο μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, του μνημονίου της αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, του τσακίσματος των συντάξεων, της περαιτέρω μείωσης των μισθών, της υποδούλωσης του λαού και της νεολαίας, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου της χώρας, συνεχίζει με αμείωτη ένταση να εφαρμόζει τις εντολές των ξένων και ντόπιων δυναστών του λαού, της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ντόπιας ολιγαρχίας του πλούτου. Η κυβέρνηση που από τη μία ψηφίζει και εφαρμόζει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και «προαπαιτούμενα» και από την άλλη δήθεν «χτυπάει τη διαπλοκή» στον τηλεοπτικό χάρτη της χώρας, αλλάζοντας παλιά με νέα τζάκια, ανακατεύοντας την τράπουλα των μεγάλων συμφερόντων, με απώτερο σκοπό βέβαια τον έλεγχο της ενημέρωσης. Η κυβέρνηση που θέλει να νομιμοποιήσει στη συνείδηση λαού και νεολαίας πως τα μνημόνια είναι μονόδρομος, πως η ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ είναι «φίλοι και εταίροι μας», πως όλοι εκείνοι που σήμερα μέσα από τους πολέμους δημιουργούν τα καραβάνια των προσφύγων και των μεταναστών, που έχουν υποδουλώσει είτε στρατιωτικά είτε οικονομικά δεκάδες χώρες και λαούς, όπως την Ελλάδα, είναι «σύμμαχοί μας».
Ποιοι είμαστε
Εμείς, η αριστερή φοιτητική παράταξη Πορεία, πιστεύουμε πως η πραγματική λύση στα προβλήματά μας, τόσο εκείνα της δύσκολης φοιτητικής καθημερινότητας όσο και εκείνα της γενικότερης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί από τις μνημονιακές πολιτικές, θα αρθεί από εμάς τους ίδιους, από ένα ισχυρό, μαζικό, μαχητικό και αντιιμπεριαλιστικό φοιτητικό κίνημα, από τους ενεργούς, μαζικούς και αγωνιστικούς φοιτητικούς συλλόγους. Γι’ αυτό παλεύουμε για να διεξάγονται Γενικές Συνελεύσεις, στις οποίες οι φοιτητές θα μπορούν να συζητούν και να αποφασίζουν για τα προβλήματά τους, γι’ αυτό αγωνιζόμαστε για την αντιγραφειοκρατική και ουσιαστική λειτουργία των Διοικητικών Συμβουλίων των συλλόγων και για την ενεργοποίηση της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ, των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων των φοιτητών (που με ευθύνη όλων των «μεγάλων και γνωστών» παρατάξεων παραμένουν ανενεργές από …το 1995!). Γι’ αυτό παλεύουμε για ενιαίους ενωτικούς φοιτητικούς αγώνες, κόντρα στις περιχαρακωτικές λογικές που βλέπουν το φοιτητικό κίνημα σαν τσιφλίκι της μιας ή της άλλης παράταξης, κόντρα στις αντιλήψεις που διασπούν τους φοιτητικούς αγώνες και οδηγούν το φοιτητικό κίνημα στη διάσπαση, τον μαρασμό, την απογοήτευση και την ηττοπάθεια.
Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε για ένα φοιτητικό κίνημα που θα συνδέει τα «μικρά» με τα «μεγάλα». Θα αγωνίζεται δηλαδή όχι μόνο για τα δωρεάν συγγράμματα, για το δικαίωμα στη σίτιση και τη στέγαση, αλλά θα παλεύει και στο πλευρό του λαού για την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών μέτρων και μνημονίων, για την επανακατάκτηση όλων των δικαιωμάτων που μας πήραν πίσω με τις ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές και για την κατάκτηση νέων, σε σύνδεση με τα γενικότερα παλλαϊκά αιτήματα για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για το διώξιμο των αμερικανονατοϊκών βάσεων, για μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, σε μια ειρηνική, δημοκρατική και ανεξάρτητη Ελλάδα.
