Η οικονομική κρίση που ξέσπασε τον περασμένο Μάρτη στη βάση της πανδημίας του κορονοϊού και εξακολουθεί να σαρώνει τον καπιταλιστικό κόσμο, χωρίς να διαφαίνεται καμιά προοπτική για το ξεπέρασμά της, -αντίθετα όλα δείχνουν πως θα είναι μακρόχρονη και απροσδιόριστου βάθους- προκα
Κεντώντας πάνω στον καμβά των 750 δισ.
Μια προπαγάνδα βαρύγδουπη και παραπλανητική επιστρατεύεται και πάλι. «Η Ευρώπη γράφει ιστορία», «πρόγραμμα μαμούθ», «η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη επιστρέφει», «η Ευρώπη πιο δυνατή και πιο ενωμένη», «η Ελλάδα από τις πιο ωφελημένες χώρες», κ.ο.κ.
Οι εκτιμήσεις για το μέγεθος της οικονομικής κρίσης μέχρι τώρα φθάνουν σε μείωση 10% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την ΕΕ, που είναι βέβαιο ότι θα ξεπερασθεί αφού αναμένονται οι επιπτώσεις από την πανδημία του κορονοϊού και από την τυχοδιωκτική πολιτική της κυβέρνησης της καραντίνας και
Ασύλληπτες διαστάσεις λαμβάνει η ανεργία στη μητρόπολη του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, τις ΗΠΑ, καθώς πάνω από 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν καταφύγει μέχρι στιγμής στα προνοιακά επιδόματα και τα επιδόματα ανεργίας, από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, δύο περίπου μήνες πριν.
Η αιθάλη της συντριπτικής προπαγάνδας με την οποία επιχείρησαν να κρύψουν την πραγματικότητα όλο το προηγούμενο διάστημα διαλύεται και, παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς και την «αισιοδοξία», η πραγματική εικόνα γίνεται όλο και πιο καθαρή.
Ο «νέος» κόσμος -αυτός που έπεται της λεγόμενης πανδημικής κρίσης- είναι ήδη παρών. Είναι ο γνωστός παλιός κόσμος σε μια ακόμη πιο βάρβαρη εκδοχή του.
Οι διατάξεις που νομοθετεί η κυβέρνηση στις αλλεπάλληλες ΠΝΠ και εμφανίζει ως «μέτρα στήριξης των εργαζομένων» αποκαλύπτονται καθημερινά ως μέτρα που κάτω από ορισμένα οικονομικά ψίχουλα πάνε να καλύψουν μια πολιτική αλλαγής του εργασιακού χάρτη με μαζική αφαίρεση εργατικών δικ
Το κλίμα ανησυχίας από τον κορονοϊό αποκτά όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς πλέον η μετάδοση του επεκτείνεται και πέρα από την Κίνα σε άλλες χώρες.
Το Eurogroup της Πέμπτης 7/11 έφερε στο προσκήνιο όχι μόνο τον εμπορικό πόλεμο και την παρατεταμένη οικονομική ύφεση μέσα στην οποία στροβιλίζεται το ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό σχήμα της Ε.Ε., αλλά και τις αξεπέραστες εθνικές αντιθέσεις μέσα στις οποίες βουλιάζει η προσδοκία της
