*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο νέο περιοδικό «Πορεία», τ. 52, που κυκλοφορεί
Άνοιξη 2021 και μόνο άνοιξη δε θυμίζει. Καθώςέχουν προηγηθεί το πρώτο, δεύτερο, τρίτο…- χάσαμε το μέτρημα!- κύμα πανδημίας, και ισάριθμα lock down, με άνοιξε-κλείσε, κι ένα σωρό νέες λέξεις να ξεπηδούν μπροστά μας κάθε βδομάδα. Lock down, Click away, click in shop, rapid test, και προσφάτως self test. Αυτή η τελευταία μάλιστα μας υπόσχεται την πραγματική… «Άνοιξη», μιας και η πραγματική «Ελευθερία» που μας είχε υποσχεθεί το εμβόλιο δεν ήρθε ποτέ. Μπορεί λοιπόν, μετρώντας βδομάδες και περιμένοντας ν’ ανοίξουμε, να χάσαμε το μέτρημα, κάναμε όμως εξάσκηση (πράκτις σαν να λέμε!) στα αγγλικά μας.
Κι αν αυτό δεν ήταν αρκετό για να μας φέρει πιο κοντά στους συμπάσχοντες λαούς της Ευρώπης, ήταν σίγουρα οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις σε Ευρώπη, και όχι μόνο, και η άγρια καταστολή που τις συντρόφεψε. Από τη μια άκρη της γης στην άλλη, οι δυνατοί του πλανήτη άρπαξαν την ευκαιρία της πανδημίας για να πάρουν πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών. Για να το καταφέρουν αυτό, δεν έφτασε η τρομοϋστερία που σκόρπισαν, επιστρατεύοντας «δημιουργικά» μαθηματικά και «ευφάνταστη» στατιστική. Το παιχνίδι με τους αριθμούς -κρούσματα, διασωληνωμένοι, θάνατοι, ποσοστά θνησιμότητας, μέτρα απόστασης, ρυθμός μετάδοσης- δεν ήταν αρκετό για να κρατήσει τους λαούς με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι στην εγκληματική αδιαφορία που επέδειξαν οι κυβερνήσεις για τα συστήματα υγείας. Απέναντι στα προκλητικά «δώρα» εκατομμυρίων προς τους απανταχού μεγαλοϊδιώτες, την ίδια στιγμή που οι λαοί, «βουτηγμένοι» στην ατομική ευθύνη, σύρονταν στην εξαθλίωση, καλούμενοι να επιβιώσουν, στην καλύτερη περίπτωση, με επιδόματα ελεημοσύνης.
Κι όταν ο κόσμος, μετά την πρώτη αμηχανία, βγήκε στο δρόμο να διεκδικήσει τα αυτονόητα, η «ατομική ευθύνη» φούντωσε κι η καταστολή ήρθε να συνετίσει τους …ανεύθυνους που συνωστίζονταν σε διαδηλώσεις! Μιας και ως γνωστόν, ο κορωνοϊός μεταδίδεται στις διαδηλώσεις, όχι όμως σε ΜΜΜ, μαζικούς χώρους δουλειάς και σχολικές τάξεις! Σε όλη την υφήλιο οι λαοί αντιστέκονται κι έρχονται αντιμέτωποι με την καταστολή:
Μεγάλη Βρετανία: Εκατοντάδες διαδηλωτές συμμετείχαν στις αρχές Απρίλη σε συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια σε νόμο που θα δίνει στην αστυνομία υπερεξουσίες για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Πορείες διοργανώθηκαν σε πολλές πόλεις και για τη διεκδίκηση εργασιακών δικαιωμάτων. Νωρίτερα, στα τέλη Μάρτη πάνω από 10.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο ενάντια στα μέτρα για την πανδημία, με την αστυνομία να κάνει 33 συλλήψεις για παραβίαση των μέτρων αυτών. Η ίδια αστυνομία είχε διαλύσει νωρίτερα αγρυπνία στη μνήμη της Σάρας Έβεραρντ, η οποία απήχθη και δολοφονήθηκε από αστυνομικό.
Γαλλία: Απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις εργαζομένων έγιναν στις αρχές Απρίλη σε διάφορες πόλεις, με πρωτοβουλία συνδικαλιστικών οργανώσεων, για το δικαίωμα σε υγεία και εργασία. 1 περίπου μήνα πιο πριν, εργαζόμενοι στο χώρο του θεάματος κατέλαβαν θέατρα σε 9 πόλεις ζητώντας τον τερματισμό του lockdown στους πολιτιστικούς χώρους. Εν μέσω πανδημίας τα δημόσια νοσοκομεία βιώνουν τις συνέπειες της εμπορευματοποίησης της υγείας, ενώ η κυβέρνηση Μακρόν αρνείται επίμονα την επίταξη των ιδιωτικών νοσοκομείων.
Γερμανία: Συγκρούσεις ξέσπασαν στα τέλη Μάρτη μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για τα μέτρα κατά της πανδημίας στο Κάσελ, στην κεντρική Γερμανία, σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχουν οργανωθεί από τις αρχές του έτους στη χώρα. Στη διαδήλωση μετείχαν 15-20.000 άνθρωποι. Παράλληλα, η αστυνομία διέλυσε συγκεντρώσεις και στο Βερολίνο.
Ιταλία: Κινητοποιήσεις κατά των αυστηρών μέτρων της ιταλικής κυβέρνησης ξέσπασαν από τις αρχές Απρίλη σε Ρώμη, Μιλάνο αλλά και κοντά στη Νάπολη, που είχε διαδηλώσει κατά των μέτρων ήδη από τον περασμένο Απρίλη.
Ισπανία: Αρκετές εκατοντάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν, κυρίως σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη, στα τέλη Μάρτη για να ζητήσουν να αφεθεί ελεύθερος ο ράπερ Πάμπλο Χασέλ. Ο 32χρονος ράπερ, που έχει φυλακιστεί από τα μέσα του Φεβρουαρίου, καταδικάστηκε να εκτίσει εννιά μήνες φυλάκιση για εξύμνηση της «τρομοκρατίας», εξαιτίας αναρτήσεών του στο Twitter, στις οποίες χαρακτήρισε τον μονάρχη Χουάν Κάρλος τον Α΄ «μαφιόζο» και κατηγόρησε την αστυνομία για δολοφονίες και βασανισμούς μεταναστών και διαδηλωτών.
Ελβετία: Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στην πόλη Λίσταλ, ζητώντας να αρθούν τα περιοριστικά μέτρα.
Λιθουανία: Περισσότεροι από 100 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν και στο Βίλνιους.
Χιλή: Βίαιες ταραχές ξέσπασαν σε μικρή πόλη στο νότιο τμήμα της χώρας, μετά από επεισόδιο με αστυνομικό που πυροβόλησε και σκότωσε νεαρό καλλιτέχνη του δρόμου. Το επεισόδιο προκάλεσε κύμα αγανάκτησης σε ολόκληρη τη χώρα.
Παραγουάη: από τις αρχές Μαρτίου γίνονται διαδηλώσεις καταγγελίας της κυβέρνησης, η οποία αρνείται να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη μέσα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ υπάρχουν αρκετοί τραυματίες σε συγκρούσεις με την αστυνομία. Ο υπουργός Υγείας, Χούλιο Ματσονέλι, παραιτήθηκε. Το ίδιο έχουν κάνει και οι υπουργοί Υγείας σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως στην Αργεντινή, το Περού και τον Ισημερινό, λόγω της αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας.
Μιανμάρ: οι μαζικές κινητοποιήσεις έναντια στη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία συνεχίζονται, ενώ στρατός και αστυνομία έχουν δολοφονήσει πάνω από 500 άτομα μέσα σε 2 μήνες, από την 1η Φλεβάρη -ημέρα επιβολής της δικτατορίας.
ΗΠΑ: η δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ έγινε αφορμή για το ξέσπασμα μιας πρωτοφανούς εξέγερσης σε πανεθνικό επίπεδο, η οποία διήρκησε μήνες και θεωρείται από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις στην ιστορία των ΗΠΑ. Απαίτηση των διαδηλωτών ήταν επίσης να αναγνωρισθεί και το ρατσιστικό κίνητρο του δολοφόνου αστυνομικού Ντέρεκ Σόβιν. Κινητοποιήσεις έχουν ξεσπάσει όλο αυτό το διάστημα και με αφορμή την διαχείριση της πανδημίας.
Ελλάδα: Βασικοί κλάδοι εργαζομένων όπως υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί, διανομείς, εργαζόμενοι στην εστίαση και στον ξενοδοχειακό κλάδο, καλλιτέχνες και η φοιτητική νεολαία βρέθηκαν όλους αυτούς τους μήνες της πανδημίας στους δρόμους. Με την ανεργία να έχει εκτιναχθεί στα ύψη κι ένα διαλυμένο σύστημα υγείας ανίκανο να αντιμετωπίσει την πανδημία, η κυβέρνηση προκλητικά προωθεί μεταρρυθμίσεις όπως η τηλεκπαίδευση και η αξιολόγηση στα Δημόσια σχολεία, οι διαγραφές φοιτητών και η πανεπιστημιακή αστυνομία, ιδιωτικοποιήσεις, όπως στον τομέα της ενέργειας και το ξεπούλημα δημόσιων εκτάσεων, κι ένα νέο αντισυνδικαλιστικό νομθέτημα: το νόμο Βρούτση-Χατζηδάκη, που μεταξύ άλλων, καταργεί το 8ωρο και θεσμοθετεί τις απλήρωτες υπερωρίες, ενώ θέτει εμπόδια στις συλλογικές διαδικασίες και τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων. Σπεύδει, λοιπόν, η κυβέρνηση, να προλάβει τις όποιες αντιδράσεις με απαγορεύσεις, καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, αστυνομική καταστολή.
Όπως επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία, το 2020 οι μεγαλύτερες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πραγματοποιήθηκαν με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας, για να καταπνιγούν διαδηλώσεις, από τη Λευκορωσία ως την Πολωνία, από το Ιράκ ως την Χιλή και από το Χονγκ Κονγκ ως τη Νιγηρία. Με τις κυβερνήσεις να χρησιμοποιούν την πανδημία σαν όπλο για να πραγματοποιήσουν επιθέσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα, μοιάζει εύλογο το ότι ΗΠΑ και ΕΕ δηλώνουν ανέτοιμες να ανοίξουν την πατέντα για το εμβόλιο και να μοιραστούν την γνώση.
Απ’ ό,τι φαίνεται αυτός που νόσησε περισσότερο από αυτή την πανδημία ήταν τα συστήματα υγείας, και ακόμα περισσότερο τα πολιτικά συστήματα, που αποδείχθηκαν ανάξια και κυρίως απρόθυμα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ο βαριά ασθενής, στο εξής, δεν μπορεί παρά να είναι τα άδικα εκμεταλλευτικά συστήματα σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, και το μόνο φάρμακο κι εμβόλιο μαζί, οι νέοι αγώνες που κυοφορούνται! Κι όμως, η «Άνοιξη» θα έρθει…
Σοφία Σ.
