Από τις αρχές του Δεκεμβρίου το ΜΑΣ παρουσιάζει με κάθε επισημότητα το «ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ 2016-2017» εν όψει της «7ης Πανελλαδικής Συνάντησής» του στα μέσα του ερχόμενου Γενάρη.
- Καταρχάς προκαλεί εντύπωση πώς στο μακροσκελές πλαίσιο του «ταξικού», όπως θέλει να αποκαλείται, «Μετώπου», δεν υπάρχει ούτε μια φορά, έστω για δείγμα, η αναφορά σε όρους όπως «ΕΕ», «ΔΝΤ», «ΝΑΤΟ», «μνημόνιο». Οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές που έχουν οδηγήσει την ελληνική κοινωνία, τον λαό και τη νεολαία, στο χείλος του γκρεμού, αλλά και τη δημόσια εκπαίδευση στην αποσάθρωση και διάλυση, δεν έχουν θέση στο πλαίσιο του ΜΑΣ.
- Το πλαίσιο του ΜΑΣ, χωρίς έναν πολιτικό σκελετό, γίνεται μια ακατάσχετη αιτηματολογία (που μοιάζει με παροχολογία), χωρίς ειρμό, ένας κατάλογος που επιχειρεί βασικά να χαϊδέψει τα αφτιά των φοιτητών. Η λέξη «αγώνας» υπάρχει βέβαια στον τίτλο του ΜΑΣ, αλλά δεν απαντάται ούτε μια φορά στο κείμενο.
- Το ΜΑΣ, στην καλύτερη περίπτωση, γίνεται ένας άξιος διαχειριστής προβλημάτων, και σε πολλές προτάσεις του πλαισίου του, όταν δεν πέφτει σε αντιφάσεις μέσα στην ίδια φράση (πχ. «Ούτε ευρώ για μετακίνηση!» και «Μειωμένες κατά 50% οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων για τους φοιτητές που είναι από νησιά» ή «Ούτε ευρώ για στέγαση!» και «Μηνιαίο επίδομα ενοικίου και σίτισης σε όλους τους φοιτητές και τους σπουδαστές που είναι από άλλες πόλεις και έχουν οικονομικά προβλήματα, για τα παιδιά ανέργων και απολυμένων»), δίνει λεπτομερείς …οδηγίες στην κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να λύσει τα προβλήματα.
- Οι προτάσεις του ΜΑΣ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι σε πολλές περιπτώσεις «βούτυρο στο ψωμί» των κυβερνητικών σχεδιασμών. Την ώρα τα λεγόμενα «Πορίσματα» της «Επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία» προτείνουν νέα οριστικά λουκέτα σε τμήματα (κυρίως ΤΕΙ) όλης της χώρας («Κατάργηση των ΤΕΙ, ή απορρόφησή τους από τα ΑΕΙ, ή δημιουργία κατωτέρων σχολών διαφόρων επιπέδων υπό την ομπρέλα των ΑΕΙ») το ΜΑΣ διεκδικεί «Ένα Πανεπιστήμιο Δημόσιο και Δωρεάν. Κατάργηση της αναχρονιστικής διάκρισης σε πανεπιστημιακή και μη πανεπιστημιακή - τεχνολογική εκπαίδευση». Ακριβώς την ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει τη συζήτηση για το «τι είναι αναγκαίο και τι περιττό» στην εκπαίδευση («Το κράτος θα πρέπει να κοστολογήσει τις σπουδές και να δώσει την δυνατότητα να σπουδάσουν δωρεάν στα ΑΕΙ τόσοι όσοι κρίνονται αναγκαίοι για την μελλοντική κοινωνία»), το ΜΑΣ έρχεται με τη σειρά του με τις διατυπώσεις τους να αφήσει περιθώρια ερμηνειών: «Δωρεάν παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βιβλίων». Γιατί δεν λέει, απλώς, «Δωρεάν συγγράμματα»;
- Εννοείται πως κάποιες προτάσεις του ΜΑΣ, όπως η «Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας» (!), δίπλα μάλιστα στα άμεσα αιτήματα για «δωρεάν μετακινήσεις των φοιτητών» και «δωρεάν αναλώσιμα, υλικά εργαστηρίων για όλους τους φοιτητές», αν δεν κρύβουν μικρομεγαλισμό, από ένα «Μέτωπο» που συγκροτείται έστω, κατά τη δήλωση του ιδίου, από 54 φοιτητικούς Συλλόγους, δείχνει πολιτική σκέψη επιεικώς ανεπαρκή, και συνθηματολογία που επικοινωνεί με τα αιτήματα της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τύπου «εργατικός έλεγχος», «κρατικοποίηση τραπεζών», κλπ. Το ερώτημα όμως παραμένει: «ποιο θα είναι το υποκείμενο εκείνο που θα δημεύσει την εκκλησιαστική περιουσία; Το αστείο είναι ότι το ΜΑΣ, σκορπώντας αυταπάτες, απευθύνει το αίτημα αυτό στην κυβέρνηση, ενώ πριν λίγους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ αναδιπλώθηκε δύο και τρεις φορές μπροστά στην Εκκλησία στο θέμα της διδασκαλίας των θρησκευτικών στα σχολεία.
Εννοείται ότι σε όλο το επόμενο διάστημα, και εν όψει της 7ης Πανελλαδικής του Συνάντησης, το ΜΑΣ σε όλους τους Φοιτητικούς Συλλόγους θα προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει ότι είναι «Μέτωπο» δυνάμεων, και όχι φοιτητική παράταξη.
Φυσικά, για όλους όσοι μπορούν και βλέπουν πίσω από τους τίτλους, το ΜΑΣ είναι για τον φοιτητικό συνδικαλισμό, ό,τι είναι το ΠΑΜΕ για τον εργασιακό συνδικαλισμό: οι συγκαλυμμένες δυνάμεις του ΚΚΕ, που επιχειρούν να κρύβουν την ταυτότητά τους για να καπελώνουν τους συλλόγους και τα σωματεία και να υφαρπάζουν αγωνιστική στήριξη από φοιτητές και εργαζόμενους.
Το ΜΑΣ διατείνεται ότι «Είναι η μοναδική πανελλαδική ριζοσπαστική συσπείρωση στο φοιτητικό κίνημα. Καθώς τα πανελλαδικά όργανα του φοιτητικού κινήματος ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος) και η ΕΣΕΕ (Εθνική Σπουδαστική Ένωση Ελλάδος), έχουν διαλυθεί επί της ουσίας από το 1995 !!!» αποσιωπώντας την υπόσκαψη της λειτουργίας της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ από την ΠΚΣ και τις φοιτητικές δυνάμεις του ΚΚΕ, και φυσικά αποφεύγοντας και τώρα, έστω για τα προσχήματα, να ζητήσει την ανασυγκρότηση των πανελλαδικών αυτών οργάνων.
Το ΜΑΣ διατείνεται ότι «είναι η μοναδική πανελλαδική συσπείρωση φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων» και ότι «Μόνο πέρυσι, στην 6η Πανελλαδική του Συνάντηση συμμετείχαν 54 σύλλογοι, 154 Επιτροπές Αγώνα από όλη την Ελλάδα!». Φυσικά, αν το ΜΑΣ λογαριάζει τις κομματικές του δυνάμεις στους φοιτητικούς χώρους για «Επιτροπές Αγώνα» και τους Συλλόγους-σφραγίδες που έστησε έξω από συλλογικές διαδικασίες, σε τμήματα στα οποία είχε κάποιους συσχετισμούς που του το επέτρεπαν, όπως πχ. έκανε με το Ιστορικό-Αρχαιολογικό Αθήνας, τότε οι αριθμοί που παρουσιάζει έχουν ισχύ, εξακολουθούν όμως να μην έχουν κανένα νόημα.
Η επιδίωξη μετατροπής των Συλλόγων σε κομματικά παραρτήματα, εν προκειμένω του ΚΚΕ, απομαζικοποιεί τα συνδικαλιστικά αυτά όργανα, περιχαρακώνοντάς τα, μετατρέποντάς τα σε «σφραγίδες», άψυχους φορείς της προπαγάνδας του Περισσού. Τα αιτήματα που καταθέτει σήμερα το ΜΑΣ στο πλαίσιό του, διαμορφωμένα έξω από τις υπομονετικές, επίμονες, μαζικές, δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες στο πλαίσιο των ίδιων των Φοιτητικών Συλλόγων, έρχονται με τη μορφή έτοιμου και διαμορφωμένου «πακέτου», το οποίο η κάθε σχολή, και το κάθε τμήμα, καλείται να αποδεχτεί ή όχι. Περιθώρια συζήτησης, περιθώρια ουσιαστικής ζύμωσης, δεν υπάρχουν.
Η Πορεία θεωρεί ότι η πραγματική αγωνιστική και πολιτική αφύπνιση των Συλλόγων θα έρθει με την απομόνωση των περιχαρακωτικών λογικών και πρακτικών. Τέτοια είναι η συγκρότηση, τέτοια η μορφή λειτουργίας, τέτοιες και οι προτάσεις του ΜΑΣ.
