Το Δημοψήφισμα στην Ιταλία στις 4 του Δεκέμβρη για την αναθεώρηση του Συντάγματος διενεργείται σε μια κρίσιμη περίοδο όπου: «Το οικοδόμημα της ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπο με την πιο βαθιά κρίση της ιστορίας του, κλονίζεται η ιμπεριαλιστική συνοχή, απειλείται με διάσπαση. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, τη Γαλλία , την ίδια την Γερμανία την επόμενη χρονιά μπορεί να βυθίσουν την ΕΕ σε βαθύτερη και αξεπέραστη κρίση» ( ανακοίνωση της ΚΕ του Μ-ΛΚΚΕ, 5 Νοέμβρη 2016).
Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό της Ιταλίας έχουν εκδηλωθεί βαθύτατες αντιθέσεις. Το σύνολο της αντιπολίτευσης – Φόρτσα Ιτάλια, το κόμμα του Μπερλουσκόνι, Λίγκα του Βορρά, με προεξάρχοντα το MSS Κίνημα 5 αστέρων του Πέπε Γκρίλο – έχουν ξεκινήσει εκστρατεία υπέρ του ΟΧΙ.
Ο Ρέντζι εν τω μεταξύ έχει δηλώσει πως αν το αποτέλεσμα είναι «όχι» θα παραιτηθεί. Αν τελικά ο Ρέντζι χάσει (και οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις συνηγορούν σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα ) στις 5 του Δεκέμβρη η Ιταλία θα μπεί σε μια πολιτική κρίση με απρόβλεπτα αποτελέσματα, ενώ η ΕΕ θα βρεθεί να αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα συνοχής, αρτιμέλειας, μέχρι και τον κίνδυνο να διαλυθεί.
Το ίδιο το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι: « Εγκρίνετε ένα Συνταγματικό Νόμο που διαλύει το σύστημα των δύο Σωμάτων (του κοινοβουλίου ), μειώνει τον αριθμό των βουλευτών, συγκρατεί τα λειτουργικά κόστη των δημοσίων θεσμών, καταργεί το εθνικό Συμβούλιο Οικονομίας και Εργασίας που υλοποιεί το κεφάλαιο 5 του Συντάγματος». Το κεφάλαιο 5 αφορά το διοικητικό σύστημα της χώρας και τη διαίρεσή της σε δήμους, επαρχίες κλπ. που η κυβέρνηση θέλει να μειώσει στο όνομα των δαπανών. Οι αντιδραστικές αυτές μεταρρυθμίσεις έχουν σα στόχο γενικότερες ανατροπές στον κρατικό μηχανισμό, στη σύμπτυξη των μονάδων τοπικής αυτοδιοίκησης, την «ευελιξία» των Σωμάτων Ασφαλείας και όλη τη γενικότερη κρατική οργάνωση που θα διασφαλίζουν την ταχύτερη υλοποίηση των αποφάσεων και των αναδιαρθρώσεων που εξυπηρετούν και στηρίζουν το μεγάλο ιταλικό κεφάλαιο.
Δεν εκπλήσσει βέβαια η αντίθεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης απέναντι στον Ρέντζι, γιατί αυτοί εκπροσωπούν και εξυπηρετούν τα συμφέροντα άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, που με διαφορετικό «μείγμα διαχείρισης» επιδιώκουν το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης και την αναρρίχήσή τους στην κυβερνητική εξουσία, πάντα σε βάρος του λαού!
Το τελικό αποτέλεσμα που θα προκύψει από το δημοψήφισμα θα έχει σαν κριτήριο να επιδοκιμάσει ή να αποδοκιμάσει την κυβέρνηση για τη γενικότερη πολιτική της, την οικονομική, ιδιαίτερα αυτή που επηρεάζει τη ζωή του κόσμου.
Η ιταλική οικονομία από το 1999, αφ’ όταν καθιέρωσε το ευρώ, μειώθηκε συνολικά κατά 5%, τόσο στη βιομηχανική παραγωγή όσο και τα άλλα παραγωγικά τμήματα της βιομηχανίας, σε αντίθεση με τη Γερμανία και τη Γαλλία όπου αυξήθηκε κατά 10%. Επίσης σοβαρά πλήγματα δέχτηκε στο τραπεζικό της σύστημα την ίδια στιγμή που υιοθέτησε την πολιτική λιτότητας της Μέρκελ που σταδιακά υποβάθμιζε και φτωχοποιούσε τη ζωή του ιταλικού λαού.
Και μόνο οι πρόσφατες εξαγγελίες του Ρέντζι αποτελούν μια πρόκληση και υποβαθμίζουν τη ζωή του ιταλικού λαού: ενώ εξαγγέλλει 20δις ευρώ φόρους δίνει ψίχουλα για τις συντάξεις, τις συμβάσεις εργασίας, για τους φτωχούς ανθρώπους και τις οικογένειες τους. Κόβει 1,2δις ευρώ από την υγειονομική περίθαλψη, κόβει 3,5δις ευρώ από τις γενικότερες δαπάνες που αφορούν τη ζωή του λαού και 2,5δις ευρώ από τα άλλα υπουργεία. Εξαπάτησε τους ελεύθερους επαγγελματίες που θέλουν να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα, ενώ δεν διέθεσε ούτε ένα ευρώ για το Νότο. Και την ίδια στιγμή δίνει φορολογικές ελαφρύνσεις και επιδόματα σε δισεκατομμυριούχους επιχειρηματίες, καμουφλαρισμένες φορολογικές αμνηστίες σε εξαγωγείς βρώμικου χρήματος.
Όλα αυτά δεν είναι αδιάφορα για τις λαϊκές μάζες.
Τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, επιχειρούν για δικό τους λογαριασμό να οικειοποιηθούν την αντίθεση του ιταλικού λαού και να την αξιοποιήσουν για τα συμφέροντα των τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου που εκπροσωπούν.
Όμως δεν είναι η πολιτική τους που δημιουργεί το μεγάλο ρεύμα του ΟΧΙ, αλλά η γενικότερη αντίθεση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Ρέντζι που ασκείται σε βάρος του λαού.
Τελικά ένα πράγμα είναι σίγουρο: πως είτε επικρατήσει το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ, μετά τις 4 του Δεκέμβρη στην Ιταλία θα οξυνθεί η πολιτική κρίση και στην περίπτωση μάλιστα του ΟΧΙ η κρίση θα πάρει πανευρωπαϊκές διαστάσεις που θα ταρακουνήσει τα θεμέλια της Ε.Ε. λίγους μήνες μετά το δημοψήφισμα του Brexit στη Μ. Βρετανία.
Καθήκον των προοδευτικών, αριστερών ανθρώπων, των κομμουνιστών και πρώτα απ’ όλα των μαρξιστών-λενινιστών είναι να αγωνιστούν ώστε να ξεσκεπάσουν το κάλπικο όραμα της Ε.Ε., ενώ ταυτόχρονα να απομονώσουν τις αντιδραστικές, ρατσιστικές, φασιστικές φωνές και κινήματα, γιατί αυτές πλέον αποτελούν έναν μεγάλο και ιδιαίτερα επικίνδυνο εχθρό των λαών της Ευρώπης.
Kάλεσμα της Κεντρικής Επιτροπής του
PMLΙ ( Μαρξιστικό Λενινιστικό Κόμμα Ιταλίας )
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΨΗΦΙΣΤΕ ΟΧΙ
Το δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου της φασιστικής αντιμεταρρύθμισης Renzi – Boschi του Συντάγματος αντιπροσωπεύει ένα σημείο καμπής, μια ιστορική μάχη για όλους τους αντιφασίστες, τους δημοκράτες και τους προοδευτικούς. Επειδή έχουν μπει στο χορό της οριστικής κατάργησης του Συντάγματος του ΄48, των υπολοίπων αστικών δημοκρατικών ελευθεριών μαζί με τα δικαιώματα και τις υπόλοιπες κατακτήσεις των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών.
Αυτή είναι μία μεταρρύθμιση που υποστηρίζεται σθεναρά από τα αφεντικά, πάνω απ΄ όλους τους Valetta Marchionne και τον Σύνδεσμο Ιταλών Βιομηχάνων όπου υποστηρίζονται από την Ιταλική Συνομοσπονδία Συνδικάτων Εργαζομένων, το πιο φιλοεργοδοτικό συνδικάτο.
Υποστηρίζουν το ΝΑΙ οι ΗΠΑ, η ιμπεριαλιστική ΕΕ και όλες οι μεγάλες τράπεζες που έχουν στα χέρια τους τον παγκόσμιο χρηματοοικονομικό τομέα.
Δεν πρέπει οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες να εξαπατηθούν από τις εκλογικίστικες θέσεις της Δεξιάς. Η επιθυμία τους να «μειώσουν το πολιτικό κόστος» είναι ένα ψέμα μασκαρεμένο από το ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα που αντιτάχτηκε στη μείωση των αποδοχών κατά το ήμισυ από τους βουλευτές και τους περιφερειακούς συμβούλους.
Ο πραγματικός στόχος είναι να μετατρέψουν την Ιταλία σε μια Προεδρική Δημοκρατία, να μειωθεί η Συνταγματική Δημοκρατία, ο ρόλος του κοινοβουλίου, υποτάσσοντας τη δικαστική εξουσία στην εκτελεστική εξουσία, για να έχουν ελεύθερα τα χέρια να διαλύσουν την υγεία, την εκπαίδευση και τη δημόσια ασφάλιση, ιδιωτικοποιώντας εκείνο το λίγο που έχει μείνει, διευκολύνοντας και επιβάλλοντας την επιτάχυνση των διαδικασιών που ήδη έχουν ξεκινήσει παρά το ισχύον Σύνταγμα, καταργώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων μαζών που από καιρό έχουν κατεδαφίσει με το jobs Act.
Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι καλούνται άμεσα να ενεργοποιηθούν και είναι για το δικό τους συμφέρον να ψηφίσουν ΟΧΙ και να ριχτούν με όλες τους τις δυνάμεις στα εργοστάσια, στα γραφεία, μέσα στα συνδικάτα για το θρίαμβο του ΟΧΙ, για να σταματήσουν τη μουσσολινική αντιμεταρρύθμιση του Ρέντζι, καθώς επίσης να δώσουν ένα γερό κτύπημα και να στείλουν σπίτι την πιο καπιταλιστική, νεοφασιστική, αντεργατική, αντιλαϊκή και αντισυνδικαλιστική κυβέρνηση που είχε μετά τον πόλεμο η Ιταλία.
Η Κ.Ε. του PMLI.
