Πριν καλά καλά κλείσει ένα εξάμηνο στην εξουσία, η νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τις πρώτες ενέργειες και τα νομοσχέδια που έφερε στην βουλή, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τις προθέσεις της. Πατώντας πάνω στα πεπραγμένα της προηγούμενης τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαμορφώνει μια νέα πολιτική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ένταση του αυταρχισμού, χτύπημα των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και περαιτέρω χτύπημα της Παιδείας, της Υγείας της Ασφάλισης και της Πρόνοιας. Από τις προεκλογικές παροχές που υποσχόταν η ΝΔ, έμεινε μόνο μια μικρή μείωση του ΕΝΦΙΑ και η «ανάπτυξη για όλους», σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει κλίμα κοινωνικής ανοχής απέναντι στις πλούσιες κρατικές παροχές που χαρίζει σε ξένους και ντόπιους «επενδυτές».
Η επιστροφή στην κανονικότητα και η «ανάπτυξη» για τη ΝΔ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το δόγμα «Νόμος και Τάξη». Οι καταδρομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια και το άδειασμα καταλήψεων όπου διέμεναν πρόσφυγες και μετανάστες, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το χτύπημα στην απεργία και τα δικαιώματα των εργαζομένων με το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο μαρτυρούν τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.
Εξάρχεια Ένα από τα βασικά ζητήματα που αναδεικνύει σταθερά η ΝΔ τόσο προεκλογικά αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι το λεγόμενο «άβατο των Εξαρχείων». Τέλος καλοκαιριού ξεκίνησαν από την αστυνομία με την συνδρομή της ΟΠΚΕ οι επιχειρήσεις εκκένωσης καταλήψεων στην περιοχή των Εξαρχείων. Δίπλα στις επιχειρήσεις αυτές βρίσκονταν πάντα οι κάμερες που απαθανάτιζαν τα ευρήματα της «επανακατάληψης» της περιοχής. Βέβαια δεν ήταν ναρκωτικά και μολότοφ αλλά εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες που είχαν βρει στέγη, σε αυτά τα εγκαταλειμμένα κτήρια. Οι φωτογραφίες μανάδων με τα μικρά παιδιά στην αγκαλιά, έκαναν τον γύρο των μέσω μαζικής επικοινωνίας, αποκαλύπτοντας τελικά, πως δεν είχαν κανένα σκοπό να χτυπήσουν την εγκληματικότητα και το εμπόριο των ναρκωτικών, αλλά να δώσουν ένα επικοινωνιακό μήνυμα, για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντυπωσιασμού και η στρατιωτικού τύπου επιχείρηση καθαρισμού της πλατείας και η απομάκρυνση του περιβόητου κοντέινερ γεμάτο… βιβλία, από πάνοπλους αστυνομικούς, όλα αυτά σε ζωντανή μετάδοση πρωινής εκπομπής. Φυσικά οι κλούβες με τα ΜΑΤ υπάρχουν γύρω από τα Εξάρχεια δεκαετίες, ενώ επεμβάσεις σε καταλήψεις από την αστυνομία γίνονταν και πριν δύο χρόνια περίπου από την κατά τα άλλα «κυβέρνηση της αριστεράς»! Βέβαια δεν πρέπει να μας διαφεύγει καθόλου ότι οι γρήγορες αυτές κινήσεις εξυπηρετούν και σε έναν άλλο σκοπό. Εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών και παραγόντων του τουρισμού που έχουν κατακλείσει την περιοχή προκειμένου να την μετατρέψουν σε μια πανάκριβη γειτονιά airbnb και πολυτελών ξενοδοχείων. Ένα σχέδιο μετατροπής της περιοχής του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας σε ένα τουριστικό προορισμό στα πρότυπα των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, που δεν θα έχουν θέση φοιτητές, πορείες, άστεγοι, ναρκομανείς.
Πανεπιστημιακό Άσυλο
Πλάι στα Εξάρχεια, βρίσκεται και το πανεπιστημιακό άσυλο. Η κυβέρνηση έτρεξε εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών, να το καταργήσει με διαδικασίες fasttrack, για να αποφύγει τις όποιες αντιδράσεις θα είχε μια τέτοια κίνηση με τα πανεπιστήμια σε κανονική λειτουργία. Φυσικά, δεν πρόκειται για μια ιδεολογική εμμονή, όπως την χαρακτήρισε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μια κίνηση για να μπορέσει να προωθήσει ανεμπόδιστα το περαιτέρω χτύπημα και την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου. Για να μπορεί απέναντι σε κάθε είδους κινητοποίηση που μπορεί να ξεσπάσει, να απαντά με την αστυνομοκρατία και την παρουσία των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους μέσα στα πανεπιστήμια και να ποινικοποιήσει τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Χτύπημα των σωματείων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων
Όσο για τα σωματεία και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, εδώ η νέα κυβέρνηση βρήκε κυριολεκτικά στρωμένο το δρόμο από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Καθόλου τυχαία δεν ήταν η εισβολή του ΣΔΟΕ, πριν περίπου ένα χρόνο στα γραφεία της ΕΛΜΕ Πειραιά και η κατάσχεση των περιουσιακών της στοιχείων. Ξεκάθαρο ήταν και το χτύπημα στην απεργία. Με τον νόμο που πέρασε πριν ένα χρόνο με τον οποίο έβαλε ένα μεγάλο εμπόδιο στα πρωτοβάθμια σωματεία τοπικού χαρακτήρα να μπορούν να κηρύττουν απεργία, αφού αυτή πρέπει να προκηρυχθεί μόνο με απόφαση της γενικής συνέλευσης που θα συμμετέχουν το 50% των μελών του.
Η ΝΔ κλιμακώνει ακόμα περισσότερο την αντεργατική πολιτική της με στόχο να καταστείλει την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων για την υπεράσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Το πολυνομοσχέδιο που έφερε στη βουλή εισάγει το «ηλεκτρονικό μητρώο» που στοχεύει στο φακέλωμα των εργαζομένων και της συνδικαλιστικής τους δράσης. Προχωράει ένα βήμα παραπέρα στο χτύπημα των απεργιών μέσα από την «ηλεκτρονική ψηφοφορία για την κήρυξή τους», ενώ αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο τις συλλογικές συμβάσεις αφού με τον νέο νόμο οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν των κλαδικών.
Τέλος, τίποτα άλλο πέρα από προκλητική μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση της κυβέρνησης που έτρεξε να εφαρμόσει τον απαράδεκτο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο «Πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας». Ζητά από όλα τα σωματεία, με καταληκτική ημερομηνία 1 Νοεμβρίου 2019, την πλήρη καταγραφή σε ειδική πλατφόρμα όλων των στοιχείων των μελών των διοικητικών συμβουλίων, ενώ σε περίπτωση που αυτό δεν συμβεί μεγάλα πρόστιμα περιμένουν όσους δεν συμμορφώνονται. Το τσουβάλιασμα αυτό των συλλογικών οργάνων των εργαζομένων με τους ανθρώπους της νύχτας και του υποκόσμου και η αντιμετώπισή τους ως εν δυνάμει «εγκληματικές οργανώσεις» έχει στόχο την τρομοκράτηση των εργαζομένων και όσων συνδικαλίζονται, όσους απεργούν και αγωνίζονται.
Η πολιτική αυτή βγάζει μπροστά Μπογδάνους και Μπαλάσκες
Η πολιτική αυτή που ακολουθεί η κυβέρνηση, μιας άτυπης ρεβάνς που θέλει να πάρει για όλες τις οικονομικές, συνδικαλιστικές και δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μετά την μεταπολίτευση, είναι που ενισχύει κάθε λογής αντιδραστικό και συντηρητικό στοιχείο της κυβέρνησης και του κράτους να βγαίνει μπροστά, με άλλο αέρα. Από τον Μπογδάνο που με περίσσιο θράσος κατέδωσε τον συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ στα τελευταία επεισόδια, τον γνωστό στα ΜΜΕ συνδικαλιστή της αστυνομίας που αποκάλεσε σκουπίδια τους πρόσφυγες στις καταλήψεις, μέχρι τις υπαλλήλους του υπουργείου παιδείας που κάλεσαν την αστυνομία σε κινηματογράφο για να ελέγξουν ανήλικους που παρακολουθούσαν τη ταινία Τζόκερ και την ανακήρυξη του Άνθιμου σε επίτιμο διδάκτορα του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου, λίγες μέρες μετά τις εκλογές, αυτά είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά περιστατικά. Άσχετα αν αυτά συνδέονται άμεσα με οδηγίες της κυβέρνησης και των κρατικών θεσμών είναι ακριβώς οι απολήξεις αυτής της πολιτικής.
Λεωνίδας Σ.
Αναδημοσίευση από το νέο τεύχος του περιοδικού Πορεία που κυκλοφορεί.
