Συνεχίζεται η αντιπαράθεση για την ηγεσία της ΝΔ, που και εξελίσσεται σε μια κοκορομαχία, μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων, εν όψει των “εκλογών από τη βάση” που θα γίνουν την Κυριακή 22 Νοέμβρη. Η αντιδικία έχει να κάνει με το ποιος είναι ο καλύτερος να ηγηθεί της προσπάθειας του κόμματος να εμφανιστεί ξανά ως αξιόπιστος πόλος κυβερνητικής εναλλαγής και διαχείρισης, χρήσιμος για τη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος.
Το προσωπικό «ξεκατίνιασμα», η συζήτηση για τα σύμβολα, για το όνομα, την επαναφορά ή όχι του πυρσού, δείχνει ότι η ΝΔ, ένα «φθαρμένο προϊόν» - όπως έχει χαρακτηριστεί από παράγοντες στο εσωτερικό της - εισπράττει τα επίχειρα της γραμμής που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια, βιώνει τα αδιέξοδα της μνημονιακής της πολιτικής, εξ ου και η γενική σύγχυση από την οποία κυριαρχείται.
Έκδηλη είναι η ανησυχία και οι φόβοι αστικών πολιτικών κύκλων, αν αυτή η εκλογική διαδικασία θα οδηγήσει σε διάσπαση και περιθωριοποίηση της Ν. Δ. ή απαξίωση, σαν εκείνη που υπέστη το ΠΑΣΟΚ, που θα τους αποστερήσει έναν βασικό πυλώνα και μια εφεδρεία του συστήματος, υπονομεύοντας την ισορροπία του και την ανάγκη απορρόφησης των κραδασμών και της λαϊκής δυσαρέσκειας που θα προκαλέσει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και θα τους οδηγήσει στην αναζήτηση πιθανού υποκατάστατου.
Το ζήτημα αυτό της ενότητας και της ικανότητας να δημιουργήσουν «προοπτική νίκης» τίθεται και από πολλά στελέχη της ΝΔ.
Το ζήτημα αυτό θέτει σαν κύριο ο Κυρ. Μητσοτάκης, λέγοντας ότι «μια ενδεχόμενη τρίτη εκλογική ήττα από αυτόν το ΣΥΡΙΖΑ, θα μας οδηγήσει σε στασιμότητα και συρρίκνωση».
Με έναν άλλο τρόπο το ίδιο ζήτημα θέτει και ο Αδ. Γεωργιάδης: «η ακολουθούμενη μορφή της εκλογικής διαδικασίας απειλεί την παράταξή μας όχι απλώς με διάσπαση, αλλά με πλήρη απαξίωση», ενώ η δήλωσή του ότι «με τον Κυρ. Μητσοτάκη έχουμε 100% ταύτιση απόψεων στην οικονομία και τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις», φαίνεται ότι συνιστά προαναγγελία στήριξης στο 2ο γύρο των εσωκομματικών εκλογών, αν πραγματοποιηθεί και αν περάσει σε αυτόν ο Κυρ. Μητσοτάκης και όχι ο Γεωργιάδης.
Σε ευθείες αιχμές κατά του Μεϊμαράκη επιδίδεται ο Τζιτζικώστας, που εμφανίζεται σαν «νέος και άφθαρτος» «αντι - Τσίπρας», δηλώνοντας ότι «ο κ. Μεϊμαράκης είναι λύση ήττας» και ότι «τον ΣΥΡΙΖΑ τον συμφέρει σήμερα η επικράτηση Μεϊμαράκη». Αιφνιδιάζοντας πολλούς και διαταράσσοντας τους συσχετισμούς που είχαν στο μεταξύ διαμορφωθεί, ο Μ. Βορίδης δήλωσε ανοιχτά στήριξη στην υποψηφιότητα Τζιτζικώστα.
Ο πολιτικός προσεταιρισμός από τον Τζιτζικώστα του Μάκη Βορίδη, πολιτικού συνοδοιπόρου για χρόνια του Αδ. Γεωργιάδη, αποτελεί ένα άνοιγμα στο ακροδεξιό ακροατήριο της ΝΔ.
Για να απαντήσει αφ΄ υψηλού σε όλους αυτούς, ο Ευ. Μεϊμαράκης, επικαλούμενος την πείρα του, ότι «ο επόμενος πρόεδρος πρέπει να είναι στο κοινοβούλιο και να έχει και εμπειρία μέσα σε αυτό», εμφανιζόμενος και σαν θεματοφύλακας της παράταξης, αρνούμενος ένα τηλεοπτικό «ντιμπέιτ», γιατί με όσα θα ειπωθούν δημόσια μεταξύ των υποψηφίων θα «πληγωθεί» η παράταξη.
Ένας άλλος φόβος που υπάρχει σε στελέχη της ΝΔ, αλλά σοβαρός προβληματισμός και στα αστικά επιτελεία, είναι η μικρή συμμετοχή στις εκλογές τους, πράγμα που θα οδηγήσει σε απαξίωση της διαδικασίας και του ίδιου του κόμματος και σε αποδυνάμωση του επόμενου αρχηγού της ΝΔ.
Ο Αδ. Γεωργιάδης θέτει το ζήτημα αυτό πιο συγκεκριμένα και με αριθμούς:
«Στις εκλογές για την προεδρία της ΝΔ περιμένω να ψηφίσουν 500.000 πολίτες. Στις εσωκομματικές εκλογές του 2009 προσήλθε και ψήφισε το 1/3 της τότε εκλογικής μας δύναμης. Στις τωρινές εκλογές μας ψήφισαν 1,5 εκατ. ψηφοφόροι, άρα το 1/3 της εκλογικής βάσης περιμένω να ψηφίσει στις εσωκομματικές. Αν έρθουν να ψηφίσουν 100.000 άνθρωποι, θα είναι ήττα για την παράταξη…θα απαξιώσει και τον όποιο επόμενο αρχηγό, καθιστώντας τον αδύναμο και χωρίς την απαραίτητη πολιτική νομιμοποίηση, οδηγώντας νομοτελειακά την παράταξή μας σε νέο κύκλο έντονης - και, φοβούμαι, μακράς - εσωστρέφειας».
Τον ίδιο προβληματισμό θέτει και η ναυαρχίδα του συγκροτήματος, η εφημερίδα τα «Νέα», που ενδιαφέρεται για την ισορροπία του συστήματος : «Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απειλείται από τον χειρότερο κίνδυνο: να εκλέξει αρχηγό κι αυτός (όποιος κι αν είναι) να στερείται της ευρύτερης νομιμοποίησης που έχει ανάγκη να υπάρξει… διότι μια απαξιωμένη διαδικασία δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ένα απαξιωμένο αποτέλεσμα. Φτου κι από την αρχή, λοιπόν, νέα νταραβέρια σε λίγους μήνες!».
Γι αυτό μια σειρά στελέχη αναζητούν τρόπους να περιορίσουν τις προσωπικές αντιπαραθέσεις των τεσσάρων υποψηφίων και να αποφευχθεί - αν είναι δυνατόν - ο δεύτερος γύρος των εσωκομματικών εκλογών, είτε ζητούν από τον Κ. Καραμανλή να επανακάμψει ενεργά στο εσωκομματικό σκηνικό, ενώ δεν είναι άνευ σημασίας και τηλεοπτική συνέντευξη-επανεμφάνιση του πάντα καραδοκούντα Επιτρόπου της Ε.Ε., Δ. Αβραμόπουλου, η πρώτη του μετά από περίπου 2,5 χρόνια.
Την ίδια ώρα, βέβαια, στη Ν.Δ., αφού δεν υπάρχουν πολλά ζητήματα που να τους χωρίζουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν να του κάνουν αντιπολίτευση «στα σημεία» και σε περιφερειακά θέματα, είτε με την αποπομπή Φίλη για τις δηλώσεις του για τη σφαγή των Ποντίων, είτε τα μυθιστορήματα του Πανούση, είτε ζητώντας τη συνέχιση - και την ανάγκη για σπάσιμο - της απεργίας της ΠΝΟ, «για να εξυπηρετηθούν από και προς τις νησιωτικές περιοχές αγρότες, έμποροι, πολίτες, αλλά και να γίνει μεταφορά ειδών πρώτης ανάγκης και ευπαθών προϊόντων», είτε με την πώληση των μετοχών της τούρκικης τράπεζας Finansbank, είτε με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.
Όμως ό,τι και να κάνει η ΝΔ δεν μπορεί καμιά κολυμβήθρα του Σιλωάμ να την αναβαπτίσει, γιατί είναι το κόμμα που εφάρμοσε αυτή την πολιτική που υλοποιεί σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ψήφισε τον Αύγουστο το τρίτο μνημόνιο και τα προαπαιτούμενά του και που στηρίζει στην ουσία αυτή την πολιτική για την αποφυγή δήθεν του «grexit» και για να μη διακυβευτεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
