Από τη σελίδα στο fb της Αγωνιστική Πρωτοβουλίας Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων
Τους τελευταίους μήνες στη Θεσσαλονίκη, έχει ανοίξει για τα καλά η συζήτηση για τα ανύπαρκτα δικαιώματα ασκούμενων και “συνεργατών”. Για τα πολύ οξυμμένα προβλήματα τους, με πρώτο και καλύτερο, ότι δουλεύουν στην ουσία ως μισθωτοί, αλλά δεν αναγνωρίζονται ως τέτοιοι, για να μην απολαμβάνουν ούτε αυτές τις κουτσουρεμένες προστατευτικές διατάξεις του εργατικού δικαίου. Αυτή η συζήτηση υπάρχει χρόνια, αυτούς τους μήνες, όμως, συγκροτήθηκε η “Πρωτοβουλία για τη σύσταση Σωματείου Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων”, προβάλλοντας μια άμεση συλλογική-αγωνιστική διέξοδο στους χιλιάδες ασκούμενους και μισθωτούς της πόλης. Το πώς τοποθετούνται οι πολιτικές-συνδικαλιστικές δυνάμεις απέναντι στα προαναφερόμενα αλλά και στην “Πρωτοβουλία”, αποδεικνύει και το τι θέλουν.
Αυτές τις μέρες μοιράζεται στα δικαστήρια και διακινείται στο ίντερνετ μια ανακοίνωση της “Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας” και Συνεργαζόμενων(δηλαδή της “Κίνησης Ασκούμενων και Νέων Δικηγόρων”), η οποία, ενώ αναφέρεται στα γνωστά μας προβλήματα, καταλήγει στο να παίρνουν οι ασκούμενοι τηλέφωνα στο Δικηγορικό Σύλλογο(μαζί με την Εναλλακτική Πρωτοβουλία) και να καταγγέλλουν τους εργοδότες τους, όταν αυτοί δε δίνουν, τουλάχιστον, 300 ευρώ. Αυτό βασίζεται σε παλιότερη απόφαση του ΔΣ Θεσσαλονίκης, που προέβλεπε ότι μπορούν να πάνε σε πειθαρχικό οι δικηγόροι που δε δίνουν 300 ευρώ στους ασκούμενους τους.
Είναι γνωστό ότι αυτή η απόφαση έμεινε στα χαρτιά, αφού κανένας ασκούμενος δεν παίρνει τηλέφωνα να κάνει καταγγελία. Και δεν θα μπορούσε να γινόταν αλλιώς, αφού το τηλεφώνημα αυτό γίνεται ατομικά και σε συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας και εργοδοτικής τρομοκρατίας, με αποτέλεσμα κανείς να μην αναλαμβάνει το ρίσκο της καταγγελίας. Άλλωστε, ατομικά, κανείς δεν μπορεί να ανατρέψει αυτό το εργασιακό καθεστώς.
Μέχρι τώρα ήταν οι κάθε είδους κυβερνητικές δυνάμεις που κυριαρχούν στον ΔΣΘ και έμμεσα στην ΕΑΝΔΙΘ που υπερασπιζόταν αυτή την απόφαση, αφού γνώριζαν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί και άρα δεν απειλεί τους εργοδότες-δικηγόρους. Με την επίκληση της ύπαρξης αυτής της απόφασης, αυτοί καλύπτονταν στα μάτια των Ασκούμενων και των μισθωτών, σαν συνδικαλιστικοί φορείς «που κάνουν κάτι».
Τώρα έρχεται και η "Εναλλακτική Πρωτοβουλία και Συνεργαζόμενοι" να υπερασπιστούν την ατομική αντιπαράθεση κατόπιν τηλεφώνου με τους εργοδότες, χαρακτηρίζοντας το μάλιστα σαν "τεράστιο όπλο το οποίο δεν πρέπει να αφήσουμε να πάει χαμένο"!
Είναι όμως έτσι; Ή μήπως αυτή η λογική σπέρνει αυταπάτες;
Εμείς έχουμε να σχολιάσουμε τα εξής:
Πρώτον, ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν είναι Σωματείο. Είναι επιστημονικός φορέας στον οποίο συνυπάρχουν οι μεγάλοι δικηγόροι και εταιρείες, που ευθύνονται για το πρόβλημα, με τα ασκούμενους-μισθωτούς, που το βιώνουν. Είναι, επίσημα κρατικό όργανο και άρα υποστηριχτής, άμεσα ή έστω έμμεσα, των κάθε λογής κυβερνητικών-κρατικών επιλογών και πολιτικών. Ως εκ τούτου βρίσκεται από τη φύση του(ως ΝΠΔΔ), στα χέρια του κράτους και των μεγάλων δικηγόρων-εταιρειών και δεν μπορεί, ούτε θέλει, να προασπίσει τα συμφέροντα των πληττόμενων μισθωτών και ασκουμένων.
Δεύτερον, παλεύουμε για εργασιακά δικαιώματα και άρα, τουλάχιστον, για τον κατώτατο μισθό ή για τον υποκατώτατο των 300; Ιδιαίτερα, όταν, για παράδειγμα, είναι ο ΔΣ Αθηνών που έχει λάβει αντίστοιχη απόφαση, για ελάχιστη αμοιβή στους ασκούμενους, 600 ευρώ.
Είναι πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων ο υποκατώτατος, ακριβώς για να κοπεί και αυτός ο πενιχρός κατώτατος που υπάρχει. Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στην Εναλλακτική, σε μια προηγούμενη φάση, θεωρούσαν μητέρα των μαχών, το να μην περάσει ο υποκατώτατος μισθός, τώρα όμως παλεύουν υπέρ του.
Τρίτον, κατανοώντας λοιπόν ότι το πρόβλημα είναι συλλογικό, ότι δε λείπει η γνώση από τον Δικηγορικό Σύλλογο, αλλά η πίεση, πρέπει να προχωρήσουμε στην οργάνωσή μας. Μόνο εφόσον οι μισθωτοί και οι ασκούμενοι φτιάξουν σωματείο, οργανωθούν και παλέψουν μπορούν να πιέσουν και να επιβάλλουν τα….αυτονόητα. Όπως ακριβώς έγινε και με τους ασκούμενους του ΕΣΠΑ, όπως ακριβώς έγινε και με μια σειρά άλλους κλάδους εργαζομένων στη χώρα μας(βλ.ντελιβεράδες, καθηγητές-δάσκαλοι κλπ). Όταν αυτοί συζήτησαν από κοινού τα προβλήματα τους και κινητοποιήθηκαν, νίκησαν!
Οι δυνάμεις της Εναλλακτικής, όπως και αυτές της Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΜΕ), ενώ στα λόγια, νυχθημερόν, μιλάνε για την οργάνωση των μισθωτών, στην πράξη, επιμένουν να «παρακολουθούν» τις προσπάθειες για σύσταση Σωματείου, αρνούμενες να εμπλακούν ουσιαστικά και μη κάνοντας καμιά επίσημη δημόσια αναφορά σε αυτές τις προσπάθειες στη Θεσσαλονίκη. Τώρα όμως πάνε και ένα βήμα παραπέρα, αφού αντί να καλέσουν τους συναδέλφους να ενισχύσουν τις προσπάθειες συγκρότησης σωματείου, τους καλούνε να πάρουν τηλέφωνα στο ΔΣΘ.
Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία θα συνεχίσει να καταθέτει τις δυνάμεις της, στη μόνη διέξοδο: στις προσπάθειες για τη συγκρότηση Σωματείου Μισθωτών και Ασκούμενων. Καλεί όλους τους συναδέλφους να πάρουν μέρος στην καμπάνια της "Πρωτοβουλίας για σύσταση Σωματείου Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων", για να μπορέσουμε τους επόμενους μήνες να ιδρύσουμε Σωματείο και να παλέψουμε με καλύτερους όρους για τα...αυτονόητα.
