Μαζικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο πυροδότησε η εν ψυχρώ δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, στη Μινεάπολις των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα, λάδι στη φωτιά έρχεται να ρίξει και η δολοφονία ενός ακόμα μαύρου από αστυνομικούς, στην Ατλάντα. Και κάπως έτσι, σε Ευρώπη, Ασία και Λατινική Αμερική εκατομμύρια κόσμου βροντοφωνάζουν «δεν μπορώ να αναπνεύσω» (τα τελευταία λόγια του Φλόιντ), και «Black Lives Matter» («Οι ζωές των Μαύρων Μετρούν»).
Διαδηλώσεις ξέσπασαν σε μια σειρά χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία και το Βέλγιο. Σε αυτές τις πρώην αποικιοκρατικές υπερδυνάμεις, δεκάδες χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν εδώ και βδομάδες ενάντια στο ρατσισμό, τις κοινωνικές διακρίσεις και το μεγάλο χάσμα στο βιοτικό επίπεδο ανάμεσα στα φτωχά λαϊκά στρώματα και τους μετανάστες από τη μια και τις ελίτ από την άλλη. Σε μια κίνηση συμβολισμού, αλλά και ουσιαστικού πολιτικού περιεχομένου, πολλοί διαδηλωτές έβαλαν στο στόχαστρο τα αγάλματα αποικιοκρατών.
Στο Μπρίστολ γκρεμίστηκε το άγαλμα γνωστού Άγγλου δουλεμπόρου, ενώ σε άλλες πόλεις στο στόχαστρο μπήκαν τα αγάλματα του Τσόρτσιλ, ανοιχτά ρατσιστή και στυλοβάτη της αποικιοκρατίας. Σε πόλη της βόρειας Γαλλίας διαδηλωτές πέταξαν μπογιές στο άγαλμα του Σαρλ Ντε Γκολ, ενώ οι αρχές του Βελγίου απομάκρυναν από την Αμβέρσα προληπτικά άγαλμα του βασιλιά Λεοπόλδου Β΄, ενορχηστρωτή της σφαγής του λαού του Κονγκό, μιας από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες αυτοχθόνων στην ιστορία της αποικιοκρατίας. Αλλά και τα αγάλματα του Κολόμβου σε πλήθος χωρών μπήκαν στο στόχαστρο, καθώς ο Ευρωπαίος θαλασσοπόρος θεωρείται βασικός υπεύθυνος της γενοκτονίας των Ινδιάνων.
Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδηλωτές ζητούν δικαιοσύνη και για άλλα θύματα ρατσιστικής βίας, οι υποθέσεις των οποίων επιχειρήθηκε να συγκαλυφθούν από τις αρχές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο 24χρονος μαύρος Ανταμά Τραορέ, ο οποίος έχασε τη ζωή του τον Ιούλη του 2016 σε αστυνομικό τμήμα προαστίου του Παρισιού όπου οδηγήθηκε, όταν οι αστυνομικοί τον ακινητοποίησαν στο έδαφος «με το βάρος τους», όπως κατήγγειλαν και αυτόπτες μάρτυρες.
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις λαμβάνουν χώρα και σε πολλές χώρες της Ασίας. Στην Ταϊβάν, οι αυτόχθονες κάτοικοι του νησιού πραγματοποίησαν πορεία κατά των διακρίσεων σε βάρος τους. «Διαδηλώνουμε όχι μόνο από αλληλεγγύη στο κίνημα, αλλά και για τις διακρίσεις σε βάρος μας», ανέφερε διαδηλωτής.
Επιπλέον, σε Νότια Κορέα, Ταϊλάνδη, Ιαπωνία, καθώς και σε σειρά άλλων ασιατικών χωρών λαμβάνουν χώρα κινητοποιήσεις υπέρ του Black Lives Matter, τόσο από πολίτες των χωρών αυτών όσο και από μετανάστες που ζουν και εργάζονται εκεί κάτω από άθλιες συνθήκες, με μεγάλες διακρίσεις σε βάρος τους.
Μαζικές διαδηλώσεις όμως λαμβάνουν χώρα και στην Αυστραλία. Μάλιστα, στο κίνημα που βρίσκεται σε εξέλιξη εκεί σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι Αβορίγινες, οι αυτόχθονες κάτοικοι της ηπείρου, οι οποίοι εδώ και σχεδόν 200 χρόνια ζουν κάτω από διακρίσεις, καταπίεση και ρατσισμό. Οι διαμαρτυρίες αυξήθηκαν κατακόρυφα μάλιστα, ύστερα από την αναίτια και ιδιαίτερα βίαιη σύλληψη ενός ανήλικου Αβορίγινα από αστυνομικούς στο Σίδνεϊ.
Αλλά και στη Αφρική, ήπειρο που γνώρισε περισσότερο από κάθε άλλη τον κνούτο των αποικιοκρατών, διαδηλώσεις ξέσπασαν σε αρκετές χώρες. Από τη Νότια Αφρική, «πατρίδα» του απαρτχάιντ και του συστημικού ρατσισμού, μέχρι και την Γκάνα, όπου έλαβε χώρα άγρια καταστολή, πλήθος κόσμου διαδηλώνει ενάντια στις διακρίσεις, τις ανισότητες και την αδικία.
Σε πολλές από αυτές τις κινητοποιήσεις, είτε μιλάμε για την Ευρώπη είτε για κάποια άλλη περιοχή του κόσμου, η καταστολή, η απροκάλυπτη κρατική βία και τρομοκρατία περισσεύουν.
Η δολοφονία ενός Αφροαμερικανού στις ΗΠΑ αποτέλεσε τη σπίθα για να ξεσπάσει ένα κίνημα κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά βάση στις μητροπόλεις του Δυτικού Κόσμου.
Η καταπίεση, η τρομοκρατία, η εργασιακή εκμετάλλευση, η υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής, η ανασφάλεια για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη αποτέλεσαν από την άλλη την απαραίτητη «καύσιμη ύλη» για αυτό το κίνημα.
Η δυσαρέσκεια, η αμφισβήτηση κυβερνήσεων και ελίτ από πλατιά κοινωνικά στρώματα εντείνονται όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία η οργανωμένη πάλη των λαών για μια καλύτερη ζωή, ενάντια στο ζοφερό μέλλον που μάς ετοιμάζουν, για να μπορέσουν εκατομμύρια άνθρωποι να αναπνεύσουν.
