Λίγους μόλις μήνες πριν, τον Απρίλιο του 2016, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με συνοπτικές -δημοκρατικές- διαδικασίες διέλυε κυριολεκτικώς εν μία νυκτί τη νεολαία του κόμματός του, καθότι, όπως σημείωνε και ο ίδιος, δεν θα ήταν δυνατό να ανεχθεί «μια ΟΝΝΕΔ μηχανισμών η οποία θα αναπαρήγαγε τις παθογένειες του χθες».
Καλώς ή κακώς, το επίπεδο της σήψης στο εσωτερικό της νεολαίας της ΝΔ δεν αναλύθηκε περισσότερο, και τα ΜΜΕ περιορίστηκαν σε θολές περιγραφές για εκλογικές δοσοληψίες, παρατυπίες στο όριο της νοθείας, και για μια «νοσηρή ατμόσφαιρα» κατά την ακριβή φράση του ίδιου του αρχηγού της ΝΔ. Όλα αυτά τον υποχρέωναν στην απόφαση να προτιμήσει να καταλύσει τη γαλάζια νεολαία και να δώσει τέλος στη... νεανική διαπλοκή.
«Οι εικόνες απαξίωσης της ΟΝΝΕΔ στο συνέδριο της ιστορικής νεολαίας της παράταξης εκπέμπουν παρακμή και τέλος εποχής», παρατηρούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και εκκινούσε να πατάξει τα συμφέροντα, ξεκινώντας από τον προβεβλημένο, μέχρι τη στιγμή εκείνη, γραμματέα της ΟΝΝΕΔ, Α. Παπαμιμίκο, τον οποίο και εξωθούσε σε παραίτηση. Ο τελευταίος, αποχωρούσε με αρκετές μπηχτές: «Κάποιοι προσπαθούν από το πρωί να βρουν τρόπο να με διαγράψουν (...) χωρίς να μπορούν να βρουν τίποτα σε βάρος μου... Παραιτούμαι για να διευκολύνω τον Κυριάκο Μητσοτάκη...». Στη συνέχεια, και για να αποφύγει περισσότερη χρονοτριβή στη σύγκρουσή του με τη διαπλοκή, ο αρχηγός της ΝΔ διέγραψε κατευθείαν τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, Β. Γεωργιάδη, χωρίς να περιμένει την παραίτησή του, με τον τελευταίο επίσης να δηλώνει με νόημα: «Δεν γνωρίζω γιατί διαγράφηκα, αφού ουδέποτε κλήθηκα σε κανένα πειθαρχικό όργανο, επειδή προφανώς τα όργανα και το καταστατικό για κάποιους δεν έχουν καμία αξία»...
Ως επιστέγασμα της -δημοκρατικής- κάθαρσης που επέβαλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη νεολαία του κόμματός του, (ξανά) με ατομική του απόφαση, απαγορεύτηκε η συμμετοχή οποιουδήποτε αντιπροσώπου από το συνέδριο της ΟΝΝΕΔ στο 10ο τακτικό συνέδριο της ΝΔ. Περισσότερο δημοκρατικός, πεθαίνεις.
Τέλος πάντων, αφού η Πειραιώς (τα κεντρικά της ΝΔ) επέδειξε υποδειγματική υπομονή για ένα 6μηνο, λειτουργώντας δημοκρατικά ...χωρίς νεολαία, στη συνέχεια έκρινε ότι είχαν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για ένα συνέδριο της γαλάζιας νεολαίας χωρίς παρατράγουδα, για ένα «συνέδριο επανίδρυσης της ΟΝΝΕΔ», όπως και ονομάστηκε.
Αυτήν τη φορά, οι υποψήφιοι είχαν την έγκριση του Προέδρου της ΝΔ (με άλλα λόγια, δεν ήταν ούτε Σαμαρικοί, ούτε Καραμανλικοί), γεγονός που αποτελούσε και εγγύηση της ομαλής δημοκρατικής διεξαγωγής του συνεδρίου και των εκλογών. Τα κριτήρια αξιολόγησης και προώθησης των υποψηφίων εικάζεται ότι τα όρισε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Οι βασικοί υποψήφιοι για την προεδρία της ΟΝΝΕΔ έδωσαν το πολιτικό στίγμα τους, με τον Κ. Δέρβο να δηλώνει ότι ένας λόγος για να στρατευτεί ένας νέος στην ΟΝΝΕΔ σήμερα είναι για «να προσφέρει με τις ιδέες του και, εφόσον είναι ικανός και το επιθυμεί, να κληθεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα στη χώρα του ως στέλεχος ενός κυβερνητικού κόμματος» και με τον Α. Καρασαρίνη να προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει ότι «η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν έχουν ιδρυθεί για να διοργανώνουν πάρτι και εκδρομές». Για κάποιον λόγο οι απόψεις του Δ. Καρασαρίνη δεν έπεισαν τους συνέδρους, και πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ εξελέγη ο Κ. Δέρβος, ο οποίος και εργάστηκε περισσότερο πάνω στις υποσχέσεις και τους σχεδιασμούς (που έκανε μέσω twitter) ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, οραματιζόμενος ένα φυτώριο νέων στελεχών στην ΟΝΝΕΔ που σύντομα θα προωθηθούν σε ανώτερα κλιμάκια.
«Θέλω την ενεργό συμμετοχή σας. Θέλω να σας δω στο μητρώο πολιτικών στελεχών. Θέλω η επόμενη κοινοβουλευτική μας ομάδα να είναι η νεότερη στην ιστορία της μεταπολίτευσης. Σας θέλω στην πρώτη γραμμή» (υπογραφή: Κ. Μητσοτάκης).
Προφανώς, η καρδιά της Νέας Δημοκρατίας χτυπάει... δημοκρατικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού διέγραψε τους γραμματείς και φαρισαίους του προηγούμενου συνεδρίου της ΟΝΝΕΔ, αφού ακύρωσε όλη την προηγηθείσα εκλογική διαδικασία και, ουσιαστικά, όλο το συνέδριο, αφού θεώρησε προτιμότερο η ΝΔ να πορευτεί για ένα 6μηνο χωρίς νεολαία, αφού, με τα πολλά, οργάνωσε συνέδριο «επανίδρυσης» της ΟΝΝΕΔ με τους δικούς του όρους και τους δικούς του υποψηφίους, θεώρησε εν τέλει σκόπιμο να ανταμείψει τα νέα στελέχη της νεολαίας, τάζοντάς τους, ανοιχτά και χωρίς μισόλογα, θέσεις στην επόμενη κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό θα πει ...εργασιακή προοπτική!
