Την τιμητική της είχε η ΝΔ υποδεχόμενη στην Αθήνα τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μ. Βέμπερ, για τη συνεδρίαση του Προεδρείου του ΕΛΚ , το διήμερο 7 – 8 Φλεβάρη. Μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η επιλογή του ΕΛΚ καθώς βρισκόμαστε ήδη – άτυπα μεν – σε προεκλογική περίοδο, με πρώτο ορατό στόχο τις ευρωεκλογές του επερχόμενου Μάη, και την ώρα που η πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο μεγάλα αστικά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, φουντώνει και κάθε μέρα παρουσιάζονται νέα σενάρια για τις βουλευτικές εκλογές.
Ο επικεφαλής του ΕΛΚ έφτασε στη χώρα μας για να εκφράσει την ανοιχτή του υποστήριξη προς τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη, αναγνωρίζοντας δημόσια στο πρόσωπό του τον επόμενο πρωθυπουργό της χώρας, αφού στη δημόσια τοποθέτησή του εμφανίστηκε βέβαιος πως η ΝΔ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση.
Είναι βέβαιο ότι ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας αποδείχθηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια η καλύτερη εφεδρεία του αστικού πολιτικού συστήματος και οι πιο πιστοί υπηρέτες των συμφερόντων του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, αποσπώντας πολύ θερμά σχόλια και κριτικές από τους εκπροσώπους και τους ηγέτες της ΕΕ, για τον τρόπο επιβολής της αντιλαϊκής πολιτικής των μνημονίων. Θα ήταν λάθος όμως να θεωρήσουμε ότι η ΝΔ, ο δεύτερος μεγαλύτερος πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος, δεν έχει ερείσματα και υποστηρικτές μέσα στα πλαίσια της ΕΕ. Αυτό ακριβώς σημειώνει με έμφαση η παρουσία της ηγετικής ομάδας του ΕΛΚ στην Αθήνα. Η έκφραση στήριξης από το ΕΛΚ προς τη ΝΔ δεν δόθηκε χωρίς απαιτήσεις και ανταλλάγματα. Έτσι η ΝΔ εξέφρασε δημόσια την ανοιχτή υποστήριξή της στο πρόσωπο του Βέμπερ για την προεδρεία της Κομισιόν, στη θέση του Γιούνκερ, ενώ επανέλαβε όλη τη δεξιά νεοφιλελεύθερη ατζέντα της. Ο Μητσοτάκης παρουσίασε μπροστά στον επικεφαλής του ΕΛΚ, όλο το προεκλογικό αντιλαϊκό του πρόγραμμα, ως ενδεχόμενη μελλοντική κυβέρνηση. Ένα πρόγραμμα που προβλέπει ακόμα περισσότερες περικοπές στο Δημόσιο τομέα, τη μείωση της φορολογίας και “κίνητρα” για τις επιχειρήσεις. Κι όλα αυτά ως προϋπόθεση για να έρθουν οι περίφημες επενδύσεις και η λεγόμενη ανάπτυξη και να δημιουργηθούν νέες και “δίκαιες”(!) θέσεις εργασίας, όπως υπόσχεται η ΝΔ. Πίσω από τον κουρελιασμένο μανδύα των περίφημων – πλέον – επενδύσεων και της ανάπτυξης που διακηρύττει ο Μητσοτάκης κρύβεται η ακόμα πιο στυγνή καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζομένων, η φτώχεια και η ελαστική εργασία, την ώρα που για το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, υπόσχεται ένα περιβάλλον απόλυτης προστασίας για να λεηλατεί ασύδοτα και αφορολόγητα.
Παράλληλα, η ηγεσία της ΝΔ έσπευσε να ευθυγραμμιστεί πίσω από την πρόσφατη αντιδραστική απόφαση του ΕΛΚ να αναγνωρίσει τον Γκουαϊδό ως νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας, ασκώντας μάλιστα κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αποφεύγει – τάχα – να πάρει καθαρή θέση ενάντια στον Μαδούρο. Με άλλα λόγια σπεύδει να καταθέσει τα διαπιστευτήριά της στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και να εκδηλώσει την ανοιχτή υποστήριξή της στα πιο αντιδραστικά σχέδια του Τραμπ, ακόμα και για στρατιωτική επέμβαση και πραξικόπημα ώστε να εγκαθιδρύσει το ανδρείκελό του. Για να υπερασπίσει τη θέση της δεν διστάζει να μετατρέψει το άσπρο σε μαύρο, κάνοντας λόγο για δικτατορικό καθεστώς στη χώρα αυτή, καλώντας μάλιστα να γίνουν ελεύθερες εκλογές, κάτω από διεθνή εποπτεία. Μετατρέπει έτσι τους θύτες σε θύματα και καθαγιάζει τον αντιδραστικό και πολεμοχαρή ρόλο των Αμερικάνων αλλά και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, αναγορεύοντάς τους σε υπερασπιστές της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Κατά τα άλλα η ΝΔ κόπτεται δήθεν για τη δημοκρατία και για την ελευθερία του λαού της Βενεζουέλας.
Κούφια αντιπολίτευση
Εκμεταλλευόμενη την αστάθεια του πολιτικού συστήματος, την άλωση των μικρότερων και ενδιάμεσων κομμάτων, από το Ποτάμι μέχρι τους ΑΝΕΛ, από τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, με αφορμή την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, η ΝΔ, για να κερδίσει επικοινωνιακούς πόντους και να πολώσει το κλίμα, ανεβάζει τους τόνους της κάλπικης αντιπαράθεσης απέναντι στην κυβέρνηση. Έπειτα από το τέλος της κυβερνητικής συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΝΔ, επιδιώκοντας να διαμορφώσει το προφίλ της επόμενης “υπεύθυνης” και “σταθερής” κυβέρνησης, αντιπολιτεύεται τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας για “εκβιαζόμενο πρωθυπουργό”, κάνοντας λόγο για παζάρια και συναλλαγές με βουλευτές που ανεξαρτητοποιούνται, μόνο και μόνο για να διατηρηθεί η κυβερνητική πλειοψηφία.
Φαίνεται πως είτε έχουν κοντή μνήμη στη ΝΔ ή θέλουν να διαγράψουν το πρόσφατο παρελθόν, τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησής τους την περίοδο 2011 – 2014. Δεν είναι όμως εύκολο να ξεχαστούν οι “μεταγραφές” από τη λεγόμενη δεξιά πολυκατοικία των στελεχών της ΝΔ που προβάρουν σήμερα ως επίδοξοι αρχηγοί. Αρκεί μόνο να υπενθυμίσουμε πως όταν ο κυβερνητικός συνασπισμός ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΛΑΟΣ δοκιμαζόταν κάτω από το βάρος της αντιλαϊκής πολιτικής των δύο πρώτων μνημονίων, τα πρωτοπαλίκαρα του Καρατζαφέρη και του καταρρέοντος ΛΑΟΣ, οι Γεωργιάδης και Βορίδης, έσπευσαν να βρουν καταφύγιο στις φτερούγες της ΝΔ. Μήπως όμως λίγες απώλειες και “μεταγραφές” έχει στο ενεργητικό του και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που είδε μέσα σε μια νύχτα δεκάδες – κεντρικά ακόμα – στελέχη του να μετακομίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ;
Κοινός παρονομαστής αυτών των φαινομένων είναι το πώς θα διασφαλίσει το αστικό σύστημα τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής που υπαγορεύουν τα ντόπια και ξένα αφεντικά τους. Επομένως, μόνο ως υποκρισία και κούφια αντιπολίτευση που δεν υπηρετεί καμία πραγματική ανάγκη του λαού, μπορεί να θεωρηθεί η στάση της ΝΔ σήμερα.
Αναταράξεις και ακροδεξιές “παρεκκλίσεις”
Η αμερικανόπνευση συμφωνία των Πρεσπών επιβλήθηκε με αλλοπρόσαλλη πλειοψηφία, ενώ η ΝΔ την καταψήφισε για να σώσει τα προσχήματα και να μην χρεωθεί το πολιτικό κόστος. Μπορεί ακόμα και να καταψήφισε το πρωτόκολλο υποδοχής της Βόρειας Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) στο ΝΑΤΟ για τον ίδιο λόγο. Αυτό όμως διόλου δεν σημαίνει πως δεν υποστηρίζει πιστά την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ. Είναι δεδομένη άλλωστε η επίσημη τοποθέτηση του Μητσοτάκη πως “η κυβέρνηση της ΝΔ θα παλέψει να αμβλύνει τις συνέπειες της συμφωνίας”, που σημαίνει πως η ΝΔ δεν αμφισβητεί, αλλά αντίθετα ευθυγραμμίζεται πίσω από τους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς στα δυτικά Βαλκάνια.
Στην πραγματικότητα ο Μητσοτάκης προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην ακροδεξιά πτέρυγα των “Σαμαρικών” και αυτήν των “Καραμανλικών”, που βλέπουν περισσότερα σημεία ταύτισης με τη συμφωνία των Πρεσπών. Τα πρόσφατα εθνικιστικά συλλαλητήρια την ημέρα ψήφισης της συμφωνίας και τα παρεπόμενα επιβεβαιώνουν ακριβώς αυτές τις αντιθέσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό της ΝΔ.
Τα γεγονότα έξω από τη Βουλή με πρωταγωνιστές χρυσαυγίτες και άλλα ακροδεξιά στοιχεία, οι προκλητικές δηλώσεις του Γεωργιάδη, πως τα επεισόδια έξω από τη Βουλή ήταν “έργο των αναρχικών” με το αστείο επιχείρημα πως “οι αναρχικοί πετούν κόκκινες μπογιές”(!) προσφέρουν ανοχή στην ακροδεξιά πτέρυγα. Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και η τοποθέτηση του Μητσοτάκη στην ομιλία του στη Βουλή την ίδια μέρα, στην οποία δεν υπήρξε η παραμικρή καταδίκη ούτε στα λόγια απέναντι στη δράση των ακροδεξιών και των φασιστοειδών.
Δεν είχε όμως την ίδια στάση και ο Δένδιας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, ο οποίος καταγγέλλοντας ανοιχτά τη δράση των φασιστοειδών, πήρε σημαντική απόσταση από την ακροδεξιά πτέρυγα στο εσωτερικό της ΝΔ, δημιουργώντας ρήγμα ανάμεσα στις δύο πλευρές, κάτι που επιβεβαίωσε και ο Γεωργιάδης, από την αντίθετη μεριά, σε πρόσφατη δημόσια εκδήλωση.
Σε κάθε περίπτωση ο Μητσοτάκης καλείται να συμβιβάσει τις δύο αντικρουόμενες πλευρές και ταυτόχρονα να εγγυηθεί την απρόσκοπτη στήριξη όλων των απαιτήσεων και σχεδίων των Ευρωπαίων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών στην περιοχή.
