Ακόμη και στα μάτια των πιο καλοπροαίρετων, δεν άργησαν τα αποκαλυπτήρια της κυβέρνησης της «πρώτης/δεύτερης φοράς Αριστεράς». Αυτή πέταξε με συνοπτικές διαδικασίες τα αντιμνημονιακά της συνθήματα στον κάλαθο των αχρήστων και «αγκάλιασε» το τρίτο μνημόνιο και το πιο σκληρό πακέτο μέτρων, καθ’ υπαγόρευσιν των ξένων ιμπεριαλιστικών κέντρων, της ΕΕ και των ΗΠΑ. Τώρα, είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κάνει σημαία της τα μνημόνια και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, χρησιμοποιώντας το λεγόμενο «ηθικό» πλεονέκτημά της, προκειμένου να εξουδετερώσει τις λαϊκές αντιστάσεις και να περάσουν αμαχητί τα αντιλαϊκά πακέτα. Τα παλιά αστικά κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μαζί και το Ποτάμι, παριστάνουν τους έκπληκτους για όσα έρχονται, ενώ ήταν οι ίδιοι που τα ψήφιζαν με δύο χέρια στη συμφωνία του καλοκαιριού...
Έτσι λοιπόν, λίγους πείθει το σκηνικό της «σκληρής διαπραγμάτευσης» που στήνεται ξανά αυτές τις ημέρες, με το «κουαρτέτο» να ζήτα, μεταξύ άλλων, τις μαζικές εξώσεις των λαϊκών οικογενειών από τα σπίτια τους και την ολική κατεδάφιση του ασφαλιστικού. Η κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, προσποιείται ότι θέτει «κόκκινες γραμμές» και «άβατα» στις απαιτήσεις των δανειστών, προμηνύοντας τη γνωστή κατάληξη...!
Τις επιπτώσεις όλης αυτής της πολιτικής τις βιώνουμε, εμείς οι φοιτητές, με τους δραματικά μειωμένους προϋπολογισμούς των πανεπιστημίων και τον περιορισμό διδακτικού και διοικητικού προσωπικού. Η δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση εγκαταλείπεται, συρρικνώνεται, ενώ οι σπουδές μας γίνεται ολοένα και πιο ακριβές, η γνώση γίνεται ολοένα και πιο ταξική.
Την ώρα που τα προβλήματα κλιμακώνονται στα ΑΕΙ-ΤΕΙ όλης της χώρας, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ υλοποιούν την αποστολή τους, κάνουν ό,τι περισσότερο μπορούν προκειμένου να μην υπάρξει συλλογική απάντηση των φοιτητών. Η απάθεια και ο «ρεαλισμός» που προτάσσουν η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, η αποδιοργάνωση και η υπονόμευση των συλλόγων, συνιστούν στην πράξη χείρα βοηθείας στην «ομαλή», ανεμπόδιστη εφαρμογή της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. ΜΑΣ και ΕΑΑΚ βάζουν το λιθαράκι τους στη διαίρεση της ενότητας των φοιτητών και την απομαζικοποίηση των αγώνων. Από κοντά και η ΑΡΕΝ που ψάχνει σήμερα να βρει την καινούρια πολιτική της ταυτότητα.
Εμείς, ως αριστερή φοιτητική παράταξη Πορεία θεωρούμε, πως η μόνη διέξοδος από τον λαβύρινθο των αντιλαϊκών και αντιεκπαιδευτικών μέτρων είναι αυτή του συλλογικού αγώνα και της μαζικής, οργανωμένης αντίστασης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας. Μέσα από την αναζωογόνηση των δημοκρατικών συλλογικών διαδικασιών στους φοιτητικούς μας συλλόγους, και την αγωνιστική ενεργοποίηση των οργάνων του φοιτητικού συνδικαλισμού. Με την αποδοκιμασία των δυνάμεων εκείνων που διδάσκουν την ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό, που φανερά ή συγκαλυμμένα υπονομεύουν την αγωνιστική προοπτική και την ενότητα των φοιτητικών αγώνων. Χτίζοντας δεσμούς με τους εργαζόμενους, συμμετέχοντας στους αγώνες τους επειδή είναι και δικοί μας αγώνες! Γιατί είναι οι αγώνες που πραγματικά μπορούν να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων, να φέρουν νίκες και να ανοίξουν έναν άλλο δρόμο για της νεολαία και τους εργαζόμενους! Να καταθέσουμε τη συμβολή μας ώστε η απεργία της 12ης Νοεμβρίου να αποτελέσει την αρχή αυτού του δρόμου.
