Οι φοιτητικές εκλογές στις 18 Μάη διεξάγονται εν μέσω του προσφυγικού, της επεξεργασίας του νομοσχεδίου Φίλη, του νέου ασφαλιστικού. Οι εκλογές στους Φ.Σ. του ΑΠΘ πραγματοποιούνται υπό τη σκιά του ελλείμματος 7 εκατομμυρίων στον προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου το οποίο υπολειτουργεί.
Ιδιαίτερα, ο Σ.Φ. Νομικής «κουβαλά στην πλάτη του» τον αγώνα ενάντια στο νέο (από φέτος) πρόγραμμα σπουδών, του διαλυμένου πτυχίου (2 κύκλοι σπουδών), των προαπαιτουμένων-αλυσίδων, των κομμένων επαναληπτικών εξετάσεων. Ένας αγώνας που έδωσε τη δυνατότητα εν μέσω κινηματικής νηνεμίας κι αποσυγκρότησης των Φ.Σ. καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς να διεξάγει Γ.Σ. και να έχει ο Σύλλογος μια κινητικότητα και δράση.
Ας δούμε πώς τοποθετήθηκαν οι διάφορες δυνάμεις πάνω σε αυτά τα ζητήματα:
ΔΑΠ: ευαγγελίζεται μεν τον «διάλογο» αλλά στήριξε ένθερμα το νέο πρόγραμμα σπουδών. Χειροκροτάει κάθε αντιλαϊκό-αντιεκπαιδευτικό μέτρο και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. «Διαλέγεται», αλλά για την υποχρηματοδότηση του ΑΠΘ πρότεινε την κάλυψη του ελλείμματος από «ιδιωτικούς πόρους», δηλαδή άνοιγμα της πόρτας στην ιδιωτικοποίηση και τα δίδακτρα που αποτελούν άλλωστε πρόταση επιτελαρχών της κυβέρνησης και στελεχών του ΑΠΘ. Σε επίπεδο δημοκρατικών δικαιωμάτων, η ΔΑΠ απαξίωσε τις συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου, καταψηφίζοντας όλες(!) τις προτάσεις για σύγκληση Γ.Σ. κατά τη διάρκεια της χρονιάς, λάμποντας βέβαια με την απουσία της από αυτές. Είναι η παράταξη που ζητάει την κατάργηση του ασύλου, ενώ δε δίστασε να δείξει τις δημοκρατικές διαθέσεις της τραμπουκίζοντας και χτυπώντας αγωνιστές φοιτητές.
ΑΦΠ: «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Αν και από ΠΑΣΠ μεταμφιέστηκε σε Ανεξάρτητη Φ.Π. ο ρόλος της παρέμεινε ο ίδιος. Η ΑΦΠ δέχεται το νέο πρόγραμμα σπουδών και οποιαδήποτε άλλη αντιδραστική μεταρρύθμιση σε κοινή κατεύθυνση με τη ΔΑΠ. Μπορεί να κάνει 10 «διαλόγους» το λεπτό, αλλά προφανώς αντιστρατεύεται σε κάθε κινηματική δραστηριότητα του Συλλόγου. Ας μην ξεχνάμε ότι η ΑΦΠ χειροκρότησε την Κοσμητεία, όταν αυτή «καθάρισε» τη σχολή από τους χώρους των παρατάξεων, ουσιαστικά χειροκρότησε την περιστολή του δημοκρατικού δικαιώματός μας να έχουμε συλλόγους και παρατάξεις.
ΑΡΕΝ: αν η ΑΡΕΝ πανελλαδικά αναζητά την ταυτότητά της είτε μετατρεπόμενη σε Bloco (νέα φοιτητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ), είτε επιδιώκοντας να γίνει η φοιτητική παράταξη της ΛΑΕ, στην Νομική ΑΠΘ αποτελεί το «αριστερό» συμπλήρωμα της ΑΦΠ. Τάσσεται με το νέο πρόγραμμα σπουδών. Χειροκροτάει την πολιτική των διαλυμένων πτυχίων, των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Αν η ΑΦΠ κάνει «διαλόγους», η ΑΡΕΝ καταθέτει «βελτιωτικές προτάσεις» αποδεχόμενη ωστόσο επί της αρχής την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ και των ντόπιων υποτακτικών της.
ΑΡΔΙΝ-ΕΑΑΚ: πολύ εύκολα μιλούν για την «ενότητα της φοιτητικής αριστεράς» (προσοχή: όχι του φοιτητικού κινήματος), για «αντικαπιταλιστικό φοιτητικό κίνημα». Στην πραγματικότητα οι δυνάμεις αυτές επιδίδονται σε ένα λαθρεμπόριο ενότητας και μετωπικής πάλης. Διότι όταν έρχεται η ώρα της Γ.Σ., κάτω από τη λογική της ψήφισης πλαισίων κι όχι συγκεκριμένων αιτημάτων, καταθέτουν το σύνολο της ανάλυσής τους, το «μεταβατικό πρόγραμμά» τους, ως προαπαιτούμενο για την πάλη για τις άμεσες διεκδικήσεις (ασφαλιστικό, πρόγραμμα σπουδών κλπ.). Διαιρούν έτσι την ενότητα του φοιτητικού κινήματος πάνω στα άμεσα ζητήματα όπου απαιτείται η μέγιστη δυνατή ενότητα και κινητοποίηση των φοιτητών. Ταυτόχρονα, το «μεταβατικό πρόγραμμα» που στηρίζουν ΑΡΔΙΝ και ΕΑΑΚ οδηγεί το (φοιτητικό) κίνημα στην αναζήτηση μιας «αριστερότερης» κυβέρνησης που θα διαπραγματευτεί καλύτερα εντός πάντα του πλαισίου της εξάρτησης, που θέτουν ΕΕ-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ κι όχι στη μαζική αντίσταση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Να μην ξεχνάμε ότι αυτές οι δυνάμεις στήριξαν άμεσα ή έμμεσα την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παίρνοντας μέρος ακόμα και στις φιλοκυβερνητικές συγκεντρώσεις.
ΠΚΣ-ΚΝΕ: Βάζει κι αυτή το λιθαράκι της στη διαίρεση του φοιτητικού κινήματος όχι μόνο με τα «πλαίσια» αλλά και με τη γνωστή πολιτική περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ και του ΜΑΣ. Ο φοιτητής καλείται κάθε φορά από την ΚΝΕ να κινητοποιηθεί μαζί με τους «κόκκινους» συλλόγους και σωματεία ξέχωρα από τους υπόλοιπους (που δεν ελέγχει το ΚΚΕ) διασπώντας έτσι την ενιαία μαζική πάλη των φοιτητών. Είναι εκφραστές της ηττοπάθειας και των κοινοβουλευτικών αυταπατών. Κάθε φορά που οξύνεται η λαϊκή πάλη, το ΚΚΕ αναχωρώντας από τον αγώνα ζητά εκλογές και καταθέτει «προτάσεις νόμου» ενάντια στα Μνημόνια στη Βουλή που τα ψήφισε! Αντιτάσσεται στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και υποσκάπτει την αντιιμπεριαλιστική-αντιπολεμική πάλη, φθάνοντας στο σημείο να καταψηφίζει αντιιμπεριαλιστικές-αντιπολεμικές κινητοποιήσεις στο ΣΦΝ, συντασσόμενη πότε με τη ΔΑΠ και πότε με την ΑΦΠ.
Η Πορεία απέναντι στον εκπαιδευτικό και κοινωνικό Μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν, χωρίς δουλειά και δικαιώματα, με λεφτά από «ιδιωτικούς πόρους» στα Πανεπιστήμια, καλεί όλους τους φοιτητές να πάρουν μαζικά μέρος στις εκλογές! Να ενισχυθεί ο Σύλλογος, οι συλλογικές μας διαδικασίες, καθώς είναι το μόνο μας όπλο! Να ενισχυθεί η κατεύθυνση της αντίστασης, με συσπείρωση πάνω στα φλέγοντα άμεσα αιτήματα. Να μην περάσουμε νέο γύρο ρεφορμιστικών αυταπατών, περιμένοντας παθητικά μια «αριστερή» κυβέρνηση. Να ενισχυθεί η κατεύθυνση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, να παλέψουμε ενάντια στους μακελλάρηδες των λαών! ΕΞΩ από ΕΕ-ΝΑΤΟ-ΔΝΤ, ΕΞΩ οι ΗΠΑ και οι Βάσεις τους!
