Ο νέος υπουργός Υγείας, διακεκριμένος αθλητής του μπάσκετ, ιατρός ορθοπεδικός, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση και Οργάνωση Μονάδων Υγείας (και πρώην υπουργός Ασφάλειας του Πολίτη στην Κυβέρνηση Σαμαρά), στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης στη Βουλή, έδωσε δημαγωγικό ουμανιστικό τόνο στην ομιλία του.
Δήλωσε ότι πιστεύει σε ένα νέο πολιτικό Ανθρωπισμό (;) και ότι δεν υπάρχει υψηλότερο και ευγενέστερο καθήκον από την προσφορά στον άνθρωπο, την ύψιστη αξία του δυτικού πολιτισμού (!).
Ενημέρωσε ότι το πρόγραμμα της ΝΔ για την Υγεία ετέθη υπ’ όψιν των φορέων που εκπροσωπούν τους λήπτες υπηρεσιών υγείας, δηλ. στους πολίτες (σε ποιους;).
Ανέφερε ότι πρέπει να υπάρξει «αλλαγή κουλτούρας στη λειτουργία του συστήματος Υγείας» (σε ποια κατεύθυνση;) και ότι το θέμα της Υγείας ξεπερνά τα όρια οποιασδήποτε πολιτικής παράταξης (πολύ αταξικό για να είναι αληθινό).
Στα κοινωνικά θέματα μοίρασε δημαγωγικές υποσχέσεις: Εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, αντιμετώπιση της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας, βελτίωση της ποιότητας ζωής σε ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, περίθαλψη με αξιοπρέπεια-όχι ουρές, ολιστική φροντίδα για τους ψυχικά πάσχοντες, εθνικό σχέδιο κατά των εξαρτήσεων, προγράμματα υγιούς γήρανσης του πληθυσμού, εμβολιασμοί, ορθολογική χρήση των αντιβιοτικών.
Παρουσίασε σαν πυλώνες της κυβερνητικής πολιτικής για την Υγεία τα ακόλουθα:
-Η Δημόσια Υγεία απόλυτη προτεραιότητα. Το σύστημα από Νοσοκομειοκεντρικό θα γίνει ανθρωποκεντρικό (ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε τον όρο ασθενοκεντρικό -τι άλλο θα ακούσουμε;)
-Μεγάλο βάρος στην οργανωμένη πρόληψη με σταδιακή εφαρμογή δωρεάν προληπτικών εξετάσεων για όλους σε κρατικές και ιδιωτικές δομές και χρηματοδότηση κυρίως από τον ΕΟΠΥΥ και γενικότερα στην Πρωτοβάθμια Περίθαλψη.
-Λειτουργία δομών μετανοσοκομειακής φροντίδας.
-Ορθολογική χρήση της Ιατρικής Τεχνολογίας, ώστε να εξασφαλίζεται χαμηλό κόστος.
-Σταδιακή μείωση της ιδιωτικής δαπάνης για την υγεία (περιλαμβάνεται και η ιδιωτική ασφάλιση;).
-Διοικητική αναδιοργάνωση των Νοσοκομείων.
-Αλλαγή της χρηματοδότησης του Συστήματος ώστε να είναι βιώσιμο.
-Σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα με «σύγχρονα» χρηματοοικονομικά μοντέλα, που αφορά κυρίως τον εξοπλισμό.
Έγινε αναφορά στα γνωστά δηλ. προσλήψεις, προβλήματα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, αντιμετώπιση των έκτακτων περιστατικών από ειδικές δομές, φάρμακο, φυγή των νέων γιατρών στο εξωτερικό και, για να μην ξεχνιόμαστε, στο ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει πόλος έλξης επενδύσεων και στον τομέα της Υγείας καθώς και ιατρικού τουρισμού.
Για όλους αυτούς τους στόχους θα επιδιωχθεί τριετές σύμφωνο συνεργασίας με όλους τους φορείς της Υγείας(;).
Το σχέδιο για την Υγεία θα είναι «μετρημένο, κοστολογημένο με σαφές εφαρμοστικό πλάνο».
Στο «διά ταύτα» ήταν απόλυτα σαφής, με ακριβή τεχνοκρατική ορολογία, στη συγκροτημένη ομιλία του, ο υφυπουργός Β.Κοντοζαμάνης, μαθηματικός, με σπουδές Πολιτικής και Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας, διετέλεσε Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας:
«-Η στρατηγική για την Υγεία, την ιατρική περίθαλψη και ανάπτυξη του Υπουργείου βρίσκεται σε πλήρη συγχρονισμό με τη στρατηγική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Στόχος είναι η υγειονομική ανάπτυξη με βάση τη σύζευξη πρωτοβάθμιας φροντίδας και δημόσιας υγείας. Να προστεθεί αξία στην υγεία, αξία στην ιατρική περίθαλψη και αναπτυξιακή αξία στον υγειονομικό τομέα.
-Αυτά θα επιτευχθούν με την επιχειρησιακή βελτίωση των Νοσοκομείων και την εισαγωγή του επαγγελματικού μάνατζμεντ.
- Το σύστημα της «Νέας Δημόσιας Υγείας» δεν περιορίζεται στη στενή διαχείριση των υπηρεσιών ιατρικής περίθαλψης αλλά στοχεύει στη διαχείριση και τον έλεγχο των σημαντικών παραγόντων κινδύνου για την υγεία.
- Λογοδοσία όλων των φορέων που εμπλέκονται στο σύστημα Υγείας. Αξιολόγηση της ποιότητας των υπηρεσιών Υγείας, ψηφιακή επανάσταση στην Υγεία.»
Κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την εφαρμογή μέτρων που βελτιώνουν τις υπηρεσίες Υγείας και Περίθαλψης. Πολλά από τα μέτρα της «Νέας Δημόσιας Υγείας» είχαν σχεδιαστεί και εφαρμοστεί αποσπασματικά (ή πιλοτικά;) και από προηγούμενες κυβερνήσεις. Η κατάσταση, όμως, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, για να φθάσουμε στην πολιτική της ελεημοσύνης για τα αυτονόητα δικαιώματα: Δουλειά, για μια ζωή με αξιοπρέπεια, υπηρεσίες Υγείας και Περίθαλψης για μια καλή ζωή και Πρόνοια για τις δύσκολες ώρες.
Η κοστολόγηση και ο σχεδιασμός πρέπει να εξετάζεται απαντώντας στο κρίσιμο ερώτημα «από ποιόν και γιατί». Στην Ελλάδα της κρίσης και της υποτέλειας, από το κόμμα που ιστορικά υπηρετεί το Κεφάλαιο και την υποτέλεια, οι γενικές έννοιες και οι ανθρωπιστικές γενικολογίες επιφυλάσσουν δυσάρεστες εκπλήξεις για τους «λήπτες υπηρεσιών Υγείας».
Ανθρωπισμός και τεχνοκρατικές λύσεις με γνώμονα το επιχειρηματικό κέρδος είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Η ομιλία του τεχνοκρατικά καταρτισμένου υφυπουργού Υγείας τοποθετεί με σαφήνεια τα «εργαλεία» για την επιτυχία των στόχων:
1.Διαχείριση (μάνατζμεντ) με στόχο την αποτελεσματικότητα (βλ. κέρδος).
2.Αποζημίωση της φροντίδας με βάση το αποτέλεσμα, η αντίληψη που θα διαπεράσει το σύστημα. Με άλλα λόγια «αξίζει τα λεφτά του;» (cost effectiveness). Με τι κριτήρια και ποιος τα θεσπίζει;
3.Κίνητρα για επενδύσεις από τις Εταιρείες Τεχνολογίας Υγείας. Δεν χάθηκε καθόλου χρόνος! Στις αρχές Αυγούστου έγινε κλειστή συνάντηση εργασίας που διοργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο. Συμμετείχαν ο υπουργός και ο υφυπουργός Υγείας, Φαρμακευτικές Εταιρείες, η επιτροπή Ιατροτεχνικού και Διαγνωστικού Εξοπλισμού και - ο απαραίτητος - πρέσβης των ΗΠΑ, πολυπράγμων Τζ. Πάϊατ. Στόχος η δημιουργία διαύλου μεταξύ Υπουργείου Υγείας και φορέων της Αγοράς για την παροχή υπηρεσιών Υγείας και το κόστος τους στους Έλληνες πολίτες.
4.Βελτίωση των αποδοχών του προσωπικού των Δημόσιων Νοσοκομείων με συμβόλαια παροχής υπηρεσιών στην ιδιωτική ασφάλιση Υγείας, της οποίας ο τζίρος πλησιάζει το 1 δις. ευρώ. Επιτέλους λύνεται ο γρίφος της λεγόμενης σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα στην Υγεία. Ξεθέωμα του προσωπικού για βελτίωση των αποδοχών - προφανώς αναπλήρωση των μεγάλων απωλειών στις αποδοχές δεν προβλέπεται - δημιουργία και άλλων διακρίσεων μεταξύ των εργαζομένων - οικονομικών αυτή τη φορά - που προστίθενται στις εργασιακές (διαίρει και βασίλευε).
5.Θέσπιση διαφόρων μεθόδων αξιολόγησης και υπολογισμού του κόστους, που κάλλιστα μπορούν να λειτουργήσουν σαν «κόφτες» για τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, αλλά και για δημιουργία δύο ή και πολλών ταχυτήτων υπηρεσιών προς τους ασθενείς, ανάλογα με τον πάροχο των υπηρεσιών ,δηλ. ΕΟΠΥΥ ή ιδιωτική ασφάλιση, φθηνή ή ακριβή.
6.Εξασφάλιση σύγχρονου εξοπλισμού στα Νοσοκομεία, με την σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή προχωρούμε ένα μεγάλο βήμα μετά τους εθνικούς ευεργέτες –χορηγούς που ευγνωμονούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ιδιωτικός τομέας, ασφαλιστικές εταιρείες και άλλοι επιχειρηματίες, συμπράττουν δραστικά στον εξοπλισμό των κρατικών Νοσοκομείων και συμβάλλουν στην επιχειρησιακή βιωσιμότητα τους, χρησιμοποιώντας με μικρό κόστος το προσωπικό!
7.Αξιολόγηση των πάντων από ειδικούς φορείς (είναι προφανές με τι κριτήρια, με βάση τα παραπάνω). Αξιολόγηση των υπηρεσιών από τους ασθενείς (με ποια γνώση του αντικειμένου;).
Σημειώνουμε, επίσης, ότι οι ενημερωτικές εκστρατείες για το κάπνισμα, την παχυσαρκία, την παραμέληση της υγείας και τις εξαρτήσεις, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την ψυχολογική και σωματική παραίτηση και εγκατάλειψη που παρατηρείται σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, λόγω της σημαντικής υποβάθμισης της ζωής και των αδιεξόδων, που διαρκεί ήδη 10 χρόνια.
Τέλος, όπως λέει και ο Ιπποκράτης, τον οποίο επικαλείται ο νέος υπουργός, «καλύτερο να προλαμβάνεις, παρά να θεραπεύεις». Θα ήταν η καλύτερη πρόληψη για το ίδιο το Σύστημα Υγείας της χώρας μας, οι πολίτες, ως αποδέκτες των υπηρεσιών και οι εργαζόμενοι στις Υπηρεσίες Υγείας και Περίθαλψης, που ζουν «από μέσα» τα προβλήματα, να οργανώσουν τον αγώνα τους για να μην περάσουν οι απόψεις και τα μέτρα που αντιμετωπίζουν την Υγεία ως καταναλωτικό εμπόρευμα. Το οργανωμένο κίνημα μπορεί να διεκδικήσει αλλά και να πετύχει θετικές λύσεις, παρ’ όλες τις δυσκολίες.
