Η «έξοδος στις αγορές», ένα από τα βαρυσήμαντα επιχειρήματα της κυβέρνησης των Σαμαρά-Βενιζέλου, προκειμένου να υποστηριχθεί το σενάριο του success story και της δήθεν «εξόδου της Ελλάδας από την κρίση», βρίσκεται σε εξέλιξη. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή στις διεθνείς ανάδοχες τράπεζες JPMorgan και Deutsche Bank, κ.α., οι οποίες άνοιξαν την περασμένη Πέμπτη βιβλίο προσφορών και στη συνέχεια προχώρησε στην πώληση πενταετούς ομολόγου ονομαστικής αξίας 3 δις ευρώ με ετήσιο κουπόνι 4,75% (η απόδοση ανέρχεται σε 4,95%). Στο μεταξύ τα διεθνή ΜΜΕ αναφέρονται με πομπώδεις τίτλους στο γεγονός, ο δε Σαμαράς με μήνυμά του στο λαό αναφέρει ότι «...η επιτυχία του δανεισμού σηματοδοτεί την εμπιστοσύνη των αγορών στο μέλλον της Ελλάδας, γιατί σε αυτό το μέλλον επενδύουν, την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της χώρας να βγει από την κρίση, και μάλιστα νωρίτερα απ' ό,τι πολλοί πίστευαν ως πρόσφατα».
Το βέβαιο είναι πως πρόκειται για «στημένη» ενέργεια που αποσκοπεί στο να συνεχιστεί η αναδόμηση του κυβερνητικού «έργου», η οποία διακόπηκε μετά τη «βόμβα» Μπαλτάκου. Το πώς στήθηκε το σκηνικό θα το γνωρίζουμε πολύ σύντομα. Ωστόσο, ασφαλώς πρόκειται για κίνηση εντυπωσιασμού, κίνηση σκοπιμότητας, κίνηση επικοινωνιακού χαρακτήρα εν όψει των Ευρωεκλογών, αλλά και κίνηση ανάγκης ενόψει του χρηματοδοτικού βαράθρου των 27,8 δις ευρώ που απαιτούνται για τις χρηματοδοτικές ανάγκες του 2014-15. Κι αυτό το τελευταίο, αναιρεί τις ρηξικέλευθες δηλώσεις Σαμαρά ότι: «η χώρα δεν χρειάζεται οικονομική βοήθεια για το επόμενο 12μηνο», ότι «δεν υπάρχει κανένα χρηματοδοτικό κενό για το 2014, 2015 και 2016», ότι «το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής είναι πλήρως χρηματοδοτημένο» και ότι «με την ανάπτυξη που θα επιτευχθεί και το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα χρειαστεί να πάρουμε ούτε ένα ευρώ από πουθενά».
Αυτά έλεγε, μόλις πριν ένα μήνα. Αποδεικνύεται όμως ότι η οικονομική πολιτική του success story απέτυχε παταγωδώς, η ύφεση είναι αβυσσαλέα, η ανεργία έχει φτάσει στο ζενίθ και ότι η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε ένα τεράστιο χρηματοδοτικό έλλειμμα, μπροστά στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Το δίλημμα είναι το εξής: είτε να υποχρεωθεί σε νέα δανειακή σύμβαση από την ΕΕ με επιτόκιο 2,5% αλλά με την υποχρέωση επιβολής νέων αβάσταχτων πλέον μέτρων για τον ελληνικό λαό, είτε να δανειστεί δοκιμάζοντας τις διαθέσεις των αγορών με επιτόκιο 5-5,5%, με τεράστιες νομικές ρήτρες που θα παραπέμπουν στην υποθήκευση της χώρας. Θυμίζουμε πως μέχρι σήμερα η κυβέρνηση διατυμπάνιζε σαν εθνικό στόχο τη μείωση του χρέους. Με τη νέα τακτική το χρέος αντί να μειώνεται αυξάνει! Και η κυβέρνηση, ακόμα και σε αυτή την αντιφατική της πολιτική πανηγυρίζει!
Σημειώνουμε πως αυτή τη φορά η «έξοδος στις αγορές» ενέχει την εξής ειδοποιό διαφορά: μέχρι το 2010 το 99% του μακροπρόθεσμου δανεισμού (χρέους) οφειλόταν σε ιδιώτες δανειστές (έναντι ομολόγων του ελληνικού δημοσίου). Σήμερα, μετά το PSI, μόνο το 6,5% του χρέους οφείλεται σε ιδιώτες, ενώ το υπόλοιπο 93,5% οφείλεται σε κράτη (πακέτα στήριξης) τα οποία ταυτόχρονα είναι και εγγυητές για το σύνολο του χρέους της χώρας το οποίο όπως είναι γνωστό έχει υπαχθεί στο Αγγλικό Δίκαιο με εξαιρετικά επαχθείς όρους και ρήτρες. Σαν παράδειγμα αναφέρουμε ότι αν δεν ίσχυαν αυτές οι ρήτρες και οι εγγυήσεις της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και η κυβέρνηση «έβγαινε στις αγορές» με επίσημο χρέος 176% του ΑΕΠ σε ελληνικά ομόλογα, τότε το επιτόκιο θα εκτινασσόταν πάνω από 40%!!! Αυτό σημαίνει ότι η «έξοδος στις αγορές», για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, γίνεται κάτω από το άγρυπνο μάτι της ΕΕ (διάβαζε Γερμανίας), η οποία προφανώς εγγυάται (;) και στηρίζει την παραπαίουσα κυβέρνηση είτε στις Ευρωεκλογές, είτε στις βουλευτικές εκλογές αν προκύψουν.
Τέλος να επισημάνουμε ότι καμία σχέση δεν έχει η «έξοδος στις αγορές» με την έξοδο από τα Μνημόνια. Οι δανειακές συμβάσεις και τα Μνημόνια, δεσμεύουν υποχρεωτικά τη χώρα και βάζουν το λαό μας στις μυλόπετρες της πολιτικής λιτότητας μέχρι να εξοφληθούν, δηλαδή μέχρι περίπου το 2040. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και με δεδομένο ότι οι δόσεις φθάνουν στο τέλος τους και τότε μπροστά στην κυβέρνηση ανοίγεται ένα χάος, αποκαλύπτεται η πολιτική των κομμάτων της μεγαλοαστικής τάξης που με το συνεχή δανεισμό οδήγησαν το λαό στη σημερινή τραγική κατάσταση. Και δυστυχώς για το λαό, αυτό συνεχίζουν να κάνουν.
