Διανύουμε περίοδο πυκνών και κρίσιμων εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων, σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο που το καθορίζουν οι ιμπεριαλιστικές πιέσεις και εκβιασμοί, και σε συνθήκες πρωτοφανούς πολιτικής ρευστότητας, γενικευμένης αποσύνθεσης και εντεινόμενων αδιέξοδων του αστικού πολιτικού συστήματος. Η απόφαση των συγκυβερνώντων Σαμαρά – Βενιζέλου, κατόπιν εμφανούς συνεννόησης –ή και επιβολής- με τους δανειστές, να επισπεύσουν τη διαδικασία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτυπώνει αυτήν ακριβώς την κατάσταση και ενεργοποιεί, τροφοδοτεί και επιταχύνει τις διεργασίες σε ολόκληρο το αστικό πολιτικό φάσμα.
Είτε συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι με τη λεηλασία κομμάτων και την ποικιλότροπη «προσέλκυση» βουλευτών, είτε όχι και προκηρυχθούν πρόωρες βουλευτικές εκλογές, βέβαιο είναι πως η πολιτική αστάθεια και κρίση θα ενταθούν και ο πολιτικός χάρτης της χώρας -ο οποίος αναδιατάχθηκε, με εντυπωσιακό τρόπο, μετά τη δεινή ήττα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κατά τις διπλές εκλογές του 2012- θα υποβληθεί σε νέες, απρόβλεπτες αυτή τη στιγμή, τροποποιήσεις.
Στα άδυτα των ιμπεριαλιστικών και αστικών επιτελείων, αλλά και στο προσκήνιο, επικρατεί παροξυσμός. Οι αντιδραστικές δυνάμεις βυσσοδομούν εναντίον της χώρας και του λαού, εξυφαίνοντας νέα δεσμά. Ένα δυσώδες παρασκήνιο είναι εν εξελίξει. Παράλληλα, μια διεθνής επιχείρηση ανοικτού εκφοβισμού του λαού κλιμακώνεται, αξιώνοντας συμμόρφωση «προς τας υποδείξεις». Η πολιτική και οικονομική κατάσταση, στη χώρα μας, καταλαμβάνει, και πάλι, περίοπτη θέση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, με τους δηκτικούς σχολιασμούς και αναλύσεις -αλλά και τις απειλητικές δηλώσεις υψηλόβαθμων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων- να ανασύρουν και να επισείουν όλα τα καταστροφικά σενάρια της μνημονιακής τρομοκρατίας, από την άτακτη οπισθοδρόμηση της χώρας, την ακυβερνησία και το χάος, έως το grexit και την ανοικτή χρεοκοπία. Και αναμένεται συνέχεια δριμύτερη.
Οι δε παντοδύναμες αγορές, σε μια νέα επίδειξη ισχύος, επέμβασης και υπαγόρευσης των εσωτερικών εξελίξεων, εκτοξεύουν νέες προειδοποιητικές βολές. Το ελληνικό χρηματιστήριο, την 9/12, κατακρημνίστηκε, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη ημερήσια υποχώρηση από το 1987 και μια από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της αγοράς! Η κατρακύλα του συνεχίστηκε και μέσα σε τρεις ημέρες έχασε ποσοστό 21%! Ο εκπεμπόμενος εκβιασμός απροσχημάτιστος. Υποταγή πλήρης, απόλυτη και ολοκληρωτική στις εντολές των δανειστών ή καταστροφή. Πρόκειται για συντριπτικές ιμπεριαλιστικές πιέσεις πανταχόθεν.
Η Ελλάδα, ο αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης, σε ένα εγγύς και ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αστάθεια, σφοδρούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολεμικές συγκρούσεις, με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση να διευρύνεται και να συμπαρασύρει στη δίνη της όλο και περισσότερες χώρες, μπαίνει και πάλι στο μάτι του κυκλώνα, υφίσταται, για μια ακόμη φορά, την επιβολή των επικυρίαρχων, μετατρέπεται εκ νέου σε πειραματόζωο.
Διαιώνιση της επικυριαρχίας
Επιδίωξη των δανειστών και δυναστών του λαού μας, απροκάλυπτα διακηρυγμένη, είναι η εδραίωση και διαιώνιση του νεοαποικιακού ελέγχου της χώρας, η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Η απόφαση του τελευταίου Eurogroup για δίμηνη παράταση του υφιστάμενου Μνημονίου (και, με αστερίσκο, τρίμηνη αν οι εξελίξεις το επιβάλουν), σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται, αυτόν το στόχο υπηρετεί.
Η απαρέγκλιτη εφαρμογή των ανειλημμένων μνημονιακών δεσμεύσεων -και όχι μόνο- θεωρείται όρος απαράβατος που πρέπει, τάχιστα, να διεκπεραιωθεί. Η νέα μορφή σκληρής ιμπεριαλιστικής εποπτείας και επιτήρησης, η λεγόμενη ECCL, στα ελληνικά «Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένους Όρους», διαδέχεται τα υφιστάμενα μνημόνια, συνεχίζοντας και κλιμακώνοντας τη λεηλασία του λαού και της χώρας. Αυτά προβλέπουν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί. Ένα ασφυκτικό πλαίσιο επικυριαρχίας στο οποίο θα ευθυγραμμίζεται και θα υποτάσσεται, πειθήνια, η κάθε κυβέρνηση, η παρούσα αν καταφέρει να περάσει το σκόπελο των προεδρικών εκλογών ή η όποια επόμενη σχηματιστεί αν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές.
«Όποια και αν είναι η απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου, υπάρχουν τρόποι για να προχωρήσουμε», δήλωσε κοφτά ο επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, επιβεβαιώνοντας τα παραπάνω. Μιλώντας, μάλιστα, στη Ντόιτσε Βέλε, ο Π. Μοσκοβισί αποσαφήνισε πως: «Η Ελλάδα χρειάζεται κι άλλη βοήθεια για να προστατευθεί η ευρωζώνη». Τι σημαίνει βοήθεια των δανειστών και προστασία της ευρωζώνης το βιώνει, με δραματικό τρόπο, ο λαός και η χώρα μας στα πέντε χρόνια της μνημονιακής επέλασης. Φτώχια, εξαθλίωση, ανεργία, διάλυση της δημόσιας Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας, νεοαποικιακή υποδούλωση και ξεπούλημα της χώρας.
Χειραγώγηση
των πολιτικών εξελίξεων
Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς και η κυβέρνησή του βρίσκονται σε δεινή θέση. Με τακτικισμούς και επικοινωνιακούς χειρισμούς, με ακραία κινδυνολογία και πολιτικούς εκβιασμούς, δίνουν την ύστατη μάχη, προσπαθώντας απεγνωσμένα να απομακρύνουν, χρονικά, το μοιραίο. Ακόμη και στην περίπτωση της αίσιας, γι' αυτούς, κατάληξης της διαδικασίας της προεδρικής εκλογής , ο χρόνος έχει αρχίσει, πλέον, να μετράει αντίστροφα.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν συνεχή συρρίκνωση των συγκυβερνώντων κομμάτων και δίνουν, σταθερά, την «πρωτιά», με μεγάλη διαφορά, στο ΣΥΡΙΖΑ. Τα ιμπεριαλιστικά και εγχώρια αστικά επιτελεία, εξαιρετικά ανήσυχα για το άκρως ασταθές και ρευστό πολιτικό περιβάλλον και φοβούμενα μια μεγαλύτερη πολιτική αποσταθεροποίηση, εντείνουν και πυκνώνουν τις πολιτικές διεργασίες και τις πιέσεις στο αστικό πολιτικό σύστημα προσπαθώντας να επιβάλουν συνθήκες ελεγχόμενων πολιτικών εξελίξεων.
Οι τρομοκρατικές απειλές για το επικείμενο χάος και ακυβερνησία που θα επικρατήσουν, για το grexit και όλα τα σχετικά, αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή αν δεν αναδειχθούν στην κυβερνητική εξουσία -στην περίπτωση των πρόωρων εκλογών- πολιτικές δυνάμεις που θα δεσμευτούν για την προσήλωσή τους στο ισχύον ιμπεριαλιστικό πλαίσιο και στις ισχύουσες και τεκταινόμενες δεσμεύσεις που αυτό επιβάλλει, εκτός από τη λαϊκή χειραγώγηση, αποβλέπουν στη διαμόρφωση ασφυκτικού πλαισίου πλήρους ενσωμάτωσης και πειθήνιας προσαρμογής στον πιθανότερο, πλέον, διεκδικητή της κυβερνητικής εξουσίας, το ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, ισχυροί οικονομικοί κύκλοι, τα αστικά ΜΜΕ, υψηλόβαθμα πολιτικά στελέχη των κομμάτων, με παραινέσεις, δηλώσεις, παρεμβάσεις, θέτουν το ζήτημα της «εθνικής συναίνεσης» και των «συναινετικών λύσεων», επαναφέρουν τα σενάρια για κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» ή και του «μεγάλου συνασπισμού», σε μια προσπάθεια να ελέγξουν, απολύτως, το πολιτικό τοπίο της επόμενης μέρας.
Η χειραγώγηση του λαού και η ενσωμάτωση και υποταγή του στα συμφέροντα και τις επιλογές των κυρίαρχων δυνάμεων είναι το επιδιωκόμενο. Οι ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές και τα αποτελέσματά τους δεν θα είναι παρά ένα μικρό επεισόδιο σε μια μακρά μεταβατική περίοδο πολιτικής ρευστότητας και πολιτικών διεργασιών και εξελίξεων στο αστικό στρατόπεδο και, σε καμιά περίπτωση, δεν θα σημάνουν το τέλος της. Δεν έχουν την κρισιμότητα που τους προσδίδουν διάφορες ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις για τα λαϊκά προβλήματα, τις λαϊκές αγωνίες, επιδιώξεις και προσδοκίες και σε καμιά περίπτωση δεν θα σημάνουν την οποιαδήποτε φιλολαϊκή διέξοδο, όπως επικαλείται, δημαγωγικά, ο ΣΥΡΙΖΑ.
