Ο χρόνος εξαντλείται. Η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει. Η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση καταλήγει σε νέα σκληρότατα μέτρα λεηλασίας των εργατολαϊκών στρωμάτων, τουλάχιστον 5,4 δις ευρώ. Νέες βαριές περικοπές στις επικουρικές και κύριες συντάξεις και απογείωση της φοροεπιδρομής είναι προ των πυλών. Οι «κόκκινες γραμμές» έχουν καταρρεύσει. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα μετατρέπεται σε «νήσο Έλις» της Ευρώπης, σύμφωνα με την κυνική δήλωση ανώτατου ευρωπαίου αξιωματούχου.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί εναγωνίως να ανακόψει την αυξανόμενη φθορά της, να κλείσει τα ενδοκομματικά και ενδοκυβερνητικά ρήγματα, να συσπειρώσει τις παραπαίουσες δυνάμεις της, να σταθεροποιήσει την εύθραυστη κυβερνητική της πλειοψηφία και εξουσία. Και επιχειρεί μια νέα δημαγωγική εφόρμηση, ένα νέο επικοινωνιακό αντιπερισπασμό. Προφανής στόχος να στρέψει την προσοχή σε πεδία που θεωρεί προνομιακά για την ίδια.
Επιστρατεύει λοιπόν βαρύγδουπες γενικόλογες καταγγελίες, επισείοντας τα φαινόμενα εκτεταμένης διαφθοράς και ρουσφετιού, διαπλοκής και συναλλαγής του «παλιού» πολιτικού συστήματος με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.
Ελπίζοντας πως θα περάσει σε δεύτερο πλάνο και θα συσκοτιστεί το γεγονός της συμμόρφωσης και της υποταγής της -τελικά- στις εντολές των δανειστών και της εγχώριας ολιγαρχίας, της επερχόμενης νέας κλιμάκωσης της μνημονιακής επέλασης που –πλέον- φέρει τη δική της υπογραφή πρώτη-πρώτη, της αμετάκλητης προσχώρησής της στις δυνάμεις του «παλιού».
Μια ενιαία αντιλαϊκή δύναμη κρούσης
Κατά την περίφημη συζήτηση στη Βουλή δεν ακούστηκαν «ονόματα», δεν εμφανίστηκαν «καυτοί φάκελοι», όπως επανειλημμένα «προειδοποιούσαν» κυβερνητικοί παράγοντες. Δεν έγινε καμιά βροντερή νέα αποκάλυψη, παρά τις προηγηθείσες κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες. Μόνο ανούσιες κορόνες και άσφαιρα πυρά για το θεαθήναι, φτηνή δημαγωγία με πολυχρησιμοποιημένο υλικό και ηχηρές αποσιωπήσεις, από τον μεγάλο «πολέμιο» της διαπλοκής, τον Α. Τσίπρα. Στήθηκε ένα σκηνικό απάτης και μόνο. Και η κατάληξη; Η συνήθης ανυπόληπτη κοινοβουλευτική διαδικασία, η χιλιοπαιγμένη φαρσοκωμωδία που τιτλοφορείται «σύσταση εξεταστικής επιτροπής». Μια δοκιμασμένη μέθοδος συγκάλυψης, ένα έργο από τα παλιά…
Απέναντι, ο νέος αρχηγός της ΝΔ, ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε μια πρόβα εδραίωσης και ισχυροποίησης του ηγετικού του ρόλου, συσπείρωσης της κοινοβουλευτικής του ομάδας και της κομματικής του βάσης, εκπέμποντας το μήνυμα στους ισχυρούς -εντός και εκτός των συνόρων- πως είναι ο πλέον αξιόπιστος διαχειριστής των συμφερόντων τους και πως η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει να περάσει στο παρελθόν, το συντομότερο. Με μια ομιλία που πρόβαλε την αντιδραστική ιδεολογία και πολιτική της Δεξιάς, υπερασπίστηκε τα αντιλαϊκά έργα και ημέρες της και έδωσε διαβεβαιώσεις για την πιστή συνέχιση του αντιλαϊκού μνημονιακού «μονόδρομου».
Δυο «μονομάχοι», επικεφαλής του εγχώριου δίπολου εξουσίας, σε μια άθλια παράσταση που αποσκοπούσε να συγκαλύψει πως οι περιβόητες δυνάμεις του «νέου» και του «παλιού» συμπλέκονται και γίνονται ένα, μια ενιαία αντιλαϊκή δύναμη κρούσης, με ένα και μοναδικό στόχο, την απαρέγκλιτη τήρηση των «δεσμεύσεων» απέναντι στους ιμπεριαλιστές δανειστές και την αποτελεσματικότερη προώθηση των συμφερόντων της εγχώριας ολιγαρχίας. Και επειδή η ταύτισή τους είναι το κύριο στοιχείο και οι προβαλλόμενες διαφοροποιήσεις και αντιπαραθέσεις το δευτερεύον, όσον αφορά την ουσία της πολιτικής τους, επιδίδονται σε τεχνητές οξύνσεις και πολώσεις για να εγκλωβίσουν το λαό σε κάλπικα αντιδραστικά διλήμματα.
Δυσωδία, σήψη και παρακμή
Η συνδιαλλαγή, η διαπλοκή και αλληλεξάρτηση του αστικού πολιτικού συστήματος με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα είναι καθολικό φαινόμενο στο καπιταλιστικό σύστημα, αποτελούν προϋποθέσεις και παράγωγα της όποιας εκδοχής αστικής διακυβέρνησης. Πολύ περισσότερο σε μια χώρα που υπόκειται σε νεοαποικιακό έλεγχο και ηγεμονία, όπως η Ελλάδα, όπου υπεισέρχεται και ο παράγοντας της ασφυκτικής εξάρτησης από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που επεμβαίνουν και καθορίζουν τις όποιες εξελίξεις.
Τα κόμματα της πλουτοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ παλιότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ σήμερα, εναλλασσόμενα στη διακυβέρνηση του τόπου, διαπλέκονται με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού εξυπηρετώντας αμοιβαία οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και μετέρχονται κάθε μέσο και μέθοδο προκειμένου να εδραιώσουν την κυβερνητική τους εξουσία και να επωφεληθούν από την κατοχή της.
Για να περιοριστούμε στο εσωτερικό μέτωπο, ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, πριν αναρριχηθούν στην κυβέρνηση και στον ένα χρόνο που κυβερνούν, ακολουθώντας την πεπατημένη, όχι μόνο δεν έδωσαν το «τελειωτικό χτύπημα στη διαπλοκή και τη διαφθορά», όπως δημαγωγούσαν και εξακολουθούν να δημαγωγούν, αλλά αναζήτησαν προστασία και στήριξη, δημιούργησαν συμμαχίες και προνομιακές σχέσεις με μερίδες της πλουτοκρατίας και των ΜΜΕ δίνοντας «ανταλλάγματα» και ήρθαν σε ρήξη με άλλες, προκαλώντας διεργασίες που τροποποιούν το συσχετισμό των δυνάμεων στους κόλπους της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας και δημιουργούν νέες ισορροπίες και μέτωπα.
Η συγκαλυμμένη ή απροκάλυπτη φιλοκυβερνητική στάση ορισμένων ΜΜΕ, η επαμφοτερίζουσα ή εχθρική άλλων, ο ανοιχτός πόλεμος με τον ΔΟΛ, είναι εκδηλώσεις αυτών ακριβώς των διεργασιών. Βέβαιο είναι πως το νέο σύστημα διαπλοκής, κοπής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δημιουργείται με γρήγορους ρυθμούς. Η θρασύτατη κυβερνητική προπαγάνδα ματαίως προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο.
Ο χειρισμός του ζητήματος των τηλεοπτικών αδειών και η «αναδιάρθρωση» του τηλεοπτικού σκηνικού που επιχειρεί ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν τα παραπάνω και αποκαλύπτουν τις μεθοδεύσεις τους για τον έλεγχο -όσο είναι δυνατόν- της εκπεμπόμενης προπαγάνδας. Απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση τα δικών τους ιδιαίτερων πολιτικών συμφερόντων, συνθήκη αναγκαία για την επιβράδυνση της πολιτικής τους φθοράς.
Πρόκειται για τη γνωστή τακτική όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων που αναζητούν ερείσματα και στήριξη στους ισχυρούς, μακριά από τα λαϊκά συμφέροντα και εναντίον τους.
Και όλα αυτά επιχειρούνται από μια πολιτική δύναμη που καμώνεται την Αριστερά, στο όνομα της πάταξης της διαπλοκής και της διαφθοράς και της αναμέτρησης με τα εμπλεκόμενα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, με την πρόταξη μάλιστα του «ηθικού πλεονεκτήματός» της! Πρόκειται για απύθμενη υποκρισία, για θράσος και ανηθικότητα ολκής! Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο Αριστερά δεν είναι.
Όσο για την «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη», αποκαλύπτεται -για άλλη μια φορά- πως ποδηγετείται -απροκάλυπτα- από πολιτικά και οικονομικά κέντρα εξουσίας. Μια «Δικαιοσύνη» που δεν κρατάει καν τα προσχήματα και αλληλοσπαράσσεται, μοιρασμένη σε «λειτουργούς» φιλοκυβερνητικούς και φιλονεοδημοκράτες και σε διακριτά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αυτή είναι η, κατά ΣΥΡΙΖΑ, πάταξη της διαφθοράς. Από όλους τους πόρους του αστικού συστήματος αναδύεται μια φοβερή δυσωδία. Η απόλυτη κυριαρχία της σήψης και της παρακμής σε όλη τη δομή και τις εκφάνσεις του. Η αστική προπαγάνδα επιχειρεί να παρουσιάσει τα φαινόμενα της διαπλοκής και της διαφθοράς ως παρεκκλίσεις και δυσλειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος και όχι ως αυτό που στην πραγματικότητα είναι, ο κανόνας και αναπόσπαστο στοιχείο της καθεαυτής λειτουργίας του.
Στις τρέχουσες συνθήκες -όμως- μεγάλης φθοράς, απαξίωσης και ισχυρού κλονισμού του αστικού πολιτικού συστήματος, με όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις -του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανόμενου- να διαπλέκονται εμφανώς με ισχυρά συμφέροντα και να λεηλατούν το λαό, αυτά τα αστικά μυθεύματα έχουν περιορισμένη εμβέλεια.
