Συμπληρώνονται φέτος 41 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην αμερικανοκίνητη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία 1967-1974. Κάθε χρόνο οι διάφορες αστικές πολιτικές δυνάμεις (κόμματα, φοιτητικές νεολαίες, παρατάξεις, κλπ.) «τιμώντας» την επέτειο φροντίζουν συστηματικά να διαστρεβλώνουν, να αλλοιώνουν και να προσαρμόζουν το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής των σημερινών κυβερνήσεων της εξάρτησης και υποτέλειας, δίνοντας ταυτόχρονα τη δική τους εκδοχή για το νόημά της.
Η ΔΑΠ καταθέτει κάθε χρόνο στεφάνι στο χώρο του Πολυτεχνείου τιμώντας, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, αυτούς που αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία. Η ΔΑΠ με αυτό τον τρόπο αλλοιώνει το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου. Το τετράπτυχο του μεγαλειώδους αυτού αγώνα ήταν ψωμί - παιδεία - ελευθερία - εθνική ανεξαρτησία κι αν η ΔΑΠ σήμερα ψελλίζει ορισμένες αοριστολογίες περί δημοκρατίας είναι γιατί ούτε μπορεί, ούτε θέλει να πει οτιδήποτε για το νόημα των συνθημάτων αυτών. Και αυτό διότι η υιοθέτηση του συνθήματος για «ψωμί» σημαίνει την πάλη ενάντια στην πολιτική του πολιτικού φορέα της ΔΑΠ, της ΝΔ, που στα πλαίσια της συγκυβέρνησης έχει βυθίσει στη φτώχεια και την ανέχεια τον λαό. Η υιοθέτηση του συνθήματος για «παιδεία» σημαίνει πάλη ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική που εδώ και χρόνια ακολουθείται και οδηγεί στην ολοένα και αυξανόμενη υποβάθμιση της παιδείας. Αντίθετα, πέρυσι η ΔΑΠ όταν ο εορτασμός του Πολυτεχνείου πραγματοποιούνταν ενόσω ήταν σε εξέλιξη ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου που πάλευαν ενάντια στις απολύσεις και αντικειμενικά ενάντια στην υποβάθμιση του πανεπιστημίου, η ΔΑΠ μετέφραζε το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά το δοκούν, δηλώνοντας ότι στο σήμερα το νόημά της σημαίνει «ανοιχτές σχολές».
Από τη μεριά της, η ΠΑΣΠ καπηλεύεται με το δικό της τρόπο το Πολυτεχνείο. Θεωρεί κτήμα της την σημαία του Πολυτεχνείου, την οποία και φέρνει από τα γραφεία της κάθε χρόνο. Η ΠΑΣΠ διαδηλώνει ξεχωριστά, σε διαφορετική ώρα από την υπόλοιπη πορεία. Ο τρόπος με τον οποίο η ΠΑΣΠ επιλέγει κάθε χρόνο να τιμήσει τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης δεν διαφέρει ουσιαστικά από αυτόν της ΔΑΠ. Και οι δύο παρατάξεις επιδιώκουν να μετατρέψουν τον εορτασμό του Πολυτεχνείου σε μια απλή επέτειο μνήμης, αποσυνδέοντάς τον από το πραγματικό του νόημα που σήμερα μεταφράζεται σε πάλη ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της εξάρτησης που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση σύμφωνα με τις προσταγές τρόικας – ΕΕ – ΔΝΤ.
Αν όμως η στάση των κυβερνητικών παρατάξεων απέναντι στον εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και του νοήματός της είναι λίγο-πολύ γνωστή ή τουλάχιστον αναμενόμενη, ποια είναι η στάση των παρατάξεων που αναφέρονται στην αριστερά;
Η ΚΝΕ/ΜΑΣ θεωρεί ότι η απόδοση τιμής στην επέτειο είναι αποκλειστικά δικό της προνόμιο. Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων εορτασμού, στον καταμερισμό του χώρου του Πολυτεχνείου παίρνει αυθαίρετα τη μερίδα του λέοντος, ενώ στην μικροφωνική εγκατάσταση αποφασίζει μόνη της για το πότε (αν) θα διαβαστούν οι ανακοινώσεις των υπόλοιπων παρατάξεων, αναγορεύοντας τον εαυτό της στον μοναδικό υπερασπιστή του νοήματος της εξέγερσης. Μάλιστα, διαστρεβλώνει την ίδια την ιστορική αλήθεια, παρουσιάζοντας τις δυνάμεις του ΚΚΕ ως εκείνες που έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο στην διεξαγωγή του αγώνα των φοιτητών, κορυφαία στιγμή του οποίου ήταν η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Αντίθετα, οι τότε δυνάμεις της «Πανσπουδαστικής» ήταν ενάντια στην κατάληψη θεωρώντας την μάλιστα έργο προβοκατόρων της ασφάλειας. Η ΚΝΕ/ΜΑΣ σήμερα αναγορεύει τον εαυτό της ως τον αυθεντικό εκφραστή των συνθημάτων του Πολυτεχνείου. Η αντίφαση έγκειται στο γεγονός ότι ένα από τα κορυφαία συνθήματα της εξέγερσης ήταν αυτό για εθνική ανεξαρτησία. Σήμερα, και ενώ αναδεικνύεται όλο και καθαρότερα ο ρόλος που διαδραματίζουν στην χώρα μας οι ξένες δυνάμεις και η πολιτική της εξάρτησης βαθαίνει, ο πολιτικός φορέας της ΚΝΕ, το ΚΚΕ, αντιτίθεται στο αίτημα για εθνική ανεξαρτησία και καταγγέλλει κάθε αγώνα σ' αυτήν την κατεύθυνση.
Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά και ειδικότερα τα τελευταία δύο χρόνια που αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση, αξιοποιεί το Πολυτεχνείο καθώς επίσης και οποιαδήποτε λαϊκή κινητοποίηση, στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των κοινοβουλευτικών του σκοπών για την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας. Η περσινή ανακοίνωση του για το Πολυτεχνείο κατέληγε: «Τώρα ήρθε η ώρα να πάρουμε πραγματικά τις ζωές μας στα χέρια μας. Να διώξουμε την κυβέρνηση του μνημονίου και να αγωνιστούμε για μια κυβέρνηση που θα υπηρετεί την κοινωνία και τις ανάγκες της». Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν θεωρεί πως το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σήμερα μεταφράζεται σε αγώνα που θα καταλήγει... σε εκλογές.
Η ΕΑΑΚ με τη σειρά της κάθε χρόνο αποφασίζει για το ποιοι μπορούν και ποιοι δεν μπορούν να τιμήσουν το Πολυτεχνείο. Από τα γιαούρτια στη ΔΑΠ που έρχεται να καταθέσει στεφάνι μέχρι τον αποκλεισμό της ΠΑΣΠ πριν από λίγα χρόνια, η ΕΑΑΚ θεωρεί ότι αποκαλύπτει την πολιτική φυσιογνωμία των κυβερνητικών παρατάξεων με τον ψευτοτσαμπουκά και την «οργανωτική αντιπαράθεση» όπως τη λένε. Η ΕΑΑΚ μαζί με την ΠΚΣ πριν κάποια χρόνια «έπαιζαν ξύλο» μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τον έναν και τον άλλο χώρο, γεγονός το οποίο λειτουργούσε μάλλον αποτρεπτικά σε ένα κομμάτι κόσμου στο να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις εορτασμού της επετείου.
Ας μη λησμονήσουμε και τους αναρχικούς, οι οποίοι οικειοποιούνται τον χώρο του Πολυτεχνείου κρεμώντας πανό όλο τον χρόνο, δημιουργώντας την αντίληψη σε ορισμένο τμήμα του λαού ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου καθώς επίσης και ο εορτασμός του συνδέεται με τους αναρχικούς. Περιττό είναι να αναφερθούμε στη «συμβολή» ορισμένων αντικειμενικά προβοκατόρικων κομματιών της αναρχίας στην απομαζικοποίηση και απονεύρωση των εκδηλώσεων τιμής του Πολυτεχνείου.
Από την πλευρά μας, ως Πορεία θεωρούμε ότι η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πρέπει και σήμερα να αγκαλιαστεί από ευρύτερα τμήματα του λαού. Πρέπει το τριήμερο εκδηλώσεων να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και η πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή μαζικότητα. Για να γίνει αυτό πρέπει να ηττηθούν οι πολιτικές της μιας ή της άλλης πολιτικής παράταξης που θεωρούν τον χώρο του Πολυτεχνείου κτήμα τους. Πολύ περισσότερο πρέπει να αποκατασταθεί το πραγματικό νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και να συνδεθεί με τους σημερινούς αγώνες του λαού μας για:
ΨΩΜΙ, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της ανεργίας, της πείνας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης και των μνημονίων που επιβάλει η συγκυβέρνηση σύμφωνα με τις επιταγές τρόικας – ΕΕ – ΔΝΤ.
ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΝΟΙΑ, ενάντια στην υποχρηματοδότηση, την υποβάθμιση και την διάλυση των κοινωνικών παροχών.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ενάντια στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων, την καταστολή και τον αυταρχισμό και ενάντια στο φασισμό που μετά από χρόνια ξανασήκωσε κεφάλι.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ενάντια στο καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας, για μια Ελλάδα ανεξάρτητη με τον λαό αφέντη στον τόπο του.
Παναγιώτης Α.
