Πρόσφατα ο Αν. Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης, Γ. Κατρούγκαλος τοποθετήθηκε από το Βουκουρέστι, όπου πραγματοποιήθηκε το Άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε, για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα. Η τοποθέτησή του χαρακτηρίζεται από πλήρη ευθυγράμισση με τις ιμπεριαλιστικές προσταγές της Ε.Ε και από αντιδημοκρατικό ξεπεσμό:
«Ασχοληθήκαμε επίσης σήμερα με τη Βενεζουέλα. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς είναι να μπορέσει ο ίδιος ο λαός της Βενεζουέλας να αποφασίσει δημοκρατικά για το μέλλον του με έναν τρόπο που θα είναι ταυτόχρονα δημοκρατικός και ειρηνικός, θα επανενώσει μία πολύ πολωμένη κοινωνία, ένα πολύ πολωμένο πολιτικό σύστημα και δεν θα αφήσει κανέναν κίνδυνο για κλιμάκωση της έντασης, κανέναν κίνδυνο για μία προοπτική που όλοι θέλουμε να αποφύγουμε, μία προοπτική εμφυλίου πολέμου.»
Αυτό που ξεχνάει ο Κατρούγκαλος να πει, είναι ότι, ο λαός της Βενεζουέλας έχει ήδη αποφασίσει δημοκρατικά για το μέλλον του, σε μια σειρά εκλογικές διαδικασίες, με κορυφαία αυτήν των προεδρικών εκλογών του περασμένου Μαΐου, όπου ανέδειξε πανηγυρικά και πάλι στην προεδρία τον Νίκολας Μαδούρο. Είναι επίσης η δεξιά αντιπολίτευση, που σαμποτάρει διαχρονικά αυτές τις δημοκρατικές διαδικασίες, επειδή συνεχώς ηττάται, και κραυγάζει συνεχώς για στημένες διαδικασίες, εκτός των περιπτώσεων που νικάει, ενώ πρόσφατα υιοθέτησε και τη στάση της αποχής από αυτές. Όσον αφορά την «πολωμένη κοινωνία» και την ένταση για την οποία ανησυχεί ο Κατρούγκαλος, είναι πάλι η αντιπολίτευση, που διαρκώς και με την αμερικάνικη υποστήριξη προβαίνει σε βίαιες αναταραχές, σχεδιάζει το ένα πραξικόπημα μετά το άλλο και προχωράει σε απόπειρες δολοφονίας του ίδιου του προέδρου Μαδούρο. Αν κάποιος φέρνει πιο κοντά τον εμφύλιο στη Βενεζουέλα είναι ο Γκουαϊδό, που διαρκώς καλεί τον στρατό να επέμβει υπέρ του.
Στην πραγματικότητα, από τη στιγμή που ο Κατρούγκαλος καλεί τον λαό της Βενεζουέλας «να αποφασίσει δημοκρατικά για το μέλλον του», προκύπτει αυτόματα ότι, έχει υιοθετήσει τη θέση της αντιπολίτευσης και των δυτικών ιμπεριαλιστών, ότι μέχρι τώρα δεν αποφασίζει δημοκρατικά και ότι οι εκλογικές διαδικασίες δεν είναι ελεύθερες. Δηλαδή τοποθετείται υπέρ των ανδρεικέλων των ΗΠΑ.
Σε άλλο σημείο της δήλωσης: «Σήμερα λοιπόν αποφασίστηκε η συγκρότηση αυτής της ομάδας κρατών (που θα διευθύνει το διάλογο), στην οποία συμμετέχουν ευρωπαϊκές χώρες. Ενδεικτικά, αυτές που έχουν άμεση επιρροή στην περιοχή λόγω των ιστορικών τους σχέσεων, όπως είναι η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, αλλά και άλλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Προσκλήθηκαν -και ήδη δέχθηκαν- χώρες από την περιοχή, όπως είναι η Βολιβία και ο Ισημερινός. Περιμένουμε απαντήσεις και από άλλες χώρες, όπως είναι το Μεξικό, ενώ έχουν απευθυνθεί προσκλήσεις και φαίνεται ότι θα ανταποκριθούν και χώρες που πάντα έχουν πολιτική προσέγγισης ίδια με τη δική μας, πολιτική διαλόγου και ειρήνης, όπως είναι η Ελβετία, η Νορβηγία, ακόμα και η Αγία Έδρα, το Βατικανό»
Οι «ιστορικές σχέσεις» στις οποιές αναφέρεται ο υπουργός, αφορούν την περίοδο της αποικιοκρατίας. Σύμφωνα με τον «κομμουνιστή» Κατρούγκαλο, οι παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις, θα έχουν άλλη μια ευκαιρία να «διδάξουν» δημοκρατία στο λαό της Βενεζουέλας, που κατά τα άλλα θα αποφασίσει μόνος του, μιας και δεν πρόλαβαν να το κάνουν την περίοδο της αιμοσταγούς αποικιοκρατίας! Από κοντά και οι σύγχρονες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ε.Ε μαζί με την δημοκρατική Αγία Έδρα προς εγγύηση του αποτελέσματος!
Αφού φλυαρεί λίγο ακόμη για τις ελευθερίες του λαού της Βενεζουέλας καταλήγει: «Γιατί μόνο αυτός (ο λαός) μπορεί να δώσει λύση στα θέματα δημοκρατίας στη χώρα του, δεν υπάρχουν σωτήρες απ’ έξω». Μόνο που η όλη διαδικασία αλλαγής κυβέρνησης, στηρίζεται κυρίως απ’έξω, από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της Δύσης, που στηρίζουν παντοιοτρόπως την αντιπολίτευση, πολεμώντας τον ίδιο το λαό με αλλεπάλληλες κυρώσεις και είτε απαιτούν εκλογές μέχρι να νικήσει η αντιπολίτευση, είτε απειλούν με απευθείας στρατιωτική επέμβαση.
Την ίδια ώρα που ο Αν. Υπουργός Εξωτερικών λέει όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ υποκριτικά βάζει διάφορα στελέχη του, όπως τον Σκουρλέτη, να προβαίνουν σε ανέξοδες δηλώσεις στήριξης τάχα του Μαδούρο, προς ικανοποίηση της εκλογικής πελατείας. Ταυτόχρονα αφήνει τους ευρωβουλευτές του να ψηφίζουν αρνητικά όσον αφορά την αναγνώριση του Γκουαϊδό από το ευρωκοινοβούλιο, για να μπορεί ο Φίλης να λέει ότι, τάχα δίνουν μάχη. Πρόκειται για στάση μνημειώδους υποκρισίας και αντιδημοκρατικού ξεπεσμού, βάσει της οποίας κάθε δημοκρατικός και αριστερός άνθρωπος οφείλει να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Σπύρος Κατσαφάδος
