Ποιος φανταζόταν ότι το 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, που θα τιμούσε και τα 100 χρόνια της ιστορικής Συνομοσπονδίας των εργατών της Ελλάδας, θα μετατρέπονταν σε ένα συνέδριο που βάζει την ΓΣΕΕ σε μια επικίνδυνη τροχιά είτε διορισμού της διοίκησής της, είτε και διάλυσης της;
Κι όμως, αυτό φαίνεται να καταφέρνουν, ως αυτή τη στιγμή, με τις πολιτικές τους και τις μεθοδεύσεις τους οι κύριες δυνάμεις της ΓΣΕΕ, που μετέτρεψαν και τις δύο απόπειρες πραγματοποίησης του 37ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ σε αρένα σύγκρουσης των παραταξιακών μηχανισμών τους για την σύνθεση των αντιπροσώπων.
Μετά τα γεγονότα στην Καλαμάτα που οδήγησαν σε ματαίωση της έναρξης του συνεδρίου, το ίδιο σκηνικό σύγκρουσης επαναλήφθηκε μεγεθυμένα στη Ρόδο, δημιουργώντας συνθήκες που ανατίναξαν το ξεκίνημα των συνεδριακών διαδικασιών.
Η εξέλιξη αυτή, με βάση τα όσα είχαν προηγηθεί ήταν σχεδόν προβλέψιμη, καθώς οι όροι με τους οποίους δρομολογήθηκε να επιχειρηθεί, για δεύτερη φορά, η πραγματοποίηση του 37ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ και οι ενέργειες που το ακολουθούσαν, προεξοφλούσαν τη ναρκοθέτησή του.
Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) μετά τα όσα έγιναν στη Καλαμάτα αποφάσισε να γίνει ξανά, σε πιο απόμακρη περιοχή, στη Ρόδο, το 37ο συνέδριο, με τη μορφή μιας μονοήμερης συνοπτικής διαδικασίας, που αφαιρούσε όλο το περιεχόμενο ενός συνεδρίου, την συνδικαλιστική συζήτηση γύρω από τα εργατικά προβλήματα και τη συρρίκνωνε ουσιαστικά, σε ένα στήσιμο κάλπης για την εκλογή νέας διοίκησης της ΓΣΕΕ, με όρους που θα εξασφάλιζαν, μέσα από τις πολυάριθμες νοθείες που έχουν καταγγελθεί, την αναπαραγωγή του σημερινού συσχετισμού συνδικαλιστικών δυνάμεων στην διοίκηση της ΓΣΕΕ. Για το σκοπό αυτό προχώρησε ακόμα παραπέρα, επιβάλλοντας με ιδιωτική αστυνόμευση, (ενώ παράλληλα με αίτημα προς την ΕΛΑΣ είχε ζητήσει και την κρατική αστυνόμευση), έλεγχο των εισερχομένων του ξενοδοχείου που θα γινόταν το συνέδριο, σε βαθμό που απόκλεισε ακόμα και την παρουσία δημοσιογράφων, (το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ εξέδωσε ανακοίνωση που “στηλιτεύει την απόφαση του Προεδρείου της ΓΣΕΕ να εμποδίσει την απρόσκοπτη κάλυψη των εργασιών του συνεδρίου της Συνομοσπονδίας στη Ρόδο από δημοσιογράφους”).
Η “απάντηση” του ΠΑΜΕ σε αυτή τη μεθόδευση ήταν παρόμοια με αυτής της Καλαμάτας και ακόμα πιο επιθετική: Οργάνωσε επιχείρηση εισβολής στο χώρο του ξενοδοχείου τις μεταμεσονύχτιες, μάλιστα, ώρες πριν την έναρξη του συνεδρίου. Αυτό ομολογεί και στην ανακοίνωσή του, που εξέδωσε στη συνέχεια, στην οποία γράφει κομπάζοντας πως “με μια αιφνιδιαστική και πειθαρχημένη κίνηση τις πρώτες πρωινές ώρες οι δεκάδες εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ ( σ.ΛΔ: ονομασία της παράταξης του ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ), μαζί με συνδικαλιστές από συνδικάτα όλης της χώρας έκαναν φύλλο και φτερό τα μαφιόζικα σχέδια της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ που είχε μετατρέψει το χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου σε ένα σφραγισμένο φρούριο με μπράβους και ανθρώπους της νύχτας, να ελέγχουν τις πόρτες και να απειλούν τους εργαζόμενους.
Τα γραφόμενα στην ανακοίνωση του ΠΑΜΕ από μόνα τους δίνουν την έκρυθμη κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά την επιδρομή των δυνάμεών του στο χώρο του συνεδρίου και τη συμπλοκή που επακολούθησε. Δείχνουν όμως και σε τι επίπεδο έπεσε η συνδικαλιστική αντιπαράθεση. Με τη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να εκδίδει ανακοίνωση που αναφέρει ότι “200 μέλη του Π.Α.ΜΕ – μη σύνεδροι – τα οποία παραβίασαν πόρτες,έσπασαν τζαμαρίες και επιτέθηκαν κραδαίνοντας λοστούς σε συνέδρους και μέλη τηςΔιοίκησης της Συνομοσπονδίας. Στο Νοσοκομείο μεταφέρονται αυτή την ώρα χτυπημένα 4 μέλη της Διοίκησης. Σοβαρότατες είναι οι ευθύνες της Κυβέρνησης και της ηγεσίας της ΕΛΑΣ, που για ακόμη μια φορά δεν προστάτεψαν τη δημοκρατική μας διαδικασία και επέτρεψαν μια νέα εισβολή τραμπούκων, γνωστών και αγνώστων, οι οποίοι διέπραξαν μπροστά στα μάτια της αστυνομίας σωρεία ποινικών αδικημάτων κατά περιουσίας και ζωής”. Και το ΠΑΜΕ να απαντά με τη δική του ανακοίνωση ότι “η συνδικαλιστική μαφία αφού δεν υπολόγισε καλά τα νούμερα των «προσλήψεων» των μπράβων και της αστυνομικής παρουσίας, ξεκίνησε τους θεατρινισμούς παριστάνοντας τους λιπόθυμους και τους τραυματίες, καλώντας οι ίδιοι ασθενοφόρα για να τους πάνε στο νοσοκομείο, με στόχο να προκληθούν δικαστικές διώξεις.
Η μόνη σοβαρή εξέταση που μπορεί να γίνει στους γνωστούς συνδικαλιστές της συνδικαλιστικής μαφίας Κιουτσούκη-Θεοχάρη, είναι να γίνουν στο νοσοκομείο εξετάσεις αίματος και αλκοτέστ ”.
Με το ΠΑΜΕ να καταγγέλλει τη “συνδικαλιστική μαφία” της ΓΣΕΕ και την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ να ανταποδίδει με καταγγελία της “κομματικής μαφίας” του ΠΑΜΕ!
Αυτό το επίπεδο αντιπαράθεσης μεταφέρθηκε και στην κεντρική πολιτική σκηνή με τον επικεφαλής της ΔΑΚΕ και γ.γ της διοίκησης της ΓΣΕΕ, Ν.Κιουτσούκη, να ξερνά αντικομμουνιστικη χολή σε τηλεοπτικά κανάλια αποκαλώντας, προκλητικά, το ΠΑΜΕ “παραστρατιωτική, εγκληματική οργάνωση αντίστοιχη της Χρυσής Αυγής”(!) και τον βουλευτή του ΚΚΕ και αντιπρόσωπο στο συνέδριο της ΓΣΕΕ Χρ. Κατσιώτη “τραμπούκο και λαμόγιο” και τον Χρ.Κατσιώτη να ανταπαντά χαρακτηρίζοντας τον επικεφαλής της ΔΑΚΕ “ψεύτη, θεατρίνο και χρυσαυγίτη”...
Μέσα σε ένα τέτοιο εκτραχηλισμό και ξεπεσμό της πολιτικής και συνδικαλιστικής αντιπαράθεσης, ήταν αναπόφευκτο οι διαδικασίες για το συνέδριο της ΓΣΕΕ να τιναχτούν στον αέρα. Έγινε φανερό πως η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ επιδιώκει με αντιδημοκρατικές και αστυνομικές μεθοδεύσεις την αναπαραγωγή της κυριαρχίας της στο ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζόμενων.
Παράλληλα, το ΠΑΜΕ, με καταδρομικές ενέργειες εφόδους και ψευτοπαληκαρισμούς του παραταξιακού του μηχανισμού προώθησε σχέδιο μη πραγματοποίησης του συνεδρίου.
Όπως πιο ανοικτά, κατά την διάρκεια των γεγονότων στη Ρόδο δήλωσαν συνδικαλιστές εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ, θεωρούν ότι “η διοίκηση της ΓΣΕΕ είναι έκπτωτη, η θητεία της έχει λήξει και ανακοίνωσε ένα συνέδριο χωρίς να έχει νομιμοποίηση να το κάνει”, πως “η θητεία της διοίκησης της ΓΣΕΕ έχει λήξει εδώ και δύο εβδομάδες και δεν μπορεί να προκηρύξει συνέδριο”, ότι “η διαδικασία για το συνέδριο είναι παράνομη και δεν μπορεί να γίνει”. Με βάση αυτό το σχέδιο έχουν δηλώσει από την τελευταία επεισοδιακή συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ μετά την Καλαμάτα, ότι “διοίκηση της ΓΣΕΕ δεν υπάρχει” και ότι “Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα θα αναλάβουν μια ανασυγκρότηση της ΓΣΕΕ με μια νέα διοίκηση”, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ζητούν από την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ “να τους παραδώσει τα κλειδιά του κτιρίου της ΓΣΕΕ”(!) προβαίνοντας και σε κινήσεις “κατάληψης” του κτιρίου της ΓΣΕΕ (διαδήλωση έξω από το κτίριο της ΓΣΕΕ, εισβολή μελών του ΠΑΜΕ στα γραφεία του κτιρίου τη μέρα που ήταν να ξεκινήσει το συνέδριο στη Ρόδο).
Με αυτές τις εξελίξεις η ΓΣΕΕ βρίσκεται τώρα σε μια μετέωρη κατάσταση, με εμφανή άμεσο τον κίνδυνο τα πράγματα να οδηγηθούν σε δικαστικό διορισμό προσωρινής διοίκησης, όπως έγινε και με την διοίκηση της ΟΙΥΕ, όπου πάλι με τον ίδιο τρόπο και τις ίδιες μεθοδεύσεις των κυρίαρχων συνδικαλιστικών δυνάμεων δεν πραγματοποιήθηκε συνέδριο.
Όλα τούτα δείχνουν πως οι γραμμές των κυρίαρχων συνδικαλιστικών δυνάμεων στη ΓΣΕΕ όχι μόνο την έχουν οδηγήσει σε αποσύνθεση, αλλά και ότι μπορούν να την ωθήσουν σε μια πλήρη αποδιοργάνωση.
Αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο, που απειλείται να πάρουν οι εξελίξεις στη συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής τάξης, μπορούν να τον εμποδίσουν μόνο οι εργαζόμενοι με την ενδυνάμωση της συμμετοχής και της δράσης τους στα πρωτοβάθμια σωματεία και με την καταπολέμηση των καταστροφικών για το συνδικαλιστικό κίνημα γραμμών των σημερινών κυρίαρχων δυνάμεων στη ΓΣΕΕ, έτσι ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις μια ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος.
