Λίγο πριν να χτυπήσει το πρώτο κουδούνι της χρονιάς, εν μέσω ανακοινώσεων και οδηγιών για τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων της χώρας -με τη βοήθεια μασκών και παγουρίνων- η κυβέρνηση της ΝΔ-Μητσοτάκη διά της υπουργού, Ν. Κεραμέως, βγήκε παγανιά!
Χωρίς καμία ενημέρωση, φοβούμενη προφανώς τυχόν αντιδράσεις εκπαιδευτικών, πραγματοποίησε επισκέψεις σε σχολεία της Πέλλας και της Ημαθίας. Στο πλάι της, παρατρεχάμενοι, διευθυντές εκπαίδευσης, αυτοί που διορίστηκαν το τελευταίο διάστημα για να φέρουν σε πέρας «δύσκολο» έργο, δήμαρχοι και άλλοι αξιωματούχοι. Σκοπός των επισκέψεων η ενίσχυση της πλαστής εικόνας κανονικότητας, η ενίσχυση του ψέματος πως όλα στην εκπαίδευση βαίνουν καλώς, άριστα και δεξιά.
Ναι μεν ο κορονοϊός είναι εδώ και επελαύνει, ωστόσο είναι εδώ και η «σωτήριος» κυβέρνηση της ΝΔ και έχει λάβει όλα τα μέτρα για να κερδηθεί το στοίχημα της λειτουργίας των σχολείων. Αυτό πρεσβεύει η κυβερνητική προπαγάνδα. Αδιάφορο αν τα μέτρα εξαντλούνται σε μια χούφτα γιγάντιες μάσκες, δοχεία νερού, παραινέσεις προς τον πληθυσμό, μαθητικό και εκπαιδευτικό, μετατόπιση των ευθυνών για ό,τι συμβεί, από την κυβέρνηση και την πολιτική της στις πλάτες του καθένα.
Ξεκάθαρα προπαγανδιστικός ο σκοπός των επισκέψεων. Και όντως το σεργιάνι στα σχολεία της περιοχής είχε ένα κάποιο αποτέλεσμα. Δεκάδες οι χειραψίες και οι φωτογραφίες, άφθονα και πλατιά χαμόγελα όσων πίνουν νερό και ορκίζονται στην πολιτική που εφαρμόζει η κυβερνητική παράταξη. Καμαρωτό σαν το παγόνι, στο πλάι της υπουργού, το πολιτικό προσωπικό.
Μόνη παραφωνία στην κυβερνητική φιέστα η γρήγορη κινητοποίηση δεκάδων εκπαιδευτικών που συγκεντρώθηκαν έξω από το Εσπερινό Λύκειο Βέροιας. Καθηγητές, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί κινήθηκαν με γρηγοράδα, πιάνοντας την «αλεπού στα πράσα». Τα γρήγορα αντανακλαστικά της τοπικής ΕΛΜΕ, του Εκπαιδευτικού Ομίλου, η παρουσία πολλών συναγωνιστών εκπαιδευτικών, τα συνθήματα που έπεφταν βροχή, «έκοψαν» τη σούπα της κυβέρνησης και έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους. Φανέρωσαν με τον πιο καθαρό τρόπο το κάλπικο και υποκριτικό της υπουργικής επίσκεψης, ανέδειξαν την τραγική πραγματικότητα.
Δε χρειάζεται βέβαια να προσθέσουμε πως η υπουργός αδιαφόρησε για τους συγκεντρωμένους εκπαιδευτικούς και δε δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί τους. Ποτέ στην ιστορία, η Μαρία Αντουανέτα δε συνομίλησε με το λαό. Τον κοίταζε ειρωνικά, αδιάφορα. Του έτεινε ειρωνικά παντεσπάνι για την πείνα. Αδιάφορο! Γνωρίζουμε άριστα το πολιτικό ποιόν και δε μας λυπεί το γεγονός. Οι εργαζόμενοι, όταν αγωνίζονται, συνομιλούν με την κοινωνία. Η δύναμή τους είναι ο λόγος τους, το πλήθος και το πάθος τους, η ανάγκη τους να αντιπαλέψουν αντιλαϊκές πολιτικές, το όραμά τους για μια άλλη κοινωνία. Όταν αυτά συμπίπτουν κι η πιο σκληρή Αντουανέτα, ο πιο ακραιφνής ταξικός αντίπαλος, όσο ψηλά κι αν νομίζει πως στέκει, σκύβει το κεφάλι, υποχωρεί και κάποιες φορές, όπως η ιστορία των αγώνων των λαών διδάσκει, πέφτει! Έτσι γίνεται πάντα στην ιστορία των αγώνων των εργαζόμενων αυτού του κόσμου. Κι έτσι πρόκειται να γίνει αργά ή γρήγορα.
Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων ένα σχολείο ήδη κλειστό λόγω κορονοϊού. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων εκατοντάδες εργάτες -κονσερβοποιίας, διαλογητηρίων, επιχειρήσεων κρεάτων και άλλων- φορείς του κορονοϊού σε κίνδυνο, χωρίς κανένα μέτρο προστασίας της υγείας τους. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων η δομή των προσφύγων στην Αλεξάνδρεια εκτεθειμένη στον κίνδυνο, χωρίς κανένα μέτρο προστασίας παρά την επιβεβαίωση κρούσματος στους πρόσφυγες.
