Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Πορεία, τεύχος 51, που κυκλοφορεί
Το νέο νομοσχέδιο προβλέπει πτώχευση και φυσικών προσώπων, την ώρα που το σχέδιο διαχείρισης των ιδιωτικών χρεών έρχεται να στήσει στον τοίχο, μέσω πλειστηριασμών και κατασχέσεων και για άλλες οφειλές (προς ΑΑΔΕ, ασφαλιστικά ταμεία κλπ), εργαζόμενους και μικροεπαγγελματίες. Η σχετική διάταξη προβλέπει ότι «ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών όταν δεν καταβάλλει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσείς του προς το Δημόσιο, τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ή πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα, σε ύψος τουλάχιστον 40% των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του προς τον αντίστοιχο φορέα για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ».
Ο νέος πτωχευτικός κώδικας επιτρέπει, μεταξύ άλλων, την πλήρη ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των τραπεζών και άλλων πιστωτών. Παράλληλα, ο ιδιοκτήτης κατοικίας γίνεται... νοικάρης στο σπίτι του, καθώς θα μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου σε ιδιωτικό φορέα που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό. Στη συνέχεια ο οφειλέτης μπορεί να έχει το δικαίωμα της διαμονής στην κατοικία του έναντι ενοικίου για 12 έτη.
Αν και προβλέπεται η διατήρηση του δικαιώματος επαναγοράς της κατοικίας μετά τη λήξη της περιόδου μίσθωσης, κάτι τέτοιο γίνεται εύκολα κατανοητό ότι αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών αποτελείται από φτωχά και μικρομεσαία νοικοκυριά που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, με αυθαίρετο μάλιστα ορισμό της αντικειμενικής αξίας. Την ίδια ώρα, επιταχύνονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί.
Στο νομοσχέδιο προστέθηκαν επιπλέον και οι υποδείξεις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μεγαλομετόχου των τεσσάρων τραπεζικών ομίλων, με γνώμονα τον περιορισμό των δικαιούχων προστασίας μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού. Οι παρεμβάσεις συμπληρώνονται από την προσπάθεια για ξεσκαρτάρισμα του επιχειρηματικού πεδίου με «αναδιαρθρώσεις» και «εξυγιάνσεις» προβληματικών επιχειρήσεων, με ό,τι αυτά συνεπάγονται για τα εργατικά δικαιώματα.
Η πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δεν κρατά τα προσχήματα. Αποκαλύπτεται ολοφάνερα ότι μοναδικός της στόχος αποτελεί το «ξεμπέρδεμα» με τα όποια απομεινάρια κοινωνικού κράτους έχουν απομείνει από τη λαίλαπα των μνημονίων, με μοναδικό γνώμονα τις επιταγές της μεγαλοαστικής τάξης, των ξένων μονοπωλίων και των τραπεζών. Στο στόχαστρο έχουν μπει εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας και τελευταία ακόμα και η πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών.
Το «σενάριο» είναι γνωστό άλλωστε και όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα επακολουθήσει. Η εμπειρία της Ισπανίας, με τη «φούσκα» της αγοράς ακινήτων, τα μέτρα λιτότητας και του χιλιάδες ανθρώπους που είδαν την αστυνομία να σπάει τις πόρτες των σπιτιών τους, πετώντας έξω ακόμα και ηλικιωμένους ή άτομα με προβλήματα υγείας, δεν είναι πολύ μακρινή.
Ο δρόμος ενάντια στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι ένας: αγώνας, οργάνωση, μαζικότητα ενάντια στην πολιτική που καταβαραθρώνει το λαό και τη νεολαία. Το σύνθημα το λέει άλλωστε: Δε θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε!
Γιώργος Β.
